Model kształtowania tożsamości homoseksualnej Cass
COMING OUT jest długim procesem odkrywania swojej homoseksualnej orientacji dzielenia się tym z rodziną, przyjaciółmi, współpracownikami i światem. Jest jednym z najbardziej znaczącym procesem rozwojowym w życiu ludzi o orientacji LGBT. Coming out to uznawanie, akceptowanie, wyrażanie i dzielenie się swoją orientacją seksualną z sobą i innymi.
Stadium 1: Pomieszanie tożsamości
To etap „Kim jestem?” powiązany z poczuciem, że jest się innym od rówieśników, któremu towarzyszy również narastające poczucie alienacji. Człowiek zaczyna być świadom uczuć lub zachowań skierowanych do osób tej samej płci i zaczyna etykietować je jako takie. W owym stadium człowiek rzadko ujawnia swój wewnętrzny niepokój innym.
Stadium 2: Zestawienie tożsamości
Jest to etap racjonalizacji lub negocjacji, kiedy osoba myśli: "Mogę być homoseksualistą, ale potem znowu mogę być bi", "Być może jest to tylko tymczasowe," lub "Moje uczucia są skierowane tylko wobec jednej osoby tej samej płci i jest to szczególny przypadek". Pojawia się podwyższone poczucie braku przynależności gdziekolwiek z towarzyszącym mu poczuciem, że "Jestem jedyną taką osobą na świecie".
Stadium 3: Tolerancja tożsamości
W tym stadium „Prawdopodobnie jestem”, osoba zaczyna kontaktować się z innymi ludźmi LGBT, aby przeciwdziałać uczuciom izolacji i alienacji, ale raczej toleruje niż w pełni akceptuje homoseksualną tożsamość. Poczucie braku przynależności do osób heteroseksualnych staje się silniejsze.
Pozytywne kontakty mogą sprawiać, że inni geje i lesbijki stają się ludźmi bardziej znaczącymi i pozytywnymi dla osoby na tym etapie, co prowadzi do lepszego poczucia siebie i większego zaangażowania w swoją homoseksualną tożsamość.
Stadium 4: Akceptacja tożsamości
W tym stadium osoba kontynuuje i zwiększa liczbę kontaktów z innymi gejami i/lub lesbijkami, zaczynają tutaj również pojawiać się przyjaźnie. Osoba pozytywniej ocenia gejów i lesbijki i akceptuje, a nie tylko toleruje wizerunek lesbijki lub geja. Osoba znajduje odpowiedzi na wcześniejsze pytania „Kim jestem?” oraz „Gdzie przynależę?”.
Strategie radzenia sobie w tym stadium wiążą się z kontynuacją uchodzenia za osobę heteroseksualną i ograniczeniem kontaktów z osobami heteroseksualnymi którzy grożą wzrostem niezgodności (np. niektórzy członkowie rodziny i/lub rówieśnicy). Osoba może również selektywnie ujawniać swoją homoseksualną orientację znaczącym osobom heteroseksualnym.
Stadium 5: Duma z tożsamości
To stadium „To moi ludzie”, w którym jednostka rozwija świadomość wielkiej niezgodności, która istnieje między coraz bardziej pozytywną koncepcją siebie jako lesbijki lub geja i świadomość odrzucenia przez społeczeństwo tej orientacji. Osoba czuje złość na osoby heteroseksualne i dewaluuje (obniża wartość) wiele ich instytucji (np. małżeństwo, strukturę roli gender etc.). Osoba ujawnia swoją tożsamość coraz większej liczbie ludzi i chce być zagłębiony w subkulturze gejów lub lesbijek, konsumując ich literaturę, sztukę i inne formy kultury. Na tym etapie połączenie gniewu i dumy aktywizuje niektórych do działań przeciwko homofobii.
Stadium 6: Synteza tożsamości
Silny gniew wobec osób heteroseksualnych – stosunek „my i oni” mogą być widoczne w stadium 5 – łagodnieje na tym etapie i pojawia się świadomość, że niektóre osoby heteroseksualne są wspierające i godne zaufania. Jednakże ci, którzy nie są wspierający są nadal dewaluowani. Nadal jednak obecny jest gniew spowodowany tym, jak traktuje się lesbijki i gejów w tym społeczeństwie, ale jest mniej intensywny. Osoba zachowuje głębokie poczucie dumy, ale teraz mniej dostrzega dychotomię między wspólnotami hetero i homoseksualnymi. Tożsamość lesbijki lub geja staje się nieodzownym i zintegrowanym aspektem kompletnej struktury osobowości.
Adapted from Vivian Cass (1979, 1984, 1990). In Ritter and Terndrup (2002)
Handbook of Affirmative Psychotherapy with Lesbians and Gay Men
psychologia-UJ