Medeiros Teresa - Pamiętnik.pdf - HARLEQUIN MEDICAL - chromka8

T ERESA M EDEIROS

PAMI Ħ TNIK

Prolog

Londyn, 1780

Krzyk kobiety przerwał cisz ħ nocy.

Nikt na ulicy nie zwrócił uwagi na rozpaczliwe wołanie. Rozklekotane wozy toczyły

si ħ po wyboistej drodze, sprzedawcy zachwalali swoje towary, prostytutki próbowały zwabi ę

klientów. Chłopiec przykucn Ģ ł obok le ŇĢ cej na zwini ħ tej kołdrze matki i podsun Ģ ł jej do ust

rdzewiej Ģ cy czerpak.

- Napij si ħ , mamo - powiedział zach ħ caj Ģ co.

Z trudem przełkn ħ ła male ı ki łyczek. Chłopiec niespokojnie zerkn Ģ ł na jej stercz Ģ cy

brzuch. Wypukło Ļę zupełnie nie pasowała do zwiotczałej skóry, pod któr Ģ wyra Ņ nie wida ę

było Ň ebra.

Jest ju Ň za stara na dziecko, pomy Ļ lał z niepokojem. Miesi Ģ c temu sko ı czyła

dwadzie Ļ cia osiem lat. Nagle kobieta zacz ħ ła wi ę si ħ z bólu. Złapała syna za r ħ k ħ i wpiła

paznokcie w kostki. Wypu Ļ cił czerpak. Zacisn Ģ ł z ħ by i z całej siły chwycił jej dłonie. Za

stara. Za chuda. Zbyt biedna.

Jej u Ļ cisk słabł. Zm ħ czona krzykiem i przeszywaj Ģ cym bólem, popadła w

zamroczenie. Zamilkła. Cisza przeraziła chłopca jeszcze bardziej ni Ň j ħ ki cierpi Ģ cej matki.

Czuł, Ň e straciła ostatni Ģ nadziej ħ . Ju Ň miał ni Ģ potrz Ģ sn Ģę , gdy kto Ļ gwałtownie otworzył

drzwi za jego plecami.

Do Ļ rodka wtargn Ģ ł marynarz w zniszczonym ubraniu.

- Molly! - hukn Ģ ł, roztaczaj Ģ c wokół siebie intensywny zapach ginu. - Gdzie jeste Ļ ,

moja Ļ licznotko?

Chłopak poderwał si ħ na równe nogi.

- Wyno Ļ si ħ st Ģ d! Jakim prawem tak si ħ tu rz Ģ dzisz! Nie jeste Ļ u siebie!

Zdziwiły go własne słowa. M ħŇ czyzna mógł by ę przecie Ň ojcem dziecka, pomy Ļ lał.

Po chwili z gorycz Ģ u Ļ wiadomił sobie, Ň e równie dobrze ci ĢŇ a matki mogła by ę dziełem

tuzina innych marynarzy.

M ħŇ czyzna popatrzył na niego bezmy Ļ lnie. Na szcz ħĻ cie jego ot ħ pienie było

skutkiem nadu Ň ycia ginu, a nie butnej postawy chłopaka.

- Bezczelny gówniarzu! Przez dziesi ħę miesi ħ cy byłem na morzu, nawet buziaka nie

miał kto da ę . - Odepchn Ģ ł chłopca na bok. - Nie b Ģ d Ņ zazdrosny, chłopcze. Mi ħ dzy nogami

Molly jest do Ļę miejsca dla nas obu!

Chłopak zatrz Ģ sł si ħ z gniewu. Bez namysłu chwycił za nó Ň , który matka zawczasu

przygotowała, by przeci Ģę p ħ powin ħ . W uszach mu szumiało. W tym momencie słyszał

lubie Ň ne j ħ ki tych wszystkich m ħŇ czyzn, z którymi chodziła do łó Ň ka, by zarobi ę na kawałek

chleba.

- Wyno Ļ si ħ , zanim poder Ň n ħ ci gardło - powiedział cicho.

Marynarz opu Ļ cił pi ħĻę . Widz Ģ c gro Ņ ne błyski w oczach chłopaka, nagle

wytrze Ņ wiał. Niejeden raz zagl Ģ dał Ļ mierci w oczy. Od dwudziestu lat pływał w Marynarce

Królewskiej, stoczył zbyt wiele bitew z piratami, by nie rozpozna ę , Ň e dzieciak mówi

powa Ň nie. W powietrzu poczuł zapach swojej krwi.

Nim zd ĢŇ ył si ħ wycofa ę , w ciemnym k Ģ cie rozległ si ħ rozdzieraj Ģ cy, nieomal

zwierz ħ cy krzyk. Chłopak odwrócił si ħ i upadł na kolana tu Ň przy starej kołdrze.

Zaciekawiony marynarz zerkn Ģ ł mu przez rami ħ . Dostrzegł zapadni ħ te policzki, wy-

trzeszczone oczy i ogromny brzuch.

Poczuł nagły skurcz Ň oł Ģ dka. Marynarze zwykle ch ħ tnie rozsiewaj Ģ nasienie, ale

kiedy pojawiaj Ģ si ħ owoce, uciekaj Ģ na morze. Zasłonił dłoni Ģ usta i pospiesznie wyszedł z

chałupy.

Instynkt podpowiadał mu, Ň e za chwil ħ b ħ dzie Ļ wiadkiem nie tylko narodzin, ale i

Ļ mierci.

- Dziecko... to ju Ň ... - szepn ħ ła przez zaci Ļ ni ħ te usta Molly.

Chłopiec zapomniał o intruzie. Pospiesznie sprawdził, czy przygotował wszystko, o

co prosiła matka. Miska z wod Ģ , czyste szmatki, kawałek starego sznurka. Przera Ň ony,

przełkn Ģ ł Ļ lin ħ i zdj Ģ ł kap ħ , któr Ģ była przykryta.

Wbiła pi ħ ty w zwini ħ ty w nogach koc, odchyliła głow ħ w tył i wypi ħ ła brzuch. W

milczeniu zagryzła doln Ģ warg ħ , a Ň pojawiły si ħ na niej Ļ lady krwi. Nie odezwała si ħ , dopóki

na r ħ kach syna nie znalazło si ħ czerwone, pomarszczone dzieci Ģ tko. Dopiero wtedy z jej

gardła wyrwało si ħ westchnienie ulgi.

Cho ę posłusznie wykonywał wszystkie polecenia matki, nie był w stanie spojrze ę na

noworodka, który sprawił jej tyle cierpienia. Przeczuwaj Ģ c ból, jaki zada i jemu, ju Ň go

nienawidził. Owin Ģ ł niemowl ħ w stare prze Ļ cieradło i poło Ň ył w ramionach matki.

Kiedy zobaczyła twarz dziecka, jej usta drgn ħ ły w ledwo zauwa Ň alnym u Ļ miechu.

Widz Ģ c to, chłopiec zrozumiał, dlaczego jego ojciec uległ przed laty jej urokowi.

Odwrócił si ħ , próbuj Ģ c unikn Ģę jej spojrzenia, ale zatrzymała go. Złapała za r ħ kaw,

przyci Ģ gn ħ ła do siebie i popatrzyła przenikliwie w oczy.

- Dobry z ciebie chłopiec, synku. Taki jak ojciec. Zawsze o tym pami ħ taj.

Zamkn Ģ ł oczy. Skoro ojciec był taki dobry, to dlaczego ich zostawił i uciekł na

morze? Dlaczego wybrał słone odm ħ ty, porzucaj Ģ c wiern Ģ i kochaj Ģ c Ģ Ň on ħ , która do dzi Ļ

czeka na jego powrót?

Usłyszał ci ħŇ kie westchnienie. Podniósł głow ħ i spojrzał na jej beznami ħ tn Ģ twarz.

ņ al i gorycz Ļ ciskały mu gardło. Pochylił si ħ nad ni Ģ i pocałował w chłodne czoło.

- Dobranoc, mamu Ļ - szepn Ģ ł, delikatnie zamykaj Ģ c jej oczy.

Dziecko zacz ħ ło kwili ę w jej bezwładnych ramionach. Przez chwil ħ patrzył na nie z

niesmakiem, po czym wzi Ģ ł na r ħ ce.

Wiedział, Ň e mama by sobie tego Ň yczyła. Dziecko. Nie potrafił inaczej o nim

my Ļ le ę . Przytulił je do piersi i ugi ħ ły si ħ pod nim kolana, gdy u Ļ wiadomił sobie, jaka

odpowiedzialno Ļę na nim spoczywa.

B ħ dzie musiał znale Ņę dla niego jak ĢĻ mamk ħ . Z tym nie powinno by ę problemu,

wszak narodziny s Ģ dzi Ļ równie cz ħ ste, jak Ļ mier ę . Jego wzrok spocz Ģ ł na twarzy noworodka.

Chyba powinien go umy ę . Dziecko było brudne, ale czy urodził si ħ tu kiedy kto czysty?

Niebawem i ten dzieciak b ħ dzie czarny od sadzy, jak reszta mieszka ı ców tej okolicy.

Pogładził palcem policzek male ı stwa. Jakim cudem z brzucha chudej i głodnej matki

mogło wyj Ļę co Ļ tak pulchnego? Niemowl ħ spojrzało na niego, ich oczy spotkały si ħ .

Ciekawo Ļę przezwyci ħŇ yła niech ħę i chłopiec rozchylił szmatk ħ .

U Ļ miechn Ģ ł si ħ , rozbawiony doskonało Ļ ci Ģ budowy miniaturowego człowieczka.

- No, chłopcze, wszystko masz na swoim miejscu.

Chłopcze. Chłopczyk. Braciszek.

Jego braciszek. Nagle poczuł, Ň e pragnie zaopiekowa ę si ħ tym bezbronnym

male ı stwem. Biedactwo, mała sierota. W oczach chłopca stan ħ ły łzy. Otarł je r ħ kawem. On

przynajmniej miał ojca, który dał mu nazwisko. Ten mały nie ma nikogo poza nim.

Z ulicy dobiegał gło Ļ ny Ļ miech pijaków. Chłopiec czuł, Ň e ani chwili dłu Ň ej nie

wytrzyma w jednym pomieszczeniu z martwym ciałem, które kiedy Ļ było jego matk Ģ .

Przytulił dziecko do piersi, wstał z kolan i nie zwa Ň aj Ģ c na to, Ň e zapadła ju Ň noc, wyszedł na

ulic ħ .

Nikt nie zwrócił na niego najmniejszej uwagi, kiedy biegł brukowan Ģ uliczk Ģ ,

szukaj Ģ c miejsca, w którym mógłby zmy ę z siebie zapach Ļ mierci. Maszty statków

cumuj Ģ cych w porcie zdawały si ħ wzywa ę go niczym latarnia morska zagubionych Ň eglarzy.

Kl ħ cz Ģ c na mokrym pokładzie zastanawiał si ħ , czym morze przyci Ģ gn ħ ło jego ojca.

Czy Ļ piewem syren? A mo Ň e pie Ļ ni Ģ łagodnie uderzaj Ģ cych o burt ħ fal?

Wiedział, co ma robi ę . Musi zabra ę małego braciszka jak najdalej od tego miejsca.

Zamieszkaj Ģ tam, gdzie zapachu morza nie m Ģ ci odór brudnej rzeki.

Odkrył szmat ħ i jeszcze raz spojrzał na twarzyczk ħ male ı stwa, które Bóg oddał mu pod

opiek ħ .

- Zabior ħ ci ħ st Ģ d - szepn Ģ ł. - Przysi ħ gam, znajd ħ miejsce, gdzie obaj b ħ dziemy mogli

swobodnie oddycha ę .

Malutka pi Ģ stka u Ļ miechni ħ tego noworodka trafiła go prosto w nos. Chłopiec odrzucił

głow ħ w tył i roze Ļ miał si ħ , na moment zapominaj Ģ c o złych przeczuciach.

Medeiros Teresa - Pamiętnik.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: