PROPOSITION CONDITIONNELLE ( ZDANIA WARUNKOWE)
Zdanie warunkowe jest zdaniem podrzędnym. Rozpoczyna się zawsze od spójnika „si” (jeśli, jeśeli, gdyby)
W zdaniach warunkowych obowiązuje reguła zgodności czasów.
Si + present + present
Ten typ zdania wyraża ogólne stwierdzenia – warunek realizowany w teraźniejszości:
Si tu as faim, tu prend du pain.
Si + present + futur simple
Warunek ten jest możliwy do spełnienia w przyszłości. (może tu być też użyty futur proche)
Si nous travaillons nous aurons de bonnes notes. (nous allons avoir)
Konstrukcji powyższych używa się, gdy spełnienie warunku jest możliwe, a nawet pewne:
Si je peux, je sors avec toi cet apres-midi.
Si je peux, je sortirai avec toi cet apres-midi.
Oba zdania: si+present+present oraz si+present+futur simple tłumaczy się „jeśli będę mogła, wyjdę z tobą po południu”.
Konstrukcja si+present+present wyraża też pewne prawdy czy stwierdzenia o charakterze ogólnym:
S’il pleut, je ne sors pas – jeśli pada, nie wychodzę.
UWAGA!
Po spójniku warunkowym si nigdy nie należ używać czasu futur (ani futur simple ani futur proche).
Jeśli warunek nie jest możliwy do spełnienia w teraźniejszości używa się konstrukcji:
Si + l’imparfait + conditionel peresent
Ten typ wyraża warunek możliwy do spełnienia w przyszłości (rzeczywisty), ale warunek nierealny w odniesieniu do przeszłości.
Si j’apprenais j’aurais de bonnes notes.
Si je pouvais, je sortirais avec toi cet apres-midi. (gdybym mogła, wyszłabym z tobą po południu – ale niestety nie mogę.) Użycie si+imparfait+conditionnel nie wyklucza „wyjścia razem” w przyszłości.
Si + plus-que-parfait + conditionel passe
Wyraża warunek nie do spełnienia.
NateY