Czajewski Jerzy - Spisy właścicieli ziemskich litewsko-białoruskich gubernii Rosji w drugiej połowie XIX wieku.docx

Artykuł ten ma być w zamiarze autora pomocą w wykorzystaniu drukowanych rosyjskich oficjalnych danych statystycznych dotyczących  własności ziemskiej , na tym obszarze w większości polskiej  i jej lokalizacji na terenie większej części byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego ( WKL) i Inflant Polskich - il. 1, 2, 3 .

Obszar tego dawnego członu Rzeczypospolitej Obojga Narodów znalazł się  w wyniku rozbiorów całkowicie w granicach Rosji. Niewielka jego część znalazła się na terenie Królestwa Polskiego ( Priwislinskij Kraj ) t.j gubernii suwalskiej i  skrawki w guberni siedleckiej i lubelskiej .Sześć guberni  Cesarstwa : grodzieńską, kowieńską, mińską, mohylowską , wileńską  i witebską  nazywano w oficjalnej nomenklaturze  ,,krajem północno-zachodnim" ,  zaś  wraz z  trzema guberniami ukraińskimi będącymi  kiedyś częścią Korony, łacznie ten obszar zwano ,,guberniami zachodnimi"  - il.4. W polskiej ówczesnej świadomości były to tzw. ,,ziemie zabrane" .W skład guberni witebskiej wchodziły również dawne Inflanty Polskie - il. 5 , które nie były integralną częścią WKL

Na omawianym obszarze ludność pochodzenia polskiego stanowiła niewielką ( może za wyjątkiem guberni wileńskiej i grodzieńskiej gdzie stanowili prawie 1/3  mieszkańców ) mniejszość około 7 - 8 % całej ludności liczącej około 8,838 mln. mieszkańców  w 1885 roku. . Jako własciciele  ziemscy pochodzenia polskiego , głównie szlacheckiego  przeważali wyrażnie nad Rosjanami, Białorusinami, Łotyszami czy Litwinami (etnicznymi)  areałem i  znaczeniem gospodarczym.

Autorowi udało się dotrzeć do większości spisów gubernialnych za wyjątkiem guberni wileńskiej, ale ostatnio doszły mnie sygnały z Petersburga że są jakieś kalendarze tej guberni ze spisami właścicieli.