1. Dwu częściowy relief – Zwycięstwo Tiglatpilesara III (Tiglath- Pileser) nad Arabami
2. Alabastrowy Czarny Obelisk króla Salmanasara III z IX w p.n.e.
Przedstawienie pasowe, opis
Wysokość : 198 cm
Datowany na 858-824 p.n.e.
Znaleziony w 1846r.
Obelisk ma kształt ostrosłupa zwężającego się ku górze, o schodkowym zakończeniu nawiązującym do kształtu zigguratu. Zwieńczenie jak i podstawa ostrosłupa pokryta jest napisami w piśmie klinowym. Pomnik wpisuje się w schemat obelisków asyryjskich upamiętniających ważne wydarzenia.
Płaskorzeźba przedstawia orszak ludzi składających daninę, posuwających się w spokojny i uporządkowany sposób. Postacie wyrzeźbiono w regularnych odstępach. Ciągłość pochodu zakłóca przebiegający wzdłuż krawędzi obelisku podział na sceny. Każdy z bloków bryły zachowuje własna logikę kompozycyjną, co odróżnia ten zabytek od starszych obelisków, na których niekiedy część jednej postaci znajdowała się na boku a pozostała jej cześć na drugim. Pośród składanych danin widać również zwierzęta pochodzące z krajów imperium asyryjskiego. Szczególnie cenione były wielbłądy, gdyż dzięki nim pokonywano duże odległości po pustynnych bezdrożach, co umożliwiało wymianę towarową szlakami karawan z Wyżyny Irańskiej na Półwysep Arabski.
Dwa z pól, składających się na pięć poziomych poziomych pasów narracji figuralnej umieszczonej jeden nad drugim, ukazują hołd obcych władców oddawany królowi asyryjskiemu: jeden z nich to znany z Biblii izraelski dowódca Jehu.
Modlący się król –proskynesis
3. Relief pałacowy
4. Relief z jeńcami – zdobyciem miasta Lagach 701 r. p.n.e. ( pałac Sancheryba w Niniewie)
Mordowali także kobiety i dzieci
Psy bojowe
5. Asurbanipal na polowaniu
Realistyczne przedstawienie zwierząt, ich zachowań
6. Złupienie Suzy Assurbanipal
U góry obrońcy
7. Odpoczynek pod pnączem winorośli – Garden party
Uczta z okazji zdobycia miasta
Od lewej strony : niewolnicy, Asurbanipal z żona pijący wino, służący, palny z głowami dowódców dobytego miasta, muzykanci.
Jest to najbardziej pokojowe przedstawienie na reliefach tego okresu.
Bibliografia:
adudis