11)Jakie czynniki należy uwzględnić przy obliczaniu fundamentów bezpośrednich.
Najistotniejszymi czynnikami w odniesieniu do podłoża są : budowa podłoża (jednorodna lub warstwowa), miąższość poszczególnych warstw, ich ściśliwość i ich wytrzymałość na ścinanie oraz kształt i wymiar powierzchni obciążającej podłoże. Czynniki te decydują o wyborze odpowiedniego modelu statycznego podłoża budowlanego dla każdego przypadku.
Następnymi czynnikami są: głębokość posadowienia związana z głębokością przemarzania gruntu(liczona od powierzchni terenu), przy podporach mostowych głównym czynnikiem jest ustalenie rozmycia dna rzeki.
Fundamenty bezpośrednie dzielimy ze względu na:-głębokość posadowienia,-kształt (rozczłonkowanie powierzchni posadowienia budowli),- sposób wykonania,- materiał używany do budowy, - założenia obliczeniowe.
12)Jakie są podstawowe zasady konstrukcji i wykonania ław fundamentowych (murowanych, betonowych, żelbetowych)
Ławy fundamentowe stosowane są pod ścianami budynków lub pod szeregiem słupów ,gdy opór jednostkowy podłoża qf > 0,15 MPa. Kształt pola poprzecznego ławy zależy do: rodzaju zastosowanych materiałów, sposobu wykonania wykopu (ręcznie, mechanicznie), właściwości fizyczno-mechanicznych podłoża. O ile jest to możliwe to ławy wykonujemy w wykopach wąsko-przestrzennych. Ławy fundamentowe dzielmy na: A) ławy kamienne stosowane tam gdzie ten materiał jest ogólno dostępny. Odsadzki przy murze ok. 10 cm. Do murowania ław używana jest zaprawa cementowa lub cementowo- wapienna. B) ławy ceglane stosuje się pod budynki murowane o wysokości 3-4 kondygnacje , posadowione powyżej poziomu wody gruntowej na jednolitym gruncie o dopuszczalnym obciążeniu większym niż 0,2 MPa. Mają zwykle odsadzki równej 0,25 cegły, przy symetrycznym obustronnym poszerzeniu, przy poszerzeniach jednostronnych 0,5 cegły. Murowane na zaprawie cementowej , cementowo- wapiennej , wapiennej. C) ławy betonowe stosuje się wówczas gdy, dla ław ceglanych potrzeba więcej niż 4 odsadzki oraz gdy podstawa zanurzona jest w wodzie. Maja kształt symetryczny prostokątny lub przy wysokości większej niż 54 cm , mogą mieć ścięte górne narożniki. Przy ławach nie symetrycznych kształty ich ulegają zmianie. Wykonywane z betonu marki nie mniejszej niż B-20. D) ławy żelbetowe stosuje się pod ścianami ciągłymi lub słupami o rozstawie osiowym mniejszym niż 4-5 m na podłożu o dopuszczalnym obciążeni większym niż 0,15 MPa. Ławy żelbetowe przyjmują kształty prostokątne ,schodkowe, trapezowe, mogą wytrzymać znaczne naprężenia zginające. Ławy żelbetowe zazwyczaj zbroimy prętami podłużnymi fi 12-16 umieszczonymi na górze i na dole ławy, powiązane strzemionami fi 6 średnio co ok. 50 cm.
13)Rodzaje fundamentów konstrukcji szkieletowych
Głównie stosujemy stopy fundamentowe ,projektuje się je w postaci pojedynczych wtedy gdy odstępy między słupami są dostatecznie duże i grunt wykazuje taką nośność , że nie zachodzi potrzeba posadowienia słupów na płycie lub projektowanie tzw. stóp grupowych. W budynkach szkieletowo-płytowych w których obciążenie przenoszą elementy ścienne w postaci ram zamkniętych stanowiącej słupy i żebra mogą mieć zastosowanie stopy kielichowe prefabrykowane. Stosujemy również ruszty fundamentowe.
14)Jakie są zasady konstrukcji stóp fundamentowych
Zaleca się je stosować pod pojedyncze słupy ,których rozstaw jest większy niż 5 m , przy posadowieniu na gruncie o dopuszczalnym obciążeniu w poziomie posadowienia większym niż 0,10-0,30 MPa. Możemy je również stosować pod większą ilość słupów są to tzw. stopy grupowe. Stopy mogą być z kamienia ,cegły , betonu lub żelbetu. Stopy z cegły lub kamienia: mają one w przekroju pionowym kształt schodkowy. Przenoszą obciążenia osiowe. Stosunek odsadzki do wysokości: kamienne:2-3 warstw, ceglane min 2 warstwy. Obie stopy nie powinny być stosowane przy występowaniu wody gruntowej powyżej głębokości posadowienia. Stopy z betonu lub żelbetu: przenoszą większe obciążenia osiowe , mają kształt kwadratu a w rzadkich przypadkach prostokąta (gdy brakuje miejsca na ukształtowanie stopy kwadratowej, konieczność dostosowania stopy do słupa i przy obciążeniu mimośrodowym).W przekroju pionowym projektuje się je w kształcie prostokątnym , schodkowym lub trapezowym. Przekrój prostokątny stosuje się przy małych obciążeniach a tym samym przy małych wymiarach stóp. Przy powiększeniu wymiarów stóp oszczędza cię beton, stosując inne kształty ale wymaga to bardziej skomplikowanego deskowania.
15) Jakie są zasady konstrukcji żelbetowych stóp kielichowych (prefabrykowane szklankowe).
Przy słupach prefabrykowanych stosowane są stopy kielichowe monolityczne lub prefabrykowane. Wymiary dolnej części podstawy stopy projektuje się wg. zasad stóp żelbetowych. Górna część stopy w postaci kielicha obliczana jest tylko dla obciążeń słupa powstałych podczas montażu (uderzeń podczas pracy dźwigu, parcia wiatru, siły bezwładności) . Zbrojenie ścian kielicha można określić dzięki: -obliczeniu momentu sił poziomych działających na słup ( w połowie jego wysokości), – obliczeniu sił poziomych wywołujących rozwarcie ścian kielicha,- obliczeniu przekroju zbrojenia poziomego i pionowego. W budynkach szkieletowo-płytowych w których obciążenie przenoszą elementy ścienne w postaci ram zamkniętych stanowiącej słupy i żebra mogą mieć zastosowanie stopy kielichowe prefabrykowane.
16)Kiedy stosujemy stopy grupowe a kiedy ławy szeregowe.
Ławy szeregowe stosujemy gdy słupy są gęsto rozstawione w jednym szeregu i przenoszą duże obciążenia a grunt jest słaby i nie jednorodny, ława szeregowa pod dwa słupy nosi nazwę stopy bliźniaczej (stopy grupowej), w przypadku jednakowego obciążenia słupów stosuje się ławy o stałej szerokości, w przypadku gdy jeden ze słupów jest bardziej obciążony wówczas stosujemy poszerzenie ławy pod danym słupem. Zmianę szerokości ławy wykonuje się skosami o nachyleniu 1:3.
Pod względem statycznym stopa grupowa pod dwoma jednakowo obciążonymi słupami pracuje jako belka ciągła, obciążona od dołu jednostajnym odporem gruntu (sztywność elementu powinna być bardzo duża). W przypadku znacznej różnicy między obciążeniami obu słupów szerokość ławy w rzucie nie jest jednolita
17)Kiedy stosujemy ruszt i płytę fundamentową.
Fundamenty rusztowe stosujemy wówczas gdy:- pola utworzone przez siatkę słupów zbliżone są do kwadratów, a stosowanie ław tylko w jednym kierunku prowadzi do nadmiernych ich sztywności ,- elementy przenoszące obciążenia budowli ułożone są wzdłuż krzyżujących się kierunków (ortogonalnie). Ruszt jest to układ wzajemnie przecinających się ław ciągłych, stosuje się do posadowienia budynków szkieletowych. Ten rodzaj fundamentów projektuje się w przypadku gdy grunt w pobliżu jest słaby i niejedniorodny qf=100-200 kPa, oraz gdy ławy pod szeregiem słupów wypadają zbyt szerokie, wysokość rusztu h przyjmuje się od 1/5-1/7 l –osiowej rozpiętości słupów. Obciążenie rusztu stanowią siły przenoszone przez słupy oraz momenty zginające powstałe w skutek monolitycznego powiązania słupów z fundamentem. Ponadto skrajne belki doznają skręcania. Przy obliczaniu rusztu fundamentowego należy uwzględnić odkształcalność podłoża gruntowego.
Płyty fundamentowe tworzą zwykle podstawę całej budowli, mogą również stanowić fundament, tylko jej jednej wydzielonej część (np. przy kościele –wieża, hotel- część wysoka).Płyty fundamentowe stosuje się wtedy gdy wytrzymałość podłoża jest stosunkowo nie duża a obciążenia należy przekazać na dużą powierzchnię. Poza tym stosuje się w przypadku występowania wysokiego stanu wody gruntowej wówczas fundament płytowy kształtuje się jako wannę szczelną, i takim fundamentem możemy zejść poniżej zwierciadła wody gruntowej. W budownictwie lądowym płyty znajdują zastosowanie jako fundamenty silosów , bunkrów , zbiorników na ciecze , fundamentów śluz, jazów.
18)Kiedy i w jakich warunkach stosujemy fundamenty skrzyniowe.
Stosujemy przy dużych obciążeniach q>0,4MPa (wieżowce). Rozstaw ścian poprzecznych wynosi ok.6 m ściany daje się o grubości ok. 80 cm . Grubość płyty dolnej ok.1,2 m a górnej ok. 0,8 m. Zapory betonowe oszczędnościowo bardzo często wykonuje się w postaci odpowiednich skrzyń o przekroju trójkątnym.
19)Zalety i wady fundamentów prefabrykowanych.
ZALETY-nie trzeba szalować (deskowanie) ,-ograniczenie robót mokrych na tereni budowy, -nie trzeba pielęgnować betonu, -nie trzeba rozdeskowywać,- uzyskuje się pełną wytrzymałość od razu po montażu, -ergonomiczność (oszczędność pracy ludzkiej), -szybkość realizacji WADY: potrzebny ciężki sprzęt, -duża precyzja montażu, -problemy z transportem,- potrzeba składowania na terenie budowy, -problemy ze sztywnością konstrukcji.
20)Ogólne zasady projektowania fundamentu przy sąsiedzie.
Brak danych!!!
GABBER85