0012_Fenol.pdf

# $ K

ul. Czerniakowska 16

00-701 Warszawa

tel. (022) 623 36 98

fax (022) 623 36 93

FENOL C 6 H 6 O 0012

15.10.1993 r. / 31.05.2007 r.

.....................................................................................................................................................................................

Data sporządzenia/data aktualizacji

1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI. IDENTYFIKACJA PRODUCENTA,

IMPORTERA LUB DYSTRYBUTORA

1.1. Identyfikacja substancji

Nazwa i synonimy

polskie:

fenol, hydroksybenzen, kwas karbolowy

niemieckie:

Phenol, Phenylsäure, Karbolsäure, Benzolphenol

francuskie:

phénol, acide phénique, acide carbolique, benzénol

rosyjskie:

фенол, гидроксибензол, карболовая кислота

Nazwa wg IUPAC:

phenol

Wzór chemiczny:

C 6 H 5 OH

1.2. Zastosowanie substancji

.....................................................................................................................................................................................

wpisuje użytkownik

1.3. Identyfikacja producenta, importera lub dystrybutora

.....................................................................................................................................................................................

wpisuje użytkownik

1.4. Telefon alarmowy

.....................................................................................................................................................................................

wpisuje użytkownik

# IDH_0012

$ fenol

K fenol;hydroksybenzen;kwas

karbolowy;hydroxybenzene;Benzolphenol;phénol;phenol;karta;karta,0012;CAS;CAS,108-95-2;Numer ONZ

(UN);Numer ONZ (UN),1671;Numer ONZ (UN),2312;Numer RTECS;Numer RTECS,SJ3325000;Numer

indeksowy;Numer indeksowy,604-001-00-2;Numer WE (EINECS);Numer WE (EINECS),203-632-7

angielskie:

phenol, hydroxybenzene, phenic acid

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Fenol – substancja podstawowa

Klasyfikacja substancji: Muta. Kat. 3; R68

T; R23/24/25

Xn; R48/20/21/22

C; R34

Numer UN (ONZ):

1671 – stały, 2312 – stopiony

Numer RTECS:

SJ3325000

Numer indeksowy:

604-001-00-2

Numer WE (EINECS):

203-632-7

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja mutagenna (kat. 3), toksyczna, szkodliwa i żrąca. Możliwe ryzyko powstania

nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia. Działa toksycznie przez drogi oddechowe, w kontakcie

ze skórą i po połknięciu. Działa szkodliwie przez drogi oddechowe, w kontakcie ze skórą i po

połknięciu; stwarza poważne zagrożenie zdrowia w następstwie długotrwałego narażenia.

Powoduje oparzenia.

4. PIERWSZA POMOC

Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon.

Odtrutki: nie są znane.

Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny

Pierwsza pomoc przedlekarska

Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen

do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.

Pomoc lekarska

Kontynuować podawanie tlenu; w razie spadku ciśnienia tętniczego krwi można podać

hydrokortyzon dożylnie. Transport karetką reanimacyjną PR do szpitala bez przerywania

leczenia, pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny

Pierwsza pomoc przedlekarska

Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy

ustnej protezy i inne ruchome ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i

Numer CAS:

108-95-2

jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować

sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo aparatem typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną

(pielęgniarka). Natychmiast wezwać lekarza.

Pomoc lekarska

W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie aparatem typu

AMBU. Kontrolować pracę serca (EKG) i ciśnienie tętnicze krwi. Transport do szpitala karetką

reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

roztworem

Pierwsza pomoc przedlekarska

Uwaga: osoba udzielająca pomocy musi nosić rękawice i odzież ochronną.

Zdjąć skażoną odzież. Bardzo wskazane jest staranne umycie skóry jadalnym olejem roślinnym

(miejsca oparzone zmyć tamponami z waty umoczonymi w oleju). Na pęcherze założyć jałowy

opatrunek. Jeżeli nie ma oleju, zmyć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem (uwaga – woda

ułatwia wchłanianie fenolu przez skórę). Konieczna natychmiastowa pomoc lekarska ze względu

na duże ryzyko objawów ogólnych jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska

Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną

bez przerywania leczenia, pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska

Płukać oczy przez 10-15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, lub roztworem soli

fizjologicznej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko uszkodzenia rogówki.

Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i

sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska

W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko utraty

wzroku).

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska

Nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych. Poza tym nie podawać niczego

doustnie. Ze względu na ryzyko ogólnych objawów – postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Pomoc lekarska

Postępowanie objawowe jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką

reanimacyjną PR z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Klasa temperaturowa: T1

Grupa wybuchowości: IIA

Kod HAZCHEM: 2X

Szczególne zagrożenia

Toksyczne i żrące, palne ciało stałe. Pary tworzą mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Są

cięższe od powietrza, gromadzą się przy powierzchni ziemi oraz w dolnych częściach

pomieszczeń.

Zalecenia ogólne

Zawiadomić otoczenie o awarii.

Usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby niebiorące udziału w likwidowaniu awarii.

Wezwać Państwową Straż Pożarną i Policję Państwową.

Pożar

Środki gaśnicze: proszki gaśnicze, dwutlenek węgla, piany średnie, ciężkie lub odporne na

działanie alkoholu, woda – prądy rozproszone. Nie stosować zwartych strumieni wody na

powierzchnię palącej się substancji.

Mały pożar: gasić gaśnicą proszkową lub śniegową (dwutlenek węgla).

Duży pożar: palące się zbiorniki lub rozlewiska gasić pianą lub prądami wodnymi

rozproszonymi; zabezpieczyć źródła wody pitnej przed skażeniem wodami z gaszenia pożaru.

Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą z bezpiecznej

odległości; jeśli to możliwe, usunąć je z obszaru zagrożenia.

Nie dopuścić do przedostania się ścieków po gaszeniu pożaru do kanalizacji i wód.

Specjalne wyposażenie ochronne

Nałożyć odzież ochronną gazoszczelną z aparatem izolującym drogi oddechowe.

Uwaga: pary są toksyczne.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO

UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne

Jak podano w punkcie 5.

Wyciek

Nie dopuścić do przedostania się produktu do ścieków i wód; zabezpieczyć kratki i studzienki

ściekowe; unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się substancją; usunąć źródła zapłonu

(ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących); pary rozcieńczać

rozproszonym strumieniem wody; jeśli to możliwe, zlikwidować wyciek, uszczelnić; w razie

dużego wycieku stopionego fenolu miejsce gromadzenia się obwałować ciecz odpompować;

małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać do zamykanego

pojemnika; w przypadku rozlania małych ilości na nieprzepuszczalnym podłożu pozostawić do

zestalenia, zebrać do zamykanego pojemnika; zanieczyszczoną powierzchnię spłukać wodą.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Wymagania dotyczące wentylacji

Niezbędna wentylacja miejscowa wywiewna z obudową rejonu emisji par do środowiska

powietrznego oraz wentylacja ogólna pomieszczenia. Otwory zasysające wentylacji miejscowej

przy płaszczyźnie roboczej lub poniżej. Wywiewniki wentylacji ogólnej w górnej części

pomieszczenia oraz przy podłodze. Instalacje wentylacyjne muszą odpowiadać warunkom

ustalonym ze względu na niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu.

Postępowanie z substancją: podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktu z

substancją, unikać wdychania par, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować środki

ochrony indywidualnej (jak podano w punkcie 8), pracować w dobrze wentylowanych

pomieszczeniach; unikać działania na substancję otwartego ognia i wysokiej temperatury.

Magazynowanie: przechowywać w oryginalnych, właściwie oznakowanych, szczelnie

zamkniętych opakowaniach, w chłodnym, suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu

magazynowym; z nienasiąkliwą, szczelną i gładką podłogą; z wewnętrzną instalacją

wodociągową.

Przechowywać z dala od źródeł ciepła.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Najwyższe dopuszczalne stężenia

NDS – 7,8 mg/m³

NDSCh – nieustalone

NDSP – nieustalone

WE-IOELV – 7,8 mg/m³

WE-STEL – nieustalone

Oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy

PN-70/Z-04044 Oznaczanie zawartości par fenolu w powietrzu.

PN-86/Z-04159 ark. 02 Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości fenolu. Oznaczanie

fenolu na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej.

Dopuszczalne stężenie w materiale biologicznym

DSB – 8,8 mg/h

Wartość prawidłowa – 0,44 mg/h

Substancja oznaczana – fenol

Materiał biologiczny – mocz

Uwagi: wartość prawidłowa 0,44 mg/h jest wartością średnią podaną przez autora testu.

W przypadku obliczania szybkości wydalania z moczem, ok. 2 godzin przed pobraniem

właściwej próbki moczu, w celu opróżnienia pęcherza moczowego, pobiera się dodatkową

próbkę, której się nie analizuje. Notuje się czas, jaki upłynął między pobraniem obydwu próbek

moczu.

Wymagania dotyczące środków ochrony indywidualnej

Gdy stężenie substancji jest ustalone i znane, doboru środków ochrony indywidualnej należy

dokonywać z uwzględnieniem stężenia substancji występującego na danym stanowisku pracy,

czasu narażenia, czynności wykonywanych przez pracownika oraz zaleceń podanych przez

producenta środka ochrony indywidualnej.

Stosować odzież ochronną wykonaną z materiałów powlekanych (np. vitonem, kauczukiem

butylowym, neoprenem lub hypalonem), antyelektrostatyczną; rękawice ochronne (np. z gumy

naturalnej lub z neoprenu); gogle chroniące przed pyłami i kroplami ciekłej substancji (w

przypadku skompletowania z półmaską); sprzęt ochrony układu oddechowego: maskę lub

półmaskę skompletowaną z pochłaniaczem typu A.

W razie niedoboru tlenu (stężenie poniżej 17% obj.) lub gdy stężenie związku przekracza 1%

obj., stosować autonomiczny lub stacjonarny sprzęt izolujący.

W strefie zagrożonej wybuchem stosować odzież, rękawice i obuwie w wersji

antyelektrostatycznej.

W sytuacji awaryjnej lub gdy stężenie substancji na stanowisku nie jest znane, stosować środki

ochrony indywidualnej izolujące organizm (kombinezon gazoszczelny skompletowany z

izolującym sprzętem ochrony układu oddechowego).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: