WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH
im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI
KATEDRA WSPARCIA DZIAŁAŃ BOJOWYCH
ZAKŁAD INŻYNIERII WOJSKOWEJ
Szef Katedry Wsparcia Działań Bojowych
ppłk dr inż. Marian ŻUBER
Dnia ...................................... 2006 r.
do przeprowadzenia zajęć z Zapór i Minerstwa
ze słuchaczami
Kursu Szkolenia Rezerw-specjalność inżynieryjna
Temat 1 : Zapory inżynieryjne
Zajęcie 1: Ogólne wiadomości o zaporach inżynieryjnych
OPRACOWAŁ:
Wykładowca
kpt. mgr inż. Leszek Budny
Wrocław 2006
Temat :Ogólne wiadomości o zaporach inżynieryjnych
Cele:
Zagadnienia i czas:
Rozpoczęcie zajęć - 10’
1.Podstawowe pojęcia i definicje - 10’
2.Podział i właściwości bojowe zapór inżynieryjnych - 10’
3.Zasady budowy i utrzymania systemu zapór inżynieryjnych - 5’
Zakończenie zajęć - 5’
Forma: Zajęcia audytoryjne - wykład
Metoda: Wykład konwencjonalny
Czas: 1 x 40’
Miejsce: Sala wykładowa
Literatura:
1. Ministerstwo Obrony Narodowej, Sprzęt inżynieryjny. Klasyfikacja i terminologia, Norma obronna NO-01- A001,Warszawa 2001.
2. Ministerstwo Obrony Narodowej, Wojska inżynieryjne: terminologia, Norma Obronna NO-01-A005, Warszawa 2003.
3. Sztab Generalny WP, Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych, Inż. 570/93, Warszawa 1993.
4. Sztab Generalny WP, Podręcznik saperski dla wszystkich wojsk i służb, Inż. 534/89, Warszawa 1991.
Pomoce naukowe:
1. Prezentacja komputerowa.
Zabezpieczenie materiałowo-techniczne:
1. Komputer osobisty.
2. Rzutnik multimedialny.
3. Wskaźnik laserowy
Wskazówki organizacyjno-metodyczne:
1. W czasie przygotowania zajęć:
a) na podstawie programu szkolenia zapoznać się z tematem i zagadnieniami szkoleniowymi;
b) przygotować się merytorycznie do prowadzenia poszczególnych zagadnień tematycznych;
c) najpóźniej na trzy dni przed zajęciami przedstawić konspekt (plan konspekt) do zatwierdzenia;
d) dzień przed zajęciami dokonać sprawdzenia sali wykładowej;
e) w dniu zajęć dokonać sprawdzenia sprzętu audiowizualnego.
2. W toku zajęć:
a) zajęcia prowadzić metodą wykładu konwencjonalnego;
b) temat i poszczególne zagadnienia szkoleniowe ująć w prezentacji zajęć;
c) omówić literaturę do zajęć;
d) w czasie zajęć zwrócić uwagę na zrozumienie tematu przez uczestników szkolenia;
e) podczas zajęć na bieżąco aktywować słuchaczy poprzez zadawanie pytań związanych z tematyką wykładu;
f) przestrzegać właściwej dyscypliny szkoleniowej w trakcie wykładu oraz należytego zachowania się;
g) w części końcowej zajęć czas przeznaczyć głównie na udzielenie odpowiedzi na ewentualne pytania ze strony słuchaczy.
s Przyjęcie meldunku
s Sprawdzenie obecności słuchaczy i odnotowanie jej w dzienniku lekcyjnym
s Podanie tematu i celu zajęć
s Podanie zagadnień szkoleniowych
s Podanie literatury
Zagadnienie 1. Podstawowe pojęcia i definicje-10’
Zapory inżynieryjne stanowiące element rozbudowy inżynieryjnej terenu budowane są w ścisłym powiązaniu z zamiarem walki i systemem ognia, a także przy wykorzystaniu naturalnych przeszkód terenowych w celu poszerzenia i pogłębienia zasięgu przeszkód, a tym samy stworzenia dogodnych warunków do prowadzenia obrony.
Zapora to skoordynowany ciąg przeszkód przeznaczony do skanalizowania, ukierunkowania, zahamowania lub powstrzymania ruchu wojsk przeciwnika w celu zadania mu strat w ludziach i sprzęcie.
Przeszkoda naturalne lub sztuczne ograniczenie manewrowości, które hamuje lub zatrzymuje ruch wojsk, do pokonania którego niezbędny jest sprzęt specjalistyczny lub amunicja saperska.
