Łańcuch skojarzeń

Uczestnicy siadają w kręgu. W środku ustawione są trzy krzesła. Jeden z ochotników siada na środkowym krześle i przedstawia się jako przedmiot lub osoba. Mówi np. „jestem morzem”. Po obu jego stronach siadają dwie inne osoby i przestawiają się również jako przedmiot lub osoba, która kojarzy im się w tym przypadku z „morzem”. Przedstawiają się np. jako „statek” i” ryba”. Teraz „morze musi dokonać wyboru i mówi np. wybieram „statek”.

Dwie osoby siadają na swoje miejsca, a „statek” zajmuje środkowe krzesło. Krzesła z jego lewej i prawej strony zajmują np. „żeglarz” i „bocianie gniazdo”. Zabawa jest ciekawa i świetnie porusza wyobraźnie dzieci. Sprawdź jak daleko zaprowadzą was skojarzenia.

Pudełko z zabawkami

Uczestnicy zabawy dzielą się na 3 osobowe grupki. Każda z grup otrzymuje pudełko i wkłada do niego 3 dowolne przedmioty. Mogą nimi być łyżka, pisaki, kartki, klocki, maskotki itp. Dodatkowo grupa wkłada do pudełka kartkę z wspólnie wymyślonym przez nich jednym słowem. Następnie grupy wymieniają się między sobą pudełkami i każda dostaje kilka minut na przygotowanie scenki, w której wykorzystają przedmioty z pudełka oraz słowo zapisane na kartce. Co można wymyślić? Delegację wielbicieli kotów w naszej klasie lub wycieczkę do muzeum noży do sera. Pamiętajcie, że fantazja dzieci nie zna granic. Należy udostępnić jak najwięcej różnych przedmiotów, których dzieci mogą użyć. Im bardziej absurdalna i śmieszna historia tym więcej świetnej zabawy.

Jaś

Uczestnicy zajmują miejsce w całym pokoju lub na słonecznej łące i zamykają oczka. Na polecenie prowadzącego zaczynają pomału spacerować. Prowadzący szepcze jednemu z uczestników do ucha, że jest on Jasiem. Jaś może otworzyć oczy i obserwować innych. Uczestnicy podczas spaceru spotykając kogoś pytają czy jest on Jasiem. Jeżeli pytany odpowie również tym pytaniem oznacza to, że nie jest Jasiem i obaj uczestnicy muszą szukać dalej. W przypadku, jeżeli nie otrzyma odpowiedzi na swoje pytanie oznacza to, że znalazł Jasia, ponieważ Jaś nie mówi. Podaje mu wtedy rękę i może otworzyć oczy. W ten sposób Jaś rozrasta się. Jeżeli powstanie w końcu wspólny Jaś możecie przerwać milczenie radosnym okrzykiem. Prowadzący powinien mieć otwarte oczy i pilnować bezpieczeństwa uczestników zabawy.

Wesołe karteczki

Prowadzący przygotowuje trzy stosy kartek, które kładziemy na stole. Na pierwszym stosie leżą karteczki z wypisanymi nazwami zawodów, czyli np. rolnik, piekarz, stolarz, policjant, ogrodnik itd. Na drugim stosie przygotowane są karteczki z nazwami miejsc, czyli np. sklep, kuchnia, sauna, wanna, szkoła itp. I wreszcie na trzecim stosie znajdują się karteczki z nazwami czynności np. lubić, biegać, tańczyć, kochać, leżeć, bawić się, itd.

Uczestnicy dzielą się na czteroosobowe grupki i każda z nich losuje po jednej karteczce z każdego stosu. Następnie mają kilka minut na przygotowanie, a jeżeli potrzebują nawet na przećwiczenie przestawienia utworzonego z tych karteczek zdania, czyli np. „Policjant tańczy w saunie”. Zadaniem widzów jest odgadywanie pojęć znajdujących się na karteczkach.

Zależnie od humoru i chęci uczestników stosów z karteczkami może być więcej, co sprawi, że zdania będą bardziej rozbudowane, i co za tym idzie również śmieszniejsze. Można dołączyć karteczki z przymiotnikami lub innymi pojęciami.

Wiosenne kwiaty

Z okazji nadchodzącej wiosny zachęcamy wszystkie dzieci do zrobienia kolorowych kwiatów z papieru.

Potrzebujemy:

1. Papier kolorowy
2.  
3. Klej
4. Nożyczki

Kolejne kroki:

1. Z kolorowego papieru wycinamy paski tej samej szerokości i długości.
2. Końce pasków sklejamy ze sobą.
3. Z żółtego koloru wycinamy koło.
4. Przyklejamy paski do kola od jego wewnętrznej strony.
5. Teraz czas na łodygę i listki, które wycinamy z zielonego papieru i przyklejamy do reszty.