bobomigi_badania_naukowe.pdf

(112 KB) Pobierz
untitled
BOBOMIGI - BADANIA NAUKOWE
Badania naukowe w tej dziedzinie prowadzone są od końca lat 70. i każde z nich potwierdza
znakomite wyniki dzieci i wspaniały wpływ migania na rozwój językowy, emocjonalny,
intelektualny, a także ruchowy niemowląt. Migające dzieci wykazują duże zdolności językowe,
matematyczne i komunikacyjne. Mają wspaniale rozwiniętą wyobraźnię przestrzenną, pamięć
oraz koncentrację.
Sign with Your Baby
Koniec lat 70. – tłumacz ASL Joseph Garcia obserwuje słyszące dzieci głuchych
rodziców.
1987, Alaska Pacific University – rozpoczęcie badań nad wykorzystaniem języka
migowego w komunikacji z dziećmi słyszącymi.
Zaskakujące wyniki badań: dzieci mogą się komunikować już w wieku 8-9 miesięcy;
miganie korzystnie wpływa na rozwój mowy, przyspiesza mówienie oraz zwiększa
zakres słownictwa.
1999: powstaje pierwszy program edukacyjny dla rodzin słyszących o nazwie SIGN with
Baby signs
Od 1982 – badania Lindy Acredolo oraz Susan Goodwyn ufundowane przez National
Institute of Health.
Powstanie metody Baby Signs® - pomysł wyprzedzenia etapu spontanicznego tworzenia
gestów przez niemowlęta.
Długoterminowe badania nad wpływem programu edukacyjnego na rozwój mowy dzieci
(grupa badawcza – ponad 140 słyszących rodzin)
24-miesięczne dzieci mówią co najmniej jak dzieci 27- i 28-miesięczne, budują znacznie
dłuższe zdania.
36-miesięczne dzieci z grupy z językiem migowym mówią jak dzieci 47-miesięczne.
Dzieci 8-letnie - przewaga 12 punktów IQ nad niemigającymi rówieśnikami.
1996: publikacja "Baby Signs: How to Talk with Your Baby before Your Baby Can
Talk" („Jak rozmawiać z dzieckiem, zanim jeszcze zacznie mówić”).
Bobomigi
W Polsce miga już ponad 500 dzieci. Badania na temat komunikacji wizualno-przestrzennej ze
słyszącymi niemowlętami (X.2005 – X.2007) przeprowadzone zostały na Uniwersytecie
Warszawskim przez Danutę Mikulską w ramach pracy doktorskiej kierowanej przez prof.
Marka Świdzińskiego (wybitnego językoznawcę zajmującego się formalnym opisem
polszczyzny i PJM). Wystąpienia na Festiwalu Nauki na Uniwersytecie Warszawskim (w
kolejnych latach 2005, 2006) cieszyły się olbrzymią popularnością i frekwencją słuchaczy.
Konsultacja wyników polskiej grupy badawczej w Wielkiej Brytanii (Londyn, Brighton
210263616.001.png
kwiecień/maj 2006) zaowocowała nawiązaniem współpracy międzynarodowej, a także
potwierdziła wyjątkowe wyniki polskich dzieci.
Grupa badawcza obejmuje 100 pełnosprawnych, słyszących dzieci słyszących rodziców, z
językiem polskim jako pierwszym z całej Polski. Badania gruntownie analizują proces
przyswajania znaków przez niemowlęta. Jest wiele czynników wpływających na to, kiedy, jak i
ile dziecko miga, m.in. wiek, w którym zaczyna się do dziecka migać, rozwój fizyczny dziecka,
cechy osobnicze, zdolności komunikacyjne rodziców, obecność rodzica w domu, częstotliwość i
regularność pokazywanych znaków, a także odpowiedni dobór słowniczka. Obiektem
szczególnego oglądu jest współistnienie znaku i słowa, tworzenie zdań migowo-fonicznych. Na
tym etapie dzieci migają, by precyzować wypowiadane przez siebie pierwsze słowa, łączą znaki
i słowa w celu przekazania treści bardziej skomplikowanych, ale też często mówiąc migają, aby
wyrazić emocje towarzyszące zjawisku. Bardzo interesująca jest faza zaniku znaków na rzecz
rozwijającej się mowy. Dzieci bardzo lubią migać, jednakże, gdy są już gotowe do mówienia,
zdecydowanie przechodzą na ten bardziej ekonomiczny i wygodny sposób komunikacji.
Lista naukowców zajmujących się różnymi aspektami komunikacji wizualno-przestrzennej
z niemowlęciem:
J.Garcia, L.P.Acredolo & S.W.Goodwyn, B.Moore, M.Daniels, C. Smith, S.Ward, L. Felzer,
J.Hafer, L.Koehler, L. Loyd, R. Wilson, J. Teague, M.Teague, C.Brown, B. Moore, D. Bavelier,
D. P. Corina, H.J.Neville, W.H. Calvin, G.A. Ojemann, K.Horobin, Y. Emmons, P.L. Griffith,
Karmiloff-Smith, R.Wilbur, M. Jones, P.A. Square, S. Gretz, Stephen M.Edelson, M.R.
Hopmann, C-LP. Donovan, J.F.Miller, A. Sedey, G. Miolo, M. Rosin, J.Murray-Branch, E.D.
Gibbs, A.S. Springer, S.C.Cooley & S.Aloisio, D. Blackburn, J.Vonvillian, R. Ashby J.Carney, G.
Cioffi, W.Raymond, M. Vernon, J.Coley, J. Hafer J. Dubois, L. Sensenig, B. Topf, E.Mazeika,
D.Mikulska.
210263616.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin