Gdy płeć nie istnieje W każdym dokumencie, w rubryczce "płeć" do wyboru mamy dwie możliwoci. Jestemy mężczyznami albo kobietami. Sš jednak ludzie, dla których odpowied wcale nie jest oczywista. Często stojš za tym prawdziwe dramaty. Sš "pomiędzy" z różnych powodów bo urodzili się z narzšdami męskimi i żeńskimi, bo majš jednoczenie męskie i żeńskie komórki, a czasem dlatego, że wewnętrznie, psychicznie czujš się "podwójni", "inter", "pomiędzy". Znalezienie bohaterów tego artykułu nie było łatwe, bo nie jest łatwo mówić o takich dowiadczeniach. Opisane tu historie sš różne. W wypadku Daniela i Janka niejednoznaczna jest płeć biologiczna. W ich ciałach zmieszały się cechy męskie i żeńskie. Od zawsze wiedzieli, że sš mężczyznami. Joachim nie jest interseksualistš biologicznym, ale utożsamia się z obiema płciami na poziomie psychiki. Gdy ciało nie może się zdecydować Biologicznie interseksualistš jeste, gdy rodzisz się jakby podwójny, kiedy twoje ciało ma cechy obu płci. I to jest dramat, zwłaszcza, kiedy kto decyduje za ciebie, zanim jeszcze powiesz: "Jestem mężczyznš" albo "Jestem kobietš". Do dzi zdarzajš się przypadki nieodwracalnych ingerencji chirurgicznych, a może raczej okaleczeń. Prawo tego nie reguluje. Lekarze decydujš, że dziecko będzie chłopcem albo dziewczynkš, usuwajš narzšdy. Potem trzeba taki błšd korygować, co bardzo obcišża organizm. - Przy obecnym stanie wiedzy praktycznie nie da się przewidzieć, w jakim kierunku rozwinie się tożsamoć płciowa dziecka. Przeważnie lekarze kierujš się jego fizycznociš i wybierajš tę płeć biologicznš, do której dziecku jest bliżej lub którš łatwiej będzie im wykreować. Ryzyko błędu wynosi około 20-30 proc. Postuluje się, by lekarze interweniowali wyłšcznie w sytuacjach, gdy brak jakiego zabiegu bezporednio zagraża zdrowiu dziecka. Żadne badanie medyczne nie zastšpi bowiem prostego pytania: "jak się okrelasz, kim się czujesz?" nawet jeli na odpowied trzeba będzie poczekać podkrela Marcin Rzeczkowski, psycholog specjalizujšcy się min. w problematyce transpłciowoci. Iloć możliwoci i skala sš ogromna. Bywajš przypadki, gdy dziecko rodzi się jednoczenie z pochwš i penisem, choć to doć rzadkie. Czasem jeden z tych organów jest bardzo mały, nie do końca ukształtowany. Zdarzajš się dzieci o niejednoznacznych narzšdach płciowych albo na przykład takie, u których wewnętrzne narzšdy sš męskie, a zewnętrzne żeńskie. Istnieje również mnóstwo komplikacji genetycznych. Może być tak, że kto ma jednoczenie komórki o męskim i żeńskim zestawie chromosomów lub, że kobieta ma zestaw typowy dla mężczyzny i odwrotnie. To zresztš tylko przykłady. Jak to wpływa na wyglšd? Bardzo różnie. Czasem ciało ma bardzo widoczne cechy obu płci. W innych wypadkach nawet współmałżonek nie domyla się, że żona posiada męski zestaw chromosomów. Pod nazwš "interseksualizm" kryje się masa naprawdę różnorodnych przypadków. To nie to samo, co transseksualizm. Transseksualistš jeste wtedy, gdy rodzšc się w kobiecym lub męski ciele, zawsze czułe, że to nie ta płeć i chcesz jš zmienić. Daniel: "Jakby mnie wcinięto w obcš powłokę" Daniela wychowywano na Annę, kobietę. Rodzice nigdy nie powiedzieli mu, co wydarzyło się zaraz po porodzie, choć zaważyło to na całym jego życiu. Przez czterdzieci lat funkcjonował w ciele, które mu "zrobiono". Gdy prawda wyszła na jaw, co w nim pękło. Pochodzi z małej, konserwatywnej miejscowoci. Wszyscy się tam znali, a plotki rozchodziły szybko. Rodzice byli wykształceni, na stanowiskach. - Odkšd pamiętam zawsze wykazywałem męskie cechy. Traumš było dla mnie, gdy matka zakładała mi sukienkę. Jako dziecko bawiłem się chłopięcymi zabawkami, na szczęcie nie wciskano mi na siłę dziewczęcych wspomina. Dla osób interseksualnych niezwykle trudny bywa okres dojrzewania. Wtedy zazwyczaj orientujš się, że ich ciało nie rozwija się w typowy sposób, że co się hormonalnie nie zgadza, że kocha się innš płeć, niż się teoretycznie powinno. Podobnie było z Danielem: - Widziałem że ze mnš jest co nie tak. Wtedy zaczšłem czuć, jakby mnie wcinięto w obcš powłokę. Rodzina zamiatała problem pod dywan. Nikt z dorosłych nigdy ze mnš nie porozmawiał. Paradoksalnie w tym samym okresie miałem kilka kobiet, które widziały we mnie chłopaka. Były to zwišzki ukrywane przed wiatem i to ja chciałem tej anonimowoci, żeby nikt nie nazwał mnie zboczeńcem. Wystarczyło, że sam tak o sobie mylałem. Pojawiły się piersi obwišzywał bandażem. Nie wiedział, że w tym samym czasie był faszerowany żeńskimi hormonami. Mówili mu, że to zwykłe tabletki. Do dzi ma żal do rodziny. Przyjaciele akceptowali go, ale potem było trudniej dorosłoć, pierwsze problemy. "Ustatkuj się" - słyszał. Pod naciskiem otoczenia zdecydował się na małżeństwo. To miała być taka normalnoć, stabilizacja. Dalej była trauma cišży, porodu, karmienia piersiš. Bo to wszystko jest traumš, jeli zawsze czułe się mężczyznš. Wtedy to cudze ciało, w którym tkwisz, staje się jeszcze bardziej obce. Z drugiej strony Daniel podkrela, jak bardzo chciał dziecka. Do dzi zresztš córka jest dla niego dużym wsparciem. Kilka lat po jej narodzinach odkrył, że ludzi z podobnymi problemami jest więcej. Poczštkowo mylał o sobie jako o transseksualicie. Przełom nastšpił pięć lat temu. Znalazł dokumenty, z których niezbicie wynikało, że urodził się "ze szczštkowymi organami męskimi". Operacyjnie usunięto je, gdy był niemowlęciem. Nie mógł uwierzyć, że rodzina przez lata ukrywała przed nim prawdę. Wybuchła awantura, matka zabrała teczkę z papierami, które ostatecznie przepadły. Dzi Daniel żałuje, że ich nie schował, nie skopiował. Miałby niezbity dowód, że nie urodził się jako dziewczynka. Potem była Jola pierwsza kobieta w jego życiu po kilkunastu latach. To był przełom. Kto go wreszcie zrozumiał i nakłonił do zmian. Romans się wydał. Teciowie myleli, że Daniel jest lesbijkš. Zażšdali, by zaczšł się malować, ubierać w damskie ciuchy i zerwał z Jolš. Doszedł do wniosku, że dłużej tej fikcji nie wytrzyma i wniósł o rozwód. Wtedy wyjanił mężowi sytuację, przeprosił. - Cały czas oszukiwałem sam siebie i człowieka, który tak naprawdę na to nie zasługiwał - mojego męża. Teraz jak na to patrzę, to sam siebie się brzydzę i sam nie rozumiem. Mylę, że ucieczka przed samym sobš to moja specjalnoć. Potem poznał Beatę, z którš jest do dzi. Na poczštku nie domylała się niczego. Sprawa wyszła na jaw, gdy ta odkryła jego dokumenty. Zaakceptowała i zrozumiała sytuację. Dzi wspólnie wychowujš jego córkę i jej syna z poprzedniego zwišzku. On jest ojcem, Beata matkš. Czy jest łatwo? Nie. Daniel stracił pracę. Na razie nie szuka nowej, bo musiałby ujawniać swoje dokumenty, a wszyscy uważajš go tu za mężczyznę. Brał męskie hormony, ale z powodów zdrowotnych i finansowych musiał przerwać kurację. Włanie zaczšł przechodzić klimakterium. Nie pójdzie do ginekologa, bo musiałby znów przyjmować hormony żeńskie. Zdaje sobie sprawę, że powinien co z tym zrobić, choć psychicznie jest straszliwie zmęczony. Chciałby rozpoczšć leczenie, ale nie wie, czy będzie go na nie stać i jak organizm to zniesie. Przede wszystkim życzyłby sobie amputacji piersi, bo najgorzej jest, gdy patrzy w lustro i widzi to ciało - tak bardzo nie jego. Niewiele jest w Polsce placówek, które oferujš interseksualistom fachowš opiekę medycznš. Jednš z nich jest Katedra Andrologii i Endokrynologii Płodnoci przy Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Łodzi. Dla pacjentów do 18 roku życia dobrym wyborem będzie Klinika Urologii Dziecięcej w Instytucie "Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka" w Warszawie. - Pacjenci po 18 roku życia trafiajš do przypadkowych urologów, ginekologów, chirurgów plastycznych. Niektóre operacje sš wykonywane w ramach NFZ, ale nie ma tutaj jednolitego systemu postępowania. Bywa, że pacjenci narażeni sš na wiele nieprzyjemnoci, spotykajšc lekarzy nie majšcych wiedzy o ich zaburzeniu. Często także takie operacje traktowane sš jako korekcje plastyczne - poprawiajšce wyglšd i wtedy nie sš refundowane podkrela profesor Jolanta Słowikowska-Hilczer z łódzkiej placówki. Katedra profesor Hilczer prowadzi ostatnio rozbudowany projekt badawczy powięcony zaburzeniom rozwoju płciowego. Poszukujš osób, które chciałby wzišć w nim udział. - Chcemy zbadać funkcjonowanie dorosłych pacjentów ich stan zdrowia, samopoczucie i zadowolenie z wczeniejszego postępowania medycznego. Mamy nadzieję, że wynikiem tego projektu będzie ustalenie algorytmu postępowania wobec osób z tymi zaburzeniami podsumowuje profesor. Janek: "Bóg nie jest mężczyznš, ani kobietš" Janek również urodził się jako interseksualista. To, co go spotkało okrela jako niedopasowanie umysłu i ciała. U podłoża leżały komplikacje natury genetycznej. - Zawsze byłem chłopcem, ale moje genitalia "mówiły" inaczej, w zwišzku z czym dostałem żeńskie imię i zostałem okrelony jako dziewczyna. Już w przedszkolu okazało się że jest to błšd, ale nie zdałam sobie sprawy, że może być inaczej i że posiadam zarówno żeńskie, jak i męskie komórki. Miał sporo szczęcia rodzina nie chciała decydować za niego, okazywała mu zrozumienie. Z rówienikami bywało różnie: - Okres dojrzewania był burzliwy - brak akceptacji, problemy w szkole i teksty w stylu "z tyłu plecy, z przodu plecy Pan Bóg stworzył cię dla hecy". To sprawiło, że zaczšłem uciekać od rówieników. Wyjeżdżał do Azji, gdzie szukał wewnętrznej równowagi. Do dzi jest mocno zwišzany z buddyzmem tybetańskim. Mówi, że bardzo mu to pomogło, w poszukiwaniu siebie. Pochodzi z wielkomiejskiej, dobrze sytuowanej rodziny. Miał to, czego nie ma wielu polskich interseksualistów opiekę medycznš na wysokim poziomie. I tak się bał, bo terapia hormonalna może wywołać skutki uboczne. - Terapię rozpoczšłem doć póno, bo wiedziałem, że ...
transfuzja