PROCESY POZNAWCZE.docx

(17 KB) Pobierz

PROCESY POZNAWCZE – PROCESY SPOSTRZEGANIA

Bodziec – jest to takie zdarzenie w środowisku fizycznym receptorycznej powierzchni organizmu, na które organizm potrafi zareagować w sposób specyficzny. Powierzchnia receptoryczna organizmu to wszystkie receptory niezależnie od tego, gdzie się znajdują – na zewnątrz czy wewnątrz organizmu.

Receptor – jest to układ o jednym wejściu i jednym wyjściu informacyjnym. Stanowi go wyspecjalizowane do odbioru określonego wymiaru sensorycznego zakończenia wypustki komórki nerowowej zwanej neuronem obwodowym.

Klasyfikacja receptorów :

1.       Eksteroreceptory – receptory znajdujące się na powierzchni organizmu i odbierające bodźce z jego otoczenia.

a.       Telereceptory ) receptory wzrokowe i słuchowe)– odbierają bodźce oddalone od organizmu

b.       Kontaktoreceptory ( receptory smakowe, dotykowe, temperatury i bólu) – odbierają bodźce w zetknięciu z receptoryczną powierzchnią organizmu

2.       Interoreceptory – receptory znajdujące się wewnątrz naszego organizmu i odbierające bodźce z jego wnętrza

a.       Proprioreceptory ( receptory równowagi, stawowe, mięśniowe, ścięgniowe) – receptory znajdujące się w narządach ruchu i odbierające bodźce związane z ruchem i położeniem poszczególnych części ciała i organizmu jako całość

b.       Wisceroreceptory ( zróżnicowane i funkcjonalnie wyspecjalizowane zakończenia  nerwowe znajdujące się w narządach ciała)– receptory znajdujące się w narządach wewnętrznych i odbierające bodźce ze stanem tych narządów.

 

Organizacja procesów spostrzegania :

·         Sensoryczno – motoryczny

·         Sematyczno- operacyjny

 

Efekt spostrzegania na poziomie sematyczno – motorycznym zależy od :

·         kontekstów w jakich spostrzegamy

·         posiadanej wiedzy

·         systemu wartości

·         języka, którym się posługujemy

·         sytuacji materialnej

·         różnic kulturowych i środowiskowych

To bywa przyczyną deformacji procesu spostrzegania, często dokonujemy nadinterpretacji i wyciągamy fałszywe wnioski.

Złudzenie optyczne błędna interpretacja obrazu przez mózg pod wpływem kontrastu, cieni, użycia kolorów, które automatycznie wprowadzają mózg w błędny tok myślenia. Złudzenie wynika z mechanizmów działania percepcji, które zazwyczaj pomagają w postrzeganiu w określonych warunkach jednak mogą powodować pozornie tylko prawdziwe wrażenie. Wyróżniamy kilka rodzajów złudzeń :

1.       geometryczne -  błędna ocena odległości, kątów, kierunków i kształtów

2.       barwne : związane z jasnością i barwą tła

3.       jasności : pojawiające się wówczas gdy przedmiot oglądany na jasnym tle wydaje się ciemniejszy niż ten sam przedmiot na ciemnym tle

4.       trójwymiarowości : w wyniku posiadania dwojga oczu do mózgu docierają dwa obrazy tego samego przedmiotu

Deformacje w postrzeganiu obiektów społecznych

Obiekty społeczne ( inni  ludzie) również są spostrzegani przez nas często w sposób zdeformowany tz. spostrzeganie społeczne jest obarczone wieloma błędami.                                                                                  Błedy w spostrzeganiu ludzi :

1.       logiczny : polega na tym, że w sposób nieświadomy łączymy cechy pozytywne z cechami pozytywnymi, a negatywne z negatywnymi => zakładamy, że niektóre cechy występują wspólnie ( najczęściej działa to w pierwszym kontakcie z osobą) przykład : na obrazach diabeł przedstawiany jest jako brzydka postać ( ponieważ jest zły)

2.       pierwszego wrażenia : polega na tym, że mamy tendencję do oceniania danej osoby zgodnie z pierwszym wrażeniem jakie na nas wywarła. To wrażenie może się utrzymywać.

3.       Efekt aureoli : polega na tym, że oceniamy daną osobę przez pryzmat cechy, które ona ujawniła, a która jest dla nas ważna

4.       Stałości : jest to przekonanie o tym, że ludzie nie zmieniają się, czyli są stali / niezmienni.

Przyczyny popełniania błędów stałości :

1.       Przekonanie, że stałość jest bardziej wartościowa niż zmienność

2.       Posługiwanie się językiem cech ( wszystkie określenia)

3.       Posługiwanie się atrybucjami dyspozycyjnymi ( przypisywanie zachowań cechom jakie człowiek posiada), a nie używanie atrybucji sytuacyjnych ( przypisywanie przyczyn ludzkich zachowań sytuacjom w których człowiek się znalazł.

Atrybucje – są to przyczyny zachowań ludzkich, których nie widzimy, ale o których wnioskujemy.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin