2007.03_Kontact – zintegrowane zarządzanie informacjami osobistymi_[Programowanie].pdf - Programowanie - SOLARIX33

Programowanie

Kontact

Kontact – zintegrowane

zarządzanie informacjami

osobistymi

Przemysław Żarnecki

W Linuksie istnieje wiele programów, które posłużą nam do zarządzania pocztą, informacjami

osobistymi, prawdopodobnie umożliwią korzystanie z kanałów RSS. Jednym z najciekawszych, o ile

nie najciekawszym jest Kontact. W jego skład wchodzi kilka, można rzec niezależnych programów,

które są przez Kontact traktowane jako wtyczki. Są to np. KMail, Akregator, czy chociażby aplikacja

służąca do tworzenia notatek.

chomiony niezależnie od Kontact. Wszyst-

kie razem jednak składają się na potężną

aplikację biurową, bez której po dłuższym

użytkowaniu nie da się już obejść.

Kontact stanowi jedną ze standarowych aplikacji

spod znaku KDE. Jest także jedną z najbardziej uda-

nych aplikacji typu PIM w Linuksie. W niniejszym ar-

tykule chciałbym przedstawić możliwości, jakie płyną

z używania Kontact, jak również pewne wskazówki

dla osób początkujących. Sam artykuł pozwoliłem so-

bie podzielić na kilka części, które odpowiadają okre-

ślonym zastosowaniom programu.

opcje (np. nowa wiadomość, odbierz/wyślij , skasuj itp.).

Z lewej strony znajduje się pasek nawigacyjny w któ-

rym możemy przełączać się pomiędzy poszczegól-

nymi komponentami.

W większości przypadków będzie to zapewne dzie-

więć elementów (Podsumowanie, Poczta, Wizytówki,

Kalendarz, Lista zadań, Dziennik, Notatki, Kanały, Syn-

chronizacja).

Największą część zajmuje obszar roboczy wybra-

nego przez nas komponentu. Jego szczegółowy wygląd

zależny jest od naszych indywidualnych preferencji, jak

również wykonywanych aktualnie zadań.

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby za pomocą znajdu-

jących się w górnym pasku menu opcji dokonać zmia-

ny wyglądu programu i poszczególnych komponentów.

Możemy również zmieniać wielkość okien przesuwając

ich granice za pomocą myszki.

Zapomniałem wspomnieć o czwartym elemencie

Kontact, jakim jest górne menu z opcjami, które również

zmieniają sie w zależności od wybranego komponentu.

Uznałem, iż jest to sprawa na tyle oczywista, że nie ma co

o niej wspominać.

Kilka uwag ogólnych

W pierwszej kolejności powinniśmy zająć się interfejsem

programu. Kontact składa się (przynajmniej w domyśl-

nej koniguracji) z trzech głównych elementów. Na gó-

rze znajduje się główny pasek narzędzi.

Jego zawartość zmienia się w zależności od kom-

ponentu, z którego korzystamy. Jeśli jest to np. moduł

pocztowy, to znajdują się tam najważniejsze dla niego

marzec 2007

K ażdy z tych komponentów może być uru-

Programowanie

Kontact

jest nam potrzebne. W części przeznaczo-

nej dla przychodzących ustawiamy adres

i opcje serwera poczty przychodzącej, w wy-

chodzących serwera za pomocą którego wy-

syłamy wiadomości. Informacje, co i gdzie

wpisać uzyskujemy od dostawcy naszej pocz-

ty.

Rysunek 1. Wszystko w jednym miejscu

W zakładce Konta znajdują się również

opcje związane z powiadomieniami o nad-

chodzącej poczcie. Jakby nie patrzeć na-

wet istotna sprawa. Możemy ustanowić

dźwięk, który będzie nas o tym informo-

wał, okno dialogowe, które wyskoczy w od-

powiednim momencie (bądź dowolną kon-

igurację obu, plus brzęczyk systemowy je-

szcze).

Powinniśmy pozostać przy konigu-

racji KMail, ponieważ pozostało jeszcze

kilka opcji, na które powinniśmy zwrócić

uwagę. Pierwszą z nich są tożsamości. Są

one szczególnie istotne przy kilku kontach

pocztowych, ale nie tylko. Załóżmy, że ma-

my jedno konto do kontaktów osobistych,

drugie do bardziej oicjalnych. Przecież

nie będziemy chcieli podawać tego bardziej

oficjalnego konta np. przy rejestracji do

różnych mało istotnych serwisów (SPAM).

Tworzymy wtedy dwa podkatalogi w ka-

talogu otrzymane i ustawiając pocztę wy-

bieramy je jako docelowe dla odpowied-

nich kont.

Podobna sytuacja jest z tożsamościami.

Tożsamość to m.in. wybór adresu, jaki wy-

świetli się u adresata. Nawet jeśli ustalimy

w zakładce Konta serwery poczty wycho-

dzącej, to bez ustawienia tożsamości nie

Podsumowanie,

czyli od końca zaczynając

Ten komponent aplikacji nie jest równocześ-

nie samodzielnym programem. Jest to widok

za pomocą, którego dokonujemy ogólnego

przeglądu wszystkich pozostałych kompo-

nentów na raz. Możemy sprawdzić ile ma-

my nieprzeczytanych wiadomości, ile no-

wych zadań na określony dzień, jakie wpi-

sy w kalendarzu, dzienniku, czy jakie no-

tatki mamy. Nie ma większego sensu rozpi-

sywać się na jego temat. Przyda się on naj-

prawdopodobniej dla osób, które będą wy-

korzystywały znaczną część komponentów

Kontact i zainteresują się tą formą zebrania

informacji w jednym miejscu. Tym bardziej,

że podsumowanie możemy niemal dowol-

nie edytować za pomocą opcji w górnym

menu (ustawienia)

KMail obsłuży dowolną liczbę naszych

kont, niezależnie od protokołu (IMAP,POP3

dla wiadomości przychodzących oraz SMTP i

sendmail dla wychodzących plus kilka mniej

znanych dla przeciętnego użytkownika). Ob-

sługa programu jest bardzo prosta, w zasa-

dzie intuicyjna.

Wiadomości wysyłamy, odbieramy za

pomocą opcji znajdujących się na pasku na-

wigacyjnym. Nowe konto tworzymy, korzy-

stając z opcji ustawienia->koniguracja KMa-

il . Pojawia się wtedy okno dialogowe, gdzie

w zakładce Konta ustawiamy wszystko co

Poczta

Poczta to będący zarazem samodzielną apli-

kacją program pocztowy KMail. Jest to jed-

na z najpopularniejszych tego typu aplika-

cji pod Linuksem. Przypomina nieco swoim

wyglądem konkurenta z jedynie słusznego

systemu operacyjnego. Jednakże są różnice

i to zdecydowanie na korzyść KMail. Za je-

den z największych minusów należy uznać

konieczność ręcznego tworzenia folderów

dla każdego z naszych kont (domyślnie jest

jeden folder otrzymane). Z tym, że poza nie-

licznymi przypadkami (np. Thunderbird)

nigdzie nie spotkałem się z innym rozwią-

zaniem.

Rysunek 2. Aż przyjemnie popatrzeć

www.lpmagazine.org

Programowanie

Kontact

Myślę, że przekazałem większość ogól-

nych informacji na temat tego komponen-

tu. Jednakże powinienem jeszcze wspo-

mnieć o sposobie wyświetlania wiadomo-

ści. Program domyślnie nie wyświetla wia-

domości utworzonych w html-u i graiki.

Nie powinniśmy się przestraszyć, jak za-

miast wiadomości zobaczymy jakąś dziw-

ną informacje o tym, że nie może być ona

wyświetlona. Wystarczy postąpić zgodnie

z jasną instrukcją – o ile oczywiście nie jest

to spam.

Rysunek 3. Dobry terminarz na pewno się przyda

Wizytówki

Wizytówki to nic innego jak nasza baza tele-

adresowa. Znajdują się w niej adresy mailo-

we wzbogacone o mnóstwo innych infor-

macji. W zasadzie może się znaleźć w nich

wszystko, także zdjęcia, opisy itp. Dokład-

niejsza charakterystyka tego komponentu

nie jest moim zdaniem konieczna. Nowe

kontakty możemy dodawać bezpośrednio

w komponencie, lub np. z poziomu pocz-

ty. Wszystko jest bardzo intuicyjne. War-

to może wspomnieć, że nie występują pro-

blemy z importem i eksportem listy kon-

taktów z/do innego programu pocztowe-

go, co jest istotne np. dla osób przesiada-

jących się właśnie z Windowsa

będziemy mogli z nich korzystać. Kiedy

tworzymy nową wiadomość wybieramy za

pomocą tożsamości serwer, przez który wy-

syłamy (możemy wysyłać z jednego, ale

podawać adresatowi różne nasze adresy,

o ile oczywiście nasz serwer to obsługu-

je).

Zarówno iltr antywirusowy i antyspa-

mowy możemy włączyć korzystając z gór-

nego menu. Klikamy na Narzędzia->Asystent

antyspamowy/Asystent antywirusowy. KMail ko-

rzysta z zewnętrznych iltrów np. SpamAssa-

sin, Clamav . Jeśli jesteśmy przeczuleni na punk-

cie naszego bezpieczeństwa możemy jedno-

cześnie korzystać z więcej niż jednego iltra

antyspamowego i antywirusowego. Odbi-

je się to oczywiście na szybkości pracy pro-

gramu, jednak znacząco podniesie jakość

pracy.

Program wybiera zawsze pierwszą stwo-

rzoną przez nas tożsamość, bądź tę, do któ-

rej była adresowana wiadomość, na którą

np. odpowiadamy. Dlatego przy kilku ist-

niejących tożsamościach musimy dopilno-

wać, z której korzystamy. Okno tożsamo-

ści znajduje się domyślnie nad edytowaną

wiadomością (jako okno „od”). Generalnie

to bardzo wygodna opcja.

Tworzenie nowych wiadomości jest na-

prawdę intuicyjne. Proste i czytelne okno no-

wej wiadomości nie sprawi problemu nawet

najbardziej początkującej osobie. Jeśli ma-

my zainstalowany w systemie aspell z pol-

ską ortograią, to możemy nawet korzystać

ze sprawdzania pisowni w naszym rodzi-

mym języku.

Warto jeszcze wspomnieć o możliwo-

ści skanowania przychodzącej poczty przez

iltry antyspamowe i antywirusowe. Praw-

dopodobnie ktoś zapyta się po co komu an-

tywirus w linuksie. To, że sami czujemy sie

bezpieczni, nie oznacza, że nie możemy sta-

nowić zagrożenia dla innych. Przecież wie-

lokrotnie odbieramy i odsyłamy pocztę, któ-

ra może być zawirusowana. Powinniśmy

przeciwdziałać sytuacjom, w których staje-

my się centrum rozsiewającym po sieci wi-

rusy.

Kalendarz, czyli i co dalej

Kalendarz to komponent, który służy m.in,

do wizualizacji naszych zadań, a co za tym

idzie do zarządzania naszym czasem. Jest

bezpośrednio powiązany z następnymi kom-

Rysunek 4. I jak tu czegoś zapomnieć

marzec 2007

Programowanie

Kontact

nie należy do specjalnie skomplikowa-

nych. Kiedy klikamy na nowe zadanie, na-

szym oczom ukazuje się niezwykle funk-

cjonalne okno dialogowe. Ustalamy w nim

tytuł zadania, opisujemy je i określamy ra-

my czasowe. Możemy włączyć sobie przy-

pomnienie i zdecydować, czy jest mowa

o czynności jednorazowej bądź powtarzal-

nej. Równocześnie możemy dokonać bar-

dziej zaawansowanego planowania, usta-

lając priorytet/ważność zadania, jego uczest-

ników (którzy mogą być mailem powia-

damiani o stanie zaawansowania czynno-

ści).

Po jakimś czasie widzimy listę czynno-

ści do wykonania, którą możemy dowolnie

edytować. Każdemu z zadań możemy dla

przykładu zmieniać wartości procentowe za-

awansowania wykonania. Myślę, że omawia-

ny element będzie przydatnym narzędziem

zarówno w pracy, jak i nauce.

Rysunek 5. Nie ma to jak słaba pamięć i dobry pamiętnik.

Dziennik, czyli możeo czymś

zapomnieliśmy

Dziennik można potraktować jako uzupeł-

nienie dla dwóch poprzednich elementów,

ale niekoniecznie. Może on z powodzeniem

zastąpić i kalendarz i listę zadań. Zresztą

jest z nimi bezpośrednio zsynchronizowa-

ny. Domyślny widok przypomina trochę

kalendarz. Występuje kilka obszarów ro-

boczych, z których część to nawiązanie do

pozostałych elementów. Wpisy do dzien-

nika dzielą się na dwie kategorie. Pierwsza

z nich to co dalej , która nawiązuje bezpo-

średnio do zaplanowanych działań. Druga

kategoria obejmuje już wpisy bardziej ade-

kwatne do nazwy, czyli wpisy do dzienni-

ka. Nie ma większego sensu rozpisywać się

nad tym modułem. Jeśli ktoś ma tendencję

do np. zapisywania najważniejszych wyda-

rzeń w swoim życiu, słowem pisania cze-

goś na kształt pamiętnika, to ma przed so-

bą idealne narzędzie.

ponentami (np. jeśli ustalimy coś w ramach

listy zadań, to zostanie to wyświetlone też

w kalendarzu). Sam kalendarz składa się

z kilku okien, których układ a nawet ilość

mogą być modyfikowane za pomocą pa-

ska nawigacyjnego. W zależności od usta-

wień na ekranie widoczna jest również ak-

tualna godzina. Domyślnie znajduje się

ona z prawej strony ekranu nad miejscem,

gdzie znajduje się bieżący wpis do kalen-

darza. Ciekawą propozycją jest np. moż-

liwość wysłania do określonych osób in-

formacji o tym co aktualnie robimy. Ta-

ka opcja przyda się najprawdopodobniej

osobom zarządzającym czasem pracy gru-

py.

Lista zadań, czyli co, gdzie i na kiedy

Lista zadań to nic innego jak spis rzeczy, któ-

re powinniśmy/zamierzamy zrobić. Wspo-

minałem już o tym, że jest ona powiązana

bezpośrednio z kalendarzem. Komponent

Rysunek 6. Zawsze warto sobie zapisać

Notatki, czyli o czym powinniśmy

pamiętać

Notatki to kolejne narzędzie, które uspraw-

ni nam zarządzanie czasem i wspomoże

przeciążoną pamięć. Jest to równocześnie

samodzielnie występująca aplikacja. Jeśli

ją uruchomimy z poziomu KDE, to notat-

ki zostaną przedstawione na naszym pul-

picie (może niektórych zainteresuje taka

opcja).

Notatki to nic innego jak krótkie (cho-

ciaż niekoniecznie) informacje na określo-

ny temat. Jest to stosunkowo proste narzę-

dzie, z którym każdy sobie poradzi. Klika-

www.lpmagazine.org

Programowanie

Kontact

i skonigurować). Podejrzewam, że korzys-

tanie z tego narzędzia może przysporzyć

sporo problemów osobom początkującym

(w pracy z linuksem). Szczegółowa kon-

figuracja KPilot to temat na samodzielny

artykuł, dlatego wspomnę o tym narzędziu

tylko lakonicznie. Oprócz KPilot możemy

również wykorzystać wtyczkę Kitchen-

Sync. Uwagi podobne.

Nie da się opisać synchronizacji, nie wda-

jąc się w szczegóły, dlatego proponuję, że-

by początkujący użytkownicy póki co nie

korzystali z tej opcji. Z mojej strony zapro-

ponuję przy najbliższej okazji artykuł z tym

związany.

Rysunek 7. Wszystko w jednym miejscu

Podsumowanie raz jeszcze,

tym razem już artykułu

Jak juz wspomniałem, celem niniejszego

artykułu nie było stworzenie kompletne-

go przewodnika po omawianej aplikacji.

Mam nadzieję, że udało mi się zaintere-

sować czytelnika tą, niezwykle przydatną

aplikacją. Tym bardziej, że lista możliwo-

ści Kontact jest o wiele dłuższa. Wystarczy

zainstalować odpowiednią wtyczkę (a ta-

kich mamy coraz więcej) i funkcjonalność

programu się zwiększa. W większości są

to niezwykle proste, aczkolwiek przydat-

ne dodatki. Dobrym przykładem jest mo-

duł do wyświetlania stanu pogody w pod-

sumowaniu.

Muszę przyznać, że Kontact jest dla mnie

osobiście faworytem, jeżeli chodzi o aplika-

cje tego typu w linuksie. Patrząc na osiągnię-

cia konkurencji z czystym sumieniem stwier-

dzam, że może on stanowić dla niej wzór

(pewnie się tym niejednej osobie narażę). Ży-

czę wszystkim owocnego korzystania z opi-

sanej aplikacji.

my na nową notatkę, wpisujemy tytuł (je-

śli tego nie zrobimy do domyślnym tytu-

łem będzie data i godzina utworzenia, co

też nie jest głupim pomysłem.). Osobiście

korzystam z notatek w dużym stopniu i nie

wyobrażam już sobie jak mógłbym tego nie

robić. To najszybszy sposób na zapisywa-

nie najważniejszych informacji (a następ-

nie korzystanie z nich).

kilka kanałów. Z reguły będziemy musieli

kliknąć na określony link, skopiować, a na-

stępnie wkleić w źródło. Gotowe, możemy

korzystać.

Muszę jednak przestrzec przez korzy-

staniem z kanałów, przynajmniej bez opa-

miętania. RSS z deinicji ma przyśpieszyć

przeglądanie przez nas informacji. Tylko

jeśli ustawimy sobie kilka kanałów, z któ-

rych każdy będzie nam przysyłał od kilku

do kilkunastu wiadomości dziennie, to bę-

dziemy mieli co czytać. Niemniej jednak jest

to na pewno wygodniejsze niż np. korzy-

stanie z każdego źródła wiadomości osob-

no.

Kanały, czyli jak być dobrze

poinformowanym

RSS, czyli Really Simple Syndication, to

sposób na szybkie przekazywanie wiado-

mości w formie nagłówków. Jeśli posia-

damy czytnik kanałów RSS, to po otrzy-

maniu takiego nagłówka możemy przejść

do pełnej wiadomości. Czytnik jest wyma-

gany, bowiem RSS bazuje przede wszyst-

kim na języku XML. Teoretycznie czytni-

ki RSS posiadają większość popularnych

przeglądarek internetowych. Piszę teore-

tycznie, bowiem w praktyce korzystanie

z kanałów RSS w przeglądarce interneto-

wej nie jest czynnością „komfortową”. Co

innego programy specjalnie do tego prze-

znaczone. Komponent Kanał to w istocie

rzeczy samodzielny program o nazwie

Akregator.

Korzystanie z Akregatora jest dziecin-

ne proste. Dodajemy źródło, określamy, czy

program ma automatycznie ściągać nagłów-

ki wiadomości (jeśli tak to z jaką częstotli-

wością itp.). Źródło to adres kanału RSS.

Skąd go wziąć? W zasadzie każdy szanu-

jący się portal internetowy ma co najmniej

Samo czytanie wiadomości to napraw-

dę przyjemność. Napisałem, że przez ka-

nały RSS otrzymujemy tylko nagłówki wia-

domości. Jednakże po kliknięciu w tenże

nagłówek możemy przejść do pełnej wiado-

mości. W Akregatorze wiadomości otwie-

rają się w osobnych kartach (które przypo-

minają te z Konquerora), jednakże, jeśli wy-

razimy takie życzenie, to wiadomość zos-

tanie otwarta w zewnętrznej przeglądar-

ce.

O autorze

Autor jest redaktorem serii poradników

o praktycznym zastosowaniu OpenOfice.

Zajmuje się również propagowaniem idei

wolnego oprogramowania. Jest także człon-

kiem grupy FLUG, która skupia osoby in-

teresujące się systemem Linux. Interesu-

je się aplikacjami biurowymi oraz multi-

medialnymi zastosowaniami systemu Li-

nux.

Kontakt z autorem:

p.zarnecki@plusnet.pl

Synchronizacja, czyli możemy

zabrać nasze dane ze sobą

Za pomocą modułu synchronizacja, a w za-

sadzie programu KPilot (ale i nie tylko),

możemy przenosić dane pomiędzy Kontact

a dowolnym urządzeniem przenośnym.

Być może słowo dowolne jest przesadzo-

ne. Z definicji są to palmtopy (w praktyce

te urządzenia, które uda nam się podłączyć

marzec 2007

2007.03_Kontact – zintegrowane zarządzanie informacjami osobistymi_[Programowanie].pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: