Swiatła.pdf

Rozdział 11. Światła

W przyrodzie oświetlenie jest niczym przypływ, który wzbiera i odstępuje w niekończącym się

cyklu, odsłaniając i przysłaniając kształty form otaczającego nas świata. Światło emanuje, odbija

się, rozszczepia, oddziałuje, aż w końcu ulega rozproszeniu. Światło może być ciepłe lub zimne,

wysoko lub nisko, blisko albo daleko, może być jaskrawe lub przyćmione, ostre lub miękkie.

Wszystkie te cechy wpływają na nastrój sceny, sprawiają, że jest on radosny, ponury, szorstki,

miły, romantyczny, posępny, przyziemny lub tajemniczy (rysunek 11.1).

W świecie cyfrowym natomiast oświetlenie to bardziej wykalkulowane zjawisko. Właściwości

świateł oraz cieni są uzależnione od algorytmów renderujących, wyrównywania normalnych,

buforów Z, buforów G i wielu innych mniej lub bardziej znanych czynników. Jednakże wszędzie

tam, gdzie mozolne obliczenia zawodzą, z powstałym problemem radzi sobie wprawne oko

artysty.

Najlepsze efekty gry świateł i cieni uzyskują osoby, które z wyboru zajęły się studiowaniem

natury. Dało im to wiedzę, wrażliwość oraz wprawne oko. Zazwyczaj są to ludzie poświęcające się

malarstwu, fotografice czy filmowi.

Rozdział ten opisuje źródła światła dostępne w programie 3ds max 4 oraz sposoby ich

kontrolowania.

Rysunek 11.1. Światło podkreśla tajemniczość i magię

Oświetlanie scen

Praca nad oświetleniem służy nie tylko ubarwianiu scen, ma także bardzo praktyczne

zastosowania. Załóżmy na przykład, że pracując dla przyszłego klienta, wymodelowałeś budynek

biurowca. Jednak klient chce wiedzieć, jak budynek ten będzie wyglądać w różnych warunkach

oświetleniowych. Jak będą wyglądać cienie rzucane przez budynek? Jak będą wyglądać cienie

padające na budynek? Pod jakim kątem światło słoneczne będzie wpadać do pomieszczeń

budynku w różnych porach dnia oraz roku?

Kolor oraz kąt padania światła sytuują scenę w czasie i przestrzeni. Tworząc sceny poranne lub

wieczorne, staraj się przypisywać słońcu raczej ciepłe kolory, jak żółty, pomarańczowy lub

czerwony, a źródło światła umieszczaj tak, by oświetlało scenę pod niskim kątem (rysunek 11.2).

Natomiast tworząc sceny rozgrywające się w południe, umieszczaj źródła światła wysoko nad

sceną i używaj zimniejszych, bielszych kolorów światła. Jeżeli chcesz, aby twoje sceny wyglądały

bardziej intrygująco, dodaj niebo oraz chmury rzucające cienie (rysunek 11.3). Światła

dopełniające, usytuowane ponad powierzchnią ziemi, powinny być błękitne lub szare, aby ich

kolor zgadzał się z kolorem nieba. Z kolei światła dopełniające położone przy gruncie powinny

przyjmować barwy zielone lub brązowe, tak aby harmonizowały z kolorem ziemi.

W scenach nocnych staraj się wykorzystywać błękitnobiałe odcienie świateł, które będą imitować

światło księżycowe oraz blask gwiazd (rysunek 11.4). Jeżeli w scenie pojawi się mgła, latarnie

uliczne powinny rzucać zamglone snopy świateł. Natomiast jeśli w scenie znajdzie się duży lub

jaskrawy obiekt, spróbuj dopasować kolor najbliższego źródła światła do koloru obiektu, aby

uzyskać w ten sposób złudzenie emitowania światła z powierzchni obiektu.

Światła wewnętrzne również cechują się zróżnicowaną kolorystyką. Źródła światła żarowego lub

halogenowego mają ciepłe, żółte kolory. Natomiast źródła światła fluorescencyjnego

charakteryzują się zimnymi, żółtozielonymi kolorami. Tutaj także nie zapominaj o światłach

dopełniających, których kolor musi zgadzać się z kolorem ścian lub dywanów.

Rysunek 11.2. Góry o poranku: światło padające pod ostrym kątem oraz wydłużone cienie

Rysunek 11.3. Wzgórza w południe: cienie rzucane przez chmury wzbogacają scenę