Tryb warunkowy condizionale presenteCondizionale presente
Tryb warunkowy (przypuszczający) w języku włoskim występuje w dwóch formach: presente i passato. Condizionale presente służy do wyrażania czynności, przypuszczeń, pragnień i życzeń najczęściej możliwych do spełnienia i odnoszących się do teraźniejszości lub przyszłości, np.
Non saprei darti una risposta. (Nie umiałbym udzielić ci odpowiedzi.)Vorrei saper ballare. (Chciałbym umieć tańczyć.)Lei conoscerebbe la risposta. (Ona znałaby odpowiedź.)
Czasowniki zakończone na -are i -ere odmieniają się w trybie condizionale presente w następujący sposób:camminare (spacerować)
io camminerei
spacerowałbym, spacerowałabym
tu cammineresti
spacerowałbyś, spacerowałabyś
lui camminerebbe
spacerowałby
lei camminerebbe
spacerowałaby
noi cammineremmo
spacerowalibyśmy, spacerowałybyśmy
voi camminereste
spacerowalibyście, spacerowałybyście
loro camminerebbero
spacerowaliby, spacerowałyby
leggere (czytać)
io leggerei
czytałbym, czytałabym
tu leggeresti
czytałbyś, czytałabyś
lui leggerebbe
czytałby
lei leggerebbe
czytałaby
noi leggeremmo
czytalibyśmy, czytałybyśmy
voi leggereste
czytalibyście, czytałybyście
loro leggerebbero
czytaliby, czytałyby
Możemy zaobserwować następujący schemat odmiany czasowników zakończonych na -are i -ere w trybie condizionale presente:
io - erei
noi - eremmo
tu - eresti
voi - ereste
lui, lei - erebbe
loro - erebbero
Podobnie jak w czasie futuro semplice czasowniki zakończone na -ciare i -giare (cominciare, mangiare) w trybie condizionale presente tracą głoskę i, np.
Domani le lezioni comincerebbero alle 9, ma l'insegnante è malata e cominceranno dopo. (Jutro lekcje zaczęłyby się o dziewiątej, ale nauczycielka jest chora i zaczną się później.)
Czasowniki zakończone na -ire odmieniają się w ten sam sposób, co czasowniki zakończone na -are i -ere z jedną różnicą: zamiast -e przed końcówkami pojawia się głoska -i:aprire (otwierać)
io aprirei
otworzyłbym, otworzyłabym
tu apriresti
otworzyłbyś, otworzyłabyś
lui aprirebbe
otworzyłby
lei aprirebbe
otworzyłaby
noi apriremmo
otworzylibyśmy
voi aprireste
otworzylibyście
loro aprirebbero
otworzyliby, otworzyłyby
Możemy zaobserwować następujący schemat odmiany czasowników zakończonych na -ire w trybie condizionale presente:
io - irei
noi - iremmo
tu - iresti
voi - ireste
lui, lei - irebbe
loro - irebbero
Niektóre czasowniki w odmianie tracą ostatnią samogłoskę tematu, np.andare – andrei (iść – poszedłbym)avere – avrei (mieć – miałbym)cadere – cadrei (upaść – upadłbym)dovere – dovrei (musieć – musiałbym)potere – potrei (móc – mógłbym)sapere – saprei (wiedzieć – wiedziałbym)vedere – vedrei (widzieć – widziałbym)vivere – vivrei (żyć – żyłbym)Niektóre czasowniki włoskie mają nieregularne formy condizionale presente. Należą do nich te same czasowniki, które miały nieregularne formy futuro semplice:bere – berrei (pić – piłbym) essere – sarei (być – byłbym) morire – morrei, morirei (umierać – umarłbym) tenere – terrei (trzymać – trzymałbym) venire – verrei (przyjść – przyszedłbym) volere – vorrei (chcieć – chciałbym) valere – varrebbe (mieć wartość – miałby wartość) parere – parrebbe (wydawać się – wydawałby się)tradurre – tradurrei (tłumaczyć – tłumaczyłbym) porre – porrei (kłaść – położyłbym)trarre – trarrei (wyciągnąć – wyciągnąłbym)dire – direi (mówić – mówiłbym)fare – farei (robić – robiłbym)dare – darei (dawać – dawałbym)Tryb warunkowy jest używany również do wyrażania formy grzecznościowej, np.
Potresti aiutarmi? (Mógłbyś mi pomóc?)Mi faresti un favore? (Wyświadczyłbyś mi przysługę?)
mro.wka