MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DO SZKOLEŃ Z ZAKRESU BHP-MAREK GAŁUSZA-WRZESIEŃ 2009.doc

(5695 KB) Pobierz
I

I. PRAWO PRACY

              Źródła prawa pracy

1               Podstawowe zasady prawa pracy

Prawo pracy przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonaw­czych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulami­nów, statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Podstawowymi źródłami prawa pracy, jak wynika z powyższej definicji, są więc ustawy akty prawne uchwalane przez Sejm RP. Na ich podstawie tworzone są akty prawne niższe­go rzędu rozporządzenia, wydawane przez Radę Ministrów, ministrów oraz inne upraw­nione konstytucyjnie organy. Podając niezbędne szczegóły, umożliwiają one wprowadzenie ustaw w życie. Aktami prawnymi są również konwencje ratyfikowane przez RP. Innymi źródłami prawa pracy, obowiązującymi wdanym resorcie są zarządzenia, wydawa­ne przez upoważnionych ministrów, zaś w danym zakładzie pracy porozumienia zbioro­we, takie jak układy zbiorowe pracy, regulaminy pracy oraz wynagradzania, a także statuty.

UWAGA!

Zasada uprzywilejowania pracowników oznacza, iż postanowienia umów o pracę nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.

Podstawowe zasady prawa pracy są następujące:

      pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia i wypoczynku (art. 13 i 14 K.p.),

      pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy (art. 15 K.p.),

      pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikowi podnoszenie kwalifikacji zawodo­wych (art. 17 K.p.),

      pracownicy i pracodawcy mają prawo tworzyć organizacje w celu reprezentacji i obrony swoich praw i interesów, lub do takich organizacji przystępować (art. 181 K.p.).

2              Stosunek pracy

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Nieistotna jest tutaj nazwa zawartej przez strony umowy, lecz sam fakt zatrudnienia, na warunkach określonych powyżej. Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu ww. warunków pracy. Stosunek pracy charakteryzuje się tym, że:

      jest dobrowolny,

      jest zobowiązaniem wzajemnym,

      praca jest świadczona osobiście,

      ma cel zarobkowy.

Dodatkowymi warunkami jest wykonywanie pracy w sposób ciągły, pod kierownictwem

pracodawcy.

Stosunek pracy powstaje poprzez zawarcie umowy o pracę, a także poprzez powołanie,

wybór, mianowanie, czy też spółdzielczą umowę o pracę.

Nie nawiązujemy stosunku pracy zawierając, np. umowę agencyjną, umowę-zlecenia, umowę o dzieło, kontrakt menadżerski. Są to tzw. umowy cywilnoprawne.

Umowa o pracę

Umowę o pracę zawiera się:

       na czas nieokreślony,

       na czas określony,

       na czas wykonania określonej pracy.

Każda z tych umów może być poprzedzona umową na okres próbny, nieprzekraczający

3 miesięcy.

W razie konieczności zastępstwa w czasie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, możliwe jest zawieranie umowy o pracę z inną osobą na czas określony, obejmu­jący czas tej nieobecności.

Umowa o pracę powinna być zawarta na piśmie, z wyraźnym określeniem stron umowy, ro­dzaju i warunków umowy, a w szczególności powinna określać:

         rodzaj pracy, miejsce jej wykonywania, termin rozpoczęcia,

         wynagrodzenie ze wskazaniem jego składników,

         wymiar czasu pracy.

UWAGA!

Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta na piśmie, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy, potwierdzić pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy i jej warunków.

 

Pracodawca informuje pracownika na piśmie, w terminie do 7 dni od dnia zawarcia umowy

o pracę o:

         obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy,

         częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za pracę,

         wymiarze przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego,

         obowiązującej pracownika długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

         układzie zbiorowym pracy, którym pracownik jest objęty.

oraz, gdy pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy, dodatkowo o:

         porze nocnej.

         miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia,

              przyjętym sposobie potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy
oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

Poinformowanie pracownika o jego warunkach zatrudnienia oraz o zmianie tych warunków (w terminie nie późniejszymi niż 1 miesiąc od wejścia tych zmian) może nastąpić poprzez pisemne wskazanie odpowiednich przepisów prawa pracy.

Zmiany istniejącego stosunku pracy

Można wyróżnić dwa sposoby zmiany warunków pracy i płacy określonych w umowie o pracę...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin