Dystrybucja
Dystrybucja – obejmuje wszelkie decyzje i czynności związane z dostarczaniem wytworzonych produktów finalnemu nabywcy.
Zadaniem dystrybucji jest rozmieszczenie produktów na rynku w sposób umożliwiający nabywcom zakup pożądanych produktów w dogodnych dla nich warunkach, odpowiadającym im miejscu i czasie oraz po możliwej do zaakceptowania cenie.
Jednoczesność występowania i współzależność instrumentów marketingu-mix sprawiają, że dystrybucja musi być dostosowana do pozostałych instrumentów i zmieniać się wraz z nimi. Rodzaj, cena i faza cyklu życia produktu przesądzają o intensywności jego rozmieszczenia na rynku, a rozwój może wymagać zmiany kanału dystrybucji. Nakłady na opakowania mogą zwolnić firmę z kosztów pośrednictwa w zakresie dostosowania produktu do potrzeb nabywców finalnych. Nakłady na reklamę mogą być substytutem kosztów poszukiwania kontrahentów itd. Z drugiej zaś strony dystrybucja – jako element składowy programu marketingowego – charakteryzuje się niskim stopniem mobilności. Istniejące kanały dystrybucji i zasoby pośredników mogą ograniczać lub hamować tempo zmian pozostałych instrumentów.
Rodzaje strumieni w kanałach dystrybucji:
· Przepływ negocjacji
· Fizyczny przepływ towarów
· Aktywizacja sprzedaży
· Przekazywanie prawa własności
· Zapłata za towar
· Zamówienia, umowy
· Informacja rynkowe
· Przepływ należności
· Przepływ promocji
· Przepływ ryzyka
Kanał dystrybucji:
Kryteria klasyfikacji
Typy kanałów
Liczba pośredników
Liczba szczebli pośrednich
Rodzaje przepływających strumieni
Znaczenie kanału dla producenta
Charakter powiązań miedzy uczestnikami kanału
· kontraktowe
· korporacyjne
· administrowane
Kanał bezpośredni – kanał dystrybucji nie mający szczebli pośrednich
Kanał pośredni – kanał dystrybucji mający szczeble pośrednie
Kanał krótki – kanał dystrybucji dwuszczeblowy
Kanał długi – kanał dystrybucji wieloszczeblowy
Kanał szeroki – kanał dystrybucji o dużej liczbie pośredników na każdym szczeblu
Kanał wąski – kanał dystrybucji o małej liczbie pośredników na każdym szczeblu
Kanał konwencjonalny (swobodnych przepływów, pojedynczych transakcji) – stopień integracji działań poszczególnych ogniw jest niewielki, a ich powiązania są nietrwałe. Pośrednicy są bardziej zainteresowani zachowaniem swojej niezależności niż trwałą współpracą z producentami
Kanał zintegrowany (wertykalny) – w kanałach tych wysoki stopień koordynacji i kontroli działań dystrybucyjnych jest osiągany dzięki jednemu z 3 sposobów: posiadaniu na własność firm działających na kolejnych lub poprzedzających szczeblach kanału, zawarciu kontraktów miedzy uczestnikami kanału, ekonomicznej dominacji jednego z uczestników kanału
Kanał korporacyjny – producent jest jednocześnie właścicielem firm działających na szczeblu hurtu i/lub detalu (integracja naprzód) bądź detalista uruchamia własną produkcję sprzedawanych towarów (integracja wstecz)
Kanał kontraktowy – niezależne firmy producentów, hurtowników, detalistów, agentów współdziałają na podstawie zawartych kontraktów, szczegółowo określających jak każda z nich będzie starała się zwiększyć wydajność i efektywność kanału. W praktyce wyróżnia się:
· Zrzeszenia hurtowników z niezależnymi, drobnymi detalistami (wholesaler – sponsorem voluntary chains)
· Spółdzielnie drobnych detalistów (retailer – sponsorem cooperatives)
· Umowy kontraktowe między firmami macierzystymi i niezależnymi pośrednikami (franchising)
Kanał administrowany – nie istnieją formalne umowy o współdziałaniu. Ich uczestnicy jednak uznają celowość podporządkowania swych działań koordynacji i kontroli jednej z firm.
Cecha
Kanał dystrybucji
Bezpośredni
pośredni
Kontrola nad kanałem
Producent
Dystrybutor
Strategia
Producenta
Dystrybutora
Koszty producenta
Wysokie
Niskie
Przepływ pieniądza
Krótki czas obrotu
Dłuższy czas obrotu
Sztywność reguł
Mała
Duża
Produkt
Możliwe uwzględnienie specjalnych życzeń
Standardowy
Asortyment
Wąski, własny
Szeroki, od wielu producentów
Cena
Umowa z klientem
Zależna od strategii dystrybutora
Sprężenie zwrotne informacji
Duże
Małe
Promocja i motywacja
Użytkownika
Reklama
„pcha” zbyt
„ciągnie” zbyt
Kanały bezpośrednie
W kanale bezpośrednim producent sam, na własny koszt i ryzyko, zajmuje się rozmieszczeniem i sprzedażą swych produktów finalnym nabywcom. Organizuje sprzedaż wysyłkową, domokrążną, detaliczną, we własnych placówkach bądź też sprzedaż z automatów. Producent sam nawiązuje kontakt z finalnymi nabywcami za pośrednictwem poczty, telefonu, telewizji, własnych pracowników. Organizacja bezpośredniego kanału dystrybucji wymaga prowadzenia dwóch różnych form działalności (produkcji i handlu0, a tym samym angażowania kapitału w działalność dystrybucyjną, co nie zawsze jest możliwe i opłacalne.
Zalety posiadania bezpośrednich kanałów dystrybucji:
· Szybki przepływ informacji
· Pełna, bezpośrednia kontrola nad przepływem produktu, ustalaniem cen marż
· Możliwość realizacji marży handlowej i ustalania konkurencyjnie niskich cen
· Możliwość szybkiej reakcji na zmiany popytu
O bezpośredniej formie sprzedaży wielu usług przesądzają głównie:
· Niematerialny charakter
· Brak możliwości transportowania i składowania
· Brak możliwości oddzielenia usługi od osoby wykonawcy
· Początkowa faza cyklu życia produktu na rynku
Kanały pośrednie
We współczesnym marketingu zdecydowana większość wytwórców w celu dotarcia ze swym produktem do finalnych nabywców korzysta z pośrednictwa zewnętrznych instytucji, tj. kanałów dystrybucji.
Pośrednik występuje wówczas, gdy sprzedaż bezpośrednia przynosi producentowi gorsze efekty finansowe od możliwych do uzyskania przy korzystaniu z jego usług.
Korzyści wynikające z zaangażowania pośrednika:
Projektowanie kanałów dystrybucji wymaga:
· Analizy potrzeb klienta w dziedzinie obsługi
· Określenia celów i ograniczeń kanału dystrybucji
· Ustalenia głównych wersji kanału dystrybucji, typów i liczby pośredników oraz odpowiedzialności każdego z uczestników kanału dystrybucji
· Oceny tych głównych wersji przez zastosowanie kryteriów ekonomicznych, kontrolnych i adaptacyjnych
ewunia696