Milarepa - Cytaty 2 - Buddyzm.pdf - Milarepa - mdarcym

1. Cytaty

"Nigdy nie oceniałem ani nie studiowałem wyszukanej, światowej wiedzy zawartej w książkach

w formie pytań i odpowiedzi, po to by ją zapamiętać i zabłysnąć przed przeciwnikiem. Prowadzi

to tylko do mentalnego pomieszania, a nie do faktycznego urzeczywistnienia prawdy. Jestem

ignorantem jeśli chodzi o światową wiedzę i gdybym ją nawet kiedykolwiek posiadł, już dawno

zapomniałbym o niej."

"Kiedy zwykły człowiek znajduje jedną dziesiątą sztuki złota cieszy się z tego, a gdy ją zgubi

rozpacza. Ale nie można tego porównać z utratą życia przed osiągnięciem Oświecenia, ponieważ

życie, które prowadzi do stanu Buddy, jest o wiele cenniejsze niż miliardy swiatów

wypełnionych złotem."

"Ci, którzy są ogarnięci światowym pożądaniem, nie mogą zrobić nic aby pomóc innym. Nie

potrafią nawet przynieść pożytku sobie samym. Jest to tak, jakby tonący człowiek próbował

ratować innego. Nikt nie jest w stanie pomóc żadnej czującej istocie, jeśli najpierw nie

urzeczywistni transcendentalnego wglądu w naturę rzeczywistości, podobnie jak ślepiec nie

może prowadzić ślepca. Bo wówczas jest się narażonym na porwanie przez pragnienia.

Ponieważ przestrzeń jest bezgraniczna, a ilość czujących istot nieskończona, zawsze znajdziecie

okazję, aby pomóc innym, kiedy już będziecie w stanie to zrobić. Aż do tego czasu, kochając

innych bardziej niż siebie i praktykując nauki Buddy, rozwijajcie pragnienie osiągnięcia pełnego

oświecenia."

"Lama Marpa ożenił się dla pożytku wszystkich istot. Lecz ja nie mam ani intencji, ani

możliwości, żeby postępować tak jak on. Gdybym to zrobił, byłbym podobny do zająca

wyobrażającego sobie, że może podążać śladami lwa. Skończyłoby się to z pewnością upadkiem

w przepaść i śmiercią. Nie widząc przyjemności w samsarycznej egzystencji, nie chcę nic innego

jak tylko medytować i być posłusznym naukom mojego Guru. Istotą zaleceń mego Lamy jest

nakaz praktykowania medytacji na odosobnieniu. W ten właśnie sposób będę podążał jego

ścieżka. I w ten sposób będę służył podstawie Oświecenia i pomagał wszystkim czującym

istotom. Wyzwolę mego ojca i matkę i zrealizuję swój własny cel. Wiem tylko jak medytować i

nie chcę robić niczego innego.O niczym innym nie myslę."

"Jestem najszczęśliwszy pośród tych wszystkich, którzy uzyskali cenne ludzkie odrodzenie.

Spotkałem Marpę Tłumacza z Lhodrak i od Niego uzyskałem nauki, które pozwalają na

osiągnięcie stanu Buddy w tym życiu i w tym ciele. Porzuciwszy świat, medytuję w górskich

pustkowiach, co przyniesie mi pożytek na całą wieczność. Odmawiam sobie pospolitych

przyjemności, pożywienia, ubioru i sławy, pokonuję w tym życiu wrogów - lgnięcie i niewiedzę.

Nie ma na tym świecie człowieka, który byłby odważniejszy i miałby wyższe aspiracje niż ja.

Ale wy, chociaż urodziliście się w kraju, w którym rozpowszechniane są nauki Buddy, nie

staraliście się nawet ich usłyszeć, nie mówiąć już o poswięceniu się medytacji. Nie ma nic

niebezpieczniejszego niż stopniowe gromadzenie drobnych błędów. W końcu zapełniają one

czas i przestrzeń w piekle (stanach paranoi). Ja uzyskałem spokój na zawsze i choć cieszę się

perspektywą najwyższej szczęśliwości, już teraz jestem zadowolony z tego, co mam i akceptuję

to, co jest."

"Gdy rozważymy cierpienia samsary, a szczególnie trzech niższych sfer, moje oddanie i

wytrwałość nie wydadzą się wcale tak wielkie. Rozsądni ludzie, którzy uznają prawo przyczyny

i skutku, są zdolni do takiej wytrwałości. Ci zaś, którzy mają niewielkie zrozumienie nauk

Buddy, nie są w stanie odrzucić ośmiu światowych Dharm (zysk- strata, radość-cierpienie,

sława-zniesławienie, pochwała-nagana). Dlatego tak ważne jest zrozumienie prawa przyczyny i

skutku. Gdy ktoś nie wierzy nawet w najbardziej oczywiste aspekty karmy, o ileż trudniej

zrozumieć mu i uwierzyć w pustkę, choćby nawet studiował jej opisy w pismach i intelektualnie

je rozważał.

- Jeśli zrozumie się pustkę, dostrzeże się wzajemną zależność przyczyny i skutku jako

nieodłączną od niej samej. Co więcej, wtedy z jeszcze większym poświęceniem stosuje się

szlachetne zasady.

- Podstawy wszelkich praktyk nauk Buddy oparte są na prawie przyczyny i skutku. Dlatego

bardzo ważne jest, abyście całym sercem starali się unikać szkodliwych czynów i poświęcili się

czynieniu dobra.

- Chociaż na początku nie byłem w stanie zrozumieć pustki, mocno zaufałem prawu przyczyny i

skutku. Z tego powodu uświadomiłem sobie, że nagromadziwszy zbrodnicze czyny, nie będę w

stanie uniknąć odrodzenia w niższych sferach. Moje przerażenie było tak wielkie, że zmusiło

mnie do poszukiwania Lamy i poświęcenia się medytacji."

"- Zrozumiałem, że materialne ciało złożone z mięśni i krwi oraz świadomość, powstają poprzez

dwanaście ogniw łańcucha przyczyn i skutków - jednym z ogniw jest wola wcielania się

powstająca z niewiedzy. Ciało stanowi błogosławione naczynie dla tych szczęśliwych istot, które

pragną wolności, zaś gromadzących szkodliwe uczynki sprowadza w niższe sfery egzystencji.

- Zrozumiałem, że to ciało daje możliwość wyboru między ogromnym zyskiem i stratą, wieczną

szczęśliwością a nieszczęściem. Teraz jesteśmy na granicy pomiędzy dobrem i złem i od nas

zależy wybór. Opierając się na Twojej (Marpy) - przewodnika wszystkich istot - mocy

współczucia, pełen nadziei usiłuję osiągnąć wyzwolenie z oceanu egzystencjalnej niewoli, z

której ucieczka jest bardzo trudna.

- Najpierw przyjąwszy schronienie w Buddzie, Jego naukach i przyjaciołach na ścieżce,

sumiennie przestrzegająć wskazań, zrozumiałem, że źródłem wszelkiego szczęścia jest Lama.

Tak więc najważniejszą zasadę stanowi stosowanie wszelkich Jego wskazówek i utrzymanie z

Nim niesplamionej duchowej więzi.

- Ponadto, cenna ludzka egzystencja jest stanem trudnym do uzyskania. Przez wzbudzenie w

umyśle z wielką siłą zrozumienia nietrwałości i nieuchronnosci śmierci, prawa przyczyny i

skutku oraz cierpienia nieodłącznego od samsary, rozwija się tęsknotę za wyzwoleniem i

postepuje się zgodnie z moralnymi wskazaniami.Takie są podstawy, na których trzeba budować.

- Stąd zaczynając, stopniowo wznosząc się ścieżką, powinniśmi przestrzegać swoich ślubowań i

pilnowac ich jak własnych oczu. Gdy ulegają złamaniu trzeba użyć odpowiednich lekarstw. Nie

zabiegając o własne wyzwolenie na ściezce Małego Wozu (Hinajany), rozwija się Bodhiczittę,

aby pracować dla wyzwolenia wszystkich czujących istot. W moim zrozumieniu rozwój

oświeconej postawy doprowadza ucznia do tego, że owoc swego działania, zrodzony z miłości i

współczucia, ofiarowuje dla dobra wszystkich.

- Aby wkroczyć na ścieżkę Wielkiego Wozu porzuca się drogę Hinajany. Wstąpienie na ścieżkę

Diamentowej Drogi następuje dzięki oparciu w doskonałym wglądzie.

- Aby osiągnać taki wgląd potrzeba doskonałego mistrza, który wie jak w pełni i bez błędów

przekazać cztery rodzaje inicjacji (inicjację ciała - wazy, inicjację tajemną - mowy, inicjację

mądrości - świadomosci i inicjację słowa) i potrafi umiejętnie i ze współczuciem wyjaśniać

ukryte znaczenie. Inicjacja rozbudza doświadczenie ostatecznej rzeczywistości, nad którym od

tej chwili medytuje się na wszystkich poziomach scieżki. Starając się zrozumieć nieistnienie

ego, czego uczą wszystkie tajemne tradycje, bada się je posługując się logiką, korzystając z nauk

i analogii.

Nie znajdując niczego, dochodzi się do zrozumienia, że ono nie istnieje. Wtedy należy uspokoić

umysł. Kiedy umysł dzięki takiemu rozumieniu wycisza się, rozróżniające mysli znikają i osiąga

się stan, w którym nie ma pojęć. Gdy trwa się w tym przez dni, miesiące czy lata, zapomina się o

przepływie czasu tak, że ktoś musi o tym przypominać. Wtedy osiąga się uspokojenie umysłu.

- Stan ten utrzymywany jest dzięki nieprzerwanej świadomości i uwadze, które nie dopuszczają

do rozproszenia czy bierności.Wzmocniony siłą odwagi, uczeń doświadcza czystej,

niezróżnicowanej świadomości - nagiej i pełnej życia. Takie są właściwości uspokojonego

umysłu.

- Czystą świadomość można zrozumieć jako przebłysk doskonałego wglądu. W rzeczywistości

nie doświadcza się go, aż do osiągnięcia pierwszego stopnia Oświecenia. Na tym poziomie

medytuje się, wizualizując formy Jidamów. Wtedy mogą pojawiać się różne wizje, lecz są one

jedynie wytworem medytacji, pozbawionej substancji. Podsumowując:

- po pierwsze: pełna jasność, stan uspokojenia umysłu i podtrzymująca go energia wraz z

rozróżniającym intelektem są niezbędne dla osiągniecia doskonałego wglądu. Są one jak

pierwsze stopnie schodów.

- po drugie: każda medytacja, foremna czy bezforemna, musi zaczynać się od głębokiego

rozbudzenia współczucia i miłości. Cokolwiek się robi musi wypływać z miłującej postawy

przynoszenia pożytku innym.

- po trzecie: dzięki doskonałemu wglądowi wzszelkie rozróżnienia rozpuszcają się w stanie

pozbawionym pojęć.

- W końcu, mająć świadomość pustki, szczerze poświęca się zasługę dla dobra innych.

Zrozumiałem, że jest to najlepsza ze wszystkich dróg.

- Tak jak głodujący człowiek nie może zostać nakarmiony wiedzą o pożywieniu, lecz musi zjeść,

tak uczeń musi doświadczyc w medytacji znaczenia pustki. Dokładnie zrozumiałem, że aby

uzyskać doskonały wgląd trzeba w przerwach pomiędzy medytacjami bez wytchnienia

wykonywac pożyteczne działania i stosować praktykę oczyszczenia.

- Zauważyłem, że osiągnięte przez medytującego zrozumienie pustej natury rzeczy, ich jedności,

nieokreśloności i ich zróżnicowania, odpowiada czterem rodzajom inicjacji Diamentowej Drogi.

- Po to, aby taka wiedza przejawiła się we mnie, opanowałem swoje ciało, pozbawiłem go

pożywienia, ujażmiłem mój umysł i osiągnąłem równowagę w obliczu wszelkich

niebezpieczeństw, łącznie ze śmiercią."

"Zrozumiałem, że dzięki swej poprzedniej wytrwałości w medytacji moje kanały napełniły się

życiową energią, lecz z powodu marnego pożywienia energia ta pozostawała uśpiona. Czang

(lekkie piwo tybetańskie) do pewnego stopnia pobudziły ją, a czang z jedzeniem doprowadziły

ten proces do końca. Działając zgodnie ze wskazówkami Guru, ciężko pracowałem, ćwicząc

ciało, oddech i medytację. Dzięki temu wszystkie blokady w drugorzędnych, jak również

głównych kanałach, zostały usunięte.

Uzyskałem doświadczenie radości, klarowności i czystej świadomości, podobne do tego, jakie

dotąd znałem tylko z teorii. Rzeczywiście było to niezwykłe doświadczenie iluminacji, bardzo

silne i trwałe. Pokonawszy przeszkody uświadomiłem sobie, że to co niedoskonałe jest

doskonałym. Nawet posługując się rozróżniającą myślą, dostrzegłem wewnętrzną prostotę Stanu

Prawdy. Zrozumiałem, że samsara i nirwana są ściśle ze sobą powiązane. Co więcej -

dostrzegłem, że podstawowa świadomość (źródło wszelkiej świadomości) jest neutralna.

Samsara stanowi skutek błędnego punktu widzenia. Nirwanę zaś urzeczywistnia się dzięki

doskonałej uważności. Dostrzegłem, że istota obydwu zawiera się w pustce i w klarownej

świetlistości świadomości. To specyficzne doświadczenie iluminacji było owocem mojego

poprzedniego medytacyjnego poświęcenia i stanowiło bezpośredni skutek głębokich instrukcji

Lamy i dobrego pożywienia. Szczególnie zrozumiałem, że metody Diamentowej drogi służą do

przekształcania wszystkich zmysłowych doświadczeń w duchowe osiągnięcia. Prawdziwą

pierwotna mądrość można osiągnąć dbając o ciało, bez wyrzekania się pożywnego jedzenia i

wygodnego odzienia."

Milarepa - Cytaty 2 - Buddyzm.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: