Przepisy badania weterynaryjnego zwierząt rzeźnych i ekspertyzy wet.-sanit. mięsa i produktów mięsnych.pdf

PRZEPISY BADANIA WETERYNARYJNEGO ZWIERZ Ą T RZE Ź NYCH

I EKSPERTYZY WETERYNARYJNO-SANITARNEJ

MI Ę SA I PRODUKTÓW MI Ę SNYCH

1. Wymagania weterynaryjno-sanitarne w stosunku do badania przed ubojowego

zwierz ą t

2. Zasady przeprowadzania badania weterynaryjno-sanitarnego tusz i narz ą dów

zwierz ą t

3. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna tusz i narz ą dów wewn ę trznych

3.1. Choroby zaka ź ne

3.2. Choroby inwazyjne

3.3. Miejscowe i ogólne zmiany patologiczne

3.4. Schorzenia i patologia poszczególnych narz ą dów

3.5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna krwi i surowców wewn ą trzwydzielniczo-

enzymatycznych

3.6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi ę sa od zwierz ą t, poddanych ubojowi z

konieczno ś ci

4. Badanie oraz ekspertyza weterynaryjno-sanitarna uboju drobiu

5. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju królików, nutrii i

zwierz ą t dzikich

6. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna mi ę sa oraz produktów mi ę snych na rynkach

7. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna i kontrola weterynaryjna mi ę sa i

produktów mi ę snych w chłodniach

8. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna kiełbas, w ę dlin mi ę snych, konserw

mi ę snych, przetapianego tłuszczu spo Ŝ ywczego oraz surowców jelitowych

9. Ekspertyza weterynaryjno-sanitarna produktów uboju w wypadkach zatrucia

zwierz ą t

10. Badanie laboratoryjne mi ę sa i produktów mi ę snych

- Badanie fizyko-chemiczne mi ę sa

- Badanie bakteriologiczne mi ę sa i produktów mi ę snych

11. Zasady przetwarzania mi ę sa oraz produktów mi ę snych, podlegaj ą cych odka Ŝ aniu

Komentarz [YUN1]: W tekście

p. 10 takiej rubryki brak

Zał ą cznik 1. Metodyki badania fizyko-chemicznego mi ę sa

Zał ą cznik 2. (do rozdziału 6).

PRZEPISY BADANIA WETERYNARYJNEGO ZWIERZ Ą T RZE Ź NYCH

I EKSPERTYZY WETERYNARYJNO-SANITARNEJ

MI Ę SA I PRODUKTÓW MI Ę SNYCH

(Zatwierdzone przez Zarz ą d Główny Weterynarii

Ministerstwa Rolnictwa ZSRR 27 grudnia 1983 r.

po uzgodnieniu z Głównym Zarz ą dem Sanitarno-Epidemiologicznym

Ministerstwa Zdrowia ZSRR)

1. Wymagania weterynaryjno-sanitarne w stosunku do badania przed ubojowego

zwierz ą t

1.1. Do kategorii rze ź nych zwierz ą t hodowanych nale Ŝą : bydło rogate (w tym

jaki, bawoły), trzoda chlewna, owce, kozy, jelenie, króliki, konie, osły, muły,

wielbł ą dy, drób wszystkich gatunków.

Ubojowi na mi ę so nie podlegaj ą zwierz ę ta w wieku poni Ŝ ej 14 dni.

1.2. Do uboju na mi ę so dopuszczane s ą zdrowe zwierz ę ta hodowane. Ubój

zwierz ą t chorych oraz podejrzanych o chorob ę zaka ź n ą lub zagro Ŝ onych ś mierci ą

(ci ęŜ kie urazy, złamania, poparzenia oraz inne uszkodzenia) jest dozwolony w

wypadkach, przewidzianych przez odpowiednie instrukcje oraz niniejsze Przepisy

(gdy mi ę so mo Ŝ e by ć dopuszczone do spo Ŝ ycia przez ludzi).

