O'Brien Tim - Leśne jezioro.pdf - KSIĄŻKI - Looney_Tunes

Tim O’Brien

Leśne Jezioro

Przełożyła Małgorzata Wyrzkowska

Tytuł oryginału: „In the Lake of the Woods

Dla Kate

Dziękuję Kate Phillips.

Larry Cooperowi.

Michaelowi Curtisowi.

Lesowi Ramirezowi, Carole Anhalt.

I mojej kochającej rodzinie.

Sam Lawrence, który zmarł.

W styczniu 1994 roku, był moim.

Wydawcą, rzecznikiem.

I przyjacielem przez ponad.

Dwadzieścia lat Zawsze ze.

Wzruszeniem będę wspominać, że.

Tak wielką pokładał we mnie wiarę.

Choć ta książka zawiera materiał zaczerpnięty ze świata, w którym żyjemy, w tym

wzmianki o rzeczywistych miejscach, ludziach i wydarzeniach, należy ją traktować jak utwór

literacki. Wszystkie dialogi zostały zmyślone. Pewne głośne i nader rzeczywiste zajścia

zmodyfikowano lub przepuszczono przez filtr wyobraźni. John i Kathy Wade są tworami

fantazji autora, podobnie jak wszystkie postacie zaludniające w tej powieści stan Minnesota i

miasto Angle Inlet.

I O tym, jak bardzo byli nieszczęśliwi

We wrześniu, po prawyborach, wynajęli stary, pomalowany na żółto domek w lesie na

krańcu hrabstwa Leśne Jezioro. Było tam mnóstwo drzew, głównie sosen i brzóz. Był też

pomost, hangar i paska polna dróżka przez las, kończąca się w dole, u stóp gładkich, szarych

kamieni przy brzegu. Żadnych innych dróg nie było. Nie było też miast ani ludzi. Wielkie

jezioro otwierało się za pomostem na północ, ku Kanadzie, gdzie ogromna przestrzeń bardzo

zimnej wody ogarniała wszystko, gdzie roiło się od ukrytych kanałów wodnych, tras

przeciągania łodzi, zatok, leśnych gęstwin i wysp bez nazwy. Jak okiem sięgnąć, na obszarze

wielu tysięcy kilometrów kwadratowych, ta pusta dziedzina stanowiła jedność, niczym

olbrzymie, obłe lustro, nieskończenie błękitne i piękne, i zawsze takie samo. Właśnie dlatego

tu przyjechali. Potrzebowali samotności. Potrzebowali powtarzalności, dusznej, hipnotycznej

monotonii lasów i wody. Przede wszystkim jednak chcieli być razem.

Nocą rozkładali koce na werandzie i leżeli, obserwując mgłę, sunącą ku nim znad

jeziora. Nie byli jeszcze gotowi do tego, żeby się kochać. Raz spróbowali, ale nie poszło im

najlepiej, więc teraz obejmowali się tylko i prowadzili ciche rozmowy o dzieciach, które będą

mieć, i może o własnym domu. Udawali, że nie jest najgorzej. Wybory zostały przegrane, ale

usiłowali przekonać samych siebie, że porażka nie była tak zupełna i druzgocząca, jak to

miało miejsce naprawdę. Byli wobec siebie ostrożni. Nie rozmawiali o smutku ani o

ogarniającym ich nagle wrażeniu otwierania się zapadni. Leżeli w bezruchu pod kocami i

wymyślali na zmianę imiona dla dzieci, które chcieli mieć - czasem tak zabawne, że

wybuchali śmiechem - a później obmyślali umeblowanie swojego nowego domu, snuli plany

kupna przepięknych dywanów i staroświeckich mosiężnych lamp, ustalali dokładnie kolor

tapet i inne szczegóły, na przykład ten, że koniecznie muszą mieć olbrzymią, słoneczną

werandę, kamienny kominek oraz wysokie półki z orzechowego drewna w bibliotece i

przesuwaną drabinę.

W ciemności nie miało znaczenia, że są to rzeczy drogie i nieosiągalne. Przechodzili

w życiu straszny okres i rozpaczliwie chcieli być szczęśliwi. Pragnęli szczęścia, a nie

wiedząc, czym ono jest ani gdzie go szukać, tym bardziej go łaknęli.

Niekiedy, traktując to jako rodzaj zabawy, układali listę romantycznych miejsc, do

których pojadą.

- Werona - mawiała Kathy. - Chciałabym spędzić parę dni w Weronie. - I rozmawiali

długo o Weronie, o tym, co tam zobaczą i co będą robić, chcąc, by to miejsce stało się dla

nich rzeczywiste. Dokoła nadciągała niska, gęsta mgła znad jeziora, a ich głosy wydawały się

O'Brien Tim - Leśne jezioro.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: