rehabilitacja_artykul_2007_02_8673.pdf

ZE ŚWIATA NAUKI

Doniesienia

Terapia prądami interferencyjnymi w połączeniu z kine-

zyterapią u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem

stawów kolanowych

dacze wnioskują za korzystnym wpływem połączonego stoso-

wania prądów interferencyjnych z kinezyterapią w RZS.

Ocena skuteczności krioterapii miejscowej w leczeniu

zespołu bolesnego barku

Therapy with interference currents and kinesitherapy

in patients with rheumatoid arthritis of knee

Evaluation of efficacy of local cryotherapy in treatment

of painful shoulder symptom

Boerner E., Ratajczak B.,

Majerski K., Demidaś A., Górska-Kłęk L.

„Acta Bio-Optica Inf. Med.”, 2007, 13, 1: 38-40.

Boerner E., Brzyk R., Bienias-Jędrzejewska M.

„Acta Bio-Optica Inf. Med.”, 2007, 13, 1: 54-6.

Celem badań była ocena leczenia prądami interferencyjny-

mi w połączeniu z ćwiczeniami czynnymi w odciążeniu sta-

wów kolanowych u chorych na reumatoidalne zapalenie sta-

wów (RZS).

Badaniem objęto 25 osób (22 kobiety – średnia wieku 56,7 lat

i 3 mężczyzn – średnia wieku 69,3 lata) leczonych z powodu

obustronnego reumatoidalnego zapalenia stawów kolanowych.

Czas trwania choroby wynosił średnio 13,8 lat. Pacjenci bio-

rący udział w badaniach byli w podostrym okresie choroby

i jednocześnie leczeni farmakologicznie. U wszystkich zasto-

sowano zabiegi prądami interferencyjnymi o zmiennej często-

tliwości 0-100 Hz i ćwiczenia czynne w odciążeniu. Elektrote-

rapię prowadzono za pomocą aparatu Interdynamic ID – 8C.

Przy dawkowaniu natężenia prądu uwzględniano osobniczą

wrażliwość chorego. Zabiegi wykonywano codziennie, od po-

niedziałku do piątku przez 2 tygodnie. Wszyscy pacjenci po

zabiegu fizykoterapii wykonywali ćwiczenia czynne w odcią-

żeniu stawów kolanowych. Ruch zginania i prostowania pod-

udzia prowadzony był w pełnym zakresie, w zależności od moż-

liwości ćwiczącego. Ruch zaczynał się od momentu bezwład-

ności kończyny. Pacjent ćwiczył raz dziennie przez 10 minut.

U wszystkich chorych mierzono poziom bólu, zakres rucho-

mości w stawach kolanowych oraz badano obwody. Ból sta-

wu oceniano przed leczeniem, bezpośrednio po terapii i mie-

siąc po jej zakończeniu. Wykorzystano zmodyfikowaną skalę

numeryczną Domżała, gdzie 0 oznacza brak bólu, a 10 – silny

ból. Do pomiaru zakresu ruchu zginania i prostowania w sta-

wie posłużono się międzynarodową metodą SFTR. Badania ob-

wodów kończyn dolnych wykonywano na trzech poziomach

taśmą krawiecką z dokładnością do 0,5 cm. Pierwszy poziom

– na wysokości brzuśca głowy przyśrodkowej mięśnia czwo-

rogłowego uda, drugi poziom – na wysokości brzuśca głowy

bocznej mięśnia czworogłowego uda, trzeci – na wysokości

szpary stawu kolanowego.

Po zakończeniu leczenia stwierdzono średni spadek wartości

bólu z 6 do 3,5 punktów, a po kolejnym miesiącu do 3. Zmia-

ny miały charakter istotny statystycznie. W przedziale wieko-

wym od 18. do 40. roku życia zakres zgięcia w kolanie zwięk-

szył się o 2,5°. W przedziale wiekowym 41-60 lat nastąpiła po-

prawa ruchomości ze 106,56° do 115,31°. Natomiast w grupie

między 61. a 85. rokiem życia odnotowano przyrost zakresu

zgięcia – 5,28°. Obwód w obrębie głowy przyśrodkowej mięśnia

czworogłowego uda zmniejszył się średnio o 0,39 cm, a głowy

bocznej – o 0,24 cm. Na wysokości szpary stawu kolanowego

obwód zmniejszył się z 38,58 cm do 38,16 cm.

Zdaniem autorów podstawowe działanie zastosowanych

czynników leczniczych to redukcja dolegliwości bólu i obrzę-

ku oraz zniwelowanie stanu zapalnego w obrębie kolana. Ba-

Celem pracy była ocena skuteczności krioterapii w leczeniu

zespołu bolesnego barku. Badaniem objęto 18 chorych, w tym

9 kobiet w wieku 39-73 lat (średnia 53,4) i 9 mężczyzn w wie-

ku 25-64 lat (średnia 40,8). U wszystkich pacjentów zmiany

chorobowe były jednostronne. Badani pacjenci poddani zo-

stali kriostymulacji miejscowej (15 zabiegów, 1 zabieg dzien-

nie). Czas jednego zabiegu wynosił 3 minuty. Po każdej aplika-

cji przeprowadzono ćwiczenia czynne w odciążeniu w trzech

płaszczyznach (strzałkowej, czołowej i poprzecznej). Ćwicze-

nia wykonywano w zawieszeniu osiowym w UGUL-u. U bada-

nych prowadzono diagnostykę przed terapią i po upływie 3 ty-

godni. Badania zostały przeprowadzone na podstawie ankiety,

w której uwzględniono wywiad chorobowy, ocenę bólu oraz

zakres czynnego ruchu we wszystkich płaszczyznach.

Po zakończeniu badań u wszystkich chorych zanotowano

znaczną redukcję dolegliwości bólowych w obrębie barku.

Stwierdzono również poprawę zakresu ruchu prostowania

w stawie ramienno-barkowym z 37,6° do 40°. Zwiększył się

także zakres ruchu zginania z 118,5° do 121,77°. Odnotowa-

no korzystny wpływ krioterapii na pozostałe pomiary rucho-

mości. Pacjenci zwracali uwagę na lepszą samoobsługę po le-

czeniu w obrębie barku.

Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że

krioterapia miejscowa w znacznym stopniu przyczynia się do

zniesienia bólu. Zabiegi kriostymulacyjne wpływają również

na zwiększenie ruchomości w stawach obręczy barkowej. Te-

rapia ta poprawia skuteczność usprawniania ruchowego w ze-

spole bolesnego barku.

Wpływ 21-dniowego turnusu sanatoryjnego w Krynicy

Zdroju na odczuwanie bólu i wytrzymałość mięśni sta-

bilizujących kręgosłup u pacjentek ze schorzeniami na-

rządu ruchu – doniesienie wstępne

The influence of 21 days reahabilitation in Krynica Zdrój

heath – resort on pain sensation and strength of sta-

bilizing vertebral column muscles of patients suffering

from chronic diseases of locomotory system – prelimi-

nary report

Mleczko M., Błaszczyk J., Damijan Z., Zubek J.,

Rudzki M., Obidowski R., Szlezynger-Takielska M.,

Figiel M., Uhryński A., Iwański D., Trojanowski R.

„Acta Bio-Optica Inf. Med.”, 2007, 13, 1: 49-53.

Celem pracy była ocena wpływu tradycyjnych zabiegów uzdro-

wiskowych stosowanych łącznie z treningiem wibracyjnym na

50 REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2007

ZE ŚWIATA NAUKI

odczuwanie bólu i wytrzymałość mięśni posturalnych w gru-

pie kobiet ze schorzeniami narządu ruchu.

Do badań zakwalifikowano 29 kobiet (ostatecznie udział

wzięło 28 kobiet – 1 zrezygnowała z przyczyn osobistych) me-

todą doboru celowego (osoby z określonymi schorzeniami skie-

rowane na wybrany turnus sanatoryjny) oraz quasilosową

(przypadkowość zgłoszenia, planowa randomizacja). Kryte-

riami włączenia były: płeć żeńska, wiek 30-60 lat, schorzenia

narządu ruchu według klasyfikacji ICD-10 M05-M99, podpisa-

nie formularza dobrowolnej zgody, brak incydentów zakrzepo-

wo-zatorowych w wywiadzie, brak przebytych urazów w cza-

sie ostatniego miesiąca i złamań w czasie ostatniego roku, do-

bra ogólna kondycja fizyczna i wydolność krążeniowo-odde-

chowa. Z kolei kryteriami wykluczenia były: istotna koincy-

dencja dodatkowych zabiegów fizykalnych i nieplanowej ak-

tywności fizycznej, zaostrzenie choroby podstawowej lub in-

ne nagłe zachorowanie – brak możliwości kontynuacji trenin-

gów i brak współpracy w trakcie badania.

Wszystkie pacjentki korzystały z zabiegów przyrodoleczni-

czych. Dodatkowo codziennie wykonywały 20-minutowe tre-

ningi na platformie wibracyjnej (ekspozycja na drgania niskiej

częstotliwości) o stałej porze dnia. Łączny czas ekspozycji pod-

czas całego turnusu wynosił 6 godzin i 20 minut. W trakcie

zabiegu stosowano wymuszenie harmoniczne o częstotliwo-

ści 3,5 Hz i amplitudzie 4 mm, aplikowane w osi pionowej, na

stojąco. W pierwszym i ostatnim dniu pobytu w sanatorium

uczestniczki zostały poddane testom na wytrzymałość zgina-

czy i prostowników tułowia (zmodyfikowany test ćwierćsiadu

oraz Beringa-Sorensena). Stosowano również kwestionariusz

oceny bólu według Laitinena.

Na podstawie analizy wyników zaobserwowano, że podję-

ta interwencja sanatoryjna (z wykorzystaniem treningu wibra-

cyjnego) znamiennie zwiększyła wytrzymałość badanych mię-

śni. Za pomocą subiektywnego testu odnotowano także reduk-

cję bólu. Kuracja sanatoryjna zmniejszyła (średnio o 22%-25%)

odczuwanie bólu w przebiegu choroby zwyrodnieniowej na-

rządu ruchu. Jednak obniżone odczuwanie dolegliwości bólo-

wych nie przekładało się na istotny spadek deklarowanej kon-

sumpcji leków uśmierzających ból. Badacze wnioskują za po-

wtórnym opracowaniem na większej grupie chorych, co umoż-

liwi weryfikację uzyskanych rezultatów.

Z analizy statystycznej wynika, że poziom funkcji poznaw-

czych i nasilenie depresji u osób w wieku podeszłym nie za-

leżą od stężenia TSH w surowicy krwi. Badacze uważają, że

tyreotropinemia nie wpływa na prowadzoną rehabilitację ru-

chową, ponieważ chorzy mogą w pełni współpracować z te-

rapeutą.

Medyczny artykuł naukowy.

Zasady dobrej praktyki publikacyjnej

Medical research paper. Principles of good publica-

tion practice

Zejda J.

„Ann. Acad. Med. Siles.”, 2006, 60, 4: 323-329.

Według ustaleń autora niniejszej pracy liczba polskich pu-

blikacji medycznych wzrastała w ostatnich dwóch dekadach

i obecnie w bazie MEDLINE reprezentują one 1,6% artyku-

łów dotyczących badań przeprowadzonych wśród ludzi. Autor

zwraca uwagę, że mimo postępu polscy naukowcy wciąż ma-

ją problemy z podstawami metodologii badań (nieznajomość

zasad EBM, sposobów randomizacji) i opracowywania wyni-

ków (brak wystarczającej wiedzy z zakresu statystyki medycz-

nej). W swej publikacji zawarł wiele cennych wskazówek do-

tyczących poprawności pisania rutynowych sekcji prac orygi-

nalnych – wprowadzenie, materiał i metoda, wyniki, dyskusja,

wnioski. Przeprowadził również analizę właściwego doboru li-

teratury (przegląd baz BIBLIO, MEDLINE, PUBMED, EMBASE)

i sposobu cytowania. Przytoczono także zalecenia formułowa-

ne w literaturze przedmiotu i uwzględniono wybrane, własne

doświadczenia w zakresie konsultacji metodologicznych w ob-

szarze medycznych badań naukowych.

Obserwacja rozwoju dziecka urodzonego przedwcze-

śnie na podstawie badania ruchów spontanicznych we-

dług Prechtla

Developmental evaluation of premature baby based

on Prechtl’s method assessment of spontaneous mo-

tor activity

Funkcje poznawcze i skala depresji u osób w podeszłym

wieku z prawidłową i nieprawidłową tyreotropinemią

Klimont L., Szot Z.

„Fizjoter. Pol.”, 2006, 6, 2: 67-9.

Cognitive functions and depression scale in elderly with

normal and abnormal thyreotropinemia

Celem pracy kazuistycznej była obserwacja i ocena rozwoju

dziecka urodzonego przedwcześnie, wykorzystując metodę

oceny ruchów spontanicznych opisaną przez H. F. R. Prechtla.

Zdaniem autorów ocena jakości ruchów spontanicznych mo-

że być uzupełnieniem badania neurologicznego i pełnić klu-

czową rolę w prognozowaniu przyszłego rozwoju psychoru-

chowego dziecka, dając możliwość wczesnego wykrycia ist-

niejących nieprawidłowości i podjęcia specjalistycznych dzia-

łań stymulujących.

Badaniu poddano niemowlę urodzone przedwcześnie

w 25. tygodniu ciąży, z niezmiernie niską masą urodzeniową

ciała (670 g). Do oceny motoryki spontanicznej wykorzystano

metodę oceny ruchów globalnych według Prechtla. Oceniano

zmiany w jakości ruchów spontanicznych na podstawie zapi-

su kamerą wideo. Nagrań dokonano w terminie: spodziewa-

nego porodu, 1., 2., 4., 6. oraz 12. tygodnia wieku korygowa-

nego. Po ukończeniu przez dziecko 15. miesiąca życia obliczo-

no iloraz motoryczny.

Ocena poszczególnych zapisów spontanicznej motoryki

dziecka w pierwszych tygodniach życia wskazywała na znacz-

ny deficyt ruchowy, co mogło znamionować przyszłe niepra-

widłowości w rozwoju i było podstawą do rozpoczęcia terapii.

Marcisz Cz., Szkliniarz J., Gołąb T., Kurzawska G.,

Chmielnicki B., Bartula M., Marcisz-Orzeł M.,

Pogoda E., Simon I., Urbaniak B., Dębska B., Wodniok A.

„Ann. Acad. Med. Siles.”, 2006, 60, 1: 1-5.

Celem pracy było określenie częstości występowania nieprawidło-

wej tyreotropinemii u hospitalizowanych i niehospitalizowanych

osób w podeszłym wieku oraz stwierdzenie, czy zmienione stęże-

nie tyreotropiny (TSH) w surowicy wpływa na poziom funkcji po-

znawczych i skalę depresji, a także na ewentualną współpracę te-

rapeuty z pacjentem podczas procesu rehabilitacji ruchowej.

Badania przeprowadzono u 448 osób losowo wybranych

z oddziału geriatrycznego w wieku powyżej 60 lat. U chorych

określono poziom funkcji poznawczych, posługując się krótką

skalą oceny stanu psychicznego (MMSE), stopień nasilenia de-

presji z użyciem geriatrycznej skali oceny depresji (GDS) oraz

oceniano równowagę i chód według skali Tinettiego. Stężenie

TSH oznaczono metodą immunoradiometryczną w surowicy

krwi pobranej w godzinach rannych na czczo.

REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2007

ZE ŚWIATA NAUKI

Kolejne nagranie wykonane w 12. tygodniu wieku korygowa-

nego wykazało brak ruchów o typie „fidgety”, ale jednocze-

śnie pojawiły się ruchy dowolne i manipulacja.

Opierając się na metodzie Prechtla wykazano, że jakość ru-

chów spontanicznych w pierwszych tygodniach życia była nie-

prawidłowa. Rozpoczęto działania usprawniające i równocze-

śnie kontynuowano obserwację motoryki spontanicznej. Zmi-

nimalizowano możliwości rozwinięcia nieprawidłowych wzor-

ców ruchu i opóźnienia rozwoju psychomotorycznego. Auto-

rzy twierdzą, że wykorzystanie metody oceny motoryki spon-

tanicznej daje możliwość wczesnego monitorowania i progno-

zowania rozwoju, a także wczesnej interwencji i zminimalizo-

wania ewentualnych zagrożeń. Dzieci urodzone przedwcze-

śnie, szczególnie te z bardzo niską urodzeniową masą ciała

i znaczną niedojrzałością wieloukładową (w tym centralnego

układu nerwowego), wymagają długofalowej obserwacji roz-

woju somatycznego i psychomotorycznego.

nastaw oraz wyposażenia opcjonalnego do wymagań okre-

ślonego użytkownika. W artykule autorzy dokonali charak-

terystyki wózków aktywnych, których konstrukcja zakłada-

ła optymalne wykorzystanie motoryki użytkownika. Zapro-

ponowali trzy etapy toku postępowania przy doborze i dopa-

sowywaniu aktywnego wózka inwalidzkiego. Celem takiego

podejścia było unormowanie procedury wyboru, zmniejszają-

ce wydatnie prawdopodobieństwo popełnienia błędów w do-

pasowywaniu urządzenia technicznego do człowieka. Faza

pierwsza polegała na udzieleniu odpowiedzi na listę zamknię-

tych pytań dotyczących wartości wielkości geometrycznych

wózka oraz rodzaju i ilości wyposażenia dodatkowego. Opi-

sano wpływ poszczególnych nastaw na parametry użytkowe.

Zaproponowano szereg wytycznych do optymalnego dobo-

ru ich wartości w zależności od indywidualnych cech okre-

ślonego użytkownika. Faza druga to regulacja nastaw dobra-

nego wózka. Pozycje nastaw wynikają z wymiarów antropo-

metrycznych użytkownika, umiejętności w zakresie techni-

ki jazdy, rodzaju niepełnosprawności oraz przewidywanego

sposobu wykorzystania wózka, wynikającego np. z trybu ży-

cia czy rodzajów podejmowanych aktywności. Po zapoznaniu

się z wózkiem oraz opanowaniu podstaw techniki jazdy przez

użytkownika (w praktyce ok. 7-10 dni eksploatacji urządze-

nia) następuje etap trzeci – doboru i konfiguracji wózka po-

legający na modyfikacji ustawionych wcześniej nastaw oraz

weryfikacji wyposażenia dodatkowego. We wnioskach koń-

cowych podkreślono znaczenie zapewnienia prawidłowych

relacji w systemie antropotechnicznym, jaki tworzy użytkow-

nik z urządzeniem technicznym, na możliwości socjalizacyj-

ne osoby niepełnosprawnej ruchowo.

Wybrane problemy doboru i konfiguracji wózka inwa-

lidzkiego z napędem ręcznym

Chosen problems of manual wheelchair selection and

configuration

Sydor M., Zabłocki M.

„Fizjoter. Pol.”, 2006, 6, 2: 78-83.

Wózek inwalidzki z napędem ręcznym w dużym stopniu de-

cyduje o możliwościach zaadaptowania się do życia osoby ze

stałą dysfunkcją lokomocji.

Jego prawidłowy wybór i konfiguracja polegają na dobo-

rze typu, wielkości geometrycznych, odpowiedniej regulacji

OPRAC . DR MED . J AKUB T ARADAJ

dmohsv}hur}zl}dqldzg}lhg}lqlh }du}g}dqld

nrqnxuvlhpr¸hz}lxg}ld

nd¸gdrvredânw¥udsu}hgvwdzlÞ

ËÓÓÐ

Ĭslvsurmhnwx zgur¸hqldoxegrvnrqdohqldv|vwhpx

}du}g}dqldõuxsdöâ

Ĭslvuhdol}dfml surmhnwxânw¥uhjrfhohpe| rzgurñ

¸hqlhoxegrvnrqdohqlhv|vwhpx}du}g}dqld

õuxsdöÝ

rg}ld pdqdfhoxxpr¸olzlhqlhxg}ld xznrqñ

nxuvlh}du¥zqrw|pânw¥u}|vqdhwdslhsurmhnwrñ

zdqldqrz|fkur}zl}d¡âmdnlprjf|psu}hgñ

vwdzlzgur¸hqldÝ

plhmvfh

odswrs

plhmvfh

v|vwhpqdzljdfml

vdprfkrgrzhm

plhmvfh

dsdudwf|iurz|

srqvru}|nrqnxuvxÞ

v}f}hj¥ |ÞzzzÝvdihw|pdqdjhuÝso

52 REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2007

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: