17-IIp.doc

(54 KB) Pobierz
Paweł Witkowski

TEMAT: PRAGNIEMY SZANOWAĆ ŻYCIE

 

Nie zabijaj

 

Cel dydaktyczny: przedstawienie argumentacji za świętością i nienaruszalnością ludzkiego życia.

Cel wychowawczy: wypracować w uczniach postawę służby życiu i szacunku życia.

 

Nr

TREŚĆ

METODY

POMOCE

1.

Modlitwa:

Aniele Boży...

Modlitwa

 

2.

Sprawdzenie:

-          Obecności

-          Zeszytów

-          Podręczników

-          Wiadomości z ostatniej katechezy

 

 

 

3.

Zainteresowanie tematem:

Kto się modlił dziś rano?

Jakie modlitwy odmawiałeś? (pytam aż padnie odpowiedz 10 przykazań)

Czy mógłbyś zatem przy całej klasie wymienić?

 

Na tablicy wieszam planszę z napisem: Nie zabijaj.

Które to jest przykazanie?

O czym ono mówi? (o szacunku do życia, jeżeli nie padnie taka odpowiedź pomagam uczniom)

 

Zapiszmy zatem temat dzisiejszej katechezy:

 

PRAGNIEMY SZANOWAĆ ŻYCIE

 

Pogadanka

 

 

 

 

Pokaz

 

 

 

 

Zapis na tablicy

 

 

 

 

 

Plansza z napisem

 

 

 

 

4.

Wymiar egzystencjalny:

Podczas dzisiejszej katechezy będziemy rozmawiać na temat szanowania życia własnego i innych. W tym pomoże nam pewne opowiadanie, posłuchajcie:.

(nag. 20).

Pewna dziewczynka, która miała na imię Ania często nie słuchała swoich rodziców. Pewnego grudniowego poranka, kiedy wychodziła do szkoły mama zapytała:

-Aniu, czy masz czapkę i rękawiczki?

-Mamo, ale po co, przecież jest ciepło. Popatrz jak pięknie świeci słońce – szybko odpowiedziała Ania.

-Córeczko proszę natychmiast wrócić się po czapkę i rękawiczki – stanowczo powiedziała mama.

-Ależ mamo, ja nie chcę, poza tym wcale nie ma jeszcze śniegu by nosić rękawiczki i czapkę.

-Proszę nie dyskutować młoda panno – wtrącił się do rozmowy tato.

Ania ze spuszczonym nosem wróciła się do swego pokoju, założyła swoją nową czapkę na głowę, rękawiczki na dłonie i z wielką złością powędrowała do szkoły.

Kiedy jednak jej dom zniknął za zakrętem szybko zdjęła rękawiczki i czapkę chowając je do plecaka.

Wieczorem Ania poczuła się źle. Na nic zdały się syropy babci, ciepła herbata i inne lekarstwa, które były w domowej apteczce. Ania miała coraz większą temperaturę i kaszlała coraz bardziej. W nocy rodzice ze łzami w oczach zawieźli córeczkę na pogotowie. Przez kilka następnych dni Ania była bardzo chora i dopiero teraz uświadomiła sobie jak bardzo źle postąpiła. Chciała jednak naprawić swój błąd. Dlatego słuchała rodziców, pana doktora i bez grymasu połykała wszystkie lekarstwa, które przepisał pan doktor, chociaż wcale nie smakowały one najlepiej. Ania nie zapomniała także o modlitwie. Gorąco prosiła Pana Boga, aby przywrócił jej zdrowie, by mogła wrócić do domu. Bardzo tęskniła za rodzicami, chociaż odwiedzali ją codziennie, za babcią, która opowiadała jej piękne bajki, za koleżankami ze szkoły i za małym braciszkiem, który jeszcze nie umiał mówić. Nie chciała też opuszczać lekcji katechezy na której przygotowywała się do pierwszej komunii świętej.

Ania po tygodniu wyzdrowiała i wróciła do domu. Była z tego powodu bardzo szczęśliwa. Teraz już wiedziała, że życie, zdrowie jest bardzo kruche i trzeba o nie dbać, bo dał go Bóg. 

 

Pogadanka na temat opowiadania:

-          Jak miała na imię dziewczynka, z naszego opowiadania?

-          Co zrobiła Ania? Dlaczego zachorowała?

-          Czy dobrze postąpiła?

-          Co się stało gdy zachorowała?

-          Co postanowiła Ania?

-          O co się modliła do Pana Boga?

-          Za kim tęskniła kiedy leżała w szpitalu?

-          Dlaczego mamy dbać własne życie?

 

 

Odsłuch

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pogadanka

 

Magnetofon CD

5.

Wymiar eklezjalny:

Popatrzcie. Bóg zapragnął, abyście urodziły się takimi, jakimi jesteście. Z takim noskiem, z kolorem oczu i włosów jaki macie. W Jego oczach każdy z was jest piękny. Każdy z nas jest jedyny, niepowtarzalny. Nie ma drugiego człowieka takiego jak ja ani takiego jak ty. Bóg nas kocha niezmiernie i nie chce, aby cokolwiek złego przytrafiło się nam. Dlatego niektórych ludzi obdarza specjalnymi umiejętnościami, aby pomagali innym.

 

Otwórzmy teraz podręczniki na s. 75.

Co widzicie na obrazku?

Co robią strażacy? (ratują życie)

Kto jeszcze ratuje życie? (lekarze, strażacy, policjanci, ratownicy górscy)

 

Wykład

 

 

 

 

 

 

 

Pogadanka i pokaz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podręcznik

6.

Wymiar liturgiczny:

Teraz pomodlimy się za tych wszystkich którzy ratują życie innych: za strażaków, policjantów, lekarzy, ratowników górskich i waszych rodziców którzy także troszczą się o wasze życie i zdrowie.

Zdrowaś Maryjo...

 

Modlitwa

 

7.

Wymiar biblijny:

Kto nam nakazuje abyśmy szanowali życie? (Pan Bóg)

Pan Bóg mówi nam w piątym przykazaniu abyśmy chronili życie swoje i innych. Posłuchajcie co mówi Pan Jezus:

Mt 5, 21 – 22a

„Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijaj; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi.”

 

Co mówi Pan Jezus? (aby się nie gniewać)

Pogadanka

 

 

 

 

Odczyt

 

 

 

 

 

Pismo św.

8.

Podsumowanie:

Moi drodzy kto mi powie na jaki temat rozmawialiśmy dzisiaj?

 

Powiedzcie mi proszę jeszcze taką rzecz: czy jeżeli mama lub tato zabiją kurczaka na niedzielny obiad to czy mają grzech czy nie?

 

A teraz inne pytanie: jeżeli Piotrek dręczył tą samą kurę np. podrzucałby ją do góry jak piłkę, kopał to ma grzech czy nie?

 

A teraz pytanie z innej beczki: na jakiś kraj napadają nieprzyjacielskie wojska czy żołnierz broniący własnej ojczyzny ma grzech jeżeli zabije wroga broniąc ojczyzny?

 

Zastanówmy się jeszcze: czy możemy gniewać się na drugiego człowieka albo brać udział w bójkach?

 

Z pewnością żadne z was nie ma na swoim sumieniu zabójstwa, ale piąte przykazanie mówi jeszcze o czymś innym. Popatrzcie na serduszko.

 

Jak możemy szanować swoje życie:

-nie palić papierosów

-nie pić alkoholu

-dbanie o zdrowie np. ciepły ubiór podczas złej pogody, uprawianie sportu itp.

 

Pogadanka

 

9.

Zapis na tablicy:

Chcę szanować i chronić życie, bo każde życie ludzkie jest święte bo pochodzi od Boga.

Zapis na tablicy

 

10.

Modlitwa końcowa:

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin