CZYTANIE WSZERZ

STRUKTURA HORYZONTALNA (POZIOMA)

UJĘCIE PŁASZCZYZNOWE

CZYTANIE W GŁĄB

STRUKTURA WERTYKALNA(PIONOWA)

UJĘCIE WARSTWOWE

I

Xxxxxx xxxxxx,xxxxxxxxx

Xxxxxxxx xxx xxxxxx

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

II

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

III

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Czytanie:

Taksonomia umiejętności czytania ze zrozumieniem

Leksemów(wyrazów, związków frazeologicznych

O

ODTWARZANIE

Najprostsze  rozumienie, na pograniczu  pamiętania: odnajdywanie gotowych informacji  (sądów, opinii) w sformułowaniach dosłownych lub zsynonimizowanych

GŁÓWNA DYSPOZYCJA: POWTÓRZ.

PRZYKŁADOWE CZYNNOŚCI UCZNIA: odnajduje (wskazuje), sytuuje (np. we właściwych partiach tekstu) ustala porządek występowania

Związków wyrazów (fraz)

Wypowiedzeń (równoważników, zdań)

P

PRZETWARZANIE

Czytanie na poziomie pełnego zrozumienia informacji(faktów, sądów, opinii) częściowo lub całkowicie przetworzonych, w sformułowaniach sparafrazowanych, w przekładach intersemiotycznych  itp.

GŁÓWNA DYSPOZYCJA: POWTÓRZ INACZEJ

PRZYKŁADOWE CZYNNOŚCI UCZNIA: porządkuje wg kryterium (np. przyczyn i skutków), dobiera, wybiera do potrzeb, eliminuje elementy zbędne, oddziela fakty od opinii, prawdę historyczną od fikcji itp.  ustala elementy świata przedstawionego,  sytuacje mówienia, charakteryzuje nadawcę i odbiorcę, wskazuje, formułuje temat, problem, myśl główną, morał, przesłanie, nadaje tytuły logicznym całostkom tekstu, rekonstruuje motywy działania , postępowania, porównuje tekst z innymi tekstami lub kontekstami

Wypowiedzi (aktów mowy, akapitów)

Części (np. rozdziałów)

S

STOSOWANIE

Praktyczne, utylitarne myślenie o możliwościach wykorzystanie tego, co się przeczytało

GŁÓWNA DYSPOZYCJA: WYKONAJ, ZAPROJEKTUJ WYKONANIE

PRZYKŁADOWE CZYNNOŚCI UCZNIA:  przewiduje skutki (następstwa, dalsze zdarzenia, zakończenia itp.), projektuje zachowania  w sytuacjach nakreślonych w tekście lub z nimi korespondującymi, konstruuje coś zgodnie z tekstem, tworzy analogie bądź przeciwieństwa

Całości (uogólnienia dot. całego tekstu)

W

WARTOŚCIOWANIE

Przynależne indywidualnym doświadczeniom ucznia deklarowanie postaw ( w wyniku pomiaru rejestrowane, ale niekoniecznie oceniane)

GŁOWNE POLECENIE: OCEŃ

CZYNNOŚCI UCZNIA: oceń, uzasadniając wiarygodność, prawdomówność, intencje, perswazyjność, wartość, estetykę tekstu; swoje możliwości i postępowanie