1.3. Zabrania si ę uboju na mi ę so zwierz ą t:

1.3.1. chorych oraz podejrzanych o zachorowanie na w ą glika, szelestnic ę ,

pomór bydła, pomór wielbł ą dów, w ś cieklizn ę , t ęŜ ec, obrz ę k zło ś liwy, bradsot,

enterotoksemi ę owiec, gor ą czk ę nie Ŝ ytow ą bydła i owiec, gor ą czk ę nie Ŝ ytow ą bydła

i owiec (chorob ę niebieskiego j ę zyka),afryka ń ski pomór ś wi ń , tularemi ę ,

botulizm, nosacizn ę , epizootyczne zapalenie w ę złów chłonnych, melioidoz ę

(rzekomy sap), myksomatoz ę królików, ptasi ą gryp ę ;

1.3.2. znajduj ą cych si ę w stanie agonii, który ustala wył ą cznie lekarz

(felczer) weterynarii;

1.3.3. zaszczepionych szczepionkami, a tak Ŝ e poddanych leczeniu przeciwko

w ą glikowi, w ci ą gu 14 dni po szczepieniu (leczeniu). W sytuacjach przymusowych,

za zezwoleniem lekarza weterynarii, dopuszczalny jest ubój zwierz ą t

zaszczepionych przed upływem powy Ŝ szego terminu, pod warunkiem, Ŝ e zwierze ma

normaln ą temperatur ę ciała oraz nie wykazuje reakcji na szczepienie (powikła ń ),

a tak Ŝ e wobec spełnienia warunków, wymienionych w p. 3.6.1 niniejszych

Przepisów;

1.3.4. jednokopytnych (koni, mułów oraz osłów), nie poddanych maleinizacji

w zakładzie przetwórstwa mi ę snego lub w rze ź ni. W wypadku uboju ich bez

maleinizacji przedubojowej tuszy pozostałe produkty uboju s ą równie Ŝ kierowane

do utylizacji.

Uwaga. We wszystkich przypadkach, wymienionych w niniejszych Przepisach,

pod terminem „utylizacja” jest rozumiane, Ŝ e tusze lub inne produkty uboju,

niezdatne do spo Ŝ ycia, s ą kierowane do przetwarzania na m ą k ę paszow ą pochodzenia

zwierz ę cego, klej lub na inne cele techniczne z zachowaniem obowi ą zuj ą cych

przepisów ich przetwarzania.

1.4. Zwierz ę ta, kierowane do uboju, podlegaj ą w gospodarstwie-dostawcy

badaniu weterynaryjnemu z selektywn ą termometri ą według uznania lekarza

(felczera) weterynarii.

Bydło rogate jest opatrywane przywieszkami; sporz ą dza si ę na nie spis z

podaniem gatunku zwierz ą t oraz numeru przywieszki (cechy), a dla zwierz ą t z

kompleksów przemysłowych hodowli zwierz ą t podaje si ę równie Ŝ numer sekcji

tuczenia.

Zwierz ę ta, reaguj ą ce podczas badania na bruceloz ę oraz gru ź lic ę , chore na

pomór (klasyczny) ś wi ń oraz inne choroby, których ubój na mi ę so, zgodnie z

niniejszymi Przepisami, jest dopuszczalny, mog ą zosta ć skierowane do uboju

wył ą cznie za specjalnym zezwoleniem działu weterynaryjnego zarz ą du obwodowego

(krajowego [kraj – jedn. terytor. FR] )rolnictwa, Ministerstwa Rolnictwa

republiki autonomicznej lub zarz ą du głównego Ministerstwa Rolnictwa republiki

zwi ą zkowej, nie posiadaj ą cej podziału na obwody.

Nie podlegaj ą wysłaniu do zakładu rze ź niczego zwierz ę ta, chore klinicznie

na bruceloz ę oraz gru ź lic ę , z nieustalon ą diagnoz ą choroby; chore na choroby

niezaka ź ne, maj ą ce podwy Ŝ szon ą lub obni Ŝ on ą temperatur ę ciała; drób, chory na

ornitoz ę , gryp ę , rzekomy pomór drobiu.

Zabrania si ę wysyłania do uboju zwierz ą t, zaszczepionych szczepionk ą

unieczynnion ą przeciwko pryszczycy, w ci ą gu 21 dnia w niebezpiecznych pod

wzgl ę dem pryszczycy obwodach oraz szczepionk ą przeciwko w ą glikowi w ci ą gu 14 dni

po szczepieniu, a tak Ŝ e zwierz ą t, którym podawano w celach leczniczych surowic ę

przeciww ą glikow ą , w ci ą gu 14 dni po podaniu, oraz zwierz ą t, u których stosowano

antybiotyki w celach leczniczych oraz zapobiegawczych, w ci ą gu okresu, podanego

we wskazówkach odno ś nie stosowania ich w weterynarii.

Zwierz ę ta, poddane obróbce pestycydami, s ą wysyłane do uboju po upływie

odpowiedniego terminu, podanego w „Wykazie preparatów chemicznych, zalecanych do

obróbki zwierz ą t gospodarskich przeciwko owadom i roztoczom”.

Nie podlegaj ą wysłaniu do uboju zwierz ę ta gospodarskie w ci ą gu 30 dni, a

drób – w ci ą gu 10 dni po ostatnim przypadku karmienia ich rybami, odpadami

rybnymi oraz m ą czk ą rybn ą .

1.5. Na ka Ŝ d ą parti ę zwierz ą t, kierowanych do uboju, wydaje si ę ś wiadectwo

(za ś wiadczenie) weterynaryjne w ustalonym przez Ministerstwo Rolnictwa ZSRR

trybie, z obowi ą zkowym podaniem wszystkich informacji, przewidzianych przez wzór

ś wiadectwa, w tym równie Ŝ informacji odno ś nie bezpiecze ń stwa zwierz ą t oraz

miejsca ich pochodzenia pod wzgl ę dem chorób zaka ź nych. Do partii nale Ŝą

zwierz ę ta tego samego gatunku, jednocze ś nie wysyłane z tego samego gospodarstwa

(farmy) na podstawie tego samego ś wiadectwa weterynaryjnego (za ś wiadczenia

weterynaryjnego).

Na zwierz ę ta. nie nadaj ą ce si ę do dalszej hodowli oraz tuczenia, maj ą ce

uszkodzenia urazowe, chore na choroby niezaka ź ne oraz maj ą ce normaln ą

temperatur ę ciała, dostawca przedstawia, oprócz tego, protokół.

1.6. Zwierz ę ta, reaguj ą ce podczas badania na gru ź lic ę oraz bruceloz ę , drób,

reaguj ą cy podczas badania na gru ź lic ę , a tak Ŝ e zwierz ę ta, chore na białaczk ę

oraz inne choroby, wymienione w p. 1.4 niniejszych Przepisów, nale Ŝ y wysyła ć do

uboju osobnymi partiami w ustalonych przez organy weterynaryjne oraz uzgodnione

z zakładem przetwórstwa mi ę snego (zakładem przetwórstwa drobiu) terminach do

natychmiastowego uboju, z przestrzeganiem zasad, przewidzianych przez instrukcje

odno ś nie zabiegów, dotycz ą cych zwalczania odpowiednich chorób, oraz Przepisy

przewozów zwierz ą t transportem kolejowym, drogowym i innym. Przeganianie takich

zwierz ą t do uboju jest zabronione.

1.7. Po nadej ś ciu patii zwierz ą t rze ź nych lekarz (felczer) weterynarii

zakładu przetwórstwa mi ę snego (rze ź ni, zakładu przetwórstwa drobiu) powinien

sprawdzi ć prawidłowo ść sporz ą dzenia ś wiadectwa weterynaryjnego, a tak Ŝ e zgodno ść

podanej w ś wiadectwie weterynaryjnym ilo ś ci zwierz ą t z faktycznie dostarczon ą ,

ustalan ą przez towaroznawc ę – zakładowego odbiorc ę zwierz ą t gospodarskich,

dokona ć badania weterynaryjnego ka Ŝ dego z nich, a w razie konieczno ś ci – równie Ŝ

termometrii (ka Ŝ dego zwierz ę cia lub selektywnej). Nast ę pnie specjalista

weterynarz oddaje polecenie odno ś nie zasad przyj ę cia zwierz ą t, rozmieszczenia

ich na bazach zakładu, oraz bierze te zwierz ę ta pod obserwacj ę weterynaryjn ą .

Partia, w której zostały wykryte zwierz ę ta, chore na choroby zaka ź ne, w

stanie agonii, poddane ubojowi z przymusu lub zwłoki, a tak Ŝ e w wypadkach

niezgodno ś ci z liczb ą zwierz ą t, podan ą w ś wiadectwie weterynaryjnym, zostaje

poddana kwarantannie do chwili ustalenia diagnozy lub przyczyn niezgodno ś ci,

lecz nie dłu Ŝ ej, ni Ŝ na 3 doby.

Zwłoki podczas dostawy zwierz ą t gospodarskich transportem drogowym nie s ą

wyładowywane; po wykluczeniu w ą glika za pomoc ą badania mikroskopowego s ą one

kierowane do utylizacji lub likwidowane.

Zwłoki zwierz ą t, wykryte w wagonach kolejowych, po wykluczeniu w ą glika s ą

wyładowywane w miejscach, wskazanych przez organy Pa ń stwowego Nadzoru

Weterynaryjnego, siłami oraz ś rodkami odbiorcy zwierz ą t.

1.8. Podczas przetrzymywania przed ubojowego zwierz ą t w gospodarstwach oraz

krótkotrwałego transportowania bydło, owce i kozy, wielbł ą dy, jelenie przy

nieograniczonym pojeniu s ą przetrzymywane bez karmienia nie mniej, ni Ŝ przez 15

godzin, ś winie – nie mniej, ni Ŝ 5 g., króliki – nie mniej, ni Ŝ 12 g., ptactwo

l ą dowe – 8-12 g., ptactwo wodne – 4-8 g., wliczaj ą c w to czas podró Ŝ y w wypadku

dostawy ich transportem drogowym. Czas przerwania karmienia zwierz ą t jest

wpisywany do listu przewozowego. Zwierz ę ta powinny zosta ć dostarczone do zakładu

przetwórstwa mi ę snego (zakładu przetwórstwa drobiu) w dniu oraz o godzinie,

podanych w uzgodnionych harmonogramach ich przekazania-odbioru.

Drób, który nie został przetrzymany w gospodarstwach przed ubojem w ci ą gu

powy Ŝ szego okresu, wysyłce do uboju nie podlega.

Podczas ilo ś ciowego (według masy) oraz jako ś ciowego przekazania-odbioru

zwierz ą t w powy Ŝ szych warunkach czas trwania przetrzymywania zwierz ą t przed

ubojem w zakładzie przetwórstwa mi ę snego, licz ą c badanie weterynaryjne, powinien

wynosi ć nie wi ę cej, ni Ŝ 5 g. po odbiorze ich w zakładzie.

Konie, muły, osły celem przeprowadzenia maleinizacji s ą przetrzymywane w

zakładzie przetwórstwa mi ę snego przed ubojem przez 24 g. Ciel ę ta oraz prosi ę ta

s ą kierowane do przetwarzania po upływie 6 g. od ich odbioru w zakładzie.

1.9. W wypadku transportowania zwierz ą t z karmieniem w drodze, w wypadku

braku przetrzymywania przed ubojem zwierz ą t w gospodarstwie, co powinno by ć

odnotowane w dokumencie towarzysz ą cym, w wypadku dostawy zwierz ą t kolej ą oraz

ich przeganiania, w wypadku nadej ś cia zwierz ą t poza harmonogramem, po

przeprowadzeniu kwarantanny przy przekazaniu-odbiorze zwierz ą t według masy oraz

jako ś ci mi ę sa, a królików według masy Ŝ ywej - czas trwania przetrzymywania przed

ubojowego w zakładzie przetwórstwa mi ę snego wynosi: dla bydła, owiec i kóz,

jeleni, wielbł ą dów – nie mniej, ni Ŝ 15 g., dla trzody chlewnej – nie mniej, ni Ŝ

10 g., dla koni, mułów, osłów – nie mniej, ni Ŝ 24 g., dla królików – 5 g. po

przyj ę ciu ich w zakładzie przetwórstwa mi ę snego. Pojenie zwierz ą t nie jest

ograniczane, ale zaprzestaje si ę go na 3 g. przed ubojem. Zabrania si ę uboju

zwierz ą t, wykazuj ą cych oznaki zm ę czenia po transportowaniu. Takie zwierz ę ta przy

normalnym pojeniu i karmieniu odstawia si ę do odpoczynku minimum na 48 g., a

nast ę pnie post ę puje si ę z nimi, jak podano wy Ŝ ej.

Podczas przekazania-odbioru zwierz ą t według masy Ŝ ywej oraz stanu

utuczenia, zarówno bezpo ś rednio w gospodarstwach, jak i w zakładach, czas

przetrzymywania przed ubojowego w zakładach przetwórstwa mi ę snego powinien

wynosi ć dla bydła, owiec i kóz, jeleni, wielbł ą dów, koni, mułów, osłów – nie

mniej, ni Ŝ 24 g., dla trzody chlewnej – nie mniej, ni Ŝ 12 g., dla ciel ą t – 6 g.

po przyj ę ciu ich w zakładzie.

Uwaga: młode, niewykastrowane buhaje s ą przetrzymywane w osobnych zagrodach

oraz w tej partii, w której nadeszły.

1.10. W dniu uboju zwierz ę ta podlegaj ą badaniu przez lekarza (felczera)

weterynarii, i według jego uznania, w zale Ŝ no ś ci od stanu ogólnego zwierz ą t jest

przeprowadzana termometria ka Ŝ dej sztuki lub selektywna. Wyniki przed ubojowego

badania weterynaryjnego oraz termometrii zwierz ą t s ą rejestrowane w dzienniku o

ustalonym wzorze..

W wypadku pojawienia si ę zwierz ą t chorych lub zwierz ą t z podwy Ŝ szon ą b ą d ź

obni Ŝ on ą temperatur ą , w dzienniku podaje si ę numery ich przywieszek, postawion ą

(lub przypuszczaln ą ) diagnoz ę oraz temperatur ę ciała. Takie zwierz ę ta s ą

izolowane oraz nie dopuszczane do uboju do czasu postawienia diagnozy.

W wypadku nadej ś cia do zakładu przetwórstwa mi ę snego zwierz ą t z postawion ą

diagnoz ą choroby, s ą one kierowane pod kontrol ą specjalistów weterynarii do

ubojni sanitarnej celem natychmiastowego uboju.

1.11. Konie, muły oraz osły przed ubojem podlegaj ą badaniu w kierunku

nosacizny oraz przebadaniu metod ą jednokrotnej oftalmomaleinizacji. Zwierz ę ta,

reaguj ą ce na malein ę , podlegaj ą likwidacji.

Ubój koni, osłów oraz mułów jest dozwolony w sali ogólnej zakładu, lecz

osobno od zwierz ą t innych gatunków.

1.12. Wyprowadzanie oraz wywóz z terenu zakładu przetwórstwa mi ę snego

zwierz ą t, które przybyły do uboju, s ą zabronione.

1.13. O wszystkich przypadkach wykrycia przed ubojem lub po nim zwierz ą t,

chorych na choroby silnie zaka ź ne, a tak Ŝ e w wypadku rozpoznania gru ź licy,

białaczki, w ą grzycy oraz wło ś nicy – zakładowa słu Ŝ ba weterynaryjna powinna

zawiadomi ć (w ustalonym trybie) dział weterynaryjny zarz ą du obwodowego

(krajowego) rolnictwa, Ministerstwo Rolnictwa ASRR lub Zarz ą d Główny Weterynarii

Ministerstwa Rolnictwa republiki zwi ą zkowej (nie posiadaj ą cej podziału na

obwody), wła ś ciwe dla miejsca wysyłki zwierz ą t oraz wysyłaj ą cego, a tak Ŝ e organy

weterynaryjne, wła ś ciwe dla siedziby danego zakładu, a w wypadkach rozpoznania

lub podejrzenia o zachorowanie na w ą glika, nosacizn ę , gru ź lic ę , w ś cieklizn ę ,

gor ą czk ę Q, ornitoz ę , melioidoz ę , tularemi ę , pomór wielbł ą dów, listerioz ę ,

leptospiroz ę , pryszczyc ę , bruceloz ę , salmonelloz ę , w ą grzyc ę , wło ś nic ę – równie Ŝ

organy miejscowe ochrony zdrowia.

1.14. W wypadku nadej ś cia do uboju zwierz ą t, reaguj ą cych podczas badania na

bruceloz ę lub gru ź lic ę lub chorych na choroby zaka ź ne, wymienione w p. 1.4

niniejszych Przepisów, a tak Ŝ e chorych na choroby Ŝ oł ą dkowo-jelitowe, maj ą cych

zapalenia ropne, ropne rany zgorzelinowe, zapalenia sutków, zapalenie p ę pka i

stawów (u ciel ą t), oraz z innych powodów s ą przyjmowani osobno od zwierz ą t

zdrowych i kierowane do ubojni sanitarnej. W wypadku braku ubojni sanitarnej

jest dopuszczalny ich ubój w sali ogólnej, ale dopiero po uboju zwierz ą t

zdrowych oraz usuni ę ciu s sali wszystkich tusz oraz innych produktów uboju

zwierz ą t zdrowych.

Po zako ń czeniu uboju zwierz ą t, chorych na wymienione choroby zaka ź ne, a

tak Ŝ e we wszystkich przypadkach rozpoznania tych chorób podczas uboju zwierz ą t,

pomieszczenie ubojni, wszystkie urz ą dzenia oraz sprz ę t, wykorzystywane podczas

uboju oraz rozbioru tusz tych zwierz ą t, a tak Ŝ e miejsca ich przetrzymywania

przed ubojem s ą poddawane obróbce sanitarnej oraz dezynfekcji.

1.15. Podczas uboju zwierz ą t chorych lub podejrzanych o zachorowanie na

choroby odzwierz ę ce konieczne jest przestrzeganie przez pracowników

obowi ą zuj ą cych przepisów profilaktyki osobistej oraz przeprowadzanie zabiegów,

zgodnie z obowi ą zuj ą cymi instrukcjami Ministerstwa Zdrowia ZSRR, Ministerstwa

Rolnictwa ZSRR oraz Ministerstwa Przemysłu Mi ę snego i Mleczarskiego ZSRR, a

tak Ŝ e na polecenie Pa ń stwowego Nadzoru Sanitarnego i Weterynaryjnego.

Odpowiedzialno ść za przeprowadzenie tych zabiegów spoczywa na administracji

zakładu.

1.16. W wypadku wykrycia po drodze lub podczas przyj ę cia do zakładu

przetwórstwa mi ę snego w ą glika w partii zwierz ą t, transportowanej do zakładu

kolej ą lub transportem drogowym, zwierz ę ta s ą poddawane badaniom weterynaryjnym

oraz termometrii ka Ŝ dej sztuki. Bydło, owce i kozy, wielbł ą dy, konie, jelenie z

normaln ą temperatur ą ciała, bez oznak choroby, s ą poddawane kwarantannie, podaje

si ę im surowic ę przeciw w ą glikow ą w dawce profilaktycznej oraz bierze si ę je pod

obserwacj ę weterynaryjn ą z codzienn ą termometri ą według uznania lekarza

weterynarii. Po upływie trzech dni po immunizacji wszystkie zwierz ę ta z

kwarantanny s ą poddawane termometrii, po czym zwierz ę ta z normalna temperatura

ciała s ą kierowane do uboju w ubojni sanitarnej. Trzoda chlewna bez oznak

klinicznych choroby z normaln ą temperatur ą ciała jest kierowana do uboju w

ubojni sanitarnej.

Zwierz ę ta wszystkich. gatunków, wykazuj ą ce oznaki kliniczne choroby, s ą

natychmiast umieszczane w izolatce, gdzie s ą one poddawane leczeniu. Po upływie

14 dni od leczenia oraz wobec normalnej temperatury ciała s ą one kierowane do

ubojni sanitarnej celem uboju.

Uwaga: W wypadku stwierdzenia przypadków zachorowania lub ś mierci z powodu

w ą glika w ś ród zwierz ą t, które ju Ŝ si ę znajduj ą na bazach przetrzymywania przed

ubojowego lub zostały doprowadzone do uboju, post ę puje si ę , jak podano wy Ŝ ej.

1.17. W wypadku zachorowania bydła rogatego na rozedmowego czyraka

mnogiego lub ś mierci zwierz ą t z powodu danej choroby wszystkie zwierz ę ta danej

partii podlegaj ą badaniu weterynaryjnemu. Zwierz ę ta z normaln ą temperatur ą oraz

bez oznak klinicznych zachorowania s ą kierowane do natychmiastowego uboju osobn ą

parti ą , chore za ś s ą izolowane oraz poddawane leczeniu. Zwierz ę ta wyzdrowiałe s ą

przetrzymywane przez 14 dni od momentu stwierdzenia normalnej temperatury, a

nast ę pnie kierowane do uboju.

1.18. W wypadku wykrycia w partii zwierz ą t, które zostały przekazane do

uboju, chorych lub podejrzanych o zachorowanie na pryszczyc ę , cała partia

zwierz ą t natychmiast jest kierowana celem uboju do ubojni sanitarnej. W wypadku

braku mo Ŝ liwo ś ci przetworzenia tych zwierz ą t w ubojni sanitarnej uboju dokonuje

si ę w ubojni ogólnej w trybie, okre ś lonym w p. 1,14 niniejszych Przepisów. Oceny

sanitarnej mi ę sa oraz innych produktów uboju dokonuje si ę w trybie, okre ś lonym w

p. 3.1.7.1.

W wypadku dostarczenia do zakładu przetwórstwa mi ę snego zwierz ą t, które

chorowały na pryszczyc ę oraz zostały wysłane z gospodarstw w pierwszych 3

miesi ą cach po zdj ę ciu z gospodarstwa kwarantanny, a tak Ŝ e zwierz ą t,

zaszczepionych przeciwko pryszczycy szczepionk ą inaktywowan ą i kierowanych do

uboju w ci ą gu 21 dni po szczepieniu, s ą one przyjmowane oraz kierowane do uboju

równie Ŝ osobn ą parti ą . Uboju oraz oceny sanitarnej mi ę sa i produktów uboju

dokonuje si ę w trybie, okre ś lonym w p. 3.1.7.2.

Uwaga: W wypadku uboju z konieczno ś ci w gospodarstwie zwierz ą t, które

przebyły pryszczyc ę i zostały ubite przed upływem 2 miesi ę cy po chorobie, a

tak Ŝ e zaszczepionych przeciwko pryszczycy i ubitych przed upływem 21 dni po

szczepieniu, tusze oraz inne produkty uboju s ą wykorzystywane wewn ą trz danego

gospodarstwa w trybie, okre ś lonym w p. 3.1.7.2.

1.19. Zwierz ę ta, pogryzione przez w ś ciekłe zwierz ę ta, s ą natychmiast

kierowane do uboju.

1.20. W wypadku stwierdzenia w trakcie uboju oznak pomoru bydła rogatego,

pomoru wielbł ą dów, tularemii, melioidozy, tusze wraz ze wszystkimi narz ą dami

oraz skór ą s ą niszczone; jednocze ś nie s ą podejmowane inne ś rodki, przewidziane

przez obowi ą zuj ą ce instrukcje zwalczania tych chorób.

1.21. W wypadku wykrycia w trakcie uboju zwierz ą t, chorych na choroby

zaka ź ne, wymienione w p. 1.3, post ę puje si ę zgodnie z rozdziałem 3 niniejszych

Przepisów.

1.22. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie do spo Ŝ ycia mi ę sa wszystkich

gatunków zwierz ą t gospodarczych oraz dzikich (łownych), które zgin ę ły podczas

po Ŝ aru, w wypadkach drogowych, zostały zabite przez piorun, pr ą d elektryczny,

zamarzły, uton ę ły itp. Zwłoki takich zwierz ą t podlegaj ą utylizacji lub, za zgod ą

lekarza weterynarii (o ile nie uległy one rozkładowi) mog ą zosta ć po

wygotowaniu dopuszczone do Ŝ ywienia trzody chlewnej lub drobiu, a tak Ŝ e w

postaci surowej lub wygotowanej – do Ŝ ywienia zwierz ą t, trzymanych w o ś rodku

hodowli, ale po obowi ą zkowym badaniu bakteriologicznym w kierunku obecno ś ci

salmonelli, a w razie konieczno ś ci – czynników innych chorób zaka ź nych oraz

inwazyjnych, stanowi ą cych zagro Ŝ enie dla zwierz ą t.

2. Zasady przeprowadzania badania weterynaryjno-sanitarnego tusz i narz ą dów

zwierz ą t

2.1. Mi ę so oraz inne produkty uboju zwierz ą t wszystkich kategorii

gospodarstw podlegaj ą obowi ą zkowej ekspertyzie weterynaryjnej, któr ą

przeprowadza lekarz weterynarii.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Przepisy badania weterynaryjnego zwierzą t rzeźnych i ekspertyzy wet.-sanit. mięsa i produktów mięsnych.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Przepisy badania weterynaryjnego zwierząt rzeźnych i ekspertyzy wet.-sanit. mięsa i produktów mięsnych.pdf