Dziedzictwo Mocy 03 - Denning Troy - Nawałnica.pdf - ▌Dziedzictwo Mocy - Star-Wars-Center

NAWAŁNICA

Legacy of the Force: Tempest

TROY DENNING

Przekład

Aleksandra Jagiełowicz

Connie i Markowi

dobrym przyjaciołom, mieszkającym w bardzo odległym mieście

BOHATEROWIE POWIEŚCI

Allana Chume'a - dziedziczka tronu hapańskiego (kobieta)

Alema Rar - rycerz Jedi (Twi'lekianka)

Ben Skywalker - młody członek SGS (mężczyzna)

C-3PO - robot protokolarny

Dur Gejjen - premier Pięciu Światów i prezydent Korelii (mężczyzna)

Han Solo - kapitan „Sokoła Millenium" (mężczyzna)

Jacen Solo - rycerz Jedi (mężczyzna)

Jagged Fel - łowca nagród (mężczyzna)

Jaina Solo - rycerz Jedi (kobieta)

Lady Galney - szambelan (kobieta)

Lalu Morwan - dawny lekarz pokładowy (kobieta)

Leia Organa Solo - rycerz Jedi (kobieta)

Luke Skywalker - mistrz Jedi (mężczyzna)

Lumiya - Ciemna Jedi (kobieta)

Mara Jade Skywalker - mistrz Jedi (kobieta)

Nashtah - zabójczyni (rasy humanoidalnej/nieznanej)

Nek Bwua'tu - admirał Galaktycznego Sojuszu (Bothanin)

R2-D2 - robot astromechaniczny

Tenel Ka - królowa matka Hapan (kobieta)

Zekk - rycerz Jedi (mężczyzna)

PROLOG

Obiekt jej pragnień szedł po drugiej stronie podniebnej alejki, wzdłuż chodnika dla

pieszych tak zarośniętego pnączami i koralem yorik, że nawet bandy rzezimieszków

wędrowały tędy gęsiego.

Był o dwa poziomy pod nią i dziesięć metrów z przodu. Zatrzymywał się co chwila,

przyglądając się membranom drzwiowym i zaglądając w okna pokrytych skorupą koralu

budynków. Potem zatrzyma się w półmroku, sam, z pustymi rękami, jakby Jedi nie musieli

się obawiać zagrożeń w dolnych partiach miasta... jakby to on panował nad pogrążonymi w

półmroku głębinami tam, gdzie Coruscant zmienił się w Yuuzhan'tar.

Jacen Solo był arogancki jak zwykle - ale tym razem poniesie porażkę.

Kąt uderzenia był idealny, wręcz zbyt idealny. Jeśli teraz uderzy, Jacen będzie martwy,

zanim jeszcze dotknie chodnika. Jeśli nawet rabusie ciał nie wyrzucą zwłok na podniebny

szlak, jedynym śladem zamachu na jego życie będzie maleńki kolec u nasady szyi i ślad

trucizny w systemie nerwowym. Nikt się nie dowie, że ta śmierć to egzekucja... nawet Jacen.

Ale Alema Rar chciała, żeby o tym wiedział. Musiała zobaczyć szok i zrozumienie w

oczach Jacena, kiedy będzie padał, poczuć strach, płonący w Mocy, kiedy jego serce będzie

się kurczyło w nieruchomy mięsień. Chciała trzymać go konającego w ramionach, wyssać mu

ostatni oddech z warg, słyszeć, jak jego ojciec miota przekleństwa, a matka wyje z rozpaczy.

Tego ostatniego Alema pragnęła bardziej niż czegokolwiek innego.

Wiele lat spędziła na analizowaniu, co mogłaby zabrać Leii Solo, aby zemścić się za

to, co tamta odebrała jej. Większą część stopy? To byłaby uczciwa wymiana za pół stopy,

które Leia odcięła jej na Tonupe. Oczy i uszy księżniczki wystarczyłyby jako rekompensata

za lekku, które Leia odcięła jej na pokładzie „Admirała Ackbara". Ale co z tym olbrzymim,

potwornym pająkiem, którego Leia nakarmiła Alemą w tenupiańskiej dżungli? Jak można by

się zrewanżować za to jedno?

Nie chodziło przecież o zemstę ani o okrucieństwo. Chodziło o równowagę. Pająk

omal nie zabił Alemy; chcąc przegryźć ją na pół, pozostawił na jej smukłym ciele tancerki

gruzły białych blizn, które oszpeciły ją i zniekształciły. Teraz jedynie Rodianin mógłby jej

pożądać. Alema pragnęła, aby Lea doznała czegoś podobnego..., czegoś, co zniszczyłoby ją

do głębi. Tak właśnie czynią Jedi: służą Równowadze.

A pierwszą ofiarą, jaką postanowiła złożyć Alema, był Jacen, który szedł właśnie

chodnikiem w kierunku przecznicy. Od dawna marzyła o tym, jak go dopadnie, już od dnia,

kiedy - tajemniczy i potężny - powrócił ze swojej pięcioletniej wyprawy w poszukiwaniu

Mocy. Wreszcie teraz będzie go miała - może nie tak, jak kiedyś sobie wyobrażała, ale go

dostanie.

Bojąc się stracić ofiarę z oczu, podążyła ku najbliższej kładce dla pieszych.

Znajdowała się o pięćdziesiąt metrów od niej, ale nie mogła zaryzykować skoku

wspomaganego Mocą przez szlak, kiedy już Jacen minie zakręt. Okolica aż roiła się od

Dzikich - zdegenerowanych niedobitków inwazji Yuuzhan Vongów, którzy wciąż wiedli

prymitywną egzystencję głęboko w dolnych poziomach miasta. Gdyby zobaczyli, że Alema

robi coś tak niezwykłego, z pewnością Jacen wyczułby ich zdumienie.

Im bardziej Alema zbliżała się do kładki, tym silniejsze było mrowienie w kikucie jej

uciętego lekku. Przystanęła, a potem wśliznęła się w cień tak głęboko, jak tylko pozwolił na

to koral. Stała nieruchomo, wsłuchując się w pomrukiwanie Dzikich za membranami ich

domostw. Nie wyczuła zagrożenia, więc rozciągnęła swoją świadomość w Mocy o kilka

metrów dalej, odkrywając za plecami dwie bardzo zdenerwowane obecności.

Obejrzała się i napotkała wzrok dwóch par oczu. Należały do młodych istot ludzkich

przycupniętych nisko. Istoty ukrywały się w głębi chodnika, w zacienionej klatce schodowej

tak obrośniętej koralem yorik, że Alema nie zauważyła jej wcześniej.

Dopadła ich poprzez Moc. Krzyknęli z przerażenia i chwycili się ściany, raniąc sobie

dłonie o koral, starając się nie dopuścić, aby wywlokła ich na światło dzienne. Mieli wąskie

brwi i małe, perkate nosy - widać było, że są braćmi. Alema uniosła górną wargę w

złośliwym półuśmieszku, rozkoszując się uczuciem potęgi, jakie wypełniło jej żyły, kiedy

zaskoczenie dwójki dzieciaków przerodziło się w strach.

- Co dla nas planowaliście? - Alema zawsze mówiła o sobie w liczbie mnogiej.

Nabrała tego zwyczaju, odkąd stała się killickim Dwumyślnym i nie miała najmniejszego

zamiaru go tracić. Gdyby użyła liczby pojedynczej, przyznałaby tym samym, że jej gniazdo

przestało istnieć - że Jacen, Lulce i cała reszta Jedi zniszczyli Gorogów. A to nie mogło być

prawdą, jak długo żyła Alema.

- Rabunek? Morderstwo? Okaleczenie?

Bracia pokręcili głowami i otworzyli usta, ale nic nie powiedzieli. Może przeraziło ich

zniekształcone ciało Alemy?

- Gapicie się na mnie - zauważyła, przyszpilając ich Mocą do ściany. - To brzydko.

- Puść nas! - przemówił starszy. Miał szczupłą twarz i cień zarostu nad górną wargą.

Dziedzictwo Mocy 03 - Denning Troy - Nawałnica.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: