Macomber_Debbie_Noc_i_dzien_Najemnicy_02.pdf

Debbie Macomber

Noc i Dzień

(Sooner Or Later)

Wstęp

Rozdzierający krzyk kobiety wyrwał ze snu Luke’a

Maddena. Zerwał się z łóżka.

Od tygodni chodziły słuchy o możliwym zamachu

wojskowym, ale rząd Zarcero dobrze radził sobie

z sytuacją. Niecały tydzień temu prezydent Cartago

osobiście zapewnił Luke’a, że nie ma powodu do obaw.

Po huku strzałów z broni maszynowej rozległ się

okrzyk przerażenia i wściekłości.

Luke odrzucił prześcieradło i sięgnął po spodnie.

Włosy zjeżyły mu się na karku. Za oknem rozległy się

kroki.

Ledwie zdążył zapiąć pasek, kiedy drzwi się otworzyły.

Do sypialni wpadł żołnierz. Miał groźne spojrzenie i był

uzbrojony w uzi. Wrzeszcząc po hiszpańsku, rozkazał, by

Luke dołączył do pozostałych.

Luke pomyślał, że to już koniec.

Zginie z dala od domu. Z dala od siostry bliźniaczki.

W tym momencie zdał sobie sprawę, że rozpaczliwie

pragnie żyć. Pośpiesznie wykonał rozkaz partyzanta,

a w jego umyśle pojawił się obraz brązowookiej Rosity.

Kochał ją i chciał się z nią ożenić.

Na dworze panował chaos. Przerażone kobiety tłoczyły

się przy fontannie, osłaniając dzieci. Luke jak oszalały

szukał wzrokiem Rosity. Odnalazł ją wśród innych kobiet

i poczuł ulgę.

W kałuży krwi pod drzwiami kaplicy leżało

rozciągnięte ciało Ramóna Hermosy. Zastrzelony

z nienawiści. Zamordowany w imię postępu. Oczy

martwego mężczyzny wpatrywały się nieruchomo w noc.

Ramón. Na Boga, tylko nie Ramón. Złość wstrząsnęła

Lukiem, jakby poraził go prąd. Ten miły staruszek nie

mógł zrobić nikomu Krzywdy.

– Czego chcecie?! – krzyknął, zaciskając pięści.

Podeszło do niego trzech mężczyzn, uzbrojonych po

zęby. Jeden przycisnął lufę karabinu do ramienia Luke’a,

popychając go w stronę kobiet.

– Czego chcecie? – powtórzył Luke, nie zwracając

uwagi na niebezpieczeństwo.

Trzej mężczyźni rozstąpili się, kiedy podszedł do nich

oficer. Patrzył na Luke’a z nienawiścią. Luke czuł ją tak,

jak kiedyś miłość Rosity.

– Rozumiem, że jest pan przyjacielem naszego

prezydenta. – Dowódca splunął. Złowrogi uśmiech

powoli uniósł kąciki jego ust . – Może powinienem raczej

powiedzieć: „byłego prezydenta”.

– To jest misja – Luke wskazał ręką w kierunku

kościoła. – Nie mieszam się do polityki.

– Trzeba było się nad tym zastanowić, zanim

zaprzyjaźnił się pan z Jose Cartago. Drogo będzie pana ta

przyjaźń kosztowała, senor. Naprawdę, bardzo drogo.

Wyciągnął lśniący rewolwer z kabury i wymierzył

w głowę Luke’a.

– Nie, na miłość boską, nie! – krzyknęła Rosita. Ze

szlochem padła do nóg dowódcy. – Proszę, zaklinam pana

na imię Najświętszej Panienki, błagam, niech pan tego nie

robi.

Ale Luke wiedział, że jest za późno.

Rozdział 1.

Zapłacę za pańskie usługi.

– Nie wiem, czy dobrze zrozumiałem. – Murphy

zmierzył wzrokiem skromną dziewczynę, która trzymała

w ręce jego awizo na przesyłkę. – Chce pani, żebym

pojechał z panią do Zarcero?

Ta kobieta była szalona. Bez dwóch zdań. Letty

Madden, urzędniczka pocztowa z Boothill w Teksasie,

niewątpliwie nadawała się do domu wariatów.

Spojrzała na niego oczami czarnymi jak gorzka

czekolada. Jej rozpacz rozbroiłaby każdego mężczyznę,

ale nie Murphy’ego. Nie miał zamiaru przerywać w pełni

zasłużonego urlopu z powodu jakiejś kobiety, która szuka

przygód.

Nigdy nie miał dobrego zdania na temat płci

przeciwnej, a kiedy jego przyjaciele, Cain i Mallory,

ożenili się, utwierdził się w tym przekonaniu. Trzepotanie

rzęsami nie wystarczało, żeby nabrał ochoty do

przedzierania się przez dżunglę, by szukać gruszek na

wierzbie.

– Pan nie rozumie – powtórzyła.

Rozumiał doskonale. Po prostu go to nie interesowało.

Zresztą urzędniczki pocztowej nie byłoby stać na

zatrudnienie go ani na usługi Deliverance Company,

nawet gdyby przepracowała dwa życia.

– Chodzi o mojego brata. – Zagryzła drżącą dolną

wargę.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: