Kodeks karny wykonawczy 2012.pdf

(551 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/109
Opracowano na pod-
stawie: Dz. U. z 1997
r. Nr 90, poz. 557, Nr
160, poz. 1083, z 1999
r. Nr 83, poz. 931, z
2000 r. Nr 60, poz.
701, Nr 120, poz.
1268, Nr 122, poz.
1318, z 2001 r. Nr 98,
poz. 1071, Nr 111,
poz. 1194, Nr 151,
poz. 1686, z 2002 r.
Nr 74, poz. 676, Nr
121, poz. 1033, Nr
200, poz. 1679, z 2003
r. Nr 111, poz. 1061,
Nr 142, poz. 1380, Nr
179, poz. 1750, z 2004
r. Nr 93, poz. 889, Nr
210, poz. 2135, Nr
240, poz. 2405, Nr
243, poz. 2426, Nr
273, poz. 2703, z 2005
r. Nr 163, poz. 1363,
Nr 178, poz. 1479, z
2006 r. Nr 104, poz.
708, Nr 226, poz.
1648, z 2007 r. Nr
123, poz. 849, z 2008
r. Nr 96, poz. 620, Nr
214, poz. 1344, z 2009
r. Nr 8, poz. 39, Nr
22, poz. 119, Nr 62,
poz. 504, Nr 98, poz.
817, Nr 108, poz. 911,
Nr 115, poz. 963, Nr
190, poz. 1475, Nr
201, poz. 1540, Nr
206, poz. 1589, z 2010
r. Nr 40, poz. 227, Nr
125, poz. 842, Nr 182,
poz. 1228, z 2011 r.
Nr 39, poz. 201 i 202,
Nr 112, poz. 654, Nr
129, poz. 734, Nr 185,
poz. 1092, Nr 217,
poz. 1280, Nr 240,
poz. 1431, z 2012 r.
poz. 908.
USTAWA
z dnia 6 czerwca 1997 r.
Kodeks karny wykonawczy
CZĘŚĆ OGÓLNA
Rozdział I
Zakres obowiązywania
Art. 1.
§ 1. Wykonywanie orzeczeń w postępowaniu karnym, w postępowaniu w sprawach o
przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i w postępowaniu w sprawach o
wykroczenia oraz kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozba-
wienie wolności odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, chyba że
ustawa stanowi inaczej.
§ 2. W postępowaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym
kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.
Rozdział II
Organy postępowania wykonawczego
Art. 2.
Organami postępowania wykonawczego są:
1) sąd pierwszej instancji lub inny sąd równorzędny,
2) sąd penitencjarny,
3) prezes sądu lub upoważniony sędzia,
4) sędzia penitencjarny,
5) dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a także dyrektor okręgowy i
Dyrektor Generalny Służby Więziennej albo osoba kierująca innym zakła-
dem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego oraz ko-
misja penitencjarna,
6) sądowy kurator zawodowy,
7) sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny,
8) urząd skarbowy,
2012-08-21
©Kancelaria Sejmu
s. 2/109
9) odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu teryto-
rialnego,
10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń.
Art. 3.
§ 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w po-
stępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia. Jednakże w stosunku do
skazanego lub sprawcy przebywającego w okręgu innego sądu właściwy w po-
stępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia jest sąd równorzędny, w którego
okręgu skazany lub sprawca ma miejsce stałego pobytu, chyba że ustawa stano-
wi inaczej.
§ 1a. Jeżeli skazany jest pozbawiony wolności w tej lub innej sprawie, w postępowa-
niu dotyczącym wykonania wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności
bez warunkowego zawieszenia jej wykonania właściwy jest sąd, który wydał
wyrok w pierwszej instancji.
§ 2. W sprawach zastrzeżonych w niniejszym kodeksie dla sądu penitencjarnego
właściwy jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany, chyba
że ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym jest sąd okręgowy.
§ 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach określonych w
§ 2, orzeka wojskowy sąd garnizonowy.
§ 3a. Na postanowienie w przedmiocie właściwości w postępowaniu wykonawczym
zażalenie nie przysługuje.
§ 4. (uchylony).
§ 5. (uchylony).
Rozdział III
Skazany
Art. 4.
§ 1. Kary, środki karne, zabezpieczające i zapobiegawcze wykonuje się w sposób
humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się sto-
sowania tortur lub nieludzkiego albo poniżającego traktowania i karania skaza-
nego.
§ 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie może wy-
nikać jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orze-
czenia.
Art. 5.
§ 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie praw i obowiąz-
ków.
§ 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy pole-
ceń zmierzających do wykonania orzeczenia.
2012-08-21
©Kancelaria Sejmu
s. 3/109
Art. 6.
§ 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed sądem i brać w
nim udział jako strona oraz w wypadkach wskazanych w ustawie wnosić zaża-
lenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym.
§ 2. Skazany może składać wnioski, skargi i prośby do organów wykonujących orze-
czenie. Skazany, składając wniosek, skargę lub prośbę, jest obowiązany do uza-
sadnienia zawartych w niej żądań w stopniu umożliwiającym jej rozpoznanie, w
szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów.
§ 3. Jeżeli wniosek, skarga lub prośba:
1) oparte są na tych samych podstawach faktycznych,
2) zawierają wyrazy lub zwroty powszechnie uznawane za wulgarne lub obe-
lżywe albo gwarę przestępców,
3) nie zawierają uzasadnienia zawartych w nich żądań w stopniu umożliwiają-
cym ich rozpoznanie
– właściwy organ może pozostawić wniosek, skargę lub prośbę bez rozpozna-
nia.
Art. 7.
§ 1. Skazany może zaskarżyć do sądu decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 3–6
i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
§ 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W sprawach dotyczących od-
bywania kary pozbawienia wolności, kary aresztu, kary porządkowej, środka
przymusu skutkującego pozbawienie wolności, wykonywania orzeczenia o wa-
runkowym przedterminowym zwolnieniu oraz środka zabezpieczającego pole-
gającego na umieszczeniu w zakładzie zamkniętym sądem właściwym jest sąd
penitencjarny.
§ 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7
dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia decyzji; decyzję ogłasza się lub doręcza
wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym skazanemu prawie, ter-
minie i sposobie wniesienia skargi. Skargę wnosi się do organu, który wydał za-
skarżoną decyzję. Jeżeli organ, który wydał zaskarżoną decyzję, nie przychyli
się do skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego
sądu.
§ 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi może wstrzymać wykonanie zaskarżonej
decyzji. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.
§ 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie
zaskarżonej decyzji; na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.
Art. 8.
§ 1. W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać z pomocy obrońcy
ustanowionego w tym postępowaniu.
§ 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeżeli:
1) jest głuchy, niemy lub niewidomy,
2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności,
3) nie ukończył 18 lat,
4) (uchylony),
2012-08-21
©Kancelaria Sejmu
s. 4/109
5) sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę.
§ 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim obrońcą lub
pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności
innych osób, a rozmowy z tymi osobami w trakcie widzeń i rozmowy telefo-
niczne nie podlegają kontroli.
Art. 8a.
§ 1. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności podlega cenzurze i nadzo-
rowi, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności z obrońcą lub pełnomocni-
kiem będącym adwokatem lub radcą prawnym nie podlega cenzurze, nadzorowi
oraz zatrzymaniu i powinna być bezzwłocznie przekazywana do adresata. Prze-
pisy art. 73 § 3 i 4 oraz art. 225 § 3 Kodeksu postępowania karnego stosuje się.
§ 3. Przepis § 2 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio do korespondencji skazane-
go pozbawionego wolności prowadzonej z organami ścigania, wymiaru spra-
wiedliwości i innymi organami państwowymi, organami samorządu terytorial-
nego, Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Rzecznikiem Praw Dziecka oraz orga-
nami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka.
Art. 8b.
§ 1. Rzecznik Praw Obywatelskich lub osoba przez niego upoważniona ma prawo
wstępu w każdym czasie, bez ograniczeń, do zakładów karnych, aresztów śled-
czych i innych miejsc, w których przebywają osoby pozbawione wolności, oraz
poruszania się po ich terenie, przeglądania dokumentów i żądania wyjaśnień od
administracji tych jednostek, a także do przeprowadzania podczas nieobecności
innych osób rozmów z osobami pozbawionymi wolności oraz badania ich wnio-
sków, skarg i próśb.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do prokuratora wykonującego czynności
służbowe.
Rozdział IV
Postępowanie wykonawcze
Oddział 1
Wykonywanie orzeczeń
Art. 9.
§ 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się
wykonalne.
§ 2. Wyrok oraz postanowienia wydane w trybie art. 420 Kodeksu postępowania
karnego stają się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa sta-
nowi inaczej.
§ 3. Postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne z chwilą
wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wydający postanowienie albo
sąd powołany do rozpoznania zażalenia wstrzyma jego wykonanie.
2012-08-21
©Kancelaria Sejmu
s. 5/109
§ 4. Złożenie wniosku o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym nie
wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy, chyba że sąd, w
szczególnie uzasadnionych wypadkach, postanowi inaczej. Postanowienie w
przedmiocie wstrzymania wykonania orzeczenia nie wymaga uzasadnienia.
Art. 10.
§ 1. Policja w zakresie postępowania wykonawczego wykonuje polecenia sądu.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Żandarmerii Wojskowej oraz
dowódcy wojskowego, jeżeli skazany jest żołnierzem.
§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Agencji Bezpieczeństwa We-
wnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej oraz in-
nych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z
przepisami prawa należą do ich właściwości.
§ 4. Organy i instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz stowarzy-
szenia i organizacje społeczne w zakresie swojego działania udzielają pomocy
organom wykonującym orzeczenia.
Art. 11.
§ 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyciąg, ze
wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego – z datą je-
go uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykony-
wania orzeczenia. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu
śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie
zawiera informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”.
§ 1a. Jeżeli pokrzywdzony złożył wniosek, o którym mowa w art. 168a § 1, sąd, o
którym mowa w § 1, przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledcze-
go ten wniosek oraz dane zawierające imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego
§ 2. Sąd po wydaniu wyroku skazującego przesyła dyrektorowi aresztu śledczego lub
zakładu karnego posiadane w sprawie informacje dotyczące osoby skazanego, w
tym dane o uprzedniej karalności oraz zastosowanych wobec niego środkach
wychowawczych lub poprawczych, informacje pozwalające na identyfikację
skazanego, w szczególności numer Automatycznego Systemu Identyfikacji
Daktyloskopijnej (AFIS), numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewi-
dencji Ludności (PESEL), rysopis oraz opis znaków szczególnych i tatuaży, a
także zdjęcie skazanego, odpisy orzeczeń i opinii lekarskich oraz psychologicz-
nych, w tym stwierdzających u skazanego uzależnienia od alkoholu, środków
psychotropowych i odurzających, a także informacje dotyczące popełnienia
przestępstwa określonego w art. 197–203 Kodeksu karnego w związku z zabu-
rzeniami preferencji seksualnych, a po uprawomocnieniu się wyroku, na wnio-
sek dyrektora zakładu lub aresztu – również akta sądowe.
§ 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej,
określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych
dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, o których mowa w § 2, ma-
jąc na uwadze konieczność zebrania danych osobopoznawczych niezbędnych do
dokonania prawidłowej klasyfikacji skazanego dla indywidualnego z nim postę-
powania zmierzającego do realizacji celów jakim ma służyć wykonanie kary
pozbawienia wolności.
2012-08-21
Zgłoś jeśli naruszono regulamin