141. Andrew Sylvia - Kapitulacja uwodziciela (Przyjaciel czy ukochany 02).pdf - NAJPIEKNIEJSZE HISTORYCZNE ROMANSE-CZYTAJCIE-POLECAM - agusia_b2

Sylvia Andrew

Kapitulacja uwodziciela

Rozdział 1

Bruksela, czerwiec 1815

W Brukseli dobiegał ko ı ca kolejny bezchmurny dzie ı i cho ę sło ı ce chowało

si ħ ju Ň za Hotel de Ville, nadal było ciepło. Wzmo Ň ona aktywno Ļę wojsk zrodziła

plotki o zbli Ň aj Ģ cej si ħ , od dawna oczekiwanej konfrontacji Napoleona z ksi ħ ciem

Wellingtonem. Jednak ani upał, ani płotki zdawały si ħ nie robi ę wra Ň enia na dwóch

oficerach zmierzaj Ģ cych pewnym krokiem przez Grand ħ Płace w stron ħ Rue de la

Blanchisserie.

Dla dobrze poinformowanych było jasne, dok Ģ d si ħ udaj Ģ Tego wieczoru

ksi ħŇ na Richmond wydawała bal, który zapowiadał si ħ na naj Ļ wietniejsze

wydarzenie towarzyskie sezonu. M ħŇ czy Ņ ni id Ģ cy przez Grand ħ Place mieli na

sobie galowe mundury, jeden czerwony, drugi niebieski, z kurtkami suto

szamerowanymi srebrem i złotem. Obaj nosili eleganckie obcisłe spodnie oraz

nieskazitelnie białe r ħ kawiczki. Przystojniejszy z oficerów ubrany był dodatkowo

w lamowan Ģ futrem pelis ħ .

Cho ę mieszka ı cy Brukseli przywykli do widoku wojska na ulicach, ta para

Ļ ci Ģ gała pełne uznania spojrzenia, zwłaszcza ze strony dam. Obaj panowie byli

mniej wi ħ cej jednego wzrostu, ogorzali od sło ı ca, wysocy, a Ļ wietnie dopasowane

mundury jeszcze podkre Ļ lały ich smukłe, atletyczne sylwetki, emanuj Ģ ce m ħ skim

wdzi ħ kiem i sił Ģ . Jeden z nich, major, nie był specjalnie przystojny, ale miał w

sobie co Ļ bardzo poci Ģ gaj Ģ cego mimo niezaprzeczalnej władczo Ļ ci. Jednak Ň e to

jego towarzysz, kapitan huzarów, budził wi ħ ksze zainteresowanie płci pi ħ knej.

Sprawiał wra Ň enie pewnego siebie, lecz drobne zmarszczki wokół oczu i ust

Ļ wiadczyły o pogodnym usposobieniu, a panie, którym udało si ħ przyci Ģ gn Ģę jego

wzrok, musiały zauwa Ň y ę , Ň e ma cudowny u Ļ miech i ładne niebieskie oczy o

miłym wyrazie.

M ħŇ czy Ņ ni rozmawiali ze swobod Ģ cechuj Ģ c Ģ starych przyjaciół, a ich Ļ miech

nie milkł. Skr ħ cili w jedn Ģ z bocznych uliczek otaczaj Ģ cych rynek – Zatem podj Ģ łe Ļ

decyzj ħ , Adamie? Ta kampania b ħ dzie twoj Ģ ostatni Ģ ? – Huzar miał d Ņ wi ħ czny,

niski głos. – Trudno mi w to uwierzy ę po tych wszystkich latach.

Adam Calthorpe odpowiedział zdecydowanym tonem.

– Mo Ň esz mi wierzy ę , Ivo. Jestem potrzebny w Anglii. Posiadło Ļę Calthorpe'ów

ostatnio mocno podupadła Mam tam wiele do zrobienia.

Ivo Trenchard potrz Ģ sn Ģ ł głow Ģ – Mimo wszystko trudno sobie wyobrazi ę

Adama Calthorpe'a, z Pi ħę dziesi Ģ tego Drugiego, wiod Ģ cego spokojne Ň ycie w

Somerset.

– Zapewniam ci ħ , Ň e b ħ dzie mi to odpowiadało.

– Pewnie masz zamiar si ħ o Ň eni ę . – W głosie Iva było tyle pesymizmu, Ň e

Adam si ħ roze Ļ miał.

– A dlaczegó Ň by nie? Czy po latach włócz ħ gi po Europie mo Ň e by ę co Ļ

lepszego ni Ň ustatkowanie si ħ u boku miłej, lubi Ģ cej dom dziewczyny? ņ adnych

walk, Ň adnych kłótni, tylko wygodne, uporz Ģ dkowane Ň ycie.

– Có Ň , Ň ycz ħ ci szcz ħĻ cia... je Ļ li tego wła Ļ nie pragniesz.

– Czemu nie zrobisz tego samego? Napoleon został pobity, wi ħ c zanosi si ħ na

lata pokoju. W wojsku nie b ħ dzie zbyt ciekawie. Mo Ň e te Ň znajdziesz sobie Ň on ħ i

ustatkujesz si ħ ?

– Ivo Trenchard przystan Ģ ł, wpatruj Ģ c si ħ w przyjaciela ze zdumieniem.

– Adamie! Czy Ļ ty oszalał? Znasz moje pogl Ģ dy na temat kobiet.

– My Ļ lałem, Ň e lubisz kobiety.

– Owszem. Ale nie tak, Ň eby si ħ Ň eni ę . To ostatnia rzecz, jakiej bym od nich

chciał.

– Ale...

Ivo nie dał sobie przerwa ę .

– Posłuchaj, Adamie, je Ļ li chcesz si ħ o Ň eni ę , to twoja sprawa Ja si ħ do tego nie

nadaj ħ .

– Dlaczego?

– Z biegiem lat doszedłem do smutnego wniosku, Ň e istniej Ģ tylko dwa rodzaje

kobiet – wesołe, z którymi si ħ flirtuje, oraz nudne, z którymi si ħ tego nie robi. Te

nudne s Ģ lepszymi Ň onami, ale Ň ycie z nimi nie jest specjalnie zabawne.

– Z pewno Ļ ci Ģ si ħ mylisz, Ivo. Bo je Ļ li nie, to niewielkie mam szanse na

zaznanie szcz ħĻ cia – Przypuszczam, Ň e istniej Ģ nieliczne wyj Ģ tki. Miejmy nadziej ħ ,

Ň e na taki trafisz, cho ę nie wydaje mi si ħ to prawdopodobne.

– Nie doceniasz mnie. A có Ň złego w tym, by Ň ona była wesoła?

– Rozejrzyj si ħ . Stawiam ostatni Ň ołd, Ň e na ka Ň d Ģ pi ħ kn Ģ kobiet ħ zadowolon Ģ z

towarzystwa m ħŇ a na dzisiejszym balu przypadnie pi ħę uczepionych ramienia

starego nudziarza, którego jedyn Ģ zalet Ģ jest bogactwo.

– Jeste Ļ bardzo surowy w s Ģ dach.

– Taka jest prawda A nasze Ļ rodowisko do tego zach ħ ca Jedynym celem

istnienia kobiety jest korzystne wyj Ļ cie za m ĢŇ . Wbija im si ħ to do głowy ju Ň od

kołyski, wi ħ c potem potrafi Ģ by ę bezwzgl ħ dne. Wierz mi, bo wiem, co mówi ħ . –

Ivo spos ħ pniał, po czym wzruszywszy ramionami, mówił dalej: – A kiedy znajd Ģ

ju Ň odpowiedniego kandydata i zaci Ģ gn Ģ go do ołtarza, rozgl Ģ daj Ģ si ħ za rozrywk Ģ

Dla wi ħ kszo Ļ ci kobiet mał Ň e ı stwo to interes. Lojalno Ļę , miło Ļę , szacunek niewiele

si ħ licz Ģ Adam popatrzył na przyjaciela z nieskrywan Ģ trosk Ģ – Nigdy wcze Ļ niej

tak nie mówiłe Ļ . Nie byłe Ļ taki cyniczny.

– Mam swoje powody, których teraz nie b ħ dziemy roztrz Ģ sa ę . Zamierzam

dobrze si ħ dzi Ļ bawi ę . Nie przejmuj si ħ , Adamie. Nie jest ze mn Ģ a Ň tak Ņ le.

Musiałe Ļ zauwa Ň y ę , Ň e szcz ħĻ liwe m ħŇ atki zostawiam w spokoju, cho ę musz ħ

przyzna ę , Ň e niewiele ich widziałem.

– A wobec pozostałych nie masz skrupułów? Z takim podej Ļ ciem nigdy nie

znajdziesz Ň ony.

– Wiesz co? Naprawd ħ si ħ o ciebie martwi ħ . Niedługo ka Ň esz mi upatrzy ę sobie

głupiutk Ģ debiutantk ħ . Przysi ħ gam, Ň e wolałbym pa Ļę trapem. O nie, zdecydowanie

wol ħ kobiety takie jak Arabella Lester czy Heloise Leiken. Obie czaruj Ģ ce, ale

w Ģ tpi ħ , by cz ħ sto my Ļ lały o swoich m ħŇ ach, kiedy s Ģ ze mn Ģ – Domy Ļ lam si ħ , Ň e

madame de Menkelen te Ň nale Ň y do tej kategorii? – wtr Ģ cił Adam.

Ivo odpowiedział mu szerokim u Ļ miechem.

– Nic nie uchodzi twojej uwagi, co? Miłosne igraszki to tylko jedna z dwóch

najwi ħ kszych Ň yciowych przyjemno Ļ ci. Porz Ģ dna kampania dostarcza nie mniej

uciechy.

– Miejmy nadziej ħ , Ň e b ħ d ħ miał wi ħ cej szcz ħĻ cia w wyborze Ň ony – powiedział

Adam z u Ļ miechem.

– Jaki wybór masz na my Ļ li? Przyjmuj Ģ c, Ň e m ħŇ czyzna szuka w mał Ň e ı stwie

szcz ħĻ cia, a nie bogactwa, według jakich sensownych kryteriów wybiera partnerk ħ

na reszt ħ Ň ycia? Nie, nie, Adamie, jedyny wybór, jaki mamy, to Ň eni ę si ħ albo nie

Ň eni ę . Je Ļ li m ħŇ czyzna postanawia wzi Ģę sobie Ň on ħ , to czy b ħ dzie szcz ħĻ liwy, jest

kwesti Ģ przypadku, nie wyboru.

– Nie wierz ħ , Ň e znalezienie odpowiedniej Ň ony b ħ dzie a Ň tak trudne, jak

twierdzisz. Nie szukam wielkich emocji i prze Ň y ę , lecz spokojnego Ň ycia z

rozs Ģ dn Ģ kobiet Ģ – Po miesi Ģ cu umrzesz z nudów.

– Nie s Ģ dz ħ . – Adam spojrzał na wysoki budynek – Jeste Ļ my na miejscu.

Doskonała muzyka, ale u Richmondów zawsze wszystko jest w najlepszym

gatunku.

Gdy tylko weszli do Ļ rodka, poprowadzono ich do niewielkiego pokoju na

pi ħ trze. Czekał tam na nich pułkownik Ancroft.

– ĺ wietnie! Tom Payne i inni ju Ň s Ģ – S Ģ jakie Ļ nowe wie Ļ ci, sir? – spytał

Adam.

– Owszem. Niestety, złe. Francuzi w du Ň ej sile przeprawili si ħ przez Sambr ħ

dzi Ļ rano. Prusacy broni Ģ si ħ przez cały dzie ı i wygl Ģ da na to, Ň e Charleroi padnie,

je Ļ li jeszcze to nie nast Ģ piło. Armia przed Ļ witem przyst Ģ pi do walki. Gdy tylko

ksi ĢŇħ i jego adiutanci: przygotuj Ģ rozkazy, zostaniecie poproszeni o ich

dostarczenie.

– Mamy czeka ę tu z panem, sir? – spytał tym razem Ivo.

– W Ň adnym razie! Macie doł Ģ czy ę do go Ļ ci ksi ħŇ nej i stara ę si ħ tłumi ę

wszelkie niepokoje. Wellington niedługo przyb ħ dzie, a tymczasem Ň yczy sobie, by

bal trwał. Nie chcemy paniki. B ħ d ħ was informował na bie ŇĢ co. Id Ņ cie i udawajcie,

Ň e dobrze si ħ bawicie.

– Có Ň , nie wiem jak ty, Adamie, ale ja b ħ d ħ si ħ dobrze bawił – zapewnił lord

Trenchard, patrz Ģ c na wystrojone towarzystwo zgromadzone w sali balowej. – A

je Ļ li trzeba uspokaja ę panie, ch ħ tnie si ħ tym zajm ħ .

Godzin ħ pó Ņ niej Ivo pochylał si ħ nad jedn Ģ z najpi ħ kniejszych uczestniczek

balu, podaj Ģ c jej rami ħ .

– Przykro mi, Ň e cierpi pani z powodu gor Ģ ca, madame. Czy mog ħ

zaproponowa ę spacer po ogrodzie? Na zewn Ģ trz mo Ň e by ę chłodniej, chocia Ň w to

w Ģ tpi ħ . Wkrótce nad Bruksel Ģ musi przej Ļę burza Dama spojrzała na niego z

wdzi ħ czno Ļ ci Ģ wielkimi piwnymi oczyma – Nie miałabym nic przeciwko temu,

lordzie Trenchard.

Kiedy zmierzali do wyj Ļ cia, Ivo zauwa Ň ył dezaprobat ħ we wzroku kilku

bardziej zasadniczych osób. Jeszcze nie zapomnieli skandalu, jaki wywołała jego

niedawna za Ň yło Ļę z hrabin Ģ Leiken, ale wcale mu to nie przeszkadzało.

Dezaprobata zwykle sprawiała, Ň e zachowywał si ħ jeszcze bardziej wyzywaj Ģ co, a

Heloise Leiken warta była ryzyka pi ħ kna, dowcipna i czaruj Ģ co ch ħ tna, zabawiała

go przez długie tygodnie, dopóki na scen ħ nie wkroczył jej m ĢŇ i nie wywiózł jej

do rodowej posiadło Ļ ci kilka mil za Bruksel Ģ Ju Ň na zewn Ģ trz madame de

Menkelen obdarzyła go u Ļ miechem.

– Bardzo mi si ħ podoba – oznajmiła – Bo jest uroczo – odparł Ivo, całuj Ģ c jej

dło ı . – Przejdziemy do ko ı ca alejki?

Nast ħ pne pół godziny spaceru w ciepłym, pachn Ģ cym ogrodzie upłyn ħ ło

przyjemnie, ale Ivo nie był specjalnie rozczarowany, kiedy dama za Ň yczyła sobie

powróci ę do sali balowej. Czekały go ciekawsze rzeczy. Odprowadził j Ģ , po czym

141. Andrew Sylvia - Kapitulacja uwodziciela (Przyjaciel czy ukochany 02).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: