Wprowadzenie do magii.pdf

Sergiusz Kizińczuk

Wprowadzenie do magii

Niniejsza książka została udostępniona przez

www.zlotemysli.pl do nieodpłatnej publikacji na stronie

www.expressivo.info ,

Niniejsza publikacja może być kopiowana oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

Wydawcę. Zabronione są jakiekolwiek zmiany w zawartości

publikacji bez pisemnej zgody Wydawcy. Zabrania się jej

odsprzedaży, zgodnie z regulaminem Wydawnictwa Złote Myśli .

Data: 21.04.2006

Tytuł: Wprowadzenie do magii

Autor: Sergiusz Kizińczuk

Korekta: Sylwia Fortuna

Skład: Anna Popis-Witkowska

Niniejsza publikacja może być kopiowana oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

Wydawcę. Zabronione są jakiekolwiek zmiany w zawartości

publikacji bez pisemnej zgody Wydawcy. Zabrania się jej

odsprzedaży, zgodnie z regulaminem Wydawnictwa Złote Myśli .

Dystrybucja w Internecie, za zgodą Autora

Internetowe Wydawnictwo Złote Myśli

Złote Myśli s.c.

ul. Daszyńskiego 5

44-100 Gliwice

WWW: www.ZloteMysli.pl

EMAIL: kontakt@zlotemysli.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Wstęp

Dawno temu, gdzieś w zamierzchłej prehistorii człowiek zauważył, że

otacza go cała masa zjawisk, których nie potrafi rozumowo

wytłumaczyć. No bo jak wytłumaczyć, że z nieba uderza coś, co

zapala na ziemi ogień? Albo że nagle zrywa się wiatr o potwornej sile

i niszczy wszystko, dosłownie zmiatając z powierzchni ziemi? Albo

też góra, która całe lata była spokojna, nagle pluje ogniem,

wyrzucając przy tym pył i kamienie? Albo spokojne morze nagle

wdziera się głęboko na ląd, niszcząc wszystko na swojej drodze?

Nie zrobili tego ludzie, więc kto? Ktoś znacznie silniejszy, a do tego

jeszcze niewidzialny, więc nawet nie wiadomo jak wyglądający.

Skoro powoduje tak straszne rzeczy, to i wygląd jego musi być

straszny. Robi bardzo złe rzeczy, więc musi być zły. Może nawet to

nie jeden „ktoś”, ale kilku, każdy odpowiedzialny za coś innego? I co

zrobić, by więcej tak się nie działo?

Trzeba więc jakoś przebłagać, może przekupić, by nie robił takich

rzeczy. Coś mu dać.

Jednocześnie, dla przeciwwagi świeci życiodajne słońce, pada deszcz

przynoszący wzrost roślin, dzieją się dobre dla człowieka rzeczy.

A więc jest też ktoś dobry, pomocny.

Trzeba mu podziękować za to, co robi. Jemu lub im też coś trzeba

dać. I nie może to być coś zwyczajnego, dane ot tak sobie, bo bóstwo

się obrazi. Musi to być coś, co pokaże szacunek i pokorę wobec Mocy.

Musi to być coś ważnego, coś, co przekona o intencjach ofiarodawcy.

Trzeba to też dać w szczególny sposób, nie można tego zrobić od

niechcenia.

Czynności takie nabierały szczególnego znaczenia, musiały mieć

szczególną oprawę. Nie można było ich zrobić bez należytego

zaangażowania. Dokonywać ich zaś nie mogli zwykli ludzie, robili to

czarownicy, szamani, a więc ludzie którzy wiedzieli coś więcej (lub

tylko robili takie wrażenie).

Ci ludzie stanowili pomost, pośredniczyli między Mocą a innymi

ludźmi. To wybrańcy mający jednocześnie ogromną władzę nad

resztą ludzi. Tylko oni bowiem znali sposób przebłagania,

podziękowania mocom i zazdrośnie tego strzegli.

To oczywiście znaczne uproszczenie, ale w ten mniej więcej sposób

powstały pierwsze wierzenia religijne i rytuały magiczne, rozwijały

się one wraz z rozwojem człowieka.

I tak na przestrzeni lat powstawały różne rytuały magiczne, obrzędy

mające na celu poprawę życia.

Gdyby sie dobrze przyjrzeć, wiele z obrzędów mimo dzielących je

setek kilometrów jest bardzo podobnych, tak jak podobne były

przeżycia i doświadczenia ludzi, całego rodzaju ludzkiego.

Zostawmy jednak rys historyczny, i genezę powstawania rytuałów,

koncentrując się na tym, czym w istocie jest magia.

Definicji na temat magii jest bardzo wiele, każda z nich zawiera część

prawdy. Samo słowo „magia” towarzyszy nam od zarania dziejów,

łączone jest z wieloma dziedzinami. Magia muzyki, magia teatru,

magia roślin, itd., czy wreszcie magia życia.

Różnie jest interpretowane i rozumiane pochodzenie słowa „magia”.

W większości opracowań encyklopedycznych wskazuje się na

pochodzenie od greckiego „mageia” - czarodziejstwo. Innym źródłem

jest irańskie (albo raczej perskie)„magi”, oznaczające ludzi

oświeconych, mających wiedzę i władze nad żywiołami.

Staroperskie „magu”, oznaczające maga, czarodzieja ,staroindyjskie

„magha” - moc, siła - to tylko niektóre źródła słowa magia. We

wszystkich jednak chodzi o to samo – moc,siła,itd.

Od najdawniejszych czasów obmyślano często bardzo

skomplikowane sposoby - rytuały magiczne, których celem było np.

przywrócenie zdrowia i sił choremu. W tradycjach europejskich

przykładem może być paktujący z diabłem Faust, czy chociażby nasz

rodzimy Mistrz Twardowski. Czarownicy i szamani plemienni

udawali sie po wskazówki do świata zmarłych, świata istot

nadprzyrodzonych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: