2 rozdzial.pdf

„Zbyt szybki by żyć,

zbyt młody by umrzeć”

ff by: klaudia7161

Sorry za wszystkie błędy :)

Rozdział drugi

EPOV

–Ok, więc, na ile przyjeżdża? - zapytałem się spanikowanego

Emmeta.

–Na miesiąc (…) - odpowiedział tak cicho, że ledwo go usłyszeliśmy.

–Co?! Na miesiąc i ty nam nic nie powiedziałeś?!

–Sam się dopiero przed chwilą dowiedziałem. - wyżalił się

–Świetnie, po prostu świetnie! (…)

Kurde cały czas powtarzam to zdanie!

–Jak ty to sobie wyobrażasz Em, co? - spytałem się go

–No właśnie Ed, sęk w tym, że nie wiem. - odpowiedział zażenowany

–Wiesz co Em? Zawsze wiedziałem, że z tobą jest coś nie tak, ale

teraz mam na to potwierdzenie.

–Orzesz ty! Jak cię zaraz...

–Chłopcy! Stop! To nie jest szkoła przetrwania wg Carlisla żebyście

się mogli pozabijać!

–Ale my nie...

–Nie interesuje mnie to! Teraz najważniejszą rzeczą jest, aby obmyślić

strategię.

–Kochanie, to nie jest wojna czy coś w tym stylu, więc nie musimy

obmyślać żadnej strategii. Po prostu na miesiąc przyjeżdża do nas

siostra Emmeta, aby go odwiedzić. - powiedziała Esme do Carlisla.

–Z koleżanką – dopowiedziałem.

–Z koleżanką – powiedziała już trochę zła Esme.

Zapewne ona jak i jej koleżanka od razu będą chciały mi wskoczyć

do łóżka. Ja to mam życie! Ok, podoba mi się, że laski aż rwą do mnie i

mogę się zabawić, ale to z czasem staje się nie do wytrzymania. Na

dodatek, gdy panienka jest brzydka, a w tym przypadku tak jest. Choć

widziałem ją tylko raz i to na zdjęciach jak była mała, może z wiekiem

wyładniała? Nic nie wiadomo. Mam nadzieję, że chociaż ta jej koleżanka

nie będzie tej „gorszej” urody. Ale nawet co z tego jak nie?! Hę?! Przecież

to siostra Ema! Siostra Ema i jej koleżanka, więc na pewno by mi nie

pozwolił zrobić „numerku na jedną noc”. A gdybym nawet był już takim

nieźle jebniętym jełopem, który nie chce już oglądać świtu i chce wąchać

kwiatki to bym to zrobił, a Emmet by mnie zabił. Fajnie nie? Wiem, że

byłby zdolny do tego.

–Mama ma rację, co z tego, że przyjeżdżają? Udajemy „normalnych”

ludzi w mieście to możemy i tu. Przez miesiąc po prostu nie

będziemy „zarabiać”. Nasze finanse na tym nie ucierpią. Prawda

mamo? - zapytała się Alice Esme.

–No... nie ucierpią – przyznała jej rację

–Więc przez miesiąc:

–żadnych łupów – spojrzenie na mnie,

–żadnych kradzieży,

–żadnych „pogróżek i ostrzeżeń” itp. - spojrzała na Jaspera

Tak Jasper i jego „ROZMOWA z klientem”. Człowiek po tym

wygląda jakby chciał się rzucić z mostu.

–żadnych bijatyk i strzelanin – look na Ema.

Tego akurat nie trzeba komentować.

–i na koniec żadnych wyścigów – i znowu to samo, ale groźniejsze

spojrzenie w moją stronę.

–Zrozumiano?! - zapytała głosem nie znoszącym sprzeciwu.

Wtedy przypomina mi Carlisla – urodę ma po Esme, ale charakterek

zdecydowanie po nim. Ogółem grzeczna i poukładana, ale gdy się ją

zdenerwuje... to jest bardzo źle dla osoby, która to zrobiła.

–Zrozumiano – odpowiedzieli wszyscy poza mną. Jak zwykle.

–O co chodzi ci TYM razem Edwardzie?

Ten sam mroczny głos.

–O to że... a poza tym to czemu mam się tobie tłumaczyć, a nie tacie,

co?

–Bo mi pozwolił przejąć dowodzenie, prawda tatusiu? - zapytała się

go robiąc maślane oczka, ale jednocześnie mówiąc TYM głosem.

–Prawda – odpowiedział

Jak to on, gdy Alice przemawia TAK jak TERAZ. Ale również

zauważyłem, że mało co, a brakuje, aby zaczął się tarzać i sikać po

podłodze ze śmiechu. Na zewnątrz dla innych wydaje się typem człowieka

opanowanego i nie bojącego się niczego, ale to tylko pozory. W głębi

duszy i dla nas jest całkiem innym człowiekiem. Człowiekiem

posiadającym to drugie oblicze – oblicze dziecka. Oraz co było dziwne on

NIGDY nie sprzeciwia się Alice kiedy mówi TYM głosem. Zrobił to raz,

na następny dzień miał jechać na spotkanie, a co za była niespodzianka,

gdy zauważył, że koła w aucie byłe przebite i pomalowanie różowym

lakierem do paznokci. Alice miała wtedy 3 latka, a zrobiła to tylko dlatego,

że nie dostała cukierka. Od tej chwili się jej słucha.

–No więc?! - zapytała, znowu TEN głos.

–Nie będę rezygnować z rozrywki na MIESIĄC! - podkreśliłem to

słowo – bo jakaś laska do nas przyjeżdża.

–Oj stary grabisz se! Ta laska ma na imię Bella i jest moją siostrą!

Jest źle, obronny tryb Emmeta się włączył.

–Ok, BELLA i jej koleżanka do nas przyjeżdżają, a ja mam

rezygnować z grubej kasy z wyścigów tylko dlatego?!

–Posłuchaj mnie Edwardzie – teraz jest naprawdę BARDZO źle. Po

tym głosie Alice, który jest mroczny do potęgi następuje taki, który

jest tak łagodny i uprzejmy, że, paradoksalnie, wypowiedziane w ten

sposób słowa brzmią jeszcze groźniej. Są jak samobójstwo dla ludzi,

którzy jej nie słuchają.

–Edwardzie – powtórzyła – jeśli mnie nie posłuchasz, nie będziesz

miły dla Belli i jej koleżanki lub pojedziesz na nielegalne wyścigi

itp. to OBIECYJĘ, że samodzielnie, własnymi rękoma odetnę ci

przyrodzenie, które czyni cię mężczyzną.

Jest do tego zdolna – wiem o tym. Kilku mężczyzn nawet się o tym

przekonało.

–Ok – powiedziałem, a ona uśmiechnęła się zwycięsko.

No cóż, ale, że ja, to ja, osoba lubiąca wszelkie ryzyko i adrenalinę

dopowiedziałem:

–Ale...

–Co do cholery?! - wybuchła – o to mi właśnie chodziło

–Dwa razy w tygodniu – wyścigi

Jej twarz stała się czerwona ze złości

–Raz – znowu TEN głos

–Ok – odpowiedziałem i uśmiechnąłem się do niej tym moim

łobuzerskim uśmiechem. Ona tylko westchnęła.

–Dobra, koniec już tych rozmów na dziś – powiedziała Esme –

wszyscy do łóżek, bo jutro czeka nas ciężki dzień. Musimy pozbierać

całą broń i inne tego typu rzeczy z domu, przed przyjazdem

dziewczyn.

Rozeszliśmy się do naszych pokoi. Mój znajduje się na drugim –

ostatnim piętrze naszego domu. Jest on dość dużej wielkości z dużym

oknem rozpościerającym się na las. Mam duże łóżko i telewizor LCD 46

cali. Naprzeciw ścianie od łóżka ma półki, na których jest duża ilość płyt

różnych wykonawców.

Wziąłem ręcznik oraz bokserki i poszedłem do łazienki się wykąpać.

Po 20 minutach wyszedłem i położyłem się do łóżka. Długo nie

mogłem usnąć. Lecz kiedy wreszcie mi się udało obudził mnie warkot

silników dwóch motorów. Co?! Motorów?! Czy to Volturi?! Muszę

wszystkich obudzić! Usłyszałem jak Carlisle schodzi z Emmetem i

Jasperem ze schodów. Wziąłem broń i wyszedłem. Oni w tym czasie

otworzyli główne drzwi i...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: