dom.pdf

1 118

Wadowice

Dom Rodzinny Jana Pawła II

1 119

Z synowskim oddaniem całuję próg domu rodzinnego, wyrażając

wdzięczność Opatrzności Bożej za dar życia przekazany mi przez moich Ro-

dziców, za ciepło rodzinnego gniazda, za miłość moich najbliższych, któ-

ra dawała poczucie bezpieczeństwa i mocy, nawet gdy przychodziło ze-

tknąć się z doświadczeniem śmierci i trudami codziennego życia w trud-

nych czasach.

W 1919 r. wprowadzili

się tam państwo Emilia

i Karol Wojtyłowie wraz

z synem Edmundem.

Wynajęli oni trzy pierw-

sze pokoje, patrząc od

dzisiejszego wejścia z ul.

Kościelnej. Oryginalne

wejście do mieszkania

znajdowało się w kuch-

ni, gdzie kwitło życie

rodzinne i towarzyskie.

Z kuchni przechodziło

się do maleńkiej sypial-

ni, w której 18.05.1920 r.

urodził się Karol Józef

Wojtyła – Ojciec Świę-

ty Jan Paweł II. Kolejne,

ostatnie pomieszczenie

stanowił niewielki salo-

nik ze skromnym wypo-

sażeniem. Jest to pierwszy

pokój dzisiejszej ekspozy-

cji, do którego wchodzi

się z balkonu.

której umieszczono datę 18.05.1920 r., znajdujemy się na

podwórku Domu Rodzinnego Karola Wojtyły. Siostry Nazare-

tanki opiekujące się Domem Papieża znalazły austriacką mapę

katastralną z 1845 r., na której zaznaczono to miejsce jako już

zabudowane. W 1870 r. dom należał do patrioty - powstańca

styczniowego Sewe-

ryna Kurowskiego.

W tym okresie dom

uzyskuje dzisiej-

szy wygląd. Został

sprzedany w 1905 r.

Józefowi Lisko, by

w 1911 r. znaleźć się

w rękach Żyda Chie-

la Bałamutha, który

od strony rynku miał

sklep, zaś od strony

podwórka wynajmo-

wał pomieszczenia:

na parterze rzemieśl-

nikom, m.in. intro-

ligatorowi Adolfowi

Zadorze, a piętro

przeznaczył na cele

mieszkalne.

Emilia i Karol – rodzice Lolka.

Pokój, w którym urodził się Lolek.

„Ty jesteś (Chrystus) Mesjasz, Syn Boga Żywego” (Mt. 16,16 ) Przyszło

do mnie to Piotrowe wyznanie jako dar wiary Kościoła. Życiu memu nadało ten

kierunek, który ma swój początek w Ojcu, aby przez Syna otwierać się w Du-

chu Świętym na niezgłębioną tajemnicę Boga. Tajemnicy owej uczyły mnie rę-

ce matki, która – składając me dziecięce dłonie do pacierza – pokazywała, jak

kreśli się krzyż – znak Chrystusa, który jest Synem Boga Żywego. Dzisiaj, po tylu

latach jakże ci wdzięczny jestem, moja matko i mój ojcze i mój bracie!

Rynek w latach 20. XX w.

i obecnie.

Podwórko Domu Rodzinnego Lolka.

P rzechodząc przez bramę ozdobioną metalową kratą, na

Podczas swej wizyty w Polsce w maju 2006 r.

Benedykt XVI odwiedził też Dom Rodzinny Karola Wojtyły.

2 222

Wadowice

Dom Rodzinny Jana Pawła II

2 223

W latach 1926-30 Karol Wojtyła chodził do czteroletniej

szkoły podstawowej mieszczącej się w budynku obecnego ma-

gistratu obok kościoła. 13.04.1929 r. gdy miał dziewięć lat, tuż

przed pierwszą komunią świętą, dociera do niego tragiczna

wiadomość – śmierć matki Emilii. Po tej tragedii ojciec zabiera

małego Lolka wraz z bratem Edmundem do Kalwarii Zebrzy-

dowskiej przed oblicze Madonny Kalwaryjskiej. Ojciec oddaje

Karola pod opiekę Matki Boskiej mówiąc, że skoro jego docze-

sna matka nie żyje – niech teraz Madonna Kalwaryjska zastąpi

mu matkę. W latach 1930-38 Karol uczęszczał do Gimnazjum

im. Marcina Wadowity. Tam spotkał wykładowcę religii póź-

niejszego długoletniego przyjaciela i spowiednika ks. Kazimie-

rza Figlewicza. Ks. Kazimierz tak opisuje swego znamienitego

ucznia:

Całe życie toczyło się wokół Rynku. Tu mieszkali przyjaciele,

koledzy i koleżanki, tędy prowadziła droga do szkoły powszech-

nej, później do gimnazjum, wreszcie tędy prowadziła droga do

kościoła. Po latach Papież powie:

Z wielkim wzruszeniem przybywam dzisiaj do tego miasta, w któ-

rym się urodziłem - do parafii, w której zostałem ochrzczony i przyjęty do

wspólnoty Kościoła Chrystusowego, do środowiska, z którym związałem

się przez osiemnaście lat mojego życia, od urodzenia do matury. Kiedy pa-

trzę na ten Rynek, to prawie każdy szczegół łączy się tu dla mnie ze wspo-

mnieniem najwcześniejszego okresu życia.

W 1938 r. obaj Karolowie; ojciec, który przeszedł na emery-

turę w stopniu porucznika 12 pułku piechoty oraz syn wyjeż-

dżają do Krakowa. Po maturze Lolek podejmuje studia poloni-

styczne, które przerywa po pierwszym roku i wstępuje podczas

okupacji na „podziemny” Wydział Teologiczny. Równocześnie

pracuje w kamieniołomie na Zakrzówku, później w Zakładach

Sodowych „Solway”. W 1941 r. umiera ojciec – ostatnia osoba

z najbliższej rodziny.

Był to chłopiec, owszem dość wysoki, ale raczej grubasek. Chłopiec

bardzo żywy, bardzo zdolny, bardzo bystry i bardzo dobry. Z uspo-

sobienia optymista, choć przy uważniejszym spojrzeniu dostrzegało

się w nim cień wczesnego sieroctwa.

W dniu 4.12.1932 r., gdy Lolek miał zaledwie 12 lat, spada na

niego kolejna tragedia. Jego starszy brat Edmund, młody lekarz

szpitala w Bielsku – Białej opiekując się młodą dziewczyną cho-

rą na płonicę (szkarlatynę), zaraża się od niej i umiera.

Historyczny herb Wadowic.

Po ukończeniu w przy-

spieszonym trybie studiów

dnia 1.11.1946 r. odprawia

swą pierwszą mszę prymi-

cyjną w kaplicy prywatnej

kardynała księcia Sapiehy.

Mszę prymicyjną powta-

rza w wadowickim koście-

le. W 1946 r. wyjeżdża na

studia do Włoch. W cza-

sie tych studiów poznaje

Europę i nowe problemy

w pracy duszpasterskiej

Kościoła.

Dnia 4 grudnia br. zmarł po ciężkiej, choć tylko 4 dni trwającej

chorobie na ciężką płonicę lekarz sekundarjusz Powszechnego Szpi-

tala Miejskiego dr Edmund Wojtyła. Tej zabójczej dla niego choroby

nabawił się przy łożu szpitalnym ciężko chorej na płonicę pacjent-

ki, którą chciał wyrwać ze szponów śmierci, jednak bezskutecznie.

Oﬁarność swą i nadzwyczajną obowiązkowość przypłacił natomiast

swym młodym życiem. (fragment przemówienia kondolencyjnego

z dn. 22.12.1932 r., które wygłosił burmistrz Bielska dr Kobiela)

Na ścianie – zdjęcie Edmunda.

2 224

Wadowice

Dom Rodzinny Jana Pawła II

2 225

Modlitwa moja zwraca się ku wielu Zmarłym, poczynając od moich

Rodziców, a także Brata starszego i Siostry, której nie znałem, ponieważ

zmarła przed moim narodzeniem. Ich pamięć łączy się dla mnie również

z tym miastem.

Nadszedł dzień 16 października 1978 r., gdy radośnie za-

dzwoniły dzwony na wieży wadowickiego kościoła, oznajmia-

jąc mieszkańcom niespodziewaną wieść – nasz krajan, Kardy-

nał Karol Wojtyła został wybrany na stolicę Piotrową. Niecały

rok później Jan Paweł II przybywa do ojczyzny. Podczas swojej

pierwszej pielgrzymki odwiedza rodzinne Wadowice. Na Ryn-

ku z minuty na minutę zbiera się coraz większy tłum ludzi, któ-

rzy samowolnie opuścili miejsca pracy i przybiegli powitać Ojca

Świętego. Wśród witających znajduje się wadowicki proboszcz,

dawny nauczyciel z gimnazjum – ks. dr Edward Zacher. Drżą-

cym z przejęcia głosem zwraca się do swego najdostojniejszego

ucznia:

Ks. Zacher (na zdjęciu w okularach). Wadowice, 1979 r.

W chwilę później wpatrzony, jak tysiące ludzi w białą postać

na wadowickim Rynku, usłyszał:

“Anuntio Vobis gaudium magnum: Habemus Papam!

Zwiastuję Wam wielką radość. Mamy Papieża...”

Przyjeżdżasz do swoich, do Betanii, do Ojczyzny, do domu, do

swoich rodaków, do wspomnień lat młodości, które jakże piękne były.

A gdy Cię Bóg powołał do służby swojej, tutaj dziękowałeś uroczyście

za dar kapłaństwa we Mszy Św. Prymicyjnej, za biskupstwo, za

metropolitalną posługę, za kardynalat, za 50- lecie chrztu swojego”.

Po ludzku pragnę wyrazy mojej

wdzięczności złożyć na ręce ks. Prałata

Edwarda Zachera, który był z kolei pro-

fesorem religii w Gimnazjum wadowic-

kim, który z kolei przemawiał na moich

prymicjach kapłańskich, na moich pry-

micjach biskupich, arcybiskupich i kar-

dynalskich tu, w wadowickim kościele

i wreszcie przemówił także i dzisiaj na

tym nowym etapie drogi mojego życia,

która niczym innym nie da się wytłuma-

czyć, tylko niezmierzonym Bożym Miło-

sierdziem oraz niezwykłą opieką Bogu-

rodzicy, Matki Nieustającej Pomocy.

2 226

Wadowice

Ks. dr Edward Zacher chcąc upamiętnić najwcześniejszy

okres życia swojego ucznia, postarał się, by dom, w którym

urodził się i mieszkał przez 18 lat Jan Paweł II, przekształco-

no w stałą wystawę „Dom Rodzinny Jana Pawła II”. Starania

te popierał ówczesny metropolita krakowski ks. kardynał Fran-

ciszek Macharski, który podczas otwarcia ekspozycji w dniu

18.05.1984 r. powierzył opiekę nad domem ss. Nazaretankom

mówiąc:

Ponieważ małym Lolkiem w przedszkolu opiekowały się nazare-

tanki, niech się teraz opiekują jego domem.

Ekspozycję projektował prof. Marek Roztworowski,

a składa się ona z dwóch zasadniczych części. Pierwsza to

zdjęcia rodzinne Karola Wojtyły, których kontynuacją są

zdjęcia kapłańskie . W ośmiu salach znajdują się fotogra-

my obrazujące awans w godnościach kościelnych od księ-

dza poprzez biskupa, arcybiskupa, kardynała, by wreszcie

przedstawić Karola Wojtyłę jako Papieża Jana Pawła II.

Pasją Karola Wojtyły było kajakarstwo.

SS. Nazaretanki opowiadają zwiedzającym o dzieciństwie Lolka.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: