II Próbny test humanistyczny 2005.pdf

WPISUJE UCZEŃ

UZUPEŁNIA ZESPÓŁ

NADZORUJĄCY

KOD UCZNIA

DATA URODZENIA UCZNIA

dzień

miesiąc

rok

miejsce

na naklejkę

z kodem

PRÓBNY EGZAMIN

W TRZECIEJ KLASIE GIMNAZJUM

Z ZAKRESU PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH

Instrukcja dla ucznia

dysleksja

1. Sprawdź, czy zestaw egzaminacyjny zawiera 14 stron i kartę

odpowiedzi. Ewentualny brak stron lub inne usterki zgłoś

nauczycielowi.

2. Na tej stronie i na karcie odpowiedzi wpisz swój kod i datę

urodzenia.

3. Czytaj uważnie wszystkie teksty i zadania.

4. Rozwiązania zapisuj długopisem lub piórem z czarnym

tuszem/atramentem. Nie używaj korektora.

Czas pracy:

120 minut

5. W zadaniach zamkniętych są podane cztery odpowiedzi: A, B, C, D.

Odpowiada im następujący układ kratek na karcie odpowiedzi :

Liczba punktów

do uzyskania: 50

Wybierz tylko jedną odpowiedź i zamaluj kratkę z odpowiadającą jej

literą - np. gdy wybrałeś odpowiedź "A":

6. Staraj się nie popełniać błędów przy zaznaczaniu odpowiedzi, ale jeżeli

się pomylisz, błędne zaznaczenie otocz kółkiem i zaznacz inną

odpowiedź.

7. Rozwiązania zadań otwartych zapisz czytelnie i starannie

w wyznaczonych miejscach. Pomyłki przekreślaj.

8. Redagując odpowiedzi do zadań możesz wykorzystać miejsce z napisem

Brudnopis . Zapisy w brudnopisie nie będą sprawdzane i oceniane.

Powodzenia!

Słowa między ludźmi

Tekst I

Współczesny człowiek pławi się w informacji. Radio, prasa i telewizja towarzyszą mu przez

cały dzień, a przynajmniej przez cały dzień bądź na zmianę, bądź jednocześnie oferują mu swoje

usługi. Żyjąc w takich warunkach przez dłuższy czas, człowiek nauczył się wybierać z potoku in-

formacji tylko niektóre treści. Wyrobił też w sobie zdolność wyłączania uwagi wówczas, kiedy ata-

kują go informacje, które uznaje za nieistotne. Dzięki tej zdolności łatwiej przychodzi mu znieść

hałas i szumy informacyjne, ale też wskutek niej może przesiedzieć przed włączonym telewizorem

lub przy grającym radiu kilka godzin i niczego nie zapamiętać.

Badania nad odbiorem programu telewizyjnego dowodzą, że ludzie, czasem specjalnie włą-

czywszy aparat, by słuchać dziennika, zapytani bezpośrednio po nim, czego się dowiedzieli, albo w

ogóle nie potrafią powtórzyć ani jednej informacji, albo pamiętają tylko, o czym mówiono.

Trzeba przyznać, że najpierw radio nauczyło nas słuchać nie słuchając. Dźwięki płynące

z radia stały się dla wielu z nas tłem dla wszystkich czynności w pracy i w domu. Dziś coraz częściej

w takiej roli występuje telewizja, a radio powoli może odzyskać uważną publiczność.

W powodzi zbędnych informacji i szablonowych wypowiedzi informacyjnie pustych szcze-

gólnego znaczenia nabiera zainteresowanie odbiorcy naszymi słowami. Na nic się zda trud poświę-

cony na zebranie wiadomości i ich najstaranniejsze opracowanie, jeśliby miały one przepłynąć koło

uszu słuchacza, nie docierając do jego świadomości. Nie wystarczy go zresztą zainteresować, trzeba

jeszcze utrzymać jego zainteresowanie; nie można dopuścić do tego, by nudny fragment spłoszył

słuchaczy. Zainteresować zaś ludzi można nie tylko tym, o czym się mówi, ale także tym, jak się

mówi.

Na podstawie: Walery Pisarek , Słowa między ludźmi , za: J. Klejnocki i in., Literatura i nauka o języku, PWN 2002.

Na podstawie tekstu I rozwiąż zadania nr 1 – 5.

Zadanie 1. (0-1)

Wskaż najbardziej trafne sformułowanie tematu tekstu I

A. Wyższość przekazu radiowego nad telewizyjnym.

B. Poziom audycji prezentowanych w telewizji, radiu i prasie.

C. Odbiorca wobec zalewu informacji radiowych i telewizyjnych.

D. Wpływ oglądania telewizji na dzieci i młodzież.

Zadanie 2. (0-1)

Wskazówki dla autorów audycji radiowych i telewizyjnych znajdują się w tekście w akapicie

A. pierwszym.

B. drugim.

C. trzecim.

D. czwartym.

Zadanie 3. (0-1)

Który z cytatów dotyczy zarówno treści, jak i formy przekazywanej informacji?

A. C złowiek nauczył się wybierać z potoku informacji tylko niektóre treści.

B. Dźwięki płynące z radia stały się dla wielu z nas tłem dla wszystkich czynność w pracy i w domu.

C. Zainteresować zaś ludzi można nie tylko tym, o czym się mówi, ale także tym, jak się mów i.

D. Nie można dopuścić do tego, by nudny fragment spłoszył słuchaczy.

Zadanie 4. (0-1)

Który z fragmentów nie zawiera wyrażenia metaforycznego (przenośnego)?

A. Współczesny człowiek pławi się w informacji.

B. Dzięki tej zdolności łatwiej przychodzi mu znieść hałas.

C. Zdolność wyłączania uwagi wówczas, gdy atakują go informacje.

D. Nauczył się wybierać z potoku informacji tylko niektóre treści.

Zadanie 5. (0-1)

Wyrażenie radio nauczyło nas słuchać, nie słuchając oznacza, że

A. słuchamy informacji nie zwracając uwagi na ich treść.

B. aby zrozumieć informacje, wystarczy je usłyszeć.

C. wszystkich informacji radiowych należy uważnie słuchać.

D. informacji radiowych w ogóle nie warto słuchać.

Na podstawie reprodukcji obrazu Johannesa Vermeera rozwiąż zadania nr 6 - 8.

Johannes Vermeer, Czytająca list , Vermeer, Arkady, Warszawa 2002.

Zadanie 6. (0-1)

Czynność, którą zajęta jest bohaterka obrazu, podkreśla przedstawienie jej

A. na drugim planie obrazu.

B. obok łoża zasłanego bogatą narzutą.

C. ze spuszczonymi oczami i pochyloną głową.

D. w atłasowej sukni i kunsztownym uczesaniu.

Zadanie 7. (0-1)

Środki wyrazu, zastosowane przez artystę, służą stworzeniu nastroju

A. smutku i rozpaczy.

B. spokoju i skupienia.

C. patosu i wzniosłości.

D. grozy i tajemniczości.

Zadanie 8. (0-1)

Sytuację czytania listu malarz przedstawił w sposób

A. fantastyczny.

B. groteskowy.

C. realistyczny.

D. abstrakcyjny.

Tekst II

Cześnik

Teraz trzeba pisać właśnie

Jakby Klara do Wacława.

Dyndalski O! o!

Cześnik

No, cóż: o, o - ?

Dyndalski

podnosząc się

Jaśnie

Panie, wszak to despekt 1 dla niej.

Cześnik

Maczaj pióro – pisz i kwita.

Dyndalski siada wyprostowany na brzeżku krzesła i macza pióro (...).

Cześnik

po krótkim myśleniu

Tylko że to, mocium panie,

Aby udać, trzeba sztuki.

To iłosne świegotanie...

Co się waszeć o to pyta!

Owe brednie, banialuki,

myśli

Jak tu zacząć, mocium panie?

Dyndalski

podnosząc się

Cnym afektem 2 ulubiony...

Cześnik

A tu trzeba pół, ćwierć słowa,

Ni tak, ni siak – niby owa:

„I chciałbym, i boję się”. (...)

Lecz nie waści w tym nauka.

Pisz waść:

(...)

dyktuje

Bardzo proszę... mocium panie...

Mocium panie... me wezwanie...

Mocium panie, wziąć w sposobie,

mocium panie... wziąć w sposobie,

Jako ufność ku osobie...

Mocium panie, waszmość pana;

Która, lubo mało znana...

Która lubo mało znana...

(...)

- Czytaj waść.

Dyndalski

obciera pot aż po karku (...) czyta

Bardzo proszę, mocium panie,

Mocium panie me wezwanie

Mocium panie, wziąć w sposobie,

Mocium...

Cześnik

wyrywa i drze papier

Niech cię czarci chwycą

Z taką pustą mózgownicą!

„Mocium panie” - cymbał pisze!

Dyndalski Jaśnie pana własne słowo.

Cześnik Milcz, waść! – przepisz to de novo 3

„Mocium panie” opuść wszędzie.

Dyndalski

chcąc zbierać kawałki

Z tych kawałków trudno będzie.

Cześnik (...)

Siadaj! – siadaj, mówię.

Dyndalski Siadam.

O... o... o... o!... Jak od żony –

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: