00:05:26:STRZAŁ W CIEMNOŚCI 00:08:58:Komisarz Dreyfus. 00:09:01:Tak, kochanie. 00:09:04:Właśnie zamierzałem dzwonić|Niedługo wychodzę. 00:09:07:Kupiłem ser i wino. 00:09:12:Ucałuj dzieci ode mnie. 00:09:19:Pańska żona na drugiej linii. 00:09:22:Powiedz, że mnie nie ma w mieście. 00:09:27:Będę u ciebie za 20 minut. 00:09:39:Panie Dreyfus. 00:09:43:Katastrofa. 00:09:45:Właśnie dowiedziałem się o |strzelaninie na Pierre Blouche. 00:09:48:U pana Ballone'a. 00:09:50:Tego milionera? 00:09:52:To istotnie katastrofa. 00:09:55:To nie strzelanina jest katastrofą. 00:09:58:Na początku nie znałem zbyt wielu szczegółów. 00:10:01:Dowiedziałem się tylko o| zastrzelonym i podano mi adres. 00:10:04:Dopiero przed chwilą zorientowałem się, | że chodzi o dom milionera Ballone'a. 00:10:09:Popełniłem straszny błąd. 00:10:12:Komu przydzieliłeś tą sprawę? 00:10:16:Clouseau. 00:10:18:O mój Boże! 00:10:46:Inspektor Clouseau. 00:10:54:- Nazwisko?|- Henri Lafarge. 00:11:00:Jest pan lokajem? 00:11:02:Głównym lokajem. 00:11:04:Skreśl "lokaj" i wpisz "główny lokaj". 00:11:13:To pan Ballone. 00:11:16:To wielki zaszczyt. 00:11:21:Jestem inspektor Clouseau z Surete. 00:11:25:Przepraszam za mój wygląd, | miałem mały wypadek. 00:11:30:Chce pan szlafrok? 00:11:33:Ależ nie, jestem tylko trochę wilgotny. 00:11:38:Pan zgłaszał strzelaninę? 00:11:40:Nie ja, zgłaszał to Maurice. 00:11:43:Pilnuje teraz Marii. 00:11:46:W czasie strzelaniny byłem na lotnisku, | przed chwilą wróciłem. 00:11:50:Nieważne, tą sprawę rozwiążę w kilka sekund. 00:11:55:Chciałby pan obejrzeć ciało? 00:11:57:Z przyjemnością. 00:12:23:Pan nazywa się Maurice? 00:12:39:Pan Ballone mówił, że pan kogoś pilnuje. 00:13:01:Ten długopis niedawno wypalił. 00:13:06:- A pani nazywa się...|- Maria Gambrelli. 00:13:11:Ja jestem inspektor Clouseau. 00:13:20:- Co robisz?|- Chcę sprawdzić pistolet. 00:13:23:Ale to mój pistoletowy długopis, weź swój. 00:13:34:Nie szukaj tu tylko na zewnątrz. 00:13:40:- Co pan mówił?|- Nic, proszę pana. 00:13:43:Pan może iść. 00:14:06:- Pan znalazł ciało?|- Tak, proszę pana. 00:14:11:To pani przyjaciel? 00:14:14:Nie wie pani kto go zabił? 00:14:18:- Nie mam pojęcia|- Ona go zabiła. 00:14:20:To nieprawda. 00:14:22:- Mówi, że to nieprawda|- Kłamie. 00:14:24:- Licz się ze słowami.|- Słyszałem cztery strzały. 00:14:27:Ale nie widział pan... 00:14:32:Ale nie widział pan tych czterech strzałów? 00:14:34:Nie, proszę pana. 00:14:36:Więc nie wie pan kto strzelał. 00:14:39:- Drzwi były zamknięte od wewnątrz.|- I czego to dowodzi? 00:14:43:Gdy je wyłamałem zobaczyłem leżącego| Miguela i Marię z pistoletem w dłoni. 00:14:48:- Miała pistolet?|- Wciąż dymiący... 00:14:51:Miała pani pistolet w dłoni? 00:14:56:- Wciąż dymiący?|- Tak, ale... 00:15:00:Nie wiem skąd się wziął. 00:15:01:- Ja tego nie zrobiłam|- Żałosne. 00:15:05:- To ja decyduję co jest żałosne|- Jak może jej pan wierzyć... 00:15:08:Wierzę we wszystko i w nic. 00:15:12:Podejrzewam wszystkich i nikogo. 00:15:18:Kojarzę fakty, badam ślady... 00:15:22:...i zanim ktoś się zorientuje rozwiązuję sprawę. 00:15:27:Wyczuwam tu coś więcej |niż widać gołym okiem. 00:15:36:- Co pan powiedział?|- Nic, proszę pana. 00:15:40:W porządku, może pan już iść. 00:15:46:Proszę nigdzie nie wyjeżdżać.|Każdy w tym domu jest podejrzany. 00:16:06:Proszę mi powiedzieć co się stało. 00:16:08:Miał kłopoty z guzikami. 00:16:11:...z guzikami od mojej sukienki. 00:16:15:To dziwne, ale nie widzę tu żadnych guzików. 00:16:18:Bo miał z nimi kłopoty. 00:16:21:więc zerwał ze mnie sukienkę. 00:16:24:- Zaatakował panią?|- Ależ nie. 00:16:27:Pomogłabym mu, ale nie chciał czekać. 00:16:30:Guziki rozsypały się po całym pokoju. 00:16:34:Był taki niecierpliwy...|Namiętny Hiszpan. 00:16:43:A więc zdarł z pani sukienkę? 00:16:48:A wtedy nagle otworzyły się drzwi...|Miguel podskoczył... 00:16:53:Potem nic nie pamiętam do momentu|gdy Maurice zobaczył mnie z pistoletem. 00:17:00:Proszę wybaczyć, |ale czegoś tu jednak nie rozumiem. 00:17:04:Czego pan nie rozumie? 00:17:11:Gdy mówi pani, że pani nic nie pamięta. 00:17:15:Musiałam stracić przytomność. 00:17:19:- Dostałam w głowę.|- Gdzie? 00:17:26:Nie wiem jak to się stało, ale bardzo boli. 00:17:29:Piękne perfumy. 00:17:31:To olejek kąpielowy. 00:17:34:Nie rozumiem tego|Ktoś musiał mnie uderzyć. 00:17:38:Może pani mieć wstrząs mózgu. 00:17:41:Ma pan krem na nosie. 00:17:46:Jest pan cały mokry.|Pada? 00:17:50:Nie, to tylko głupi kierowca| zaparkował za blisko fontanny. 00:17:54:Musi pan to natychmiast zdjąć|Dostanie pan zapalenia płuc. 00:17:58:Prawdopodobnie to zrobię. 00:18:01:Widzi pani, to nieodłączna część mojej pracy. 00:18:04:My policjanci musimy się borykać... 00:18:07:z wieloma przeciwnościami. 00:18:12:Może zapalimy? 00:18:15:To uspokaja nerwy i rozjaśnia umysł. 00:18:23:- Piękne perfumy|- To nie perfumy tylko olejek kąpielowy. 00:18:28:I tak jest piękny. 00:18:34:- Na czym stanęliśmy?|- Na moim guzie. 00:18:38:A tak, ktoś nabił pani guza. 00:18:42:Przynajmniej zakładamy, |że ktoś panią uderzył. 00:18:44:Jak to się mogło stać? 00:18:48:My w policji najpierw robimy założenia, | zawsze tak pracujemy. 00:18:51:Bo gdybyśmy pracowali inaczej... 00:18:53:Trochę tu duszno. 00:18:56:- Pański płaszcz!|- Tak, to mój płaszcz. 00:18:59:Pali się? 00:19:02:Mój płaszcz się pali! 00:19:09:Clouseau! 00:19:11:Wypadł przez okno! 00:19:14:Clouseau? 00:19:22:Nic się panu nie stało? 00:19:27:Wszystko w porządku, dziękuję. 00:19:29:W takim razie możesz jechać do domu. 00:19:33:- Do domu?|- Zwalniam cię. 00:19:37:Przejmuję dochodzenie.|Dobranoc Clouseau. 00:19:55:Idioto! |Głupcze! 00:20:00:Masz szczęście, że mam świetny refleks.|Zabiłbym cię jednym ciosem karate. 00:20:11:Co za głupiec!|I jeszcze zabrali mi sprawę. 00:20:25:Z powrotem do miasta. 00:20:43:Pan Ballone?|Jestem komisarz Dreyfus. 00:20:47:A gdzie inspektor Clouseau? 00:20:50:Osobiście zajmę się tym śledztwem. 00:20:53:Zapewniam, że pan i madam Ballone |nie odczujecie żadnych niedogodności. 00:20:56:A nazwisko Ballone |nie ucierpi w związku z tą sprawą. 00:21:02:To dziwny człowiek, ale nawet go polubiłem. 00:21:04:Mam na myśli Clouseau. 00:21:07:Tak, to niezwykły człowiek. 00:22:35:Rezydencja inspektora Clouseau. 00:22:38:Chwileczkę.|Komisarz Dreyfus. 00:22:47:Inspektor Clouseau. 00:22:50:Chcę cię tu natychmiast widzieć.|Wracasz do sprawy Gambrelli. 00:22:53:Gambrelli? 00:22:56:Tej pokojówki, która zabiła szofera. 00:23:00:Znakomicie, zaraz będę.|Dziękuję. 00:23:05:Wracam do sprawy. 00:23:09:Ta Maria Gambrelli jest piękna.|I niewinna. 00:23:14:Bardzo dobrze, Kato.|Widać postępy. 00:23:18:Jesteś lepszy z każdym dniem. 00:23:28:Fakty, liczą się tylko fakty. 00:23:33:Bez nich sztuka dochodzenia| byłaby zgadywanką. 00:23:40:Słuchaj mnie to się czegoś nauczysz. 00:23:44:A fakty w tej sprawie są następujące: 00:23:47:Ciało szofera znaleziono w sypialni pokojówki. 00:23:52:Powód zgonu: cztery kule w klatce piersiowej. 00:23:56:Kule wystrzelono z bliskiej odległości |z automatycznej Beretty kaliber 0.25 00:24:03:Maria Gambrelli została znaleziona| z narzędziem zbrodni w ręku. 00:24:09:Broń była zarejestrowana na nazwisko| zastrzelonego Miguela Ostosa. 00:24:14:...i przechowywana w schowku na rękawiczki |Rolls-Royce'a należącego do Ballone'a. 00:24:21:Służba w rezydencji zeznała, | że Miguel Ostos bił... 00:24:27:Uważaj durniu, zniszczyłeś mój patyk. | Nie mam czym wskazywać. 00:24:34:...zeznali, że Miguel Ostos często bił Marię Gambrelli. 00:24:40:Natomiast zarówno państwo Ballone, |jak i reszta służby... 00:24:43:mają niepodważalne alibi. 00:24:50:Tak więc czego to wszystko dowodzi? 00:24:55:Szofera zabiła Maria Gambrelli. 00:24:58:Co? To niemożliwe, idioto!|Ona kogoś osłania. 00:25:01:- Skąd pan to wie?|- Instynkt! 00:25:03:Ale fakty... 00:25:05:Zapominasz o najważniejszym fakcie. |O motywie. 00:25:07:- Bił ją.|- Był Hiszpanem. 00:25:10:Zerwał z niej sukienkę. 00:25:13:Nie bądź głupi.|Zabiłbyś kogoś za zerwanie sukienki? 00:25:17:- Chyba nie.|- Oczywiście, że nie. 00:25:26:Dla mnie nie ulega wątpliwości, |że Maria Gambrelli kogoś osłania. 00:25:30:Dowiedz się kogo, a znajdziesz mordercę. 00:25:34:Znajdę mordercę zanim ten dzień dobiegnie końca. 00:25:37:Maria Gambrelli sama mi powie kto nim jest. 00:25:43:- Co mówiłeś?|- Nic. 00:25:48:W porządku, możesz iść. 00:26:18:Nie rozumiem. |Dlaczego przywrócił pan Clouseau do sprawy Gambrelli? 00:26:24:To dobre pytanie i zasługuje na odpowiedź. 00:26:28:Ale pamiętaj, że wszystko| co usłyszysz jest ściśle tajne. 00:26:33:Dziś rano, dokładnie o 6:00 |otrzymałem telefon z góry. 00:26:39:Poinformowano mnie, |że pewne bardzo wpływowe czynniki... 00:26:43:były bardzo zainteresowane ponownym| włączeniem Clouseau do sprawy. 00:26:47:- Nie miałem wyboru.|- Zdumiewające. 00:26:52:Gdybym ci powiedział kto dzwonił, |było by to jeszcze bardziej zdumiewające. 00:26:56:Ale czemu? 00:26:58:To kolejne dobre pytanie, |niestety nie znam na nie odpowiedzi. 00:27:02:Przywieźli tą Gambrelli. 00:27:14:Proszę usiąść, panno Gambrelli. 00:28:21:Proszę usiąść, panno Gambrelli. 00:28:33:A więc gdzie... 00:28:36:Dzień dobry. 00:28:41:Dzień dobry. 00:28:45:- Dobrze pani spała?|- Nie. 00:28:48:- Cudownie.|- Nie łatwo wyspać się w więzieniu. 00:28:52:Nie?|Ależ oczywiście, że nie. 00:28:56:Musimy coś z tym zrobić. 00:29:06:Głupie pudło. 00:29:11:Mam do pani kilka prostych pytań. 00:29:15:- Czy mogę zapalić?|- Oczywiście. 00:29:19:Proszę mojego. 00:29:24:- A może mojego?|- Dziękuję. 00:29:37:Nie tą stroną.|Byłoby bardzo źle. 00:29:47:- Wygodnie pani?|- Szkoda, że nie mają takich krzeseł w więzieniu. 00:29:54:Tak, ich meble są w wyjątkowo złym guście. 00:29:57:Już lepiej siedzieć na podłodze. 00:30:00:Najwyższ...
hagu_0212