Zapory inżynieryjne[1] to skoordynowany szereg środków inżynieryjnych, obiektów inżynieryjnych lub niszczeń ustawionych w terenie na dogodnych kierunkach działania przeciwnika. Zaliczamy do nich: zapory minowe, zapory wodne, zapory fortyfikacyjne i niszczenia.
Zapora minowa to rodzaj zapory inżynieryjnej założonej z min lub ładunków materiału wybuchowego (fugasów), występująca w postaci pojedynczych min, grup min, pól minowych, rządów min.
Zapory wodne stanowią integralną część systemu zapór inżynieryjnych i definiowane są jako zapora inżynieryjna powstała po zatopieniu określonego terenu (rozlewiska i zabagnienia).
Zapora fortyfikacyjna to rodzaj zapory inżynieryjnej wykonanej ze środków innych niż materiały wybuchowe lub miny.
Niszczenia to wyznaczone obiekty infrastruktury obronnej przygotowane do zniszczenia, tj. obiekty infrastruktury drogowej, kolejowej, portowej i lotniskowej.
Mina to ładunek materiału wybuchowego zwykle umieszczony w kadłubie (obudowie) przeznaczony do niszczenia lub uszkodzenia pojazdów, łodzi lub samolotów oraz niszczenia i rażenia siły żywej, którego detonacja następuje pod wpływem oddziaływania sprzętu bojowego lub siły żywej po upływie określonego czasu bądź w sposób kierowany.
Mina przeciwpancerna-mina przeznaczona do unieruchomienia lub zniszczenia czołgu lub innego pojazdu pancernego.
Mina przeciwpiechotna-mina przeznaczona do zranienia, zabicia lub uczynienia niezdolnej do działania siły żywej.
Mina kontaktowa-mina wybuchająca pod wpływem fizycznego (bezpośredniego) kontaktu z obiektem rażenia.
Mina odłamkowa kierowana- mina, najczęściej przeciwpiechotna, o działaniu odłamkowym, przeznaczona do rażenia w zasięgu określonej strefy.
Mina pułapka to środek wybuchowy lub niewybuchowy, albo inny materiał pozornie niegroźny, rozmyślnie podłożony w celu spowodowania strat w sile żywej, detonujący, gdy zostanie poruszony lub gdy będzie się przy nim manipulowało.
Mina uzbrojona definiowana jest jako mina wyposażona w zapalnik (niekontaktowy lub kontaktowy), z której usunięto wszystkie zabezpieczenia i po ułożeniu działają w niej wszystkie automatyczne środki bezpieczeństwa i/lub opóźniacze, dzięki czemu jest gotowa do zadziałania po otrzymaniu sygnału od celu.
Mina rozbrojona mina, która pozbawiona jest zdolności do działania wskutek usunięcia z niej zapalnika.
Mina ćwiczebna to mina nieaktywna lub tylko jej kadłub, używana do szkolenia z zakresu ustawiania i usuwania min.
Grupa min-element składowy pola minowego lub samodzielnie założona zapora minowa, np. samodzielna grupa min przeciwpiechotnych, przeciwpancernych lub mieszana grupa min.
Pole minowe klasyczne-obszar terenu określony długością (wzdłuż frontu) i głębokością (szerokością), na którym ustawia się miny według przyjętego schematu.
Narzutowa zapora minowa-teren bez regularnych wymiarów, w obrębie, którego ustawiono w sposób nieregularny (bez przyjętego schematu) miny.
Gęstość określana jest:
· dla klasycznych pól minowych ilością min przypadających na 1 m szerokości pola minowego;
· dla narzutowych pól minowych ilością min przypadających na 1 m2 pola minowego.
2.1.Podział zapór inżynieryjnych
Zapory inżynieryjne to skoordynowany szereg środków inżynieryjnych, obiektów inżynieryjnych lub niszczeń ustawionych w terenie na dogodnych kierunkach działania przeciwnika.
Do zapór inżynieryjnych należą:
· zapory minowe;
· niszczenia;
· zapory fortyfikacyjne;
· zapory wodne.
2.2.Charakterystyka zapór minowych
Zapora minowa to rodzaj zapory inżynieryjnej założonej z min lub ładunków materiału wybuchowego (fugasów), występująca w postaci pojedynczych min, grup min, pól minowych klasycznych i narzutowych.
Zapory minowe rozmieszcza s...
polhawk