Socjologia kultury 15.11.2011 r. 1
P. Bourdieu
• Przemoc symboliczna
Androcentryczny schemat jako struktura uniwersalna, narzucona społeczeństwu jako transcendentna.
Kategorie skonstruowane przez grupy dominujące są stosowane przez zdominowanych nawet do postrzegania i opisu samej relacji dominacji, co sprawia, że ową dominację postrzegają jako naturalną.
Przemoc symboliczna istnieje dzięki szczególnemu typowi posłuszeństwa, którego zdominowany nie może wypowiedzieć dominującemu, gdyż myśląc o nim i o sobie oraz o łączących ich relacjach dysponuje narzędziem poznania które jest dla nich wspólne, a które – pośrednicząc w procesie wcielania dominacji – zarazem wprowadza tę relację jako naturalną.
M Bozon komentuje fakt, iż przepytywane kobiety stwierdzały, że nie mogłyby związać się z niższym lub młodzym od siebie mężczyzną.:
"Akceptacja odwrócenia porządku pozorów oznaczałaby społeczną dopuszczalność wizerunku dominującej kobiety. Jednak paradoksalnie obraz ten prowadzi do społecznej degradacji kobiety pozostającej w związku z niższym (i społecznie umniejszonym) mężczyzną."
Amor fati – miłość społecznego przeznaczenia.
Paradoksalna logika męskiej dominacji i kobiecej uległości polega na tym, że należałoby ją ujmować w ich jednoczesności jako niesprzeczną, zachodzącą spontanicznie i w sposób wymuszony. Daje się ona zrozumieć jedynie w postaci trwałych skutków wywołanych przez struktury porządku społecznego, tzn kobiece lub męskie dyspozycje, które wobec owych narzucających je struktur pozostają w stosunku "spontanicznej" odpowiedniości.
Praktyczne akty poznania między dominującym a zdominowanym przybierają bardzo często postać wyrażanych przez ciało emocji (wstyd, upokorzenie, nieśmiałość, strach, wina) lub namiętności i uczuć (miłości, uwielbienia, szacunku). Owe emocje i uczucia zdradzają mimowolną podległość ciała próbującego sie bronić przed osądem ze strony grup dominujących.
Władza symboliczna może być sprawowana jedynie przy współudziale tych, którzy jej podlegają, konstytuuje bowiem ową władzę ich podległość.
Język "wyobrażonego" – stanowisko to zdaje się zapominać, że dominująca wizja rzeczywistości nie jest prostym wyobrażeniem umysłu, ale systemem struktur trwale wpisanych w porządek rzeczy i ciał.
• Kobieca wizja męskiej dominacji
Illusio określające męskość jest podstawą libido dominandi i wszystkich specyficznych form, które owo libido przybiera w różnych polach.
Illusio sprawia, że mężczyźni w przeciwieństwie do kobiet są społecznie przysposobieni do tego, by dać sie porwać przypisywanym im społecznym grom.
Kobiety są uprzywilejowane negatywnie, gdyż nie dają sie ani bezpośrednio wciągnąć, ani nawet zwieść grom o władzę.
monnisiaa13