Arkusz egzaminacyjny 2009.pdf

ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU

ROZPOCZĘCIA EGZAMINU

WPISUJE UCZEŃ

UZUPEŁNIA ZESPÓŁ

NADZORUJĄCY

KOD UCZNIA

DATA URODZENIA UCZNIA

miejsce

na naklejkę

z kodem

dzień miesiąc

rok

dysleksja

EGZAMIN

W TRZECIEJ KLASIE GIMNAZJUM

Z ZAKRESU PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH

Instrukcja dla ucznia

KWIECIEŃ 2009

1. Sprawdź, czy zestaw egzaminacyjny zawiera 14 stron.

Ewentualny brak stron lub inne usterki zgłoś nauczycielowi.

2. Na tej stronie i na karcie odpowiedzi wpisz swój kod i datę urodzenia.

3. Czytaj uważnie wszystkie teksty i zadania.

4. Rozwiązania zapisuj długopisem lub piórem z czarnym

tuszem/atramentem. Nie używaj korektora.

5. W zadaniach od 1. do 20. są podane cztery odpowiedzi: A, B, C, D.

Odpowiada im następujący układ na karcie odpowiedzi :

Czas pracy:

120 minut

Liczba punktów

do uzyskania: 50

Wybierz tylko jedną odpowiedź i zamaluj kratkę z odpowiadającą jej

literą, np. gdy wybrałeś odpowiedź A:

6. Staraj się nie popełnić błędów przy zaznaczaniu odpowiedzi, ale jeśli się

pomylisz, błędne zaznaczenie otocz kółkiem i zamaluj inną odpowiedź.

7. Rozwiązania zadań od 21. do 29. zapisz czytelnie i starannie

w wyznaczonych miejscach. Pomyłki przekreślaj.

8. Redagując odpowiedzi do zadań, możesz wykorzystać miejsca opatrzone

napisem Brudnopis . Zapisy w brudnopisie nie będą sprawdzane

i oceniane.

Powodzenia!

GH-1-092

Podróż niejedno ma imię...

Tekst I

Człowiek o gorącym sercu i romantycznej duszy. Pasjonat życia. W wolnych chwilach

czyta sonety Petrarki w oryginale i... planuje kolejne podróże. Z Markiem Kamińskim

rozmawia Anna Ibisz.

W którym momencie życia zdecydował Pan, że zostanie podróżnikiem?

Jako dziecko czytałem bardzo dużo książek, również podróżniczych: Juliusza Verne’a,

Adama Bahdaja, pamiętniki Amundsena. Zafascynował mnie świat podróży i życie, w którym

dzieją się nowe rzeczy, patrzy się w przyszłość, odkrywa białe plamy na mapie.

Pamięta Pan swoją pierwszą wyprawę?

Tak, to była wycieczka z rodzicami do Karpacza ( śmiech ). Później w czasie studiów byłem

dwa razy w Meksyku, raz na Kubie, przejechałem też z przyjacielem całą Europę. Wybór

kierunku studiów bardzo mi się w podróżowaniu przydał, bo filozofia uczy myślenia, a bez

niego nie da się podróżować. […]

Ile razy otarł się Pan o śmierć?

Wiele razy. Przechodziłem przez lodowe szczeliny, wpadałem do wody. Zawsze się wtedy

bałem. Strach to naturalny odruch, którego nie należy się wstydzić. [...]

Bliscy cieszą się z Pańskiej pasji?

Martwią się o mnie, zniechęcają mnie do wypraw. Moi rodzice nie cieszą się z mojej pasji, ale

ja to rozumiem. Gdybym miał syna, też bym się o niego bał, bo taki rodzaj podróżowania,

jaki uprawiam, jest niebezpieczny. [...] Człowiek powinien móc realizować swoje marzenia

i zdawać sobie sprawę z ryzyka, jakie to za sobą pociąga.

Czy podróżowanie jest tylko pasją, czy też Pana zawodem, sposobem na życie?

Wszystko zależy od skali wyprawy. Jeśli myśli się o zdobywaniu bieguna, to jest to pasja,

której trzeba się w pełni poświęcić. […] Dla mnie wyprawy są po prostu życiem, połączeniem

zawodu i pasji. Jeśli miałbym doradzać coś ludziom, którzy dużo pracują, a marzą o jakiejś

wyprawie – nie trzeba od razu iść na biegun! [...]

Czego się Pan dowiedział o sobie samym dzięki tym wyprawom?

Tego, że każdy człowiek może bardzo wiele dokonać, jeśli tylko chce. […]

Będzie Pan podróżował do końca życia?

Tak. I nie chodzi mi o przemieszczanie się z punktu A do B, traktuję moje wyprawy jak

projekty. Tak jak malarz, który ma farby i płótno i stara się coś namalować, tak i ja staram się

zaplanować każdą wyprawę jak jakąś kompozycję. Podróżowanie też jest swego rodzaju

sztuką, twórczością człowieka. Mnie nie chodzi o zaliczanie kolejnych miejsc na mapie, nie

zależy mi na tym, żeby być bohaterem, nie chcę z nikim konkurować ani nikomu niczego

udowadniać. Chcę tworzyć własne kompozycje. Ale nic na siłę. We wszystkim przecież

trzeba umieć znaleźć równowagę.

[za:] http://zima.wp.pl/artykul.html?katn

Strona 2 z 14

Zadanie 1. (0-1)

Jaką rolę w życiu Marka Kamińskiego odegrały książki, które czytał w dzieciństwie?

A. Rozwinęły w nim zainteresowanie historią i geografią.

B. Obudziły w nim ciekawość świata.

C. Zachęciły go do prowadzenia badań naukowych.

D. Nauczyły go planowania własnych działań.

Zadanie 2. (0-1)

Co studiował Marek Kamiński?

A. Dziennikarstwo.

B. Geografię .

C. Filozofię.

D. Malarstwo.

Zadanie 3. (0-1)

Zdaniem Marka Kamińskiego wyprawy

A. sprzyjają odkrywaniu piękna ojczystej przyrody.

B. zachęcają do lektury powieści podróżniczych.

C. umacniają więzi między podróżnikami i ich rodzinami.

D. pozwalają realizować marzenia i odkrywać prawdę o człowieku.

Zadanie 4. (0-1)

Wyrażenie białe plamy w kontekście wypowiedzi Marka Kamińskiego oznacza

A. nieznane fakty z przeszłości.

B. miejsca wiecznego śniegu.

C. bezkresną, niezmierzoną przestrzeń.

D. nowe, niezbadane jeszcze miejsca.

Zadanie 5. (0-1)

Ogólną myśl o charakterze filozoficznym Marek Kamiński zawarł w zdaniu:

A. Zafascynował mnie świat podróży i życie, w którym dzieją się nowe rzeczy, patrzy się

w przyszłość, odkrywa białe plamy na mapie.

B. Moi rodzice nie cieszą się z mojej pasji, ale ja to rozumiem.

C. Każdy człowiek może bardzo wiele dokonać, jeśli tylko chce.

D. I nie chodzi mi o przemieszczanie się z punktu A do B, traktuję moje wyprawy jak projekty.

Strona 3 z 14

Jan Vermeer, Geograf (ok. 1668 r.), [w:] „Galeria Sztuki” nr 14.

Zadanie 6. (0-1)

W centrum obrazu artysta umieścił

A. okno przysłonięte kotarą.

B. mapę wiszącą na ścianie.

C. szafę z globusem.

D. mężczyznę z cyrklem.

Zadanie 7. (0-1)

Światło padające przez okno

A. wydobywa z mroku tylko postać mężczyzny.

B. oświetla głównie sylwetkę mężczyzny i rozłożoną mapę.

C. jednakowo oświetla wszystkie przedmioty.

D. szczególnie eksponuje szafę i stojący na niej globus.

Zadanie 8. (0-1)

Wyraz twarzy i postawa postaci przedstawionej na obrazie świadczą

A. o wzburzeniu.

B. o przerażeniu.

C. o zadumie.

D. o radości.

Strona 4 z 14

Zadanie 9. (0-1)

Obraz jest przykładem malarstwa

A. rodzajowego.

B. mitologicznego.

C. historycznego.

D. pejzażowego.

Tekst II

Prośba o wyspy szczęśliwe

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,

wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,

ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,

we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,

rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,

dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,

myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.

Konstanty Ildefons Gałczyński, Prośba o wyspy szczęśliwe ,

[w:] Serwus, madonna. Wiersze i poematy , Warszawa 1984.

Zadanie 10. (0-1)

W którym z zacytowanych wersów bezpośrednio ujawnia się podmiot liryczny?

A. Wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj.

B. Dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul.

C. We śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

D. Myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.

Zadanie 11. (0-1)

Osoba mówiąca w wierszu

A. planuje realną podróż.

B. tęskni za biblijnym rajem.

C. marzy o szczęściu w miłości.

D. rozmyśla o samotnym życiu.

Zadanie 12. (0-1)

Nastrój, w jakim jest podmiot liryczny, najtrafniej wyrażają określenia:

A. ukojenie i nadzieja.

B. obojętność i niechęć do działania.

C. zwątpienie i rozpacz.

D. radość i pewność siebie.

Strona 5 z 14

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: