powierzchnie w budownictwie.pdf

Verlag Dashofer Sp. z o.o.

ul. Senatorska 12

00-082 Warszawa

www.dashofer.pl

VERLAG

DASHÖFER

Autor: Jerzy Ebing

OBLICZANIE POWIERZCHNI

I KUBATURY OBIEKTÓW

O RÓ¯NYM PRZEZNACZENIU

Wed³ug PN-ISO 9836:1997

Stan prawny na 1 stycznia 2006 r.

Autor:

Jerzy Ebing

Ebing & Partners Sp. z o o.o.

02-384 Warszawa

ul. Wodarzewska g1G/1

tei.: 504.170.067

email: ebing.partners@aster.pl

Redaktor odpowiedzialny:

Arkadiusz Kallas

Korekta i edycja:

Paulina Sieniuæ

Sk³ad:

S³awomir Sobczak

Wszelkie prawa zastrze¿one,

prawo do tytu³u i licencji jest

w³asnoœci¹ Dashöfer Holding Ltd.

Kopiowanie, przedrukowywanie

i rozpowszechnianie ca³oœci lub

fragmentów niniejszej publikacji,

równie¿ na noœnikach

magnetycznych i elektronicznych

bez zgody Wydawcy jest

zabronione. Ze wzglêdu na sta³e

zmiany w polskim prawie oraz

niejednolite interpretacje

przepisów Wydawnictwo nie

ponosi odpowiedzialnoœci za

zamieszczone informacje.

OBLICZANIE POWIERZCHNI I KUBATURY OBIEKTÓW O RÓ¯NYM PRZEZNACZENIU

2. OGÓLNE ZASADY POMIARU POWIERZCHNI I KUBATURY

2.1. ZASADY POMIARU POWIERZCHNI

„ 5.1.1.1 Pola powierzchni poziomych i pionowych okreœla siê zgodnie z

wymiarami rzeczywistymi. P³aszczyzny nachylone wymiaruje siê na ich rzucie

na p³aszczyznê poziom¹ (do obliczeñ strat ciep³a zawsze nale¿y jednak

przyjmowaæ rzeczywiste pole powierzchni).

5.1.1.2 Pole powierzchni podaje siê w m 2 z dok³adnoœci¹ do dwóch miejsc

po przecinku”.

Powy¿sze zapisy normy nale¿y tak interpretowaæ:

1) Powierzchniê wewnêtrzn¹ budynku lub jego czêœci mierzy siê na poziomie

pod³ogi kondygnacji (z dok³adnoœci¹ do 0,01m²) w œwietle wykoñczonych

powierzchni pionowych przegród zamykaj¹cych pomieszczenie od zewn¹trz i od

wewn¹trz, bez odliczania od tej powierzchni listew przyœciennych i cokolików.

Zasadê tê stosuje siê równie¿ w przypadku, gdy górna przegroda zamykaj¹ca nie

jest równoleg³a do p³aszczyzny pod³ogi (o rzeczywistej powierzchni u¿ytkowej

w sprawach spornej interpretacji decyduje wielkoœæ powierzchni pod³ogi).

Rysunek 1. Zasady mierzenia powierzchni pomieszczeñ z nierównoleg³¹

przegrod¹ zamykaj¹c¹ lub nieprostopad³¹ do p³aszczyzny pod³ogi:

a) przyk³ad pomieszczenia na poddaszu bez œcianki kolankowej,

b) przyk³ad pomieszczenia na poddaszu ze œciank¹ kolankow¹.

www.dashofer.pl

- 6 -

OBLICZANIE POWIERZCHNI I KUBATURY OBIEKTÓW O RÓ¯NYM PRZEZNACZENIU

Powierzchnie pomieszczeñ ze stropem nachylonym, ³amanym albo ³ukowym

nale¿y podzieliæ na:

1) czêœæ o wysokoœci 1,9 m lub mniejszej, która powinna byæ zaliczona, do

powierzchni pomocniczej ( Pd = b · c ); mo¿e byæ wykorzystana na cele pomocnicze,

co do których inne przepisy rozporz¹dzenia nie wymagaj¹ zachowania wiêkszej

wysokoœci ni¿ 1,9m,

2) czêœæ o wysokoœci wiêkszej ni¿ 1,9 m, która mo¿e byæ wykorzystana na

pomieszczenia przeznaczone na sta³y lub czasowy pobyt ludzi, je¿eli œrednia wyso-

koœæ pomieszczenia odpowiada wymaganiom § 72 rozporz¹dzenia Ministra

Infrastruktury, jak te¿ na pomieszczenia nieprzystosowane do przebywaniat w

nich ludzi, je¿eli inne przepisy tego rozporz¹dzenia nie wymagaj¹ zachowania

wiêkszej wysokoœci. Stosownie do przeznaczenia, odpowiedni¹ czêœæ

pomieszczenia zalicza siê do powierzchni podstawowej ( Pp ) lub pomocniczej ( Pd ).

Oznaczenia: h max - najwiêksza wysokoœæ pomieszczenia, h œr - œrednia

wysokoœæ pomieszczenia odpowiadaj¹ca przepisom § 72 ust. 1, h k - wysokoœæ

œcianki kolankowej <1,9 m, Pd - powierzchnia pomocnicza, Pp - powierzchnia

podstawowa, Pu - powierzchnia u¿ytkowa.

2) Nie dolicza siê do powierzchni przekroju poziomego przegród zewnêtrz-

nych i wewnêtrznych takich elementów, jak pilastry i pó³kolumny, ani nie odlicza

siê od niej otworów drzwiowych, balkonowych, nisz i wnêk wykonanych

w gruboœci tych przegród (rys. 2).

Rysunek 2. Zasada mierzenia powierzchni poziomych w budynku

Pomiar wykonuje siê na poziomie pod³ogi ka¿dej kondygnacji, przy czym

wymiary wewnêtrzne pomieszczeñ mierzy siê w œwietle wykoñczonych przegród

starych ograniczaj¹cych pomieszczenia, a wymiary zewnêtrzne z uwzglêdnieniem

tynków lub ok³adzin elewacyjnych.

www.dashofer.pl

- 7 -

OBLICZANIE POWIERZCHNI I KUBATURY OBIEKTÓW O RÓ¯NYM PRZEZNACZENIU

Wymiary pomieszczenia (a, b) mierzy siê w œwietle wykoñczonych przegród

pionowych, a jego powierzchniê oblicza bez dodawania wnêk i bez potr¹cania

powierzchni otworów w tych przegrodach oraz potr¹cania przekroju poziomego

œcian dzia³owych przystosowanych do demonta¿u, przestawienia lub likwidacji.

Do powierzchni konstrukcji ( Pk ), czyli pola przekroju poziomego œcian lub

innych konstrukcji noœnych oraz sta³ych œcian dzia³owych ( Ss ) i kominowych ( Km ),

nie wlicza siê pola przekroju lizen ( Lz ), pilastrów ( PI ) i pó³kolumn oraz œcian

dzia³owych niestarych ( Sr ) przystosowanych do demonta¿u i przestawiania lub

likwidacji. Z powierzchni konstrukcji ( Pk ) nie potr¹ca siê wnêk ( Wn ), otworów

drzwiowych i okiennych (tak¿e balkonowych lub tarasowych) oraz innych przejœæ

w œcianach noœnych, a tak¿e w sta³ych œcianach dzia³owych.

3) Wlicza siê w stanie wykoñczonym do powierzchni konstrukcji na danej

kondygnacji: œciany noœne, filary, s³upy i kolumny, kominy, obudowane piony

instalacyjne i zsypowe oraz sta³e œcianki dzia³owe, nieprzystosowane do demonta¿u.

4) Nie odlicza siê powierzchni przekroju poziomego œcianek dzia³owych

niesta³ych, przystosowanych do demonta¿u, likwidacji lub zmiany po³o¿enia.

5) Powierzchniê zewnêtrznych niezamkniêtych ca³kowicie, ale przekrytych

elementów budynku (np. loggii) mierzy siê w obrysie pod³ogi, natomiast pole

przekroju poziomego ich konstrukcji noœnych, podobnie jak œcian bocznych,

s³upów i kolumn, wlicza siê do powierzchni konstrukcji, zaœ powierzchniê

zewnêtrznych niezamkniêtych ca³kowicie i nieprzekrytych elementów np.

balkonów mierzy siê w obrysie skrajnym p³yty, bez potr¹cania powierzchni

przekroju poziomego balustrad, niezale¿nie od sposobu ich zamocowania.

www.dashofer.pl

- 8 -

OBLICZANIE POWIERZCHNI I KUBATURY OBIEKTÓW O RÓ¯NYM PRZEZNACZENIU

2.1.1. POWIERZCHNIA ZABUDOWY

„5.1.2.1 Przez powierzchniê zabudowy rozumie siê powierzchniê terenu

zajêt¹ przez budynek w stanie wykoñczonym.

5.1.2.2 Powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez rzut pionowy

zewnêtrznych krawêdzi budynku na powierzchniê terenu..”

Powy¿sze zapisy normy oznaczaj¹, ¿e pole powierzchni zabudowy wyznacza

rzut parteru budynku na poziom terenu, a nie kondygnacji powy¿ej parteru lub

ich czêœci nadwieszonych, tj.:

1) Pz stanowi pole wyznaczone przez rzut pionowy skrajnego obrysu

zewnêtrznego budynku w stanie wykoñczonym na p³aszczyznê poziom¹, za

podstawê przyjmuje siê obrys parteru w wypadku, gdy jest on wiêkszy od rzutu

pionowego obrysu œcian fundamentowych lub te¿ œcian przyziemia tworz¹cego

stylobat budynku, je¿eli na poziomie terenu jest on wiêkszy od obrysu wysokiego

parteru.

2) Pz zawiera pole powierzchni wystêpuj¹cych w obrêbie przyziemia takich

elementów budynku, jak: przeœwity, przejœcia i przejazdy (bramy), ganki, loggie

i balkono-loggie dostawiane, werandy otwarte i zamkniête oraz przybudowane

szklarnie (ogrody zimowe), przybudowane wiaty gara¿owe i gara¿e.

3) Pz nie zawiera powierzchni schodów, pochylni i ramp zewnêtrznych,

studzienek doœwietlaj¹cych okienka piwniczne, elementów przeciws³onecznych,

daszków, gzymsów i okapów, a tak¿e nadwieszonych czêœci budynku nad parterem

oraz czêœci po³o¿onych poni¿ej poziomu terenu, (rys. 3).

4) Pz takich oddzielnych obiektów pomocniczych na danej dzia³ce, jak: gara¿e,

szopy, œmietniki itp., liczy siê oddzielnie i uwzglêdnia w bilansie zagospo-

darowania terenu dzia³ki, nie dolicza siê natomiast do Pz budynku.

www.dashofer.pl

- 9 -

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: