Keynesowska funkcja konsumpcji a nowoczesne funkcje konsumpcji
Keynesowska teoria zatrudnienia- 1939r. stwierdził, że wszystkie podmioty danej gospodarki wyznaczają łączne wydatki, typu konsumpcyjne i inwestycyjne które wpływają na poziom produkcji (podaży) oraz poziom dochodu narodowego, odrzuca prawo Seja- podaż tworzy popyt. Popyt tworzy podaż model Keynesowski. Analiza Keynesowska w krótkim okresie przyjmuje założenie nie elastyczności cen i płac są sztywne.
W warunkach braku państwa i wymiany z zagranicą występują dwa źródła popytu na dobra: popyt konsumpcyjny gospodarstw domowych i popyt inwestycyjny przedsiębiorstw na nowe maszyny i budynki. Oznaczając przez AD popyt globalny, przez C popyt konsumpcyjny oraz przez / popyt inwestycyjny, otrzymujemy:
AD=C+I.
Popyt konsumpcyjny i inwestycyjny są określane przez różne grupy podmiotów ekonomicznych i zależą od różnych czynników. Popyt globalny to planowane wydatki na zakup dóbr (i usług). KrzywaAD ilustruje popyt globalny odpowiadający różnej wielkości dochodu.
Popyt konsumpcyjny gospodarstwa domowe nabywają różne dobra i usługi, począwszy od samochodów i żywności, a skończywszy na kijach do krykieta, biletach na przedstawienia teatralne i elektryczności. W praktyce te zakupy konsumpcyjne sięgają około 90% rozporządzalnych dochodów osobistych.
Rozporządzalne dochody osobiste są to dochody, jakie gospodarstwa domowe otrzymują od przedsiębiorstw, powiększone o wypłaty transferowe otrzymywane od państwa i zmniejszone o podatki bezpośrednie płacone państwu. Są to inaczej dochody, jakie gospodarstwa mogą przeznaczyć na wydatki oszczędności. Keynes dowodził, że popyt inwestycyjny może wykazywać silniejsze znaczenie reagując na bieżący pesy-lub optymizm w ocenie przyszło, i nazwał to zjawisko naturalnym instynktem inwestorów. Załóżmy, że przedsiębiorstwa zaczynają się pesymistycznie zapatrywać na przyszły popyt na ich produkcję. W wyniku tego ograniczają swój bieżący popyt inwestycyjny. Konkretyzując, załóżmy, że planowane inwestycje spadają z 22 do 13. Ze względu na to, że konsumpcja autonomiczna nadal wynosi 8, wykres funkcji popytu globalnego jest obecnie położony nie o 22, ale o13 powyżej linii konsumpcji dla każ dej wielkości dochodu. Na rysunku znajduje to wyraz w przesunięciu krzywej popytu globalnego z położenia AD do AD'.
Zanim przejdziemy do bardziej szczegółowych rozważań, zastanówmy się, co może się stać z produkcją. Z pewnością jej poziom obniży się, pytanie tylko, o ile? Przy spadku popytu inwestycyjnego o 9 przedsiębiorstwa ograniczają produkcję. Gospodarstwa domowe, uzyskujące teraz niższe dochody, ograniczają swój popyt konsumpcyjny. Przedsiębiorstwa dokonują dalszych cięć rozmiarów produkcji. W wyniku tego produkcja spadnie najpewniej o więcej niż 9. Pytanie jednak brzmi: jak głęboki będzie ten spadek. 1.czy jest jakaś siła, która może powstrzymać proces obniżania się produkcji i dochodu?
Na rysunku widać, że przesunięcie wykresu funkcji popytu globalnego w dół o 9 powoduje spadek produkcji ze 100 do 70 i przesuwa punkt równowagi z E do E'. Mimo iż spadek produkcji zapewniającej równowagę. Podobnie, załamanie optymizmu konsumentów i, wynikający z tego, spadek autonomicznego popytu konsumpcyjnego zostały powszechnie uznane za przyczynę recesji, która wystąpiła na początku lat dziewięćdziesiątych. jest znacznie głębszy niż spadek inwestycji o 9, produkcja nie spada do zera, lecz stabilizuje się na nowym poziomie równowagi, który wynosi teraz 70.
Rysunek . Spadek popytu inwestycyjnego- gdy popyt inwestycyjny spada z 22 do 13, krzywa popytu globalnego przesuwa się w dół, z AD do AD' i przybiera wartości o 9 niższe dla każdego poziomu dochodu. Punkt równowagi przesuwa się z E do E'. Produkcja zapewniająca równowagę obniża się ze 100 do 70. Spadek popytu inwestycyjnego o 9 powoduje znacznie większy (o 30) spadek produkcji zapewniającej równowagę.
Funkcja inwestycji model Keynesowski- inwestycje zależą od stopy procentowej
Mnożnik- stosunek zmiany produkcji, powoduje zmiany w wydatkach autonomicznych.
Mnożnik w gospodarce zamkniętej, zależy od krańcowej skłonności do konsumpcji. W gospodarce otwartej, mnożnik zależy od krańcowej skłonności do importu.
Stopa procentowa wywiera wpływ na popyt inwestycyjny i import, ale również na popyt pieniężny. Suma rozliczeń pieniężnych wzrasta wraz ze wzrostem realnego poziomu dochodu”Y”i ogólnego wzrostu cen w gospodarce.
Rozszerzona funkcja inwestycji funkcja popytu na pieniądz jest sumą popytu transakcyjnego na pieniądz L1(Y) oraz funkcja popytu spekulacyjnego na pieniądz L2(r).
L1(Y)- popyt transakcyjny oczekujemy spadku stopy transakcyjnej- popyt spekulacyjny.
Teoria permanentnego dochodu M.Friedmana i H. Wattsa
Teoria dochodu permanentnego. Teoria ta została sformułowana przez Miltona Friedmana, a jej punktem wyjścia są dwie przesłanki: po pierwsze, dochody ludzi są zmienne w czasie; po drugie, ludzie nie lubią, aby ich konsumpcja wykazywała wahania. Kilka dodatkowych butelek szampana w okresach wysokiej konsumpcji nie jest dostateczną rekompensatą za okresy głodowania w latach, kiedy poziom konsumpcji był niski. W związku z tym ludzie dążą do eliminowania wahań poziomu konsumpcji, starając się nie dopuścić do przenoszenia fluktuacji dochodu na konsumpcję. Ludzie będą więc woleli zrezygnować z szampana, aby tylko zapobiec groźbie głodowania.
Jakie czynniki określają wielkość konsumpcji, na jaką mogą sobie pozwolić przeciętni ludzie? Na określenie przeciętnego dochodu ludzi w długim okresie Friedman ukuł pojęcie dochód permanentny. Argumentował on, że poziom konsumpcji zależy nie od bieżącego dochodu rozporządzalnego, lecz od dochodu permanentnego. Jeżeli ludzie oceniają, że ich bieżące dochody znajdują się na nienormalnie wysokim poziomie, to dojdą do wniosku, że owe okresowo wysokie dochody w niewielkim stopniu wpływają na poziom ich dochodu permanentnego — czy tez inaczej — rozmiary konsumpcji, na jaką stać ich w długim okresie. Ponieważ ich dochody permanentne wzrosły minimalnie, zatem tylko w minimalnym stopniu zwiększą swe wydatki o bieżącą konsumpcję. Przeznaczają raczej większą część swych dodatkowych dochodów o przejściowym charakterze na oszczędności i odłożą pieniądze na trudniejsze czasy, kiedy konsumpcja spadnie znacznie poniżej normalnego poziomu. Tylko wówczas, gdy nie uwierzą, że wzrost dzisiejszy utrzyma się również w przyszłości uznają to za równoznaczne ze, znacznym podniesieniem dochodów permanentnych. Tylko wówczas duży wzrost bieżących dochodów przerodzi się także w znaczny wzrost bieżącej konsumpcji.
Hipoteza cyklu życia A.Ando i F. Modiglianiego. Teoria ta, sformułowana przez Franco Modiglianiego i Al-Ando, jest bardzo zbliżona do dochodu permanentnego, budują na swój własny użytek prognozy dotyczące wielkości dochodów, jakie otrzymają w ciągu całego życia, i na tej podstawie formułują swoje plany konsumpcji na cały ten okres (włączając w to ewentualne zapisy w testamencie na rzecz dzieci). Źródłem finansowania owej konsumpcji mogą być przewidywane dochody osiągnięte w ciągu całego życia (powiększone o ewentualny początkowy zasób majątku bądź spadek). Na szczeblu pojedynczego gospodarka domowego teoria ta nie wymaga, żeby każde gospodarstwo planowało planowanie stałego poziomu konsumpcji przez całe życie. W okresie tym mogą występować lata cechujące się wyjątkowo wysokim poziomem wydatków (np. wynikających z konieczności finansowania rejsu statkiem dookoła świata lub wysłania dzieci do szkoły płatnej), a także lata, w których wydatki są znacznie niższe. Tego rodzaju indywidualne rozpiętości mają tendencję do wzajemnego niwelowania się w skali masowej. Podobnie w przypadku teorii dochodu permanentnego, w koncepcji cyklu życia uznaje się, że o wielkości całkowitego popytu konsumpcyjnego decyduje
Polityka w gospodarce zamkniętej a głównie przeciętny dochód uzyskiwany w długim okresie.
Na rysunku pokazano faktyczny dochód gospodarstwa domowego w ciągu całego jego istnienia. Dochód ten wzrasta w miarę uzyskiwania coraz wyższych pozycji w hierarchii zawodowej aż do momentu przejścia na emeryturę, a następnie spada do niższego poziomu wynikającego z wysokości wypłacanej emerytury. Dochód permanentny gospodarstwa domowego wynosi OD. Ściśle biorąc, jest to stały roczny dochód, którego wartość zaktualizowana jest identyczna jak wartość zaktualizowana faktycznego strumienia dochodu. Gdyby gospodarstwo domowe konsumowało dokładnie tyle, ile wynosi jego dochód permanentny, jego konsumpcja wynosiłoby co roku OD i po śmierci jego członków nie pozostawiłoby ono po sobie żadnych oszczędności. Dwa zaciemnione pola A symbolizują okresy, w których wydatki gospodarstw domowych przekraczają ich bieżące dochody, natomiast obszar oznaczony literą B obrazuje okres gromadzenia oszczędności. Mimo że gospodarstwo domowe wydaje swoje dochody w ciągu całego swego istnienia, nie oznacza to, że pole B jest sumą dwóch pól A. Musimy bowiem wziąć również pod uwagę odsetki. W początkowych latach, kiedy dochody są niskie, gospodarstwo domowe zaciąga pożyczki. Powierzchnia obszaru B wskazuje, ile gospodarstwo domowe musi zaoszczędzić, aby móc spłacić początkowe pożyczki wraz z odsetkami oraz ile zasobów musi zakumulować, aby wystarczyło ich na schyłkowy okres życia, kiedy ponownie konieczne jest zmniejszenie stanu oszczędności. Powróćmy jeszcze raz do znanych już pojęć efektu majątkowego i kredytu konsumpcyjnego.
Efekt majątkowy (bogactwa)polega na przesunięciu wykresu funkcji konsumpcji w górę (w dół) pod wpływem wzrostu (spadku) zasobów majątkowych gospodarstw domowych i zwiększenia (spadku) wydatków na każdym poziomie rozporządzalnych dochodów osobistych.
Neoklasyczna funkcja inwestycji czynniki wzrostu gospodarczego – kwestia produkcji potencjalnej: narzędzia wzrostu rozwoju społeczno- ekonomiczne: -polityka fiskalna – podatki, wydatki rządu
W długim okresie ceny i płace są elastyczne.
Czynniki które wybijają gospodarkę z wzrostu gospodarczego: wahaniom podlegają:
stopa procentowa; stopa inflacji; stopa zatrudnienia; stopa bezrobocia; deficyt handlowy
Kategorie inwestycji - Mnożnik Keynesa –
Mnożnik stosunek zmiany produkcji, powoduje zmiany w wydatkach autonomicznych.
Funkcja eksportu netto
Eksport-(X)- nazywamy dobra, które zostały wytworzone w kraju a następnie sprzedane za granice.
Zasada przyspieszenia - akcelerator
Równowaga na rynku towarowym. Tożsamość dochodowo-wydatkowa.
Funkcja wydatków (popytu globalnego)
Funkcja IS, konstrukcja IS
Krzywa IS pokazuje wszystkie kombinacje stopy procentowej i dochodu, które spełniają tożsamość dochodu, funkcję konsumpcji, funkcję inwestycji i funkcję eksportu netto. Jest to zbiór punktów, dla których zachodzi zbilansowanie wydatków. Biegnie ona ku dołowi, ponieważ niższa stopa procentowa zwiększa inwestycje; zbilansowanie wydatków wystąpi tylko wtedy, gdy zostanie wytworzona większa produkcja. Wzrost zakupów rządowych przesuwa krzywą IS w prawo, ponieważ dla danego poziomu stopy procentowej wzrost G zwiększa Y poprzez efekt mnożnikowy. Krzywa IS
Równowaga na rynku pieniężnym. Popyt na pieniądz
Stopy procentowe wywierają wpływ na popyt inwestycyjny i import. Suma rozliczeń pieniężnych wzrasta wraz ze wzrostem realnego poziomu dochodu (Y) i ogólnego wzrostu cen w gospodarce
Funkcja LM, konstrukcja krzywej LM - Krzywa LM jest zbiorem różnych kombinacji stopy procentowej i dochodu, przy których rynek pieniądza znajduje się w równowadze.
Krzywa LM zakładamy, że realna podaż pieniądza jest stała i wynosi M0. Dla danego dochodu Y0 wykres funkcji popytu na pieniądz przebiega w położeniu LL0, stopa procentowa zapewniająca równowagę jest zaś J. r?. W punkcie E0 na rysunku b) kombinacja r0 i Y0 prowadzi do ustalenia się równowagi na i pieniądza. Jeżeli dochód zwiększy się do Yv to krzywa popytu na pieniądz w części a) rysunku sunie się w górę do położenia LLV a stopa procentowa zapewniająca równowagę wyniesie r,. Ta dodatnia kombinacja dochodu i stopy procentowej jest symbolizowana przez punkt E^. Powtarzając zabieg dla wszystkich wielkości dochodu i łącząc ze sobą odpowiednie punkty, e jak E0 i £j na rysunku b), otrzymamy w rezultacie krzywą LM, która jest zbiorem różnych kombinacji stopy procentowej i dochodu zapewniających równowagę na rynku pieniądza.
...
lestan