KORBA Nr 3.pdf

Str. 4

KORBA - Biuletyn Informacyjny nr 3, listopad 2010

Dokończenie ze str. 3

O „Schizofrenii”

i metodach jej „leczenia”

I tak na początku był „odmieniec”,

ale produktywny, nie będący

ciężarem dla społeczeństwa, często

uzdolniony artystycznie, który po

latach staje się typowym „wariatem”,

którego zamyka się w szpitalu

psychiatrycznym do końca życia.

Koncerny farmaceutyczne zarabiają

krocie, a koszty „leczenia” pacjentów

ponosi całe społeczeństwo! Czy to

nie jest wyrafinowane barbarzyń-

stwo?!

Kolejna ciekawostka (przypadek?)

- firmy farmaceutyczne intensywnie

finansują badania, co dzieje się w

mózgu ludzi o odmiennych stanach

świadomości (moje nazewnictwo),

oficjalnie zdiagnozowanych jako

„Schizofrenicy”, głównie w kierunku

chemii mózgu! Modna jest w tej

chwili teoria, że w mózgu

„odmieńca” źle funkcjonuje receptor

D2, reagujący na dopaminę, która nie

wychwytywana występuje w mózgu

w nadmiarze. Badania trwają, wyniki

są sprzeczne, ale na tej wątpliwej

podstawie koncerny już szykują

nowe „leki” przeciwpsychotyczne,

działające na metabolizm dopaminy.

A to, że wprowadzone na rynek nowe

preparaty, takie jak Risperidon,

Olanzapina i inne, oprócz wyżej

wymienionych długoterminowych

tragicznych objawów, dają skutki

doraźne, takie jak otyłość, cukrzyca

czy choroby serca, dla producentów

tych „leków” nie ma zupełnie

żadnego znaczenia. Liczy się tylko

zysk! Dla przykładu: wprowadzona

do lecznictwa w latach 80 XX wieku

(i stosowana na masową skalę)

Klozapina powoduje bardzo często

agranulocytozę (pacjent traci

odporność na zakażenia), często

śmiertelną i zapalenie mięśnia

sercowego. I błędne koło się zamyka,

bo kiedy są skutki uboczne

„leczenia”, stosuje się leki

przeciwdziałające takim skutkom i

koncerny znów zarabiają. Efekt

zawsze jest ten sam – pacjent staje

się klasycznym wariatem, o ile

wcześniej nie umrze.

Moim zdaniem, działanie koncer-

nów daje podstawy prawne, by po-

stawić im zarzut zbrodni przeciwko

ludzkości. /tekst autoryzowany; cdn./

Dokończenie ze str. 1

30 lat walki przeciwko

przymusowi

Psychiatrzy przystąpili już do

kolejnej manipulacji propagandowej.

Niedowierzaliśmy własnym oczom:

10/11 list. br. 40-lecie Niemieckiego

Towarzystwa Psychiatrii Socjalnej

odbędzie się we Frankfurcie/M pod

hasłem: „40 lat: realizacja praw czło-

wieka - kreowanie społeczeństwa“.

Cynizm i brak szacunku wobec

ludzi poniewieranych w placówkach

psychiatrii socjalnej osiągnęły nie-

bezpieczny szczyt, dlatego na znak

protestu odbędzie się 10.11.10 o

godz. 15.00 symboliczny pogrzeb

Konwencji ONZ Praw Człowieka

Osób Niepełnosprawnych. Symbo-

liczna trumna wrzucona zostanie do

rzeki Main z kładki Schirni, która

Przeczytaj zanim wmówią Ci, że jesteś... „chory psychicznie“

Biuletyn Informacyjny w w w . s c h i z o f r e n i c y . i n f o Nr 3, Listopad 2010

30 lat walki

przeciwko

przymusowi

ma za sobą Ofensywa Szalo-

nych z Berlina, która w paź-

dzierniku świętowała swój

jubileusz.

O „Schizofrenii”

i metodach jej „leczenia”

Dr inż. Wł. Wilczyński

technolog środków leczniczych.

chemik i toksykolog

miana artykułu naukowego,

zawiera jedynie poglądy autora na

„Schizofrenię”, z którymi można

się zgodzić lub nie. Świadomie

słowo „Schizofrenia” umieściłem

w cudzysłowie, ponieważ moim

zdaniem nie jest ona chorobą,

mimo że tradycyjnie jako taka jest

traktowana, tak przez psychiatrów,

jak i społeczeństwa. Uważam

zdecydowanie, że jest to odmienny

stan świadomości - tak to określam

i postaram się to uzasadnić.

Natomiast z przykrością stwier-

dzam, że jeżeli komuś psychiatrzy

już przypną łatkę „Schizofrenik”,

to taki ktoś traktowany jest przez

społeczeństwo jako bezwzględny

„wariat”! To bzdura! /.../

Każda choroba ma algorytm

diagnostyczny, według którego po-

stępując lekarz stawia diagnozę, a

następnie stosuje odpowiednie

leczenie, a w skład algorytmu

wchodzi definicja choroby. Konia z

rzędem temu, kto poda ścisłą

definicję „Schizofrenii”. Panuje tu

swoisty bałagan pojęciowy. Proszę

zauważyć, jak łatwo zdefiniować

inne choroby, np.: zawał serca,

udar mózgu, białaczkę itd. Ze

„Schizofrenią” jest problem. Już

twórca pojęcia „Schizofrenii”,

wybitny zresztą psychiatra, Eugen

Bleuler (działający w okresie mię-

Dokończenie na str. 2

Andrzej Skulski

T a, zaprzyjaźniona z nami,

Szukasz nie-psychiatrycznej dyskusji, chcesz

spotkać ludzi, którzy szukają wsparcia wśród

osób inaczej postrzegających rzeczywistość?

Zapraszamy na nasze forum:

www.schizofrenicyinfo.fora.pl

organizacja tak długo napie-

rała na parlamentarzystów Bun-

destagu, aż wreszcie we wrześniu

ub. r. wprowadzono w Niemczech

ustawę, umożliwiającą wszystkim

pacjentom, bez względu na rodzaj i

stan jakiejkolwiek choroby, wy-

rażenie swojej woli, czy chcą być

leczeni, czy nie. Do tej pory przy-

mus dotyczy rzecz jasna tylko

jednego „działu“ medycyny: psy-

chiatrii instytucjonalnej.

Dodajmy, że przymus psychi-

atryczny na dal ist ni ej e dla

wszystkich tych, którzy nie wiedzą

o wprowadzeniu nowej ustawy i

nie zabezpieczyli się wcześniej,

poprzez wypełnienie i podpisanie

formularza „PatVerfü“, który

specjalnie dla obszaru psychia-

trii przygotowała grupa robocza

prawników.

„Lekarze“ psychiatrii mogli do

tej pory zatrzymać pod przymusem

każdego, któremu przyklepano

łatkę „chorego psychicznie“. Kiedy

po takiej diagnozie pojawia się

jeszcze formułka „Niebezpieczny

dla siebie lub otoczenia“, wtedy

zamknąć można każdego.

Dokończenie na str. 4

Dzwoni telefon

S. Kostera

problemy, uwolniłam się od

wszystkich twoich uwikłań i powią-

zań.

- To wspaniale – zdziwiłam się. –

Pewnie potrafisz mi też powiedzieć,

jak ja mogę sobie z tym poradzić?

- Właśnie dlatego dzwonię. Możesz

się do mnie meldować o każdej porze

dnia i nocy i ciągle stoję w pełni do

twojej dyspozycji.

- To... najlepiej... daj mi od razu

swój numer telefonu – odpowiedzia-

łam pełna radości. – Poczekaj, tylko

przyniosę coś do pisania.

- Tak, więc notuj – powiedziała ko-

bieta po drugiej stronie - dwa-cztery-

sześć-zero-osiem-trzy.

- Jaki kierunkowy? – zapytałam.

- To rozmowa miejscowa.

- Ale... – dostrzegłam nagle zaszo-

kowana – przecież to mój własny

numer...

- Właśnie! – chłodno zabrzmiał

głos.

Zachrupotało na łączu. Odłożono

słuchawkę...

Znalezione w „Der Narrenzug” 2/2003,

przekład: A. Skulski.

znajduje się w pobliżu Ratusza, gdzie

11.11.10 w Sali Cesarskiej odbyć ma

się jubileuszowa zabawa. Przed wejś-

ciem psychiatrzy i ich współpracow-

nicy powitani zostaną ulotką pro-

testacyjna, przygotowaną we

wspólnej akcji kilku organizacji po-

zarządowych, dalej działających na

rzecz zniesienia przymusu psy-

chiatrycznego dla każdego, a nie

tylko dla tych, którzy wiedzą o

„PatVerfü“. Cytat z tej ulotki:

„Gdyby mierzono waszą

miarką, to np. Józefa Stalina

można by uznać za wielkiego

uzdrowiciela, a sowieckie

GUŁ-agi za schroniska

wypoczynkowe !“

Andrzej Skulski

- Halo – mówi głęboki, kobie-

cy głos. – To ja.

Głos brzmi swojsko, ale pomimo

tego nie potrafię go dopasować do

nikogo.

- Kto ja? – pytam więc.

- No, ja, twoje stare Ego.

- Jak to, moje stare Ego? – pytam,

nie potrafiąc zrozumieć.

- Jestem tą kobietą, którą codzien-

nie chciałabyś widzieć w lustrze, a

której odkrycie sprawia ci tyle trud-

ności – powiedział głos.

- Ach!

- Tak. I nie tylko tak wyglądam, jak

ty byś chciała wyglądać. Ogólnie

jestem dokładnie taką kobietą, jaką ty

chciałabyś być. Rozwinęłam w pełni

wszystkie twoje talenty, leżące odło-

giem. Robię te rzeczy, o których

nawet się nie domyślasz, że chciała-

byś je robić. Ma się rozumieć, że

rozwiązałam też wszystkie twoje

nach polskich telewizorów

pojawiła się, przy okazji afery z

dopalaczami, informacja o niesa-

mowicie niebezpiecznych skutkach

zażywania substancji psycho-

tropowych . Przypomnijmy, że

właśnie takie substancje stosuje

wobec naszych bliskich psychiatria.

Dończenie na str. 2

Chcesz wspierać nasz Biuletyn? Chcesz

we własnym zakresie zająć się

kolportażem? Chcesz stworzyć

autonomiczną grupę samopomocy przy

współpracy z nami? Jesteś świadkiem

wydarzeń w psychiatrii, które uważasz za

ważne, aby je przekazać innym? Chcesz

nas wesprzeć w inny sposób?

Dołącz do nas i zgłoś swój pomysł na

adres e-mail:

schizofrenicy.info@freenet.de

IAAPA Sekcja Polska

Międzynarodowe

Stowarzyszenie

Przeciwko

Przemocy

Psychiatrycznej

„KORBA“ Biuletyn Informacyjny

Pismo kolportowane jest przez przeciwników przymusu psychiatrycznego i manipulacji

farmceutyczno-psychiatrycznej odnośnie tzw. „chorób psychicznych“.

Kolporterom i współpracownikom serdecznie dziękujemy!

www.anty-psychiatria.info

P i s m o w y d a w a n E p r z e z S c h i z o f r e n i k ó w i i c h S y m p a t y k ó w

P oniższy tekst nie pretenduje do

Chrońcie nasze

dzieci przed

psychofarmakami

O dbieram słuchawkę.

D obrze, że wreszcie na ekra-

Str. 2

KORBA - Biuletyn Informacyjny nr 3, listopad 2010

Str. 3

Dokończenie ze str. 1

Chrońcie nasze

dzieci przed

psychofarmakami

ma z nimi problemów. To nie jest

prawda!

Takie zamierzone kłamstwo ma

odwrócić naszą uwagę od rzeczy-

wistości. Nie tylko Aderhold, który

przedstawiał w Bundestagu swoje

alarmujące badania na zlecenie rządzą-

cych frakcji CDU/FDP ( Drucksache

14/2415) oraz frakcji Zielonych

( 14/2105 ), ale również Andrea Andre-

asen z USA wykazała w swoich

badaniach, iż na skutek przyjmowania

neuroleptyków pacjenci mają organi-

czne ubytki masy mózgu na poziomie

1% rocznie. Ponadto, wszystkie bada-

nia wskazują na wysokie uzależnienie

organizmu od tych substancji, więc

twierdzenie psychiatrów, że jest ina-

czej, również odbiega od rzeczy-

wistości.

lekarzy gestii, leży, abyśmy poradzili

sobie z tym ogromnym problemem i

nie stawali się potulnym pomocnikiem

przemysłu farmakologicznego, który,

naturalnie w wyrafinowany sposób,

wabi nas swoimi metodami reklamo-

wymi. Bo przedstawia się przecież coś,

co nie odpowiada rzeczywistości.

W nowatorskich studiach zwią-

zanych ze Schizofrenią mówi się, że

dotknięci tą przypadłością ludzie czują,

widzą i postrzegają inaczej, niż

Normalni. Może czas zastanowić się

dlaczego akurat ta grupa „pacjentów”

psychiatrycznych tak uporczywie

powtarza dookoła, że psychiatria robi

na nich doświadczenia, a podawane im

„leki” to trucizna...

Więcej informacji w artykule: „Re-

cepta na szczęście cz. 2, neuroleptyki”

na stronie www.schizofrenicy.info

udali się do wybranych szpitali i

mówili, że słyszą „głosy”. Nie muszę

dodawać, że byli to ludzie spełniający

wszelkie standardy doskonałego zdro-

wia psychicznego. Każdy z nich został

zdiagnozowany jako „Schizofrenik” i

zatrzymany w szpitalu! Co więcej,

podano im silne leki psychotropowe, a

Rosenhana wypuszczono dopiero po

dwóch miesiącach. Opublikował on

wyniki tej prowokacji w renomo-

wanym czasopiśmie Science i bomba

wybuchła! Dyrekcja jednego ze szpitali

stwierdziła, że w ich placówce taka

wpadka nie byłaby możliwa. Rzucili

wyzwanie Rosenhanowi: niech wyśle

kolejnych symulantów. Po miesiącu

szpital z dumą ogłosił, że rozpoznał 41

oszustów. Sęk w tym, że Rosenhan

nikogo tam nie wysłał!!!

Prowokacja Rosenhana kompletnie

ośmieszyła oficjalną psychiatrię i nadal

odbija jej się czkawką po 38 latach,

przy czym jest ona wstydliwie

ukrywana. Po tej aferze zwery-

fikowano, co prawda, kryteria dia-

gnozowania „Schizofrenii” (są to

wytyczne międzynarodowe, aktualnie

opatrzone symbolami ICD-10 i DSM-

IV), ale nadal obowiązuje stwier-

dzenie, że ”Schizofrenia” jest umową

kliniczną, diagnozowaną wg różnych

konwencji diagnostycznych – czyli

wszystko pozostało po staremu; a w

roku 2000 Amerykańskie Stowa-

rzyszenie Psychiatryczne ogłosiło

aktualne do dziś stwierdzenie, że

wykrycie „Schizofrenii” nie jest moż-

liwe za pomocą współcześnie dostęp-

nych badań laboratoryjnych!

Mimo to „Schizofrenia” wymie-

niana jest przez medycynę konwen-

cjonalną jako choroba! Zdaję sobie

doskonale sprawę, że ludzie nazywani

przeze mnie osobnikami o odmiennym

stanie świadomości, a przez medycynę

konwencjonalną diagnozowani jako

„Schizofrenicy”, odbiegają swoim

zachowaniem od ogólnie przyjętych w

społeczeństwach standardów normal-

ności. Społeczeństwo nie toleruje „od-

mieńców”, więc taki człowiek pod-

dawany jest silnej presji, aby poszedł

do lekarza, tak przez rodzinę, jak

znajomych, czy otoczenie w pracy.

Często decyduje się on na taki krok

sam, bojąc się naznaczenia piętnem

„wariata”; niestety, od tego momentu

zaczyna się dla niego marsz ku

zagładzie! Prawie zawsze taki

„pacjent” zostaje zdiagnozowany jako

„Schizofrenik” i ulega kolejnej presji,

aby poddał się leczeniu, często robi to

więc dla „świętego spokoju”, wbrew

własnej woli.

Skutki „leczenia Schizofrenii” przez

medycynę konwencjonalną są dla

pacjenta – moim zdaniem – zawsze

tragiczne, a jego tragiczną sytuację

pogłębia fakt, że psychiatrzy

przekonują go, iż „leczenie” jest

konieczne dla jego dobra!

wstrząsami. Jest to kolejna barba-

rzyńska metoda. Efektów nie było, a

wielu pacjentów zmarło wskutek

zatrzymania akcji serca. I znów cieka-

wostka – w tym czasie prowadzono

intensywne prace nad udoskonaleniem

EKG i konstrukcją defibrylatorów i

rozruszników serca! Przypadek? Kiedy

tego typu urządzenia weszły na stałe

do praktyki lekarskiej (około 1950

roku) rozpoczęto farmakologiczne

„leczenie” Schizofrenii i taki stan trwa

do dziś, zmieniają się tylko podawane

„leki” psychotropowe.

Metodzie „leczenia” lekami psycho-

tropowymi poświęcę więcej uwagi, bo

– moim zdaniem - jest to wyjątkowo

barbarzyńskie postępowanie, prowa-

dzące do zniszczenia psychicznego

człowieka nie od razu, ale w ciągu

kilkunastu lat.

Na początek kilka prostych rachun-

ków, a wniosek dlaczego ta „metoda”

jest stosowana na wielką skalę, stanie

się według mnie oczywisty. Rocznie

psychiatrzy diagnozują jeden przy-

padek „Schizofrenii” na 5000 ludzi. W

przeliczeniu na Polskę daje to około

8000 przypadków „Schizofrenii”

rocznie; tylko w Polsce. Proszę sobie

przeliczyć tą liczbę na populację np.

Europy! Nie jestem zwolennikiem

spiskowej teorii dziejów, ale biorąc

pod uwagę, że psychotropy są drogie,

wniosek, że w propagowaniu tej „me-

tody leczenia” maczają palce koncerny

farmaceutyczne, wydaje się być dobrze

potwierdzony. A układy prywatne le-

karzy i producentów leków to ta-

jemnica Poliszynela!

Wracając po tej dygresji do skutków

tej „metody” powiem wprost: brak jest

pozytywnych efektów, skutki nato-

miast są tragiczne! Już pierwszy

psychotrop wprowadzony do lecz-

nictwa – chloropromazyna – dawał tak

tragiczne skutki (od razu), że szybko

go wycofano! Obecnie stosowane leki

psychotropowe dają tragiczne skutki

po długim okresie stosowania (często

po latach!) i to nieodwracalnie; są to:

senność, sztywność mięśni, zawroty

głowy, drżenie kończyn, niemożność

siedzenia (akatyzja), poczucie wew-

nętrznego niepokoju, wyrażające się

nerwowymi ruchami, potem następuje

redukcja zachowań spontanicznych

(brak mimiki twarzy, gestów), a dalej

następuje wykonywanie ruchów mimo-

wolnych. Przerwać brania leków nie

można, bo może wywołać to groźne

skutki dla pacjenta lub otoczenia (ataki

szału).

S amo określenie „substancje psy-

chotropowe” zniknęło co prawda

po kilku dniach ze słownika wypo-

wiadających się polityków, dopala-

czami i ich sklepikarzami zajęły się

organy ścigania, a w psychiatrii

naszym dzieciom nadal oficjalnie i

bezkarnie podaje się substancje

psychotropowe i to statystycznie coraz

więcej. Kto nie wyraża zgody, dostaje

je w zastrzyku pod przymusem.

Po takim zastrzyku „pacjent” tak

„odlatuje”, że w zasadzie można z nim

robić i wmawiać mu wszystko, zabić w

nim wolę i uśmiech na wiele, wiele lat.

Kto nie wie, o co chodzi i myśli, że

ktoś w psychiatrii zainteresowany jest

leczeniem, ten powinien natychmiast

zainteresować się już dawno przed-

stawionymi dowodami, że mamy tu do

czynienia ze strukturami czysto ma-

fijnymi, a lobby farmaceutyczne

ustawia poszczególne rządy różnych

krajów, jak mu się żywnie podoba.

Pytani o stanowisko ministrowie

zdrowia bezradnie rozkładają ręce;

Seehofer (Niemcy) powiedział w wy-

wiadzie telewizyjnym, że już od 30 lat

lobby farmaceutyczne jest tak silne, że

nie można w tym kierunku nic zrobić.

Z rozmachem stosuje się najcięższe

substancje psychoaktywne, neurolep-

tyki (nazywane też: psychotropy, anty-

psychotyki). Skutki uboczne tych

substancji są przerażające, w zasadzie

bezgraniczne, łącznie z „nagłą” śmier-

cią. Psychiatrzy wobec skarg pacjen-

tów reagują... podnoszeniem dawki,

wmawiając nam, że nie są to skutki

uboczne, a sama „choroba u dziecka

ma taki przebieg”. I nawet pomimo

opublikowania w 2007 roku długo-

letnich badań prof. Volkmara Ader-

holda na temat śmiertelności tych

substancji (m.in. średnio skracają życie

o 25-30 lat) nadal stosuje się je w coraz

większym wymiarze.

Kiedy zapytamy psychiatrę na temat

skutków ubocznych dowiemy się, że

takowych „prawie w ogóle nie ma”, bo

mamy tu do czynienia z lekami

„najnowszej generacji” (lub: „leki

trzeciej generacji”, „atypowe”) i nie

Wykorzystano

zaufanie społeczne

Dr. Stefan Weinmann jest lekarzem

specjalistą, psychiatrą w Charité Berlin

i jednym z pierwszych naukowców,

którzy podjęli się badań owych „neuro-

leptyków nowej generacji”. W swojej

książce, pt.: Erfolgsmythos Psycho-

pharmaka (niem.: Mit sukcesu psycho-

farmaków), zgromadził on wiele inte-

resujących faktów na ten temat.

- Dzisiaj wiemy, że nazwa „neuro-

leptyk atypowy” nie oznacza, jak

myśleliśmy, że jest to lek działający

inaczej, niż dotychczas typowe, a że

określenie to było jedynie wymyślone

dla strategii marketingowej. W ten

sposób, mówiąc o „znikomych skut-

kach ubocznych” tych specyfików, tak

przemysł farmakologiczny, jak i

liderzy psychiatrii, kształtujący jej

ogólny pogląd, doprowadzili do sytu-

acji, że recepty wypisywać zaczęto bez

większego zastanawiania się nad

ryzykiem, związanym z ich przyjmo-

waniem.

- Wszystkie te substancje są w ja-

kimś sensie brudem farmakologicznym

– twierdzi z kolei profesor Bruno Mue-

ler-Oerlinghausen, najwybitniejszy

psychofarmakolog niemiecki i współ-

autor opracowania naukowego Raport

rozporządzania lekami . - Działają one

na dziesiątki innych systemów i

neuroprzekaźników. Neuroleptyki ha-

mują dopaminę na końcówkach

nerwów w mózgu, ale działają nie

tylko tam. Wyraźnie zwiększają one

m.in. ryzyko nagłego zgonu na zawał

serca, udaru czy cukrzycy. W naszej,

Dokończenie ze str. 1

O „Schizofrenii”

i metodach jej „leczenia”

d z y w o j e n n y m )

miał z tym pro-

blemy, nie wspo-

minając już o

próbach, podję-

tych przez innych

wybitnych psy-

chiatrów współ-

czesnych, jak Kurt

Schneider czy

Timothy Crow.

Efekt: wobec

nieznajomości etio-

patogenezy tzw.

„Schizofrenii” jednostka ta – proszę

posłuchać! – pozostaje umową kli-

niczną, opartą na podobieństwie

objawów i przebiegu zaburzeń,

rozpoznanych za pomocą różnych

konwencji diagnostycznych. Przyto-

czyłem tu oficjalne stanowisko współ-

czesnej psychiatrii! Nie dość, że brak

ścisłej definicji, to jeszcze diagnoza

zależy od różnych konwencji diagnos-

tycznych!

W tym miejscu przytoczę ekspe-

ryment, przeprowadzony w 1972 r.

przez amerykańskiego psychologa, dr.

Davida Rosenhana, który postanowił

udowodnić, że metody diagnozowania

chorób psychicznych przez

psychiatrów i kliniki są nic nie warte.

On i siedmioro innych ochotników

A teraz kilka słów o metodach

„leczenia schizofrenii”. Może to

wydawać się dziwne ale dopiero na

początku lat 30-tych XX wieku zaczęto

tu stosować „leczenie”. Pierwsza -

barbarzyńska moim zdaniem – metoda

polegała na podawaniu pacjentowi

dużej dawki insuliny, aby wywołać

śpiączkę, którą przerywano następnie,

podając glukozę. Efekty były zerowe, a

wielu pacjentów zapadało w śpiączkę

długotrwałą, z której już nie wycho-

dzili, albo co gorsza – po wybudzeniu

okazywało się, że doznawali takich

uszkodzeń mózgu, iż stawali się

„roślinami”, niezdolnymi do samo-

dzielnego życia bez pomocy otoczenia!

Zastanawiający jest fakt, że mniej

więcej w tym samym czasie

wynaleziono i wprowadzono do

lecznictwa insulinę - lek (doskonały

zresztą) na cukrzycę. Dziwna

zbieżność, prawda? Moim zdaniem

nieprzypadkowa.

Dziwne jest również to, że kiedy

opracowano technologię produkcji

insuliny i procedury jej stosowania w

lecznictwie, metodę tę z „leczenia

Schizofrenii” natychmiast wycofa-

no!!!

Dalej było tylko jeszcze gorzej, bo

pod koniec lat 30-tych XX wieku

zaczęto stosować leczenie elektro-

Impressum: „Korba” jest biuletynem informacyjnym, tworzonym przez i dla Schizofreników i ich sympatyków. Za

zawartość opublikowanych tekstów odpowiadają sami autorzy lub podane źródła. Pismo jest niekomercyjne i ukazuje się

w nieregularnych odstępach. Redakcja: Joanna & Andrzej Skulski, c/o IAAPA Sekcja Polska, Greifswalder Str. 4, D-

10405 Berlin. Biuletyn „Korba” można zamówić e-mailem pod adresem: schizofrenicy.info@freenet.de

Dokończenie na str. 4

P i s m o w y d a w a n E p r z e z S c h i z o f r e n i k ó w i i c h S y m p a t y k ó w

Dr W. Wilczyński

fot.: Korba

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: