ENZYMY BAKTERYJNE O ZNACZENIU PRZEMYSŁOWYM
Ćwiczenie 7
Temat:
Sprawdzenie cech użytkowych wyizolowanych szczepów z rodzaju Bacillus
Zagadnienia teoretyczne:
· wykorzystanie bakterii rodzaju Bacillus w biotechnologii,
· charakterystyka skrobi - budowa, właściwości, sposoby oznaczania,
· charakterystyka enzymów z grupy amylaz, lipaz, proteaz i ich zastosowanie przemysłowe
Część praktyczna:
Materiały:
q płytki z murawowo wysianymi szczepami z rodzaju Bacillus (podłoże bulion-agar)
q płytki z przesianymi redukcyjnie wyizolowanymi szczepami z rodzaju Bacillus (kolonie na podłożu żelatynowym oraz tłuszczowym),
q hodowla wyizolowanych szczepów Bacillus na 1% wodzie peptonowej
q 2% roztwór skrobi
q płyn Lugola
q 20% roztwór siarczanu miedzi
q nasycony roztwór siarczanu amonowego
q odczynnik Fraziera (HgCl2, HCl, woda destylowana)
q sól fizjologiczna
q ezy
q zakraplacze
Procedura:
A. Określenie zdolności wyizolowanych szczepów Bacillus do produkcji enzymów amylolitycznych.
Szybki test określający zdolność szczepów do degradacji skrobi:
q z wybranych kolonii bakterii wyrosłych na podłożu bulion-agar sporządzić zawiesinę w soli fizjologicznej poprzez przeniesienie ezą mikrobiologiczną materiału do kropli soli fizjologicznej na szkiełku podstawowym (można użyć parownicznek)
q przygotować następujące próby na szkiełku podstawowym:
q DOKŁADNIE OZNACZYĆ POSZCZEGÓLNE PRÓBY!
q do każdej próby delikatnie wprowadzić po kropli płynu Lugola – odczekać 30 min.
Zmiana barwy na czerwoną, żółtą lub odbarwienie próby wskazuje na zdolność bakterii do rozkładu skrobi. Barwa niebieska świadczy o braku rozkładu skrobi.
B. Określenie zdolności wyizolowanych szczepów Bacillus do produkcji enzymów lipolitycznych:
q pojedyncze kolonie szczepu Bacillus wyrosłe na podłożu z dodatkiem tłuszczu zalać 20% roztworem siarczanu miedzi (II). Pojawienie się zielonego zabarwienia kolonii świadczy o zdolności hydrolizy tłuszczu
C. Określenie zdolności wyizolowanych szczepów Bacillus do produkcji enzymów proteolitycznych:
q powierzchnię płytki przesianej redukcyjnie z podłożem żelatynowym Fraziera zalać nasyconym roztworem siarczanu amonowego lub odczynnikiem Fraziera, zamknąć płytkę i pozostawić na 5 minut. Nadmiar płynu ostrożnie odpipetować. Obecność kolonii wokół których powstały strefy przejaśnienia świadczy o hydrolizie białka.
D. Wzrost bakterii w probówce z 1% wodą peptonową w postaci zmętnienia, kożucha czy osadu świadczy o aktywności proteolitycznej. Po dodaniu kilku kropel odczynnika Nesslera pojawienie się pomarańczowej zabarwienia wskazuje na aktywność amonifikacyjną wyizolowanych szczepów.
E. Identyfikacja wyizolowanych szczepów metodą Grama, wykrywanie przetrwalników.
LITERATURA ŹRÓDŁOWA:
Kasiaaa_aaa