Orson Scott Card (ur. 24 sierpnia 1951 w Richland) - współczesny autor science fiction i fantasy. Twórczoć Popularnoć zyskał dzięki powieci "Gra Endera", za którš w roku 1986 zdobył prestiżowš nagrodę literackš - Hugo, oraz nagrodę w dziedzinie literatury fantastycznej - Nebulę. Rok póniej powtórzył te dwa osišgnięcia dzięki kontynuacji wštku w "Mówcy Umarłych". Orson Scott Card jest autorem ponad 53 powieci, 68 opowiadań, 17 dramatów, wielu audycji, słuchowisk, sztuk teatralnych i esejów. Jego ksišżki zostały przetłumaczone na 16 języków, w tym polski. Życie prywatne Orson Scott Card urodził się w 1951 w Richland. Imię "Orson" dostał po swoim dziadku, Orsonie Rega Cardzie, który był synem Charlesa Ora Carda, założyciela mormońskiej kolonii Cardston w Kanadzie. Card jest członkiem Kocioła Jezusa Chrystusa więtych w Dniach Ostatnich. Card parokrotnie przeprowadzał się (m.in. do Kalifornii, Arizony, i Utah), krótko przed napisaniem matury wyruszył na dwa lata do Brazylii. Służył tam w misji w pobliżu Sao Paulo, tam też nauczył się płynnie mówić po portugalsku. Po powrocie do USA Card poznał Kristine Allen, której ojcem był profesor wykładajšcy na Uniwersytecie imienia Brighama Younga, będšcy również członkiem wspólnoty mormońskiej. Po trzyletniej znajomoci Orson i Kristine pobrali się w maju 1977 r. Mieli razem pištkę dzieci: Michael Geoffrey (który podobnie jak ojciec został pisarzem), Emily Janice, Charlie Ben, Zina Margaret, oraz Erin Louisa. Ich imiona pochodzš od imion pisarzy: Geoffrey Chaucer, Emily Brontë i Emily Dickinson, Charles Dickens, Margaret Mitchell, oraz Louisa May Alcott. Ich trzecie dziecko, Charles Ben Card było chore na chorobę Heinego-Medina i zmarło 17 sierpnia 2000 roku. Aktualnie Card mieszka w Greensboro, w Północnej Karolinie. W 2005 roku Card przyjšł posadę wykładowcy na Uniwersytecie Południowej Wirginii. Bibliografia ksišżek wydanych w Polsce Saga Endera Gra Endera (1985) Mówca Umarłych (1986) Ksenocyd (1991) Dzieci Umysłu (1996) Pierwsze spotkania w wiecie Endera (zbiór krótkich opowiadań) (2002) A War of Gifts: An Ender Story (2007) Ender in Exile (2008) Saga Cienia Cień Endera (1999) Cień Hegemona (2001) Teatr Cieni (2002) Cień Olbrzyma (2005) Shadows in Flight (w przygotowaniu) Opowieci o Alvinie Stwórcy Siódmy syn (1987) Czerwony Prorok (1988) Uczeń Alvin (1989) Alvin Czeladnik (1995) Płomień Serca (1998) Szeroko umiechnięty mężczyzna (1998) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy) Królowa Yazoo (2003) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy II) Kryształowe Miasto (2003) Mistrz Alvin (zapowiedziana) Maps in a Mirror (zbiór opowiadań) Kalejdoskop (1990) Mozaika (1990) Chaos (1990) Okrutne Cuda (1990) Lost Songs: The Hidden Stories (1990) (nie przetłumaczone na język polski) Inne Mistrz pieni (1979) Glizdawce (1987) Zagubieni Chłopcy (1992) Lovelock (1994) (współautorka Kathryn H. Kidd) Badacze czasu: Odkupienie Krzysztofa Kolumba (1996) Szkatułka (1996) Planeta Spisek (1997) Zadomowienie (1998) Oczarowanie (1999) Arcydzieła (2001) (Redaktor - zbiór najlepszych opowiadań s-f XX wieku) Nagrody Twórczoć Orsona Scotta Carda była wielokrotnie nagradzana. Był on m.in. nominowany piętnacie razy do nagrody Hugo oraz dziewięć razy do Nebuli. Ważniejsze nagrody jakie zdobył w swojej pisarskiej karierze : 1978: nagroda im. John W. Campbella za najlepszy debiut pisarski 1986: Nebula i Hugo za najlepszš powieć (Gra Endera) 1987: nagroda World Fantasy za najlepsze opowiadanie (Hatrack River) 1987: Nebula, Hugo i Locus za najlepszš powieć (Mówca Umarłych) 1988: Hugo za najlepszš nowelę (Eye for Eye) 1988: Nagroda Mythopoeic i Locus (fantasy) za najlepszš powieć (Siódmy syn) 1991: Hugo za najlepszš ksišżkę non-fiction How to Write Science Fiction and Fantasy 1995: Locus (fantasy) za najlepszš powieć (Alvin Czeladnik)
Torentos.pl