Nabożeństwo Drogi Krzyżowej w intencji misji, misjonarzy i za dzieci całego świata

Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś kiedyś: Jak mnie posłał Ojciec, tak Ja was posyłam. W tych słowach zawarłeś swój nakaz, swoją wolę, abyśmy na tej ziemi przedłużali Twoje dzieło, Twoje posłannictwo. Będąc na ziemi – głosiłeś Ewangelię, budowałeś Królestwo Niebieskie, zbawiałeś, szedłeś dobrze czyniąc. My na miarę swoich możliwości mamy spełniać to samo, a wszystko to zawiera się w trosce o misje. Ty swoje posłannictwo wypełniłeś w całej rozciągłości i przypieczętowałeś śmiercią na krzyżu. Dziś chcemy wraz z Tobą przejść Twoją Drogą Krzyżową, by w jej świetle uprzytomnić sobie, co możemy i co powinniśmy uczynić dla dzieła misyjnego. Równocześnie wyrażamy Ci nasz żal i skruchę za tyle nie wykorzystanych okazji, za beztroskie traktowanie Twojego wezwania i zaniedbywanie nauki, płynącej z Twojego przykładu.

Stacja I Pan Jezus skazany na śmierć

Zebrali się arcykapłani i starsi ludu w pałacu najwyższego kapłana, imieniem Kajfasz i odbyli naradę, żeby Jezusa podstępnie pochwycić i zabić. Pan Jezus został skazany na bolesną mękę i śmierć przez ukrzyżowanie. Podobny wyrok wciąż jest wypowiadany na wiele dzieci w świecie. Nie pozwala się im żyć, pozbawia się je zdrowia, domu, skazuje na ciężką pracę. Prośmy za wszystkimi cierpiącymi dziećmi i za tymi, którzy te cierpienia im zadają.

Stacja II  Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Zabrali, zatem Jezusa. A On dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Syn Boży przyjmuje krzyż, przyjmuje krzyż każdego człowieka. Mają także swoje krzyże dzieci doświadczane wojną, utratą rodziny, które muszą opuścić dom, ojczyznę i uciekać. Prośmy o serca otwarte dla wielu ludzi, aby spieszyli z pomocą dzieciom skrzywdzonym przez wojnę i nienawiść dorosłych.

Stacja III  Pan Jezus upada po raz pierwszy

Umocnij kroki moje na ścieżkach Twoich, aby się nie chwiały stopy moje. Krzyż jest bardzo ciężki. Panu Jezusowi brakuje sił, by dalej iść i upada. Upada pod ciężarem wszystkich naszych grzechów. Prośmy za wszystkimi dziećmi, aby z pomocą Pana Jezusa broniły się przed grzechami.

Stacja IV  Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Oto ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie. Maryja, Matka Syna Bożego, Matka każdego z nas. Tak jak wyszła naprzeciw swojego Syna, wychodzi naprzeciw wszystkim dzieciom, zwłaszcza cierpiącym. Prośmy, abyśmy wraz z Maryją nieśli Pana Jezusa innym dzieciom, tak bardzo Go potrzebującym.

Stacja V Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi

Przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, który wracając z pola, właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego. Jak możemy pomóc w dźwiganiu krzyża dzieciom w tak odległych krajach Azji, Afryki czy Ameryki? Mamy sposób, dla którego nic nie znaczą odległości: modlitwa, ofiarowanie Panu Jezusowi przykrości, przyjęcie choroby, bólu, niezasłużonej nagany, znoszony z uśmiechem niedostatek i nie narzekanie. Prośmy, abyśmy w ten sposób umieli pomagać innym.

Stacja VI  Weronika ociera twarz Panu Jezusowi

Nie miał On wdzięku, ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Święta Weronika – kobieta, która nie bała się sprzeciwić złu ujawnić swej miłości wychodząc z tłumu i ocierając skrwawione oblicze Pana Jezusa. Za swoją odwagę otrzymała szczególny podarunek – odbicie twarzy Pana Jezusa na chuście. Prośmy o odwagę w obronie innych, gdy widzimy, że dzieje się im krzywda. Módlmy się za tych wszystkich, którzy swoimi ofiarami pomagają misjonarzom.

Stacja VII  Pan Jezus upada po raz drugi

Znowu nie wyszło, znowu się potknąłem, nie dotrzymałem słowa, zawiodłem rodziców, rozczarowałem przyjaciela. Coraz trudniej uwierzyć, że to może się zmienić. Ale jeśli oczekuję od innych, że mimo wszystko zawierzą mi i dadzą mi szansę to i ja sam powinienem mimo wszystko oczekiwać od innych miłych zaskoczeń. Módlmy się o siłę i moc dla wszystkich misjonarzy, a zwłaszcza o łaskę wytrwania dla tych, którzy pracują w ciężkich i niebezpiecznych warunkach.

Stacja VIII  Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty

Szło za Jezusem mnóstwo ludu, także niewiasty. Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną, płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi. Można się pożalić, popłakać i po chwili żyć dalej obojętnie wobec istniejącego zła. A tu chodzi o sprzeciw wobec grzechu i walkę z nim. Prośmy, aby wszystkie dzieci na świecie poznały miłość Pana Jezusa, która daje moc do walki z grzechem.

Stacja IX  Pan Jezus upada po raz trzeci

Jest to najboleśniejszy upadek, z którego najtrudniej jest Zbawicielowi się podźwignąć. Jednakże świadomość celu sprawia, że Chrystus wstaje. Musi przecież dokończyć zbawienia świata. Musi dojść do szczytu góry swego ukrzyżowania. Módlmy się serdecznie nie tylko o wytrwanie dla pracujących misjonarzy, ale również za tych, dla których ciężar okazał się za ciężki, a pomoc modlitewna innych za mała.

Stacja X  Pan Jezus z szat obnażony

Tak bardzo lubimy przedmioty, ubrania, przyzwyczajamy się do naszych włosów, lubimy zwierzęta, którymi się otaczamy. Nie wyobrażamy sobie życia bez rodziców, rodzeństwa, przyjaciół. W tym wszystkim upatrujemy naszą wartość i poprzez posiadane przedmioty oceniamy innych. A gdyby tak nagle tego wszystkiego zabrakło? Gdybyśmy tak pozostali bez niczego, całkowicie ogołoceni i nadzy? Stojąc przed Chrystusem odartym z szat, módlmy się za tych wszystkich, których pijaństwo lub narkomania odziera ze wszelkiej ludzkiej godności i wstrzymuje od poznania i ukochania prawdziwego Boga.

Stacja XI  Pan Jezus do krzyża przybity

A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali. Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Pan Jezus stał się jakby jedno z krzyżem. Jego ciało zostało przybite. Przybite są też do łóżek ciała wielu dzieci, które już ich nie opuszczą z powodu śmiertelnej choroby. Prośmy za wszystkie dzieci przebywające w szpitalach, w domach opieki, żeby zawsze były blisko Pana Jezusa.

Stacja XII  Pan Jezus umiera na krzyżu

Jezus mówił: Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Śmierć Pana Jezusa przyniosła zbawienie każdemu człowiekowi. Wszyscy dorośli, jak i wszystkie dzieci są uratowani. Otrzymaliśmy w darze życie Boże. Dziękujemy za ten skarb i prośmy, aby wszystkie dzieci świata mogły spotkać i pokochać Pana Jezusa.

Stacja XIII  Ciało Pana Jezusa zdjęte z krzyża

A ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat. Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Potem Józef, z Arymatei poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Maryja trzymała w ramionach martwe ciało swego Umiłowanego Syna. Maryja trzyma również w ramionach niezliczone martwe ciała dzieci całego świata. Ich niewinne dusze prowadzi do nieba, gdzie już nie ma bólu i śmierci. Prośmy, aby dzieci kochały całym sercem Matkę Bożą i dały się Jej prowadzić.

Stacja XIV  Ciało Pana Jezusa złożone w grobie

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Znamy tyle grobów – groby naszych bliskich, przyjaciół, groby ludzi starszych, młodych, groby dzieci. I pośród nich ten jedyny grób – Pana Jezusa, który został pusty, bo zwyciężyło w nim Życie. Odtąd cierpienie i śmierć już nie mają ostatniego słowa. Dziękujemy Panu Bogu za wiarę w Zmartwychwstanie i w życie wieczne z Nim i o tę wiarę prośmy dla wszystkich ludzi.

Panie Jezu Chryste, Zbawicielu świata, który stałeś się człowiekiem, aby nas, ludzi pojednać ze swoim Ojcem Niebieskim, spraw przez swoją Mękę i Śmierć krzyżową, aby za pośrednictwem Twej Bolesnej Matki, przy pomocy Dobrodziejów Misji, dotarło przez misjonarzy do wszystkich krajów, ludów i narodów, zbawienie płynące z Krzyża. Tę wraz z Tobą odprawioną Drogę Krzyżową ofiarujemy w intencji o rozwój misji, o nowe i święte powołania misyjne, o powołanie kapłańskie i zakonne z naszej parafii oraz za wszystkie dzieci całego świata.

1