OPRACOWANIE I PRZEPROWADZENIE:

                                                          EWA WOJTA

     Często zastanawiamy się czy organizowanie konkursów w przedszkolu

ma sens i czy na pewno jest dla dzieci pozytywnym bodźcem działania.

Czy porównywanie umiejętności dzieci nie przysporzy im niepotrzebnych obaw, lęków, a nawet stresu? Czy poprzez taką zabawę osiągną zamierzone i przewidywane cele? Czy zaś wychowywane bez zbędnych napięć będą umiały radzić sobie w sytuacjach trudnych?

Analizując te i wiele innych pytań dochodzę jednak do przekonania, iż wychowując w dzisiejszych czasach o silnym wpływie mediów nie jesteśmy w stanie odizolować naszych najmłodszych od ciągłego porównywania i rywalizowania. Konkursy sportowe, wokalne, recytatorskie, piękności, siły, intelektu i mnóstwo innych bombardują nas ukazując lepszych i gorszych. Ileż to razy daje się słyszeć w przedszkolu opowiadające i komentujące te konkursy dzieci, które często także w swoich zabawach próbują je naśladować. Dlaczego więc i my nie możemy im dostarczać tych emocji?

Ważne jest jednak to, aby zaczynając organizować te ,,przepychanki” wielokrotnie przemyśleć ich organizację. Postarajmy się zatem, aby czas spędzony podczas takiej formy zabawy w przedszkolu nie był tylko ukazaniem tych najlepszych z grupy (czasem jednak w konfrontacji z innymi o wiele gorszych), ale by włączał wszystkich choć do jednej konkurencji.

Przygotowując więc zadania konkursowe należy właściwie dostosować je do dzieci o różnym poziomie myślenia i tempie rozwoju oraz dobierać je tak w zespoły, aby mogły chociaż w części osiągać sukcesy i żeby małe porażki dawały im chęć do dalszego działania. Zorganizowanie takich  przemyślanych  konkursów nie będzie więc testowaniem, ale jeszcze jedną obserwacją dla nauczyciela i dokładnym przyjrzeniem się jak funkcjonują nasi wychowankowie w sytuacjach zadaniowych. Niech zatem uczestnictwo w konkursach nauczy dzieci radzenia sobie w sytuacjach problemowych oraz niech rozwija odporność emocjonalną ucząc pokonywania trudności. Zamiast więc chronić dzieci przed napięciami lepiej organizować różnorakie sytuacje trudne i wyzwalające silne emocje, ale niech zawsze będzie to na miarę możliwości naszych wychowanków.

            Pracując już wielokrotnie z dziećmi 6 letnimi zauważyłam, iż wiele z nich bardzo lubi zabawy z liczbami. Mimo, iż jeszcze niektóre mają trudności z prostym wnioskowaniem o stałej liczbie elementów zbioru po obserwowanych zmianach sugerujących, że po zmianie jest ich więcej czy mniej; chętnie wykonują proste operacje matematyczne na liczbach. Szczególnie dzieci, które mają rozbudzone te umiejętności poprzez kontakt ze starszymi od siebie kolegami czy także te doświadczenia dostarczyli im rodzice czy dziadkowie wiedzą, że czynności matematyczne można zapisać posługując się liczbami, znakami działań i prostymi rysunkami. Wiele razy proszą o zadawanie działań matematycznych, a one obliczają je w pamięci lub szukają wyniku na plakietkach cyfrowych czy też same wypisują sobie nawzajem działania do obliczenia. Warto jest wtedy tak organizować spotkania z ,,liczbami”, aby czynności na dostępnym dla siebie poziomie dzieci wykorzystywały w sytuacjach życiowych, a także by stwarzane działania ciągle rozszerzały ich umiejętności matematyczne i wyrównywały zaistniałe braki.

         Biorąc wszystkie za i przeciw zaproponowałam dla dwóch grup ,,zerówkowych” (jedna o oddziaływaniu jednorocznym, a druga czteroletnim) konkurs ,,RACHMISTRZ PRZEDSZKOLA”.

Nasze zmagania odbyły się w czerwcu, ale po dwuletnim organizowaniu takiej zabawy dostrzegłam potrzebę wcześniejszego przyglądania się takim poczynaniom, aby przed rozpoczęciem nauki w szkole naszych wychowanków właściwiej pokierować działaniami dzieci i dopomóc rodzicom w dążeniu do jeszcze radośniejszego odkrywania matematyki

z własną pociechą.

Choć niektóre proponowane zadania mogą wykraczać poza tzw. ,,ramy” programu edukacji matematycznej przedszkolaka myślę, że nie można ograniczać tych, którzy już osiągnęli poziom operacyjnego myślenia i zadania inne byłyby dla nich nie wyzwaniem, ale znużeniem. Warto jest też wtedy zaobserwować dzieci, które nie radzą sobie z proponowanymi  zadaniami, aby poprzez mądrze poprowadzoną pomoc i wskazówki dla rodziców dać im szansę osiągania radości z tego działania. Propozycja konkursu dla drużyn o dwóch poziomach przedszkolnego oddziaływania nie ma być znów ukazaniem wielkich różnic, ale trudnością dla nauczycielskiego grona, które ma tak połączyć swoje drużyny, aby mogły one współdziałać z ochotą i przekonaniem, że na pewno wiele już umieją.

Konkurs należy zorganizować jeszcze tak, aby dzieciom kibicującym dać możliwość częstego włączania się do zabawy oraz wspólnego zdobywania punktów dla swojego zespołu. Niech  każdy najmniejszy sukces będzie wielką radością  dla wszystkich, niech uczy współdziałania oraz wspaniałego odkrywania ,,dziecięcej matematyki”.

Miłych wrażeń i pozytywnych emocji!

KONKURS MIĘDZYGRUPOWY

,,RACHMISTRZ PRZEDSZKOLA”

Placówka: Przedszkole nr 2 ,,Słoneczna Gromada” Śrem

Uczestnicy: dzieci 6 letnie z dwóch grup

Jury: nauczyciele lub rodzice dzieci

Miejsce: ogródek przedszkolny

Opracowanie i przeprowadzenie: mgr Ewa Wojta

Cele ogólne:

1.     Posługiwanie się liczebnikami głównymi w związku z konkretną sytuacją lub przedstawioną graficznie, rozszerzanie zakresu liczenia.

2.     Doskonalenie umiejętności dodawania i odejmowania na zbiorach zastępczych i w pamięci. Ujmowanie praktycznych czynności w zapis.

3.     Układanie zadań z treścią do fabuły przedstawionej na obrazkach.

4.     Rozwijanie zdolności do wysiłku intelektualnego w sytuacjach pełnych napięć. Wyrabianie odporności emocjonalnej i wdrażanie do znoszenia porażki.

5.     Wyrabianie umiejętności współdziałania w zespole, podporządkowanie się przyjętym zasadom.

PROPONOWANY PRZEBIEG KONKURSU