Informacja o gotowości dzieckado podjęcia nauki w szkole podstawowej
(wzór opinii negatywnej)
Imię i nazwisko dziecka ………………………………………………………………………
Rok szkolny: 2011/2012
Forma wychowania przedszkolnego: przedszkole
Informacja o stanie przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej
I. Opanowanie wymagań określonych w podstawie programowej wychowania przedszkolnego w obszarze:
1. Umiejętności społecznych i odporności emocjonalnej:
Mocne strony dziecka
Dziecko umie się przedstawić: podaje swoje imię i nazwisko, potrafi także podać swój adres. Zna imiona w swojej najbliższej rodzinie i stopień pokrewieństwa, a także zawody rodziców. Przestrzega reguł ustalonych w grupie, stosuje się do poleceń dorosłego. Zwraca się o pomoc, gdy nie potrafi sobie poradzić. Nazywa emocje, wskazuje ich przyczynę.
Zauważone trudności
Dziecko izoluje się, ma kłopoty podczas funkcjonowania w grupie, nie potrafi współpracować i zgodnie bawić się z rówieśnikami. Zdarzają się kłótnie i zachowania agresywne. Dziecko ma kłopoty z panowaniem nad swoimi emocjami. Czasem zdarzają się szybkie wahania nastroju – dziecko płacze, łatwo wpada w złość, a za chwilę śmieje się i sprawia wrażenie zadowolonego. Nie lubi zmian, trudno się adaptuje, ma kłopoty z pokonywaniem trudności i łatwo obraża się w sytuacji przegranej.
Podjęte lub potrzebne działania wspierające potrzeby dziecka
Włączano dziecko do zabaw integracyjnych i przeciw agresji. Zachęcano dziecko do zabaw w małych dwu-, trzyosobowych grupkach, ustalając przy tym zasady i reguły postępowania. Uczono negocjowania podczas rozwiązywania konfliktów. Dobierano zajęcia odpowiednie do możliwości dziecka, pomagano przy doprowadzeniu pracy do końca. Wydawano krótkie polecenia tak, aby cel był bliski i aby dziecko zachęcić do podjęcia aktywności. Chwalono je za wytrwałość i starania.
Wskazówki dla rodziców
Wskazane ograniczanie oglądania telewizji i gier na komputerze, a także kontrolowanie treści oglądanych bajek i rodzaju gier komputerowych. Wskazane jest także ustalenie stałego trybu dnia dziecka i zasad zachowania w domu, które należy konsekwentnie egzekwować. W celu łatwiejszego nawiązywania kontaktów z dziećmi warto zapraszać znajome dzieci do domu i organizować wspólne zabawy. Należy zachęcać dziecko do pokonywania trudności, często chwalić nawet za drobne osiągnięcia. Warto przydzielić dziecku obowiązki domowe, cieszyć się wspólną pracą, chwalić za pomoc, nie karać za niepowodzenia, nie stosować wymówek. Wzmacniać samoocenę dziecka.
2. Umiejętności matematycznych i gotowości do nauki czytania i pisania:
Dziecko przelicza na konkretach do 10 i podaje prawidłową liczbę przeliczonych elementów. Potrafi ustalić równoliczność zbiorów. Potrafi dokonywać prostej klasyfikacji elementów wg przeznaczenia, wielkości i koloru. Rozróżnia i stosuje pojęcia: na, pod, obok, przed, za, wymienia pory roku.
Rozróżnia dźwięki z otoczenia. Potrafi podzielić zdanie na kilka wyrazów, dzieli słowa na sylaby. Lubi słuchać opowiadań, czytania książek, rozumie ich treść i potrafi je opowiedzieć. Poprawnie trzyma narządzie pisarskie, dobrze sobie radzi z technikami plastycznymi, w tym z wycinaniem, wydzieraniem, rysowaniem.
Dziecko myli się w dodawaniu i odejmowaniu w granicach do 10 na konkretach, nie stosuje poprawnie liczebników porządkowych. Myli podobne figury geometryczne, a także stronę prawą i lewą. Nie potrafi wymienić kolejnych dni tygodnia oraz nazw miesięcy.
Mimo licznych ćwiczeń nie wysłuchuje głosek na początku i na końcu wyrazów, nie dokonuje analizy i syntezy słuchowej prostych wyrazów. Ma trudności w szukaniu różnic na podobnych obrazkach, łączeniu w pary takich samych elementów, układaniu szeregów. Ma kłopoty w orientacji na kartce.
Dla dziecka opracowano indywidualny program wspomagania i korygowania rozwoju. Prowadzono dodatkowe ćwiczenia i zabawy w liczeniu na konkretach, a także w zakresie dodawania i odejmowania. Przeliczano za pomocą liczebników porządkowych. Dziecko układało z mozaiki geometrycznej wg wzoru i bez wzoru, nazywało figury geometryczne. Utrwalano kierunki w prawo, w lewo. Usprawniano spostrzeganie wzrokowe, np. wyszukiwanie takich samych elementów oraz różnic między obrazkami, dorysowywanie brakujących elementów, układanie szeregów. Prowadzono ćwiczenia spostrzegania słuchowego. Prowadzono zabawy dotyczące orientacji na kartce. Układano kalendarze kołowe wg metody E. Gruszczyk-Kolczyńskej.
Konieczne są dalsze zajęcia tego typu, sugeruje się konsultację w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dziecko od początku roku szkolnego powinno być objęte zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi, w tym ćwiczeniami spostrzegania wzrokowego, spostrzegania słuchowego, konieczne są też ćwiczenia związane z kształtowaniem pojęć matematycznych.
3. Sprawności motorycznej i koordynacji wzrokowo-ruchowej:
Dziecko ma dużą potrzebę ruchu. Chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych i dobrze sobie radzi. W czasie zabaw utrzymuje równowagę, wykonuje skoki, rzuca i celuje z powodzeniem np. do obręczy. Przyjmuje prawidłową postawę przy rysowaniu, stosuje poprawny nacisk na kartkę. Po schodach wchodzi ruchem naprzemiennym. Powtarza gesty i ruchy, np. uniesiona ręka, przysiad.
Słabo sobie radzi podczas ćwiczeń typu przetwarzanie obrazu graficznego na obraz ruchowy, np. nie rysuje w powietrzu tego, co przedstawia obrazek tj. np. koła, fali, linii pionowych czy poziomych. Ma kłopot z odwzorowaniem prostych wzorów graficznych, niezbyt sprawnie rysuje po śladzie i oburącz. Posługuje się ręką prawą, przy dominującym oku prawym.
Prowadzono m.in. ćwiczenia z wykorzystaniem metody D. Dziamskiej Edukacja przez ruch polegającej na rytmicznym wykonywaniu czynności do muzyki, np. wycinanie, zgniatanie, podawanie przedmiotów, rysowanie wzorów (kropki, kreski, fale, owale, zygzaki, spirale, jodełki). Ponadto prowadzono zabawy muzyczno-ruchowe koordynujące ruchy, ruchy naprzemienne, zabawę zegarową, a także kalkowanie, rysowanie po śladzie i oburącz. Prowadzono zabawy parateatralne i zabawy paluszkowe.
Należy kontynuować ww. ćwiczenia wg wskazówek nauczyciela.
4. Samodzielności, w tym umiejętności wykonywania czynności samoobsługowych:
Dziecko jest samodzielne przy czynnościach higienicznych, samo je, rozbiera się i ubiera do zajęć ruchowych, a także do wyjścia na powietrze. Zgodnie z ustaleniami składa odzież i odkłada lub zawiesza na swojej półce w szatni. Samodzielnie zakłada obuwie, potrafi umyć ręce i zęby. Najczęściej utrzymuje porządek wokół siebie, sprząta przybory i zabawki. Podejmuje decyzje w sprawie rodzaju zabawy i podczas wyboru zabawek.
Nie zwraca uwagi na estetykę wyglądu, np. nie odwraca odzieży na prawą stronę, a także samodzielnie nie poprawia odzieży, aby wyglądać schludnie (nie podciąga, nie zapina guzików, nie zwraca uwagi na niezasunięty zamek).
Potrzebuje pomocy podczas planowania treści prac plastycznych oraz wykonywania niektórych zadań i poleceń nauczyciela. Jest mało samodzielne jako dyżurny. W wielu sytuacjach szuka potwierdzenia i aprobaty nauczyciela – nie jest pewne poprawności wykonywanych czynności, nie potrafi samodzielnie ocenić swej pracy.
Zachęcano i stymulowano dziecko do samodzielności. Podkreślano rolę estetycznego wyglądu. Chwalono za starania i podkreślano sukcesy.
Należy zachęcać dziecko do samodzielności, nie pomagać zbytnio i nie wyręczać dziecka w różnych czynnościach, należy dawać dziecku więcej swobody w wyborze zabaw i zajęć. Nie należy zbytnio krytykować dziecka za efekty samodzielnych zajęć, nie należy wykazywać dziecku jego nieudolności i braku wiary w możliwości dziecka. Samodzielności sprzyja przydzielenie stałych obowiązków w domu.
Zaleca się wzmacniać samoocenę dziecka i chwalić dziecko nawet za małe osiągnięcia.
II. Potrzeby rozwojowe dziecka, w tym zauważone predyspozycje, uzdolnienia i zainteresowania:
Opis
Dziecko ma potrzebę akceptacji – domaga się zwracania na niego uwagi, chwalenia, podkreślania, że jest lubiane. Źle znosi rozstania z bliskimi, stale szuka bliskości z nauczycielem. Dziecko ma dużą potrzebę uznania – stale oczekuje potwierdzenia pozytywnych efektów swojej pracy (rysunków, budowli z klocków). Dziecko jest ruchliwe – trudno mu usiedzieć spokojnie przez dłuższy czas. Preferuje zabawy i zajęcia ruchowe. Dziecko jest aktywne i skupia się na tych zajęciach, które szczególnie lubi. Należy do nich słuchanie opowiadań nauczyciela, czytanie bajek i oglądanie książek. Chętnie o nich rozmawia i ma duży zasób słów.
Podjęte lub potrzebne działania służące ich rozwijaniu
Rozmawiano z rodzicami na temat potrzeby dziecka, tworzono sytuacje wychowawcze celem zaspokojenia jego potrzeb. Włączano dziecko w aktywności umożliwiające kontakt z książką w czasie zajęć i zabaw dowolnych. Często czytano dziecku i wspólnie oglądano książki i albumy.
Obserwować czynności, które dziecko lubi wykonywać. Rozmawiać z dzieckiem o tym, co lubi, a czego nie lubi. Tworzyć warunki do rozwijania zainteresowań, utworzyć kącik książki. Warto zapisać dziecko na zajęcia sportowe.
III. Dodatkowe spostrzeżenia o dziecku:
Bardzo chętnie pomaga w różnych czynnościach w przedszkolu.
Dziecko ma utrzymującą się mimo ćwiczeń logopedycznych wadę wymowy. Zaleca się kontynuować terapię logopedyczną.
.................................................. ........................................................
(data i podpis nauczyciela) (pieczęć i podpis dyrektora)
1
wiolettagowacka