Stanisław Leszczyuński.rtf

(1 KB) Pobierz

 

 

Poczet królów i książat polskich

 

STANISŁAW LESZCZYŃSKI - (1704 - 10) (1733 - 36)

 

(1677-1766), syn magnata wielkopolskiego Rafała Leszczyńskiego; król polski w latach 1704-10 i 1733-36. Należał do wielkopolskiej opozycji wobec Augusta II, co zwróciło na niego uwagę króla Szwecji Karola XII, zwycięscy w pierwszej fazie wojny północnej. Wybrany na króla podczas elekcji zorganizowanej w 1704 r., której towarzyszyły wojska szwedzkie, całkowicie zależny był od swego protektora. Podpisał traktat przyjaźni ze Szwecją, będący raczej aktem zależności, a rola jego jako władcy była niewiele znacząca. Skończyła się z resztą w chwili klęski Karola XII pod Połtawą. Zmuszony wtedy opuścić kraj, przebywał najpierw w Turcji, później w Nadrenii i Alzacji, utrzymywany przez Karola XII i jego następców. Po raz drugi osadzony na tronie w 1733 r., po śmierci Augusta II, tym razem przez swego zięcia, króla Francji Ludwika XV, również nie utrzymał się długo. W 1734 r. wojska rosyjskie i saskie popierające Augusta III Sasa pokonały jego polskich zwolenników i nielicznych francuskich sprzymierzeńców. Musiał znów opuścić kraj, tym razem na zawsze, a w 1736 r. ostatecz nie zrzekł się tronu polskiego.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin