4. ATAK NIEMIEC NA BENELUKS I FRANCJĘ W 1940.doc

ATAK NIEMIEC NA BENELUKS I FRANCJĘ W 1940

Naczelnym Dowódcą Armii Francuskiej był Gamelin. Po mobilizacji armia francuska byłaby największą armią, liczącą ok. 5 milionów ludzi. Istotnym błędem jaki popełniła Francja była jej bierna postawa i to, że nie zaatakowała Niemców, kiedy miała nad nimi znaczną przewagę. Niemcy realizację Fall Gelb ( = Plan Żółty) chcieli rozpocząć już w momencie, kiedy trwała jeszcze wojna w Skandynawii, aby wykorzystać rozproszenie sił anglo-francuskich, których część przebywała w Norwegii.

Taktyka Francji

Francuscy sztabowcy najwyraźniej nie przeanalizowali wojny obronnej w Polsce, gdyż gdyby to zrobili z pewnością przyjęliby inną taktykę. Francuscy dowódcy liczyli, że Niemcy będą chcieli powtórzyć plan Schlieffena i uderzą próbując przełamać linię Maginota. W momencie trwania tam długich walk, linia ta byłaby nie do przełamania.

W sprawie formacji pancernych Francuzi również nie postąpili rozważnie, mimo dorad gen. de Gaulle, który uważał, że formacje powinny się koncentrować, tworzyć kliny pancerne, powinny istnieć duże zgrupowania czołgów. Francja rozłożyła jednak swoją armię na granicy z Niemcami, Szwajcarią i Włochami i oczekiwano ataku. Do każdej dywizji dołączona była dokładna ilość czołgów. Tym sposobem Francja posiadała 3100 czołgów, które jednak przydzielone równomiernie do armii piechoty nie mogły wiele wskórać. Francuzi liczyli się z tym, że na północy znajduje się Luksemburg i Belgia, gdzie mogą uderzyć Niemcy, a wówczas bitwa o Francję rozegrałaby się poza Francją. Francuzi spodziewali się jednak, że wraz ze wsparciem armii belgijskiej, rozbiją Niemców.

Fall Gelb

Niemcy zakładali, że pokonają Francję w dwóch bitwach:

1)     bitwa flandryjska – próba zajęcia północno – wschodnich ziem od Francji, co stanowiłoby korzystną drogę do inwazji na Wielką Brytanię, choć po drodze napotkaliby Belgię, której zapewne pomogłaby Francja

2)     właściwa bitwa o Francję – Francuzi byliby spychani od północy na południe, Niemcy zdobyliby Paryż, zyskując od zachodu obejście linii Maginota, która w tym momencie stałaby się bezużyteczna.

Francuzi mieli ponad 3 miliony 800 tysięcy żołnierzy, Niemcy 3 miliony 300 tysięcy.

Francja posiadała 32 tysiące dział, Niemcy 29 tysięcy.

Francja dysponowała 3800 samolotów i Niemcy również 3800.

Góry Ardeny, znajdujące się na granicy stanowiły dla Francuzów przedłużenie linii Maginota, a jednak Niemcy z gen. Guderianem ( nazywanym twórcą niemieckiej broni pancernej) zdołali przeprowadzić czołgi przez Ardeny.

Niemcy zaatakowali z 9/10 maja 1940. Dla Francji rozpoczęła się realizacja gorszego wariantu, gdyż Niemcy nie uderzyli na linię Maginota, a wkroczyli do Belgii. Wówczas premier Wielkiej Brytanii – Chamberlain, stosujący politykę ustępstw wobec Hitlera, podał się do dymisji. Następcą jego został I Lord Admiralicji – Churchill, znany ze skłonności do działań militarnych.

Wojska Holandii i Francji pokonane zostały nad Mozą, a 19 maja Niemcy docierali już do Amiens.

We Francji usunięty został Daladier, którego miejsce zajął P. Reynuad. Przez prezydenta republiki, zdymisjonowany został także Gamelin, którego zastąpił Weygand.

21 maja 1940 Niemcy dotarli do kanału La Manche. W okolicach portu Dunkierka Niemcy okrążyli 350 tysięczne zgrupowanie anglo-francuskie. Położenie tych ludzi było fatalne – za plecami czuli oddech Niemców, a przed sobą mieli kanał La Manche i Atlantyk. Hitler kazał jednak zatrzymać formacje, które okrążyły Anglików i Francuzów. Do dziś nie ma pewności dlaczego to zrobił, możliwe, że chciał mieć argument przetargowy w rozmowie z Anglią. Przeprowadzono więc ewakuację żołnierzy do Wielkiej Brytanii.

4 czerwca 1940 rozegrała się bitwa o Flandrię, zakończona klęską Francji.

10 czerwca do wojny przyłączyły się Włochy, zmuszając Francję do utworzenia frontu południowego.

14 czerwca padł Paryż. Wówczas niemal od razu do Paryża przybył Hitler, gdzie zrobiono mu wiele zdjęć.

22 czerwca marszałek Petain podpisał kapitulację Francji.

Niemcy podzielili Francję w następujący sposób:

- Alzację i Lotaryngię włączono do Rzeszy,

- północna i zachodnia Francja wraz z Paryżem poddana została okupacji,

- w południowej Francji utworzono państwo Vichy, kolaborujące z Niemcami, na którego czele jako premier stanął Petain.

Nieliczni emigrowali – wśród nich gen. de Gaulle, który w Londynie utworzył Komitet Wolnej Francji.

W obronie Francji walczyło 84 tysiące polskich żołnierzy, z czego do Anglii ewakuowało 20,5 tysiąca.