Wskaźniki rentowności określają zdolność do tworzenia zysków przez sprzedaż, majątek firmy i kapitały własne.

Rentowność sprzedaży określa poziom generowanego dochodu z uwzględnieniem wszystkich kosztów działalności firmy (KS i KZ), a ponadto rentowność sprzedaży traktowana jest jako „poduszka bezpieczeństwa” przed wzrostem kosztów i/lub spadkiem przychodów (im jest większe, tym firma jest bardziej zabezpieczona przed zmianą tych dwóch istotnych elementów.

Rent.sprzed.=zysk netto*100/przychody ze sprzed.

Tendencja rosnąca tego wsk.przy porównaniach dwóch okresów świadczyć mogą nie tylko o rozszerzaniu działalności gosp.przez wzrost sprzedaży i jej odpowiednią strukturę asortymentową, lecz także o osiąganiu korzystniejszych cen sprzedaży i obniżaniu jednostkowych kosztów własnych.

Rentowność sprzedaży brutto od 1998 roku systematycznie się pogarsza. Jest to spowodowane pojawieniem się konkurencji, która zmusiła gospodarstwo do sprzedaży wyrobów po koszcie własnym, a niekiedy nawet poniżej tego kosztu. W konsekwencji sytuacja ta doprowadziła do tego, że w 2000 roku na sprzedaży ponoszona była strata. Dopiero kolejne dwa lata przynoszą polepszenie tego wskaźnika. Konkurencja nie wytrzymała narzuconej przez siebie strategii dzięki czemu gospodarstwo utrzymało się na rynku i zaczęło osiągać zyski.

Wskaźniki rentowności majątku są dowodem efektywności gospodarowania i ukazują jak został wykorzystany majątek zaangażowany w procesie gospodarczym. Wyznacza on zdolność aktywów ps.do generowania zysku, czyli pokazuje jak efektywnie firma zarządza swoimi maktywami. Im wartość tego wsk.jest wyższa tym korzystniejsza jest sytuacja finansowa ps.

Wsk.rent.majątku=zysk netto*100/wartość majątku ogółem

Wskaźniki rentowności majątku wykazują rosnącą efektywność finansową majątku. Ogólny wskaźnik uwzględniający zysk netto uległ zwiększeniu w 2002 w stosunku do roku 2001 o 26,27%.

Wskaźniki rentowności kapitału własnego wyrażają efekty działalności ps.w przeliczeniu na jednostkę kapitału zaangażowanego przez jego właścicieli. Rosnący jego poziom prowadzi zazwyczaj do uzyskania wyższych dywidend oraz szerszych możliwości rozwojowych ps.

Wsk.rentowności kap.wł=zysk netto*100/kapitał własny

Malejący poziom wskaźnika rentowności kapitału własnego w latach 1998-2000, który wynosił odpowiednio: w roku 1998 –37,21%, w 1999 –26,46%,a w roku 2000 - -0,13% świadczy o niskiej efektywności zaangażowanego kapitału i w przyszłości mogło doprowadzić do zahamowania rozwoju badanej jednostki. Jednak te niekorzystne trendy zostały odwrócone i tak w kolejnych latach nastąpiły wzrosty: w roku 2001 –23,34%, a w 2002 już 49,62%. Co oznacza, że firma dobrze zaangażowała własny kapitał.    

Obniżenie się rentowności na działalności operacyjnej w latach 1998-1999 w dużym stopniu było spowodowane koniecznością odprowadzania różnicy między podatkiem należnym a naliczonym do Urzędu Skarbowego, który do roku 1999 stanowił pozostały  przychód operacyjny gospodarstwa. Rentowność ta w roku 2002 wzrosła o 10,75% w stosunku do roku 2001. A powodem takiej sytuacji był duży wzrost przychodów ze sprzedaży w roku 2002.