Seks Aborygenów.pdf

Seks Aborygenów

W kulturze Aborygenów powszechna była poligamia. Ich życie było trudne, często

występowały okresy głodu, walk międzyplemiennych, chorób. Trudno powiedzieć, jak

w takich warunkach rozwijały się między nimi więzi uczuciowe.

Relacje partnerskie prawdopodobnie były podporządkowane dobru grupy. Kiedy

kapitan James Cook odkrył w 1770 r. Australię, tamtejsza rdzenna ludność liczyła

około 300 000 osób i była rozproszona na wielkich obszarach kraju. Mężczyźni

zajmowali się myślistwem, a kobiety opiekowały się dziećmi.

Kultura Aborygenów była zdominowana przez mężczyzn. Aż do momentu kontaktu z

innymi kulturami Australijczycy nie wiązali współżycia seksualnego z prokreacją.

Ciążę wyjaśniali sobie tym, że to duch dziecka dostał się do ciała kobiety. Mężczyzna

w czasie stosunku otwierał kobietę, aby duch dziecka mógł do niej wniknąć.

Aborygeni stosowali też zabiegi przerywania ciąży. Dziewczynkę, jeszcze zanim się

urodziła, obiecywano mężczyźnie z innej grupy lokalnej, dlatego powszechna była

znaczna różnica wieku między partnerami. Często starsze kobiety miały o wiele od

siebie młodszych mężów.

Współżycie seksualne zaczynano wcześnie. Zaledwie dziewięcioletnia dziewczynka

oddawała się wybranemu uprzednio mężczyźnie. W przypadku owdowienia była

dziedziczona przez jego młodszych braci. U chłopców w tym samym wieku

rozpoczynał się długoletni okres inicjacji. Zabierano ich matkom i poddawano

okrutnym próbom wytrzymałości na ból: wybijano im zęby, wyrywano włosy, nacinano

podłużnie członek i głodzono. Żaden z odległych australijskich zwyczajów

seksualnych nie pasuje do zachowań znanych w łagodnej, oświeconej Europie.

Dla nas pociągająca jedynie mogłoby być wizja wielokrotnego zamęścia, albo

możliwość posiadania jednocześnie kilku żon. Dość marzeń - póki co, cieszmy się

własnymi tradycjami.