LabFiz5.pdf
(
154 KB
)
Pobierz
Poniedziałek 14
00
–17
00
2 kwietnia 2007
Nr zespołu
10
Wydział Fizyki
Ocena
z przygotowania
Ocena
ze sprawozdania
Nazwisko i Imię
Ocena końcowa
1. Janik Małgorzata
2. Janeczko Mariusz
Prowadzący:
Ryszard Siegoczyński
Podpis
prowadzącego:
Wyznaczanie dyspersji optycznej pryzmatu metodą kąta najmniejszego odchylenia.
Kąt łamiący pryzmatu.
Oświetlamy wierzchołek pryzmatu, i znajdując połowę różnicy, pomiędzy odczytanymi kątami odbicia
wiązki od ścianek pryzmatu wyliczamy kąt łamiący.
Zależność
φ
=
a
−
b
została otrzymana w następujący sposób: a – b =360 - 2a – 2b, gdzie „a” i „b” to
2
położenia kątowe lunety przez którą obserwujemy światło odbite od ścianek pryzmatu, a oraz b kąty odbicia
od ścianek pryzmatu.
Wykonaliśmy pomiary:
a=195°
b=75°26'
φ
=
a
−
b
2
=
195
°
−75
°
26
'
2
=
119
°
34
'
2
=59
°
47
'
Pomiar kąta najmniejszego odchylenia promieni przez pryzmat
Kąt najmniejszego odchylenia ε
min
(ozn. ε) wyznaczamy mierząc różnicę między początkowym kierunkiem
biegu wiązki (P
0
) a kierunkiem po przejściu przez pryzmat (P).
Kolor żółty wygenerowaliśmy za pomocą lampy sodowej, natomiast pozostałe kolory za pomocą lampy
neonowej.
1
Obliczamy współczynnik załamania :
Zgodnie z prawem załamania
n
=
sin
α
sin
β
oraz podstawowymi zależnościami wynikającym z definicji kąta φ:
j = b1 + b2 oraz e = (a1 - b1) + (a2 - b2) => e = a1 + a2 - j
Kąt
ε
jest kątem
ε
min
jeżeli
α
1
−
α
2
=0
oraz
β
1
−
β
2
=0
W rzeczywistości jednak prawdą jest że:
α
1
−
α
2
=
Δα
,
β
1
−
β
2
=
Δβ
Ostatecznie otrzymujemy wiec wzór:
sin
ε
min
φ
2
sin
φ
2
sin
ε
φ
Δα
2
sin
φ
Δβ
n
=
n
=
2
Obliczamy błędy:
Na błąd ε wpływają błędy odczytu oraz tzw. martwy przedział, który definiujemy jako przedział
unieruchomienia kąta wiązki mino obracania stolikiem – oko nie dostrzega zmian położenia wiązki.
|Δε
min
|= ½ martwego przedziału + ½ szerokość kąta obrazu szczeliny + dokładność odczytu
|Dj| = dokładność odczytu + ½ szerokości kątowej obrazu szczeliny
Da=0±DDa
DDa= ½ przedziału martwego.
cos
ε
φ
2
cos
φ
Δβ
=
Δα
n
⋅
2
Wzór na Δβ otrzymaliśmy z przekształcenia wzorów podanych wyżej oraz na różnicę sinusów:
sin
α
1
=
n
sin
β
1
,
sin
α
2
=
n
sin
β
2
,
α
1
−
α
2
=
Δα
,
β
1
−
β
2
=
Δβ
,
sinα
−
sinβ
=2cos
α
β
2
sin
α
−
β
2
a więc:
sin
α
1
−sin
α
2
=
n
sin
β
1
−sin
β
2
2cos
α
1
α
2
2
sin
α
1
−
α
2
2
=
n
2cos
β
1
β
2
sin
β
1
−
β
2
2
2
2cos
ε
φ
2
sin
Δα
2
=
n
2cos
φ
2
sin
Δβ
2
2
Dla odpowiednio małych Δα lub Δβ spełniona jest zależność sin x≈x. W naszym przypadku ΔX→0 a więc:
2cos
ε
φ
2
⋅
Δα
2
=
n
2cos
φ
2
⋅
Δβ
2
Wzór na Δβ otrzymamy także z obliczenia pochodnej wzoru sin
α
=
n
sin
β
po α
cos
ε
φ
2
n
⋅cos
φ
2
δΔβ
δΔα
=
1
cosα
sinβ
=
n
Tak samo można policzyć pochodną po ε.
cos
ε
min
φ
2
2n⋅cos
φ
2
⋅
Δα
z czego widać że
dlaΔα
=0
δΔβ
δΔβ
δε
mi
=0
δε
mi
=
Błąd n obliczamy metodą różniczki zupełnej:
∣
dn
dε
min
∣
⋅
Δε
min
∣
dn
dφ
∣
⋅
Δφ
∣
dn
dΔα
∣
⋅
ΔΔα
2
∣
d
2
n
∣
⋅
ΔΔα
2
Δn
=
gdzie:
dΔα
2
∣
∣
2
⋅cos
min
2
⋅sin
min
1
2
⋅sin
2
−
1
2
⋅cos
2
∣
n
∣
=
min
min
sin
2
2
∣
[
1
min
]
∣
2
⋅cos
min
2
⋅sin
min
1
2
⋅sin
2
−
1
2
⋅cos
2
∣
n
∣
=
sin
2
2
∣
[
]
∣
sin
min
2
n
⋅cos
2
2
⋅cos
min
2
⋅sin
min
1
2
⋅sin
2
−
1
2
⋅cos
2
∣
n
∣
=
sin
2
2
Podczas obliczania tych wzorów należy pamiętać ze β=β(α)
3
Przyjmując że Δα=Δβ=0 mamy:
∣
∣
2
⋅cos
min
1
2
⋅sin
∣
n
min
∣
=
2
sin
2
2
∣
∣
2
⋅cos
min
2
⋅sin
min
1
2
⋅sin
2
−
1
2
⋅cos
∣
n
∣
=
2
sin
2
2
∣
[
]
∣
sin
min
2
n
⋅cos
2
2
⋅cos
min
2
⋅sin
min
1
2
⋅sin
2
−
1
2
⋅cos
2
∣
n
∣
=
sin
2
2
Wyniki:
4
Na wykresie kolorem czarnym narysowana została linia trendu o równaniu liniowym „y” i
współczynnikiem dopasowania R
2
który jak widać jest na poziomie 99,5% kolorami różowym i
pomarańczowym oznaczyliśmy proste wyznaczone z błędów współczynnika załamania. Dzięki którym
∣
a
1
−
a
2
2
∣
=0,00021
możemy wyznaczyć błąd
Δa
=
Na drugim wykresie widać różowym kolorem wyliczoną metodą najmniejszych kwadratów prostą
której współczynnik dopasowania jest rzędu 97%, natomiast na tym samym wykresie zrobiliśmy dodatkowo
kolorem czarnym wykres linii trendu o równaniu kwadratowym „y” i współczynniku dopasowania R
2
na
poziomie 99,4% co dowodzi ze hipoteza jakoby prawdziwy wykresem n(1/λ
2
) jest wykresem prostej jest
błędna (dla naszej ilości punktów pomiarowych)
Dyspersja:
Dyspersje będziemy liczyć z wykresu 1 jako iż ma on najlepsze dopasowanie. Tak więc z 99,5% dokładnością
możemy powiedzieć ze wzór na dyspersję badanego pryzmatu jest postaci:
∣
dn
dλ
∣
=∣−0.0002103351,84394∣ [
D
]=
1
nm
=
Gm
−1
ΔD= ± Δa= ±
0,00021
Gm
-1
D
=
Wnioski:
Jak widać przy przyjętej przez nas metodzie analizy danych. nawet dla 5 punktów pomiarowych udaje
się osiągnąć dopasowanie na poziomie 99,5% ,błędzie współczynnika załamania rzędu 0,34% i błędzie
dyspersji rzędu 0,13%
5
Plik z chomika:
secoalit
Inne pliki z tego folderu:
Laborki z odd Dielektryk_1.pdf
(1466 KB)
AzG(notatki)-wykład 2.pdf
(6514 KB)
PF.pdf
(4214 KB)
1
(116 KB)
Laborki z odd Dielektryk.pdf
(1466 KB)
Inne foldery tego chomika:
Algebra
Analiza
Fizyka 1
fizyka wrobel
Geometria Wykreślna
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin