Struktura interakcyjna w małych grupach
Interakcyjny wymiar małej grupy
l Tradycja: E.Durkheim, Ch.Colley, G.Simmel
l G.C.Homans „grupa to pewna liczba osób , które komunikują się wzajemnie w sposób bezpośredni w danym okresie czasu”
l Merton: interakcje tego typu, jeśli są długotrwałe prowadzą do wytworzenia się poczucia przynależności i odrębności wobec nie-członków grupy i innych grup
l Interakcja- dynamiczna, zmienna sekwencja wzajemnie zorientowanych działań partnerów, którzy modyfikują swoje działania, w zależnosci od tego co robi partner
System analizy interakcji w grupach zadaniowych R. Balesa(IPA)
12 kategorii interakcji:
1.Solidaryzowanie się inną osobą, podwyższanie jej pozycji, udzielanie pomocy, nagradzanie
2. Rozładowywanie napięcia emocjonalnego(żartowanie, śmianie się, okazywanie zadowolenia)
3. Wyrażanie zgody, bierne akceptowanie, rozumienie sugestii, uleganie
4.Dawanie sugestii, wskazywanie kierunku,pozostawianie innym autonomii
5. Wyrażanie opinii, dokonywanie oceny, wyrażanie uczuć, wyrażanie życzeń
6.Orientowanie innych, udzielanie informacji, powtarzanie, wyjaśnianie
7. Pytania i prośby o zorientowanie, o informację, powtarzanie, potwierdzanie
8. Pytanie o opinię, ocenę, analizę, wyrażenie uczucia.
9. Pytanie prośby o sugestię, o pokierowanie, pytanie o możliwe sposoby działania
10. Niezgadzanie się, bierne odrzucanie sugestii innych, wstrzymywanie pomocy
11. ujawnianie napięcia emocjonalnego, prośby o pomoc, usuwanie się z pola
12. Ujawnianie antagonizmu, obniżanie pozycji innej osoby, bronienie siebie, domaganie się uznania
Podział kategorii
1,2,3 reakcje pozytywne emocjonalnie
10, 11,12 negatywne emocjonalnie
4,9 problemy kontroli
6,7 zadaniowe
5,8 ocena
Drugi wymiar
1,2,3 dziedzina społecznie emocjonalna +
4,5,6 dziedzina związana z zadaniem
7,8,9 pytania związane z zadaniem
10,11,12 dziedzina społecznie emocjonalna -
Badania
l 22 grupy zadaniowe
l Hipoteza I
W różnych fazach pracy grupy- różne typy interakcji dominują
Hipoteza II
W miarę pracy nad zadaniem wzrasta liczba interakcji emocjonalnych
Wnioski
l Hipoteza I – potwierdzona
l I faza- dominacja kategorii zadaniowych(orientacja)
l II faza- dominacja ocen
l III faza dominacja kontroli
l Hipoteza II-potwierdzona
l Wzrastają reakcje emocjonalne, dominują pozytywne
l Ludzie najbardziej aktywni uzyskują wysokie oceny swoich pomysłów ale :
l Najbardziej lubiani są zajmujący 2,3 miejsce pod względem aktywności
l Dwa typy kierowników: zadaniowy i emocjonalny
l 3 rodzaje funkcji interakcji:pobudzanie aktywności grupy, pomaganie jej w osiągnięciu cel i wytwarzanie więzi
l Aktywny Dewiant- jego aktywność nie realizuje żadnej z funkcji
Wpływ prestiżu na podejmowanie interakcji
l J.Hurvwitz, A.Zander i B.Hymovitsch
l Badania osób o zróżnicowanym statusie: psychiatrów, psychologów, pielęgniarek, nauczycieli (50 % niski prestiż, 50 %wysoki prestiż)
l Prestiż wpływa na inicjowanie i kierunek interakcji
l Osoby o najwyższym prestiżu, najczęściej inicjowały kontakty z osobami o równie wysokim prestiżu
l Osoby te często też zwracały się do osób o niższym prestiżu
l Prawie tak samo często osoby o niższym prestiżu zwracały się do osób o wyższym prestiżu
l Najrzadziej osoby o niskim prestiżu komunikowały się z osobami o równie niskimi prestiżu
l Osoby o wysokim prestiżu były tez najbardziej lubiane przez osoby o wysokim i niskim prestiżu
l Osoby o niskim prestiżu były najmniej lubiane przez osoby o wysokim prestiżu
Struktury komunikacyjne
Badania laboratoryjne Baveleasa
Badania M.Smitha i Leavitta
l Najwięcej błędów w kole- brak pozycji centralnej, najmniej w gwieździe
l Tendencja do przypisywania statusu kierownika osobie zajmującej najbardziej centralna pozycję
l Największa satysfakcja z pracy w grupach niescentralizowanych (koło)
socjolozka88