Tryb warunkowy condizionale presente.doc

(48 KB) Pobierz

Tryb warunkowy condizionale presente
Condizionale presente

 

Tryb warunkowy (przypuszczający) w języku włoskim występuje w dwóch formach: presente i passato. Condizionale presente służy do wyrażania czynności, przypuszczeń, pragnień i życzeń najczęściej możliwych do spełnienia i odnoszących się do teraźniejszości lub przyszłości, np.
 

Non saprei darti una risposta. (Nie umiałbym udzielić ci odpowiedzi.)
Vorrei saper ballare. (Chciałbym umieć tańczyć.)
Lei conoscerebbe la risposta. (Ona znałaby odpowiedź.)
 

Czasowniki zakończone na -are i -ere odmieniają się w trybie condizionale presente w następujący sposób:

camminare (spacerować)

io camminerei

spacerowałbym, spacerowałabym

 

tu cammineresti

spacerowałbyś, spacerowałabyś

 

lui camminerebbe

spacerowałby

 

lei camminerebbe

spacerowałaby

 

noi cammineremmo

spacerowalibyśmy, spacerowałybyśmy

 

voi camminereste

spacerowalibyście, spacerowałybyście

 

loro camminerebbero

spacerowaliby, spacerowałyby

 



leggere (czytać)

io leggerei

czytałbym, czytałabym

 

tu leggeresti

czytałbyś, czytałabyś

 

lui leggerebbe

czytałby

 

lei leggerebbe

czytałaby

 

noi leggeremmo

czytalibyśmy, czytałybyśmy

 

voi leggereste

czytalibyście, czytałybyście

 

loro leggerebbero

czytaliby, czytałyby

 



Możemy zaobserwować następujący schemat odmiany czasowników zakończonych na -are i -ere w trybie condizionale presente:

io - erei

noi - eremmo

tu - eresti

voi - ereste

lui, lei - erebbe

loro - erebbero



Podobnie jak w czasie futuro semplice czasowniki zakończone na -ciare i -giare (cominciare, mangiare) w trybie condizionale presente tracą głoskę i, np.
 

Domani le lezioni comincerebbero alle 9, ma l'insegnante è malata e cominceranno dopo. (Jutro lekcje zaczęłyby się o dziewiątej, ale nauczycielka jest chora i zaczną się później.)
 

Czasowniki zakończone na -ire odmieniają się w ten sam sposób, co czasowniki zakończone na -are i -ere z jedną różnicą: zamiast -e przed końcówkami pojawia się głoska -i:

aprire (otwierać)

io aprirei

otworzyłbym, otworzyłabym

 

tu apriresti

otworzyłbyś, otworzyłabyś

 

lui aprirebbe

otworzyłby

 

lei aprirebbe

otworzyłaby

 

noi apriremmo

otworzylibyśmy

 

voi aprireste

otworzylibyście

 

loro aprirebbero

otworzyliby, otworzyłyby

 



Możemy zaobserwować następujący schemat odmiany czasowników zakończonych na -ire w trybie condizionale presente:

io - irei

noi - iremmo

tu - iresti

voi - ireste

lui, lei - irebbe

loro - irebbero



Niektóre czasowniki w odmianie tracą ostatnią samogłoskę tematu, np.

andare – andrei (iść – poszedłbym)
avere – avrei (mieć – miałbym)
cadere – cadrei (upaść – upadłbym)
dovere – dovrei (musieć – musiałbym)
potere – potrei (móc – mógłbym)
sapere – saprei (wiedzieć – wiedziałbym)
vedere – vedrei (widzieć – widziałbym)
vivere – vivrei (żyć – żyłbym)

Niektóre czasowniki włoskie mają nieregularne formy condizionale presente. Należą do nich te same czasowniki, które miały nieregularne formy futuro semplice:

bere – berrei (pić – piłbym)
essere – sarei (być – byłbym)
morire – morrei, morirei (umierać – umarłbym)
tenere – terrei (trzymać – trzymałbym)
venire – verrei (przyjść – przyszedłbym)
volere – vorrei (chcieć – chciałbym)

valere – varrebbe (mieć wartość – miałby wartość)
parere – parrebbe (wydawać się – wydawałby się)

tradurre – tradurrei (tłumaczyć – tłumaczyłbym)
porre – porrei (kłaść – położyłbym)
trarre – trarrei (wyciągnąć – wyciągnąłbym)

dire – direi (mówić – mówiłbym)
fare – farei (robić – robiłbym)
dare – darei (dawać – dawałbym)

Tryb warunkowy jest używany również do wyrażania formy grzecznościowej, np.
 

Potresti aiutarmi? (Mógłbyś mi pomóc?)
Mi faresti un favore? (Wyświadczyłbyś mi przysługę?)

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin