T.19 Prawo o ruchu drogowym.doc

19. Prawo o ruchu drogowym

-                podstawowe przepisy prawa o ruchu drogowym,

-                dopuszczalne normy prędkości prowadzenia pojazdów,

-                przepisy związane z używaniem świateł,

-                regulacje prawne związane z przewozem ładunków,

-                problemy bezpieczeństwa na drogach.

Proces integracji polskiego transportu samochodowego z systemem Unii Europejskiej wymagał stworzenia nowego prawa regulującego kompleks spraw związanych z funkcjono­waniem tej sfery gospodarki.

Prawo o transporcie drogowym reguluje stosunki ekonomiczne i stosunki pracy w sektorze, określając zasady dostępu do zawodu (licencje) i dostępu do rynków samo­chodowych, warunki uzyskiwania zezwoleń na przewozy międzynarodowe i tranzytowe, procedury uzyskiwania kwalifikacji i certyfikatów zawodowych, zaświadczenia o przewozach na potrzeby własne, zasady kontroli działalności przedsiębiorców samochodowych (status Inspekcji Transportu Drogowego), rozwiązywanie kryzysu na rynku samochodowym oraz wysokość licznych opłat i kar za lekceważenie zasad ustawowych. Po licznych nowelizacjach ustawa ta ściśle odpowiada obowiązującym regulacjom prawnym UE i wprowadza ład ryn­kowy na polskim rynku przewozów samochodowych wykonywanych pojazdami do przewozu ładunków o ładowności powyżej 3,5 t i pojazdami do przewozu osób o ładowności powyżej 9 osób.

Ogół problemów związanych z ruchem drogowym w Polsce jest uregulowany w 2005 r. ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Ten obszerny (liczący prawie 100 stron) akt prawny określa ogólne zasady ruchu drogowego (ruch pieszy, szczegółowo rozwinięte zasady ruchu pojazdów, ruch zwierząt), szczegółowo unormowane kwestie bezpieczeństwa i porządku na drogach (zatrzymanie i postój, używanie świateł zewnętrznych, warunki używania pojazdów na drogach), warunki techniczne pojazdów, warunki dopuszczania pojazdów do ruchu, zasady centralnej ewidencji pojazdów, badania techniczne pojazdów, wydawanie praw jazdy (uprawnień do kierowania), zasady centralnej ewidencji kierowców, zasady kontroli ruchu drogowego, zatrzymywanie i zwracanie dowo­dów rejestracyjnych oraz praw jazdy, działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego. Do ustawy tej wydano dotychczas 77 rozporządzeń wykonawczych (29 w zakresie zasad ruchu, 15 w odniesieniu do praw jazdy, 29 w sprawach rejestracji pojazdów i 6 w sprawach pojazdów służb publicznych). Niektóre z tych rozporządzeń są prawie tak obszernymi aktami prawnymi jak ustawa.

W odniesieniu do eksploatacji pojazdów samochodowych polskie prawo zawiera do­datkowe przepisy (oprócz ustawy i rozporządzeń w zakresie ruchu drogowego) ujęte w ustawach i rozporządzeniach dotyczących ubezpieczenia pojazdów, w ustawie o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (z 2005 r.), w rozporządzeniu o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości paliw i biopaliw ciekłych oraz w rozporządzeniu w sprawie podatków l opłat lokalnych.

W Polsce do aktów prawnych tworzących prawo o ruchu drogowym zalicza się:

- ustawę „Prawo o ruchu drogowym" z dnia 20 czerwca 1997 r. wraz ze wszystkimi jej
nowelizacjami - zwaną popularnie kodeksem drogowym (ostatnio zmienioną ustawą
z dnia 7 marca 2007 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym);

- kilkanaście rozporządzeń ministra infrastruktury, precyzujących rozmaite aspekty stoso­wania wcześniej wspomnianej ustawy, m.in.:

-       rozporządzenie w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia - określające np. jakie światła i hamulce powinny posiadać różne typy pojazdów,

-       rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych - definiujące wzory znaków drogowych i sygnałów,

-       seria rozporządzeń określających zasady przyznawania i odbierania uprawnień do prowadzenia pojazdów,

-       rozporządzenia w sprawie kontroli ruchu drogowego i zasad karania za naruszenia prawa o ruchu drogowym.

Kodeks drogowy reguluje zasady ruchu na drogach publicznych, warunki dopuszczenia pojazdów do ruchu, wymagania wobec osób kierujących pojazdami oraz zasady kontroli ruchu drogowego.

Kodeks drogowy i jego przepisy stosują się również do ruchu odbywającego się poza drogami publicznymi.

Poniżej zaprezentowano wybrane zapisy kodeksu drogowego, które zawierają regulacje prawne dotyczące dopuszczalnych prędkości, świateł zewnętrznych, ładunków. Regulacje prawne dotyczące dopuszczalnych prędkości

Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5°°-2300 wynosi 50 km/h.

Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 23°°-500 wynosi 60 km/h.

Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów w strefie zamieszkania wynosi 20 km/h.

Prędkość dopuszczalna poza obszarem zabudowanym wynosi w przypadku:

1)              samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie
całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t:

-                     na autostradzie - 130 km/h,

-                     na drodze ekspresowej dwujezdniowej - 110 km/h,

-                     na drodze ekspresowej jednojezdniowej oraz na drodze dwujezdniowej co najmniej
o dwóch pasach przeznaczonych dla ka...