Gajewski Czesław - Miłość aż po grób, czystość aż po ślub.pdf - e-booki - annaboro

Miłość aż po grób, czystość aż po ślub ...

Myśl zawarta w tytule jest jasna, jak słońce. Posłuży więc nie tyle jako przedmiot rozważań,

ale jako lampa, w świetle której spróbujemy spojrzeć na życiowe dylematy bardzo wielu

młodych mężczyzn i kobiet, dla których „te sprawy” tak jasne i czyste nie są.

Ona jest studentką ostatniego roku pedagogiki. On ukończył technikum mechaniczne. Pracuje

w renomowanej firmie. Studiuje zaocznie marketing i zarządzanie. Poznali się. Chodzą ze

sobą. Są parą. Przeżyli „pierwszy raz”. Spróbujmy przeprowadzić rekonstrukcję wydarzeń,

jakie mają miejsce w ich sercach. Zobaczymy wówczas, jak to się dzieje, że pierwsza myśl po

„pierwszym razie” jest taka: „zamieszkać razem, ale - na razie – bez ślubu”.

Odcięta droga powrotu

W „chodzeniu ze sobą” ewentualne podjęcie współżycia seksualnego jest doświadczeniem

granicznym. Po „pierwszym razie” nic już nie będzie takie samo. Zasłona

dziewictwa/niewinności zostanie zerwana Droga poprowadzi już tylko w jedną stronę.

Nietrudno znaleźć przeżycia, które są oznakami odzierania ze złudzeń. Młode kobiety, które

przeżyły pozamałżeński „pierwszy raz” mówią (patrz prasa młodzieżowa, fora dyskusyjne): -

było cudownie, ale .. i tu wyliczają całe katalogi przykrości, jakich doświadczyły. Przeżycie

bólu. Konieczność przełamywania lęku (najczęściej przed w sposób oczywisty niechcianą

ciążą i to mimo stosowania tzw. zabezpieczeń). Niezadowolenie z warunków, w jakich ten

„wymarzony” akt nastąpił. W końcu, że chłopak – owszem czuły był i się starał, jednak

wyobraźnia podpowiadała, że powinno być jakoś inaczej. W dalszym ciągu trwania tego

stanu „romantycznej spontaniczności” wzrasta niechęć do mężczyzn w ogóle i stopniowa

utrata wiary w miłość. Tymczasowość, niepewność przyszłości zabija kobiecość najbardziej

nawet zakochanej kobiety.

Natomiast mężczyzna po „pierwszym razie” poważnieje. Dociera do niego, że nie sprawdził

się. Powinien był przecież dostarczyć ukochanej przeżyć seksualnych najwyższej próby. Jego

ciało nie działało jednak tak, jak myślał, jak na treningach (wyobraźnia, obrazy, masturbacja).

Pęka mit męskości w jego własnych oczach i ukazuje mu się faktyczny obraz, tego kim jest.

Dotąd był przekonany, że kocha, bo tak mówiły mu zmysły. Tymczasem - w myśl mądrej

kabaretowej piosenki - „pogasły zmysły, błysło światło” i niestety … Może włączyć się

mechanizm autodestrukcji, który nakłania go do poszukania nowych szans, aby się sprawdzić

(bo przecież nie możliwe, aby był z niego taki „kiep”), nawet za cenę tego, że jak nie z tą, to z

inną … Tak oto - w miarę znajdowanych okazji - zamiast odpowiedzialnym mężczyzną, staje

się poszukiwaczem przygód. Opada zasłona z męskiej dumy, poczucia siły i sprawności w

każdym działaniu także pozaseksualnym.

Utrata szansy zbudowania domu .

Młodość to czas ładowania akumulatorów koniecznym zdrowym idealizmem. Marzenia,

projekty na przyszłość, literatura, muzyka, przygoda, przyjaźnie, mocowanie z dorosłymi.

Młodość jest bezcennym unikatowym źródłem świeżutkiego idealizmu, który stanowi

nieodzowny budulec dojrzałej osobowości. Na samym szczycie planów na przyszłość stoi

marzenie/tęsknota: - spotkać kogoś jednego i na zawsze … Fascynacja chłopaka dziewczyną i

odwrotnie to zespół ekologicznych odnawialnych bodźców do idealizowania o miłości.

Spotkania, wyznania, przytulenia, pocałunki, niepewność odwzajemnienia, tęsknota rozstania

…. Przy wejściu w dorosłe życia będzie z czego czerpać. Przy upadkach do czego wracać.

„Pierwszy raz” definitywnie kończy ten stan idealizowania. Od tego wydarzenia będzie

następowało wydatkowanie zasobów idealizmu zgromadzonego w osobowości. Nie będę one

jednak spożytkowane do tego, do czego miały służyć, czyli – mówiąc obrazowo - do

budowania domu, którego przecież jeszcze nie ma. Są natomiast jakieś prowizorki: domek

letniskowy, szałas, namiot. Jakże inaczej zobrazować sytuację młodych, acz metrykalnie

dorosłych, a nierzadko samodzielnych zawodowo ludzi, którzy postanawiają zamieszkać

razem, ale bez ślubu. Porównajmy tylko. Mogłaby być na ślubnym kobiercu radość serca,

które słyszy ”Ty mój/moja jedyny/jedyna i na zawsze. Przyjmij tę obrączkę”. Jest za to

poważna, ale jakże ostrożna propozycja: ”Zamieszkaj ze mną. Tu są klucze” Nie wiadomo na

jak długo. Niewykluczone, że na całe życie. Rodzice, albo nawet przyjaciele usiłują naciskać i

słyszą wtedy, że ślub to poważna prawa. Wesele niemały wydatek. Na razie nas nie stać.

Otóż to. Podczas „pierwszego razu” i następnych zużyli prawie wszystkie ideały, które

powinny wystarczyć na całe życie. Odkładanie ślubu jest przejawem bardzo podstawowego

barku sił życiowych. Tak, nie stać ich dzisiaj i to bynajmniej z powodów bardziej

zasadniczych niż materialne.

Z czasem może być coraz gorzej. Koniecznie powinni więc przemyśleć swoje życiowe

wybory, przyjmując także do wiadomości, że na pewne dobra jest już za późno. Przecież

nawet gdy nadejdzie wreszcie czas ślubu (mówią, że to czysta formalność), zamieszkają tylko

w tym, co już zaczęli budować, czyli w szałasie właśnie. Z tym, że odtąd szałas stanie się

domem. Nie będzie to jakieś cudo, ale przecież dom to ludzie, nie mury.

Życie bez ślubu, jak każda prowizorka może ciągnąć się w nieskończoność, chyba że w tzw.

międzyczasie ktoś nie wytrzyma i wyprowadzi się z szałasu, którym niestety okazał się być

wymarzony dom.

Swoją drogą. Zadziwiająca jest ta nasza współczesna moralność publiczna. Przyzwala na to,

żeby młodzi chłopak z dziewczyną mieszkali razem bez ślubu. A równocześnie popiera takich

np. genderowych rewolucjonistów, którzy usiłują podnieść do najwyższej społecznej rangi

prawo osób homoseksualnych do legalizacji swoich związków. Znamienna jest tu

argumentacja. Odwiedziny w szpitalu. Prawo do dziedziczenia. Adopcja dzieci. Czyż nie tego

właśnie pozbawiani są młodzi kobieta i mężczyzna - heteroseksualiści, którzy żyją „na słowo

honoru”. Jaka to logika? Kto jest jej twórcą? …

Jeśli takie tendencje miałyby się utrzymać, łatwo przewidzieć, kto w przyszłości wstępowałby

w te genderowe już wówczas (bo nie małżeńskie) związki.

Tak więc następstwem pozamałżeńskiego „pierwszego razu” jest zamieszkanie bez ślubu.

Najpierw została sperforowana czystość osoby. Potem spłaszczone więzi miłości. Zadano tym

samym cios w samo serce.…

Zerwanie owocu – owszem zakazanego, ale ze względu na serce.

Chłopcy i dziewczęta, mężczyźni i kobiety każdy i każda z nas to, co ma najcenniejszego,

przechowuje nie tyle w sejfie, co w sercu. Owszem jest serce sejfem skarbów bezcennych.

Kocha się sercem. Zachwyca pięknem (K.C.Norwid). Poszukuje tajemnic ukrytych, a przez to

najprawdziwszych. Wszakże „najważniejsze niewidoczne jest dla oczu” (Saint Exupéry).

Gdzie, jak nie w sercu nosi się swoich bliskich. Co, jak nie serce krwawi, gdy człowiek

zostaje zraniony.

Otóż to przede wszystkim serce ma wątpliwości, czy i kiedy powinien być ten „pierwszy raz”.

Ale za „pierwszym razem” serca zazwyczaj nie słuchają. Ona, bo - zamiast postawić

wymagania - daje dowód miłości. On, bo nie chce (nie może?) już dłużej czekać.

A po upojnej (?) nocy serca wstają zranione. Ona i on „się kochali” - ciałem, uczuciem, ale

nie sercem. Słomiane są popędy. Niestałe uczucia. Nieodwołalna może być tylko obietnica

serca: „Gdzie ty Gajus tam ja Gaja” i to przy świadkach. Serce tylko tym właśnie może się

nakarmić: obietnicą zbudowania domu, poświadczoną notarialnie, czyli przez urzędowego

świadka. Serce (inaczej niż popędy i emocje) nie jest naiwne. Wie, że dom to sprawa

najważniejsza i nie można tu polegać jedynie na słowie choćby najukochańszej, to jednak

słabej osoby.

Po „pierwszym razie” zamieszkali razem bez ślubu. Tymczasem prawdziwie zamieszkać

może tylko serce w sercu, czyli na zawsze … Jeśli już młodzi muszą pisać po murach naszych

domów (czego w żadnym razie nie wolno pochwalać) zaproponujmy takie hasło: „serce

dziewczyny plus serce chłopaka równa się dom”. W domu stół i łoże. Właśnie tak, a nie pod

gołym niebem, u obcych, doraźnie, obwoźnie. Na nic innego serce się nie zagada. Serce jest

wierne. Nie pójdzie na żaden kompromis. Będzie cierpieć.

Rację serca-sumienia można albo uznać, albo zagłuszyć. Uznawanie racji serca wymaga

wysiłku. Jego rodzaj i wielkość zależą od tego, czy był pierwszy raz, czy też nie. Czy

mieszkali razem bez ślubu. Czy zagłuszali mowę najgłębszą sumienia …. Na początku jest

trudniej, ale z czasem, z Bożą pomocą przyjdą trwałe owoce.

W przeciwnym wypadku na początku będzie się wydawało, że jest, jak w bajce. Później

jednak przerażonym ukaże się spustoszenie, którego już nie da się ogarnąć. Cała energia

młodości, miłości, ideałów pójdzie na zmarnowanie i to już za „pierwszym razem”…

Sługa Boży Jan Paweł Wielki, w roku 1999 w Sandomierzu żarliwie prosił młodzież

wszystkich czasów i epok: ale wy nie możecie przegrać miłości! Nie dajcie się zniewolić! Nie dajcie się

uwieść ułudom szczęścia, za które musielibyście zapłacić zbyt wysoką cenę, cenę nieuleczalnych często

zranień lub nawet złamanego życia własnego i cudzego!”

Wcześniej (rok 1980) przestrzegał, że młodzież może zostać doprowadzona (sama się

doprowadzić) „już w latach niewinności do utraty pogody ducha, otwierając drogę do zepsucia.”

Nasuwają się i przychodzą na myśl widoki miejsc, w których nasza kochana młodzież

przeżywa czas wolny. A tam nierzadko: mroczna muzyka, obowiązkowo alkohol i niestety…

tabletki szczęścia… Chciałoby się przemówić do rozsądku młodych ich własnym językiem.

Nie ściemniajcie. Przecież widzimy, jak się zgrywacie. Nie jest wam wcale tak cool.

Szpanujecie tylko. Jesteście zdołowani. Spróbujcie się na nowo oswoić z wapniakami …

Psychodrama zamiast podsumowania

Ona i on przed „pierwszym razem” zgodnie (?) deklarują . My się kochamy. Oboje tego

chcemy. Jesteśmy dorośli. Chcemy być ze sobą na zawsze.

Po „pierwszym razie” już tak zgodni nie są.

Kobieta

Mężczyzna

Gdy zajdę w ciążę, odejdzie … Ja miałbym zostać ojcem? To jakiś absurd …

Nie wiadomo, czy na zawsze. Mężczyźni odchodzą… Nie wiadomo, czy jedyna. Kobiety zmyślają…

Nie wiesz, czy Ciebie kocha, czy tylko pociąga go

twoje ciało.

Na oglądałeś się pornografii i szukasz okazji, aby się

sprawdzić.

Boisz się, że możesz zajść w ciążę (mimo

zabezpieczeń), i że będzie bolało …

Mówisz jej czuł słówka, ale tek naprawdę nie wiesz,

dlaczego to działa.

Prowokujesz go, bo jesteś poraniona. Będziesz czuł do siebie wstręt, że jej to zrobiłeś.

Rozstaniesz się z jedną i zaraz zaczniesz szukać,

ukojenia u innej ….

Kłamstwo: chcesz go ze sobą związać. Kłamstwo: chcesz udowodnić, że ją zdobędziesz.

Naiwnie wierzysz, że dałaś mu dowód miłości. Przespałeś się z nią dla przyjemności i nic więcej. Nie

powinna mieć do Ciebie o nic pretensji.

Oboje tego chcieliśmy. Owszem, ale ja nie planowałem zostać ojcem.

Chciałam mu dać wszystko. Przecież niczego jej nie obiecywałem…

Gdyby mu naprawdę na mnie zależało, poczekałby. Nie postawiła mi żadnych wymagań. A skąd mam

wiedzieć, że tylko mi ...

Idealizuję. Tak naprawdę wiem, że ideałów nie ma. Zgrywam się. Tak naprawdę chcę się sprawdzić.

Powyższy tekst składa się ze zdań otwartych. Jest zaproszeniem do namysłu/rozeznania

trudnych dylematów seksualności, które za „pierwszym razem” wyglądają tak prosto,

romantycznie, nowocześnie …. Spotkajmy się na Forum Czystych Serc

Wiesław Gajewski

kontakt@czysteserca.org.pl

Jeśli Cię zostawi, drugi raz już nikogo nie

pokochasz.

Gajewski Czesław - Miłość aż po grób, czystość aż po ślub.